Τα λένε τόσο ξεδιάντροπα πια! Είναι να αναρωτιέσαι τι άλλο να πουν για να ακούσουν οι ταγοί του τόπου και να αφήσουν κατά μέρος τους ευσεβείς τους πόθους, να αρχίσουν να σκέφτονται πώς στο καλό θα αντιμετωπίσουν την τουρκοποίηση. Μάλλον δεν το κατάλαβαν ακόμα ότι αυτό είναι που έχουμε μπροστά μας πλέον. Νομίζουν ακόμα ότι είναι οι ανθρώπινες σχέσεις Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων το πρόβλημα.

Βγαίνει ο «υπουργός εξωτερικών» του κατοχικού καθεστώτος, Ταχσίν Ερτουγρούλογλου, (εμείς μπορεί να μην τον λαμβάνουμε υπόψη, αλλά αυτός είναι που έχει τις επαφές και με τους ξένους και με την Τουρκία και με τους Τ/κ) και καλεί την Άγκυρα να «αποφασίσει τι θα γίνει» με τη λύση. Η Άγκυρα να αποφασίσει, όχι οι Τ/κ. Κι εμείς σκεφτόμαστε με ποια ΜΟΕ θα πείσουμε τους Τ/κ ότι είμαστε καλά παιδιά και  δεν θέλουμε να τους σφάξουμε. Καλεί την Μαρία Άνχελα Ολγκίν να πάει από τώρα στον Γκουτέρες, να μην περιμένει έξι μήνες, και να του πει ότι δεν υπάρχει και δεν θα υπάρξει κοινό έδαφος, κι εμείς νομίζουμε πως θα αλλάξουν θέσεις επειδή μιλάμε μέρα νύχτα για «το συμφωνημένο πλαίσιο».

Ούτε που ασχολούμαστε όταν δηλώνει πως δεν θα κάνουν βήμα «που θα βλάψει τα συμφέροντα της μητέρας πατρίδας Τουρκίας». Ελπίζουμε ότι θα βρούμε τη χρυσή τομή με ανθρώπους που βάζουν τα συμφέροντα του εισβολέα πάνω από αυτά της χώρας τους.

Προσέξτε πώς σκέφτονται: «Όλο το παιχνίδι που παίζεται στη διεθνή σκηνή», λέει ο Ερτουγρούλογλου, «είναι να αποσπάσουν τον τουρκοκυπριακό λαό από τη μητέρα πατρίδα και να τον αφήσουν υπό ελληνοκυπριακή κυριαρχία». Δεν είναι λόγια ανθρώπων που θέλουν να συνεννοηθούν με τους Ελληνοκύπριους και απλώς τα λένε για να κερδίσουν πλεονέκτημα στη διαπραγμάτευση. Είναι λόγια που απέχουν πολύ από τη λογική. Και τα πιστεύουν αυτά που λένε! Προσπαθούν να εκλογικεύσουν την παράνοια.

Όπως και ο Τατάρ, που στην πρώτη του συνάντηση με την Ολγκίν, της μιλούσε για τα μεγάλα βάσανα και τις επιθέσεις του 1963, που βίωσαν οι Τουρκοκύπριοι και ότι «οι Ε/κ θέλανε πάντοτε να επεκτείνουν την ελληνική κυριαρχία στην ανατολική Μεσόγειο».

Αν οι Τουρκοκύπριοι δεν αντιδρούν σε όλα αυτά, παρά μόνο ελάχιστοι, μετρημένοι, σημαίνει ότι τα συμμερίζονται. Δεν θέλουν να αποφασίσουν για την Κύπρο, θέλουν να αποφασίσει η Άγκυρα για τα δικά της συμφέροντα. Κι ας είναι σε βάρος της Κύπρου. Αυτή είναι η ωμή αλήθεια. Οι εταίροι μας βρίσκονται πολύ μακριά από συνθήματα του στιλ «η Κύπρος για τους Κυπρίους».

Εμείς τι κάνουμε μπροστά σε αυτή την εικόνα; Ό,τι κάνουμε για όλα τα προβλήματα. Ανευθυνότητα. Ανικανότητα. Αποπροσανατολισμός. Χωρίς στόχους, χωρίς σχεδιασμό, χωρίς προσανατολισμό. Στύλον – στύλον άνεση, το λένε, αλλά στην πραγματικότητα είναι η σαλαμοποίηση της πατρίδας μας. Σαν να είναι μια εταιρεία και την διαλύουμε και την ξεπουλάμε κομμάτι – κομμάτι. Συνεχίζουμε να κρύβουμε κάτω από το χαλί το πραγματικό πρόβλημα. Της τουρκικής κατοχής, αλλά και τον ουσιαστικό ρόλο της τουρκοκυπριακής κοινότητας στον οριστικό και ανέκκλητο διαμελισμό του νησιού. Και συμμεριζόμαστε τους ξένους (και τον Γκουτέρες και τον Στιούαρτ), που δεν έχουν τι άλλο να πουν και μας λένε συνέχεια πόσο σημαντική είναι η οικοδόμηση εμπιστοσύνης μεταξύ των κοινοτήτων.

Να, τώρα, που το λέει και η Ολγκίν, η νέα μας απεσταλμένη. Στην πρώτη της δήλωση, προχτές: «Είναι ζωτικής σημασίας να οικοδομηθεί η εμπιστοσύνη, η οποία έχει λείψει σοβαρά, ως βασική προϋπόθεση για την οικοδόμηση ενός μέλλοντος».

Μια χαρά φαίνεται να κάνει τη δουλειά της η τουρκική προπαγάνδα. Η δική μας υπάρχει; Διότι, αυτή η έλλειψη εμπιστοσύνης είναι ακριβώς αυτά (παραδείγματα πιο πάνω) που προβάλλουν ως γεγονότα ο Τατάρ και ο Ερτουγρούλογλου, ενώ πρόκειται για μυθεύματα.

Οι Ελληνοκύπριοι δεν έχουν εμπιστοσύνη στην Τουρκία και στις 40.000 στρατιώτες της που βρίσκονται στην Κύπρο, όχι στους Τουρκοκύπριους. Αλλά, οι Τ/κ γιατί δεν έχουν εμπιστοσύνη στους Ε/κ; Επειδή τους λένε ότι οι Ε/κ θέλουν «να τους αποσπάσουν από τη μητέρα πατρίδα»; Και πιστεύουν αυτές τις ανοησίες;

Το ξέρουν, ας πούμε, οι Τουρκοκύπριοι ότι για να κατασκευαστεί κοινό εργοστάσιο επεξεργασίας λυμάτων, στη Μια Μηλιά, πλήρωσαν οι Ε/κ €20 εκατομμύρια, η ΕΕ πλήρωσε €9 εκατομμύρια και οι Τ/κ ούτε ένα ευρώ; Το ξέρουν ότι τώρα οι Ε/κ θα πληρώσουν άλλα €11 εκατομμύρια στη διαχειρίστρια εταιρεία που είναι οι οφειλές των Τ/κ; Τι άλλο να κάνουμε, δηλαδή, για να οικοδομήσουμε εμπιστοσύνη; Να δεχτούμε ότι η Κύπρος ανήκει στην οθωμανική αυτοκρατορία; Ότι το Βαρώσι ανήκει στο ΕΒΚΑΦ; Ότι η Κυπριακή Δημοκρατία είναι ψευδοκράτος; Ότι θα μας διοικεί η Τουρκία για να μας εμπιστευτούν οι Τουρκοκύπριοι; Ρωτήστε την Ολγκίν να μάθουμε κι εμείς.

Φιλελεύθερος