ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΔΙΓΕΝΗ, ΑΡΧΗΓΟΥ ΤΗΣ ΕΟΚΑ ’55-‘59,

που «έφυγε» πριν 50 χρόνια, 27 Ιανουαρίου 1974.

«Έφυγες» άκαιρα, Αρχηγέ, χρονιά καταραμένη,

αυτό περίμεναν οι οχτροί, ήταν δασκαλεμένοι…

Ήθελαν την ορφάνια μας προτού μας ξεκληρίσουν,

γιατί μ’ εσένα ζωντανό δεν ήταν να τολμήσουν…

Οι Ξένοι ετρέμαν την οσσιάν, μα τσιε την λεβεντιάν σου,

τσι΄ οι Εφιάλτες την οργήν τσιε την πατημαδκιάν σου…

Ετρέμαν νά’ ρτουν φανερά τσιε να σταθούν ομπρός σου,

ετρέμαν τσιείνην την μαθκιάν τσιε όσα εν’ ακούσουν,

μα ετρέμαν τσιε το σιέριν σου που εβάσταν το πιστόλι…

Γι’ αυτόν εκαρτερούσασιν «ο Διγενής να σβήσει»,

να μεν γινεί εμπόδιον σε ότι τους καπνίσει…

Μεγάλο ήταν το λάθος τους, μεγάλη τσιε η πλάνη:

«Ο Διγενής της Κύπρου μας ποτέ δεν θα πεθάνει».