«Εδώ θα φανεί η αξία σου»(Ντάντε Αλιγκιέρι, Θεία Κωμωδία, Κόλαση, 2, 9).

    Χρόνια τώρα ένα τεράστιο δίλημμα πλανάται στη πολιτική ζωή της Ελλάδας, μια τρομερή αμφιβολία υφέρπει και ταλανίζει προπαντός τις τίμιες συνειδήσεις των φιλελλήνων που το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να διαμαρτύρονται, να θυμώνουν, να απογοητεύονται και να τρέφουν φρούδες ελπίδες.

     Και το ερώτημα παραμένει πάντα το ίδιο: γιατί συχνά-πυκνά Έλληνες υψηλοί αξιωματούχοι, αλλά αι έτερα στελέχη σημαντικών οργανώσεων που επηρεάζουν βαθιά, δυστυχώς, την ελληνική εξωτερική πολιτική, δημόσια και αβασάνιστα επιδεικνύουν έντονες φίλο τουρκικές συμπεριφορές εμφανιζόμενοι ως μια 5^η Φάλαγγα μέσα στον ίδιο τον ελληνικό πολιτικό ιστό, κάτι που με τη σειρά του επηρεάζει τους Έλληνες πολίτες κομματικά «σημαδεμένους» και προσκείμενους στην κυβερνητική παράταξη;

     Πολύ εύκολα, για παράδειγμα, ανώτερα κυβερνητικά στελέχη με απαράδεκτα πολλή αναίδεια  εκφράζουν, με λόγια και με κινήσεις του σώματος (η «γλώσσα του σώματος»), ανεπίτρεπτες, γλοιώδεις συμπαραστάσεις και υποτέλεια προς τις  παρανοϊκές αντι-ιστορικές τουρκικές θέσεις αλλά και προς τον κύριο Τούρκο εκφραστή τους.

     Και στο κοντινό όμως και μακρινό παρελθόν πολλοί άλλοι με πολλή άνεση, ελευθέρως «τσιλιμπούρδησαν» συντροφιά με Τούρκους πρέσβεις ή επίσημους σε καταθλιπτικά και ντροπιαστικά όργια ανθελληνικών θέσεων και αντιθέσεων.

    Δεν μπορεί, ευνόητο είναι να φτάνει κάποιος στο σημείο να διερωτάται ειλικρινά εάν οι κυβερνώντες στην Ελλάδα, από την μεταπολίτευση (1974) και μετά, είναι όντως Έλληνες ή μάλλον ξένοι ντυμένοι με ελληνικές προβιές, που παριστάνουν δήθεν τους Έλληνες για να εξαπατήσουν διαχρονικά τους Έλληνες πολίτες (οι οποίοι τους πιστεύουν κιόλας, οι αθεόφοβοι και τους ψηφίζουν!) και κατά κανόνα οι πράξεις τους έχουν έναν και μόνο απαραίτητο κοινό παρανομαστή: το συμφέρον και τις αξιώσεις/απαιτήσεις των Τούρκων και Αμερικανών κολαούζων τους.

    Τα  τελευταίο τρανταχτό παράδειγμα ελληνικής αφωνίας και απραξίας που ευθέως παραπέμπει στο δίλημμα που είπαμε και που μόνο προς το συμφέρον της Τουρκίας είναι και αντίστοιχα μόνο αντίθετο προς το συμφέρον της Ελλάδας, αφορά την εφαρμογή της κοινοτικής Οδηγίας η οποία θεσπίζει την υποχρέωση όλων των κρατών-μελών που έχουν θαλασσινές ακτές να διαμορφώσουν τον δικό τους Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό.

    Είναι η Οδηγία 2014/89/ΕΕ της 23^ης.7.2014 που έθεσε ως χρονικό ορίζοντα εφαρμογής την 31^η.3.2021 με παράταση ακόμη έναν χρόνο έως τις 31.3.2022.

    Η Ελλάδα έως σήμερα, πάνω απ’ έναν χρόνο μετά την λήξη της προθεσμίας, δεν έπραξε το παραμικρό σε επίπεδο πραγματοποίησης επί του εδάφους της Οδηγίας, τόσο που πρόσφατα ή Κομισιόν την έχει παραπέμψει για τα περεταίρω στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

    Σ’ αυτό το σημείο πρέπει να πούμε ότι έως τον Οκτώβριο του 2022 ουσιαστικά όλες οι χώρες-μέλη με ακτές στον Ατλαντικό, στη Βόρεια Θάλασσα και στην Βαλτική Θάλασσα είχαν εκτελέσει τον ΘΧΣ τους, συμπεριλαμβανομένης και της Σλοβενίας στην  Αδριατική και, πριν από λίγες μέρες, της Κύπρου, ενώ η Ιταλία και δύο χώρες με ακτές στη Μαύρη Θάλασσα(Ρουμανία κα Βουλγαρία) βρίσκονται στη τελική ευθεία ολοκλήρωσης του σχεδίου.

