Με τα επιδόματα τα βάζουμε, με τα επιδόματα τα βγάζουμε. Τι έχουν τα έρμα και δεν ενσωματώνονται;

Αυτό το ερώτημα απασχόλησε τον κυβερνητικό συνασπισμό στη Γερμανία. Και αφού σκέφθηκαν πολύ και συσκέφθηκαν ακόμα περισσότερο, έβγαλαν το συμπέρασμα: “Είναι υπερβολικά αργές και περίπλοκες οι διαδικασίες με τις οποίες ένας μετανάστης γίνεται Γερμανός υπήκοος. Πρέπει να τις απλοποιήσουμε και να τις επιταχύνουμε!”Το ενδεχόμενο να μην ενσωματώνονται γιατί δεν θέλουν να ενσωματωθούν, το απέρριψαν. Το να μη θέλουν να ενσωματωθούν διότι τους το απαγορεύει η θρησκεία τους, αυτό δεν το συζήτησαν καν. Κάτι τέτοια τα λεν οι “ισλαμοφοβικοί” του AfD, δεν είναι να τα βάζουν στο στόμα τους οι σοσιαλιστές του Όλαφ Σολτς. Φως φανάρι: φταίει το ότι είναι πολλά τα 8 χρόνια που χρειάζεται ο Ρασίντ από την Κανταχάρ και ο Αμπντουλάχ από το Ντιγιάρμπακιρ για να γίνουν βέροι Γερμανοί και με τη βούλα. 

Έτσι, με νόμο που ψηφίστηκε στις 19 Ιανουαρίου 2024 από το Γερμανικό Κοινοβούλιο (382 υπέρ, 234 κατά, 23 αποχές), τα μείωσαν σε 5. Τα παιδιά αλλοδαπών, μόλις κλείσουν 5 χρόνια στη χώρα, ακόμα κι αν γεννήθηκαν αλλού, αποκτούν αυτόματα την υπηκοότητα.

Κι αν κάποιος από την παρέα του Ρασίντ και του Αμπντουλάχ φοράει ήδη πέδιλα με λευκά σοσόνια και πράσινο βαυαρικό καπέλο Oktoberfest (“ειδικές επιδόσεις ένταξης” τις ονόμασαν), του δίνουν υπηκοότητα ακόμα και στα 3 χρόνια. 

Αλλά δεν σταμάτησαν εκεί. Κατάργησαν ακόμα μία “αδικία”.

Ο παλιός νόμος απαιτούσε οι μετανάστες να ξέρουν Γερμανικά και να δώσουν γραπτές εξετάσεις, πριν να γίνουν Γερμανοί υπήκοοι. Δεν χρειάζονται όλα αυτά, αποφάσισαν οι σοσιαλιστές. Τι να τα κάνουν οι Γερμανοί τα Γερμανικά; Ίσως κάποιος να ψέλλισε: Μήπως για να παρακολουθούν το τι γίνεται στη χώρα που ζουν; Να διαβάζουν ειδήσεις; Να βλέπουν τηλεόραση; Να καταλαβαίνουν τι λένε οι Γερμανοί πολιτικοί, για να ξέρουν τι να ψηφίσουν; Να συζητούν και να συναναστρέφονται με άλλους Γερμανούς πολίτες; Να βρίσκουν ευκολότερα δουλειά; Να πληρώνονται καλύτερα; Μήπως γιατί η ενσωμάτωση σε μια χώρα, όταν δεν μιλάς τη γλώσσα της, δεν είναι ενσωμάτωση; “Τι ακροδεξιά, φασιστικά πράγματα είναι αυτά!” θα τον αποπήραν οι υπόλοιποι. Αρκούν τα Τούρκικα και τα Παστού. Θα ρωτάνε τον ιμάμη του Βερολίνου και θα τους εξηγεί ό,τι χρειάζονται. Η Λάμια Κάντορ (Lamya Kaddor) του Κόμματος των Πρασίνων (που συμμετέχει στον κυβερνητικό συνασπισμό) βρήκε τη λύση: θα μάθουν τα Γερμανικά στη δουλειά! Το γιατί δεν τα έχουν μάθει ακόμα οι μετανάστες του ’60 και του ’70 που όντως δούλευαν και δεν ζούσαν από τα επιδόματα, δεν είναι ένα ερώτημα που εντάσσεται στις οικολογικές ευαισθησίες της.