     Έτσι η Ελλάδα φαίνεται πως είναι η μόνη χώρα που έμεινε τελείως αδρανής, πλήρως αδιαφορώντας, εξ ου και η παραπομπή της στο Δικαστήριο.

     Βεβαίως η θέση της αντικειμενικά είναι ό, τι χειρότερο σχετικά με τις προϋποθέσεις και δυνατότητες εφαρμογής της προβλεπόμενης νομοθεσίας του UNCLOS σε Μεσόγειο και Αιγαίο παρουσιάζοντας μια θλιβερή οριοθέτηση ΑΟΖ με Ιταλία, μια εκτρωματική και εξοντωτική δήθεν οριοθέτηση ΑΟΖ με Αίγυπτο, καμία (βασικότατη) ΑΟΖ με Κύπρο, καμία ΑΟΖ με Τουρκία, ούτε καν ανακήρυξη  (βεβαίως η Τουρκία μόνο για υφαλοκρηπίδα στο Αιγαίο), καμία επέκταση χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ. σε Αιγαίο και Μεσόγειο, ούτε καν συνορεύουσα ζώνη, ούτε καν κλείσιμο κόλπων, ούτε καν παρουσίαση/κατάθεση  ποτέ στον ΟΗΕ ειδικών χαρτών  πλήρων συντεταγμένων οριοθέτησης των ελληνικών θαλάσσιων ζωνών βάση του ισχύοντος Δικαίου της Θάλασσας.

     Στην ουσία, το μόνο στοιχείο παρουσίας της Ελλάδας στο Αιγαίο (η κυριότερη θαλάσσια περιοχή για τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα) είναι τα 6 ν.μ. χωρικών υδάτων, δηλαδή έναν αφάνταστα σφικτό ζουρλομανδύα που κυριολεκτικά την πνίγει και οι Έλληνες κυβερνώντες δέχονται να την πνίγει, και ταυτόχρονα να δίνει πολλά  δικαιώματα αυθαιρεσιών στη Τουρκία, και κάτι «παράξενα» 10 ν.μ. εθνικού εναέριου χώρου που ακόμη περισσότερο περιπλέκουν τη κατάσταση.

     Ό, τι λιγότερο θα μπορούσε να διαθέτει μια χώρα. Και αυτό εξαιτίας όλων των κυβερνητών της, απελπιστικά και εγκληματικά, θα λέγαμε, κατώτεροι των περιστάσεων, απελπιστικά και εγκληματικά, θα λέγαμε, δέσμιοι μιας βαθιάς υποτακτικής προοπτικής που καθόλου δεν τους τιμά, απεναντίας τους υποβαθμίζει σε θέσεις έντονης αναξιοπιστίας αφού είναι τελείως ανίκανοι όχι μόνο να υπερασπιστούν τα νόμιμα και απαράγραπτα ελληνικά δικαιώματα που εκπορεύονται από το διεθνές δίκαιο, αλλά και να εφαρμόσουν επί τόπου αυτό το ευνοϊκό για την Ελλάδα διεθνές δίκαιο στο οποίο στείρα και ανεδαφικά συνεχώς και βλακωδώς αναφέρονται, αλλά στη πράξη αγνοούν συνεχώς εκούσια υποκύπτοντας στα ξένα συμφέροντα (τουρκικά, αμερικανικά) δίχως απολύτως κανένα όφελος για την Ελλάδα αφού πάντα ενεργούν κόντρα σε αυτό το ταλαίπωρο διεθνές δίκαιο!

    Πιστεύουμε πως όλοι θα έχουν διαβάσει για την Κυπριακή Κυβέρνηση που ενέκρινε τον κυπριακό Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό με τους κατάλληλους συνημμένους χάρτες που περιλαμβάνουν ολόκληρη τη νήσο Κύπρο, κάτι που πολύ εκνεύρισε τη Τουρκία που το ‘ριξε, όπως κάνει συνήθως, στις παράνομες απειλές και στις αβάσιμες κατηγορίες («φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης»!).

    Επ’ αυτού, μη ξεχνάμε πως η Κύπρος (η Δημοκρατία της Κύπρου) έχει προ πολλού με την οριοθέτηση ΑΟΖ με Αίγυπτο και την συμφωνία για θαλάσσια ζώνη με Ισραήλ  δώσει μαθήματα ισχυρού εθνικού πνεύματος,  κάτι που οι Τούρκοι ακόμη δεν έχουν χωνέψει, αν και τίποτα δεν μπορούν να κάνουν για να τα ακυρώσουν!