Κάποιος άλλος ρώτησε: “Κι αν δεν θέλουν να πάρουν τη γερμανική υπηκοότητα; Αν προτιμούν να έχουν π.χ. την τουρκική για να ψηφίζουν τον Ερντογάν;”

“Κανένα πρόβλημα”, απάντησε το “Συμβούλιο Εμπειρογνωμόνων για την Ένταξη και τη Μετανάστευση” (Sachverständigenrat für Integrationund Migration). Θα έχουν διπλή: και Γερμανική και Τουρκική.

Στην Τουρκία θα ψηφίζουν τον Ερντογάν, και στη Γερμανία εμάς που τους ενσωματώσαμε, σκέφτηκαν πονηρά οι σοσιαλιστές. Οπότε, πλέον, η διπλή υπηκοότητα, που μέχρι τώρα ήταν πολύ δύσκολο να την έχει κάποιος στη Γερμανία, και εντελώς αδύνατον για ανθρώπους με καταγωγή εκτός Ε.Ε., θα γίνει ο κανόνας. “Αναγνωρίζουμε επιτέλους την πραγματικότητα της ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων με μεταναστευτικό υπόβαθρο”, δήλωσε η Ρεμ Αλαμπαλί–Ράντοβαν (Reem Alabali-Radovan), η Eπίτροπος για τη Μετανάστευση, τους Πρόσφυγες, την Ένταξη και τον Αντιρατσισμό. Η Alabali-Radovan, η οποία γεννήθηκε το 1990 στη Μόσχα από Ιρακινούς γονείς (μετανάστευσαν στη Γερμανία το 1996) και ανήκει στην ακροαριστερή πτέρυγα (Parlamentarische Linke) των σοσιαλιστών του SPD, πρόσθεσε ότι “το να έχεις δύο διαβατήρια είναι το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο”. Και ξεσπάθωσε: “Είμαστε περισσότεροι από 20 εκατομμύρια όσοι έχουμε μεταναστευτικό υπόβαθρο και μένουμε εδώ. Αυτή η χώρα ανήκει σε όλους μας και δεν θα αφήσουμε να μας την πάρουν.”

Δεν διευκρίνισε ποιος προσπαθεί να της την πάρει, αλλά μάλλον θα εννοούσε τους γηγενείς Γερμανούς με μη μεταναστευτικό υπόβαθρο, που δεν χαίρονται καθόλου βλέποντας να γίνονται ξένοι στο ίδιο τους το σπίτι.

Όμως, χαρούμενη ήταν η Υπουργός Εσωτερικών, Νάνσι Φέιζερ (Nancy Faeser): “Η μεταρρύθμισή μας είναι μια δέσμευση για μια σύγχρονη Γερμανία. Δημιουργούμε έναν σύγχρονο νόμο για τη μετανάστευση που αποδίδει δικαιοσύνη στην ποικιλόμορφη κοινωνία μας. Ήταν καιρός να γίνει αυτό”, δήλωσε. “Η Γερμανία εξαρτάται από τη μετανάστευση των ανθρώπων που θέλουν να εργαστούν εδώ”, είπε, εκφράζοντας τη δική του οπτική, ο Στέφαν Τόμι (Stephan Thomae), κοινοβουλευτικός ηγέτης των Φιλελεύθερων Δημοκρατών (FDP). “Γι’ αυτό δίνουμε τη δυνατότητα ταχύτερης πολιτογράφησης για όσους κάνουν προσπάθεια, είναι καλά ενσωματωμένοι και μπορούν να σταθούν οικονομικά στα πόδια τους”.

Το ότι ο νόμος κάνει ακριβώς το αντίθετο, δίνοντας τη δυνατότητα ταχύτερης πολιτογράφησης, σε όσους δεν μπορούν ή δεν θέλουν να ενσωματωθούν και αδιαφορώντας για το αν στέκονται οικονομικά στα πόδια τους ή αν στηρίζονται από επιδόματα, δεν φαίνεται να τον απασχολεί.

“Αυτές οι συζητήσεις έγιναν στις πλάτες ανθρώπων που έζησαν και εργάστηκαν στη Γερμανία για πολλά χρόνια, αλλά ποτέ δεν τους επετράπη να ανήκουν πλήρως εδώ. Η μεταρρύθμισή μας τους δείχνει: Ανήκετε στη Γερμανία!” σιγοντάρησε η Φέιζερ.

Το ότι, παρά τις πολλές δεκαετίες που ζουν στη Γερμανία, χιλιάδες Τούρκοι δεν ενδιαφέρθηκαν να αποκτήσουν την παραμικρή σχέση με τη γερμανική κοινωνία είναι κάτι που η Φέιζερ ερμηνεύει με την αντιστροφή αιτίου – αιτιατού: μα, είναι επειδή δεν είχαν τη γερμανική υπηκοότητα!

για τη συνέχεια  CAPITAL