     Η Ελλάδα για ακόμη μια φορά έδειξε τα δυστυχή όρια της, δηλαδή τα όρια των κυβερνητών της (ως τώρα). Απεμπόλησε συνέχεια τα δικαιώματά της να καταγράψει επίσημα και με τη βούλα της κοινοτικής Ευρώπης τις θαλάσσιες ζώνες της [χωρικά ύδατα 12 ν.μ., συνορεύουσα ζώνη (24 ν.μ.), ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα, κλείσιμο των κόλπων, κλπ.], ειδικά στο Αιγαίο, και όλα τα νησιά με τις παρακείμενες ή όχι νησίδες και βραχονησίδες που δεν παύουν οπωσδήποτε να είναι όλα ελληνικά με  βάση το διεθνές δίκαιο και τις διεθνείς συμβάσεις.  

    Τίποτα δεν έγινε ποτέ, μια βαρύτατη παράλειψη, που δεν ανάγεται όμως σε κάποιο φαντασιακό «φοβικό σύνδρομο» των Ελλήνων κυβερνώντων, όπως λανθασμένα και παραπλανητικά πολλοί νομίζουν ή πιστεύουν, θέλοντας ίσως με κάποιο τρόπο να τους δικαιολογήσουν, αλλά μάλλον προκύπτει από μια αθεράπευτη  και απαράδεκτη προσωπική υποτέλεια προς γνωστούς ξένους «φίλους» και εχθρούς με κοινά ανθελληνικά συμφέροντα.

        Και φτάσαμε στο ακραίο σημείο όπου Έλληνες επίσημοι γνωστοί και μη εξαιρετέοι ανεπίτρεπτα προβαίνουν σε  δημόσιες δηλώσεις εχθρικές προς την ίδια την πατρίδα τους Ελλάδα!!  Κάτι μοναδικό στη παγκόσμια ιστορία, όταν επιχειρούν οι φευτο-Έλληνες αυτοί να υποβαθμίσουν την επήρεια ελληνικών νησιωτικών συμπλεγμάτων (Καστελόριζο) θέλοντας έτσι να ακυρώσουν την συνολική αξία του διακηρύσσοντας ότι οι βραχονησίδες δεν διαθέτουν θαλάσσιες ζώνες υπονοώντας πως η Στρογγύλη – ως γνωστό, ελληνικό έδαφος που στοιχειοθετεί και την σύνδεση ΑΟΖ Ελλάδας-Κύπρου! –  δεν πρέπει να λογαριάζεται  ώστε να είναι εφικτή η ΑΟΖ Τουρκίας με Αίγυπτο και ανέφικτη η ΑΟΖ Ελλάδας-Κύπρου!

        Ο συνδυασμός αυτής της εμφανούς τάσης εκχώρησης ελληνικού θαλάσσιου εδάφους στη Τουρκία με την παράλληλη τώρα ελληνική προθυμία οριοθέτησης ΑΟΖ με τη Τουρκία, ύποπτα προϊδεάζει ένα νέο, βαρύ ξεπούλημα ελληνικών δικαιωμάτων ΑΟΖ βάσει UNCLOS με ταυτόχρονη παράνομη τουρκική θαλάσσια επέκταση εκεί όπου δεν έχει κανένα δικαίωμα να βρίσκεται.

       Και είναι απολύτως απαράδεκτο και καταδικαστέο μια δράκα πανεπιστημιακών «δασκάλων», οργανωμένων σε οργανισμούς για την παραγωγή δήθεν ιδεών και πολιτικών προτάσεων, οι οποίοι πληρώνονται με τα λεφτά των Ελλήνων φορολογουμένων, να επιδίδονται με πράξεις, ομιλίες και δημοσιεύσεις σε μια ακατάπαυστη σειρά προκλήσεων με σκοπό την καταστρατήγηση ως και κατάργηση ελληνικών εθνικών δικαιωμάτων και διεθνών συμφερόντων.

      Και διόλου δεν ευσταθεί η ηλίθια «δικαιολογία» ότι βρισκόμαστε σε δημοκρατία οπότε υπάρχει ελευθερία λόγου και πράξεων, διότι αυτή η δράκα στην ουσία και  πραγματικότητα φανερά και ύπουλα υπονομεύει σφόδρα την εδαφική ακεραιότητα της χώρας τους και την ασφάλειά της, απαξιώνει ό, τι είναι ελληνικό και εθνικό και ενεργεί, με σύστημα και ανενδοίαστα για να παραχθούν οφέλη και προτερήματα σε μια ξένη χώρα, και δη εχθρική, εις βάρος οπωσδήποτε  της Ελλάδας.

      Ως γνωστόν, μια κατάσταση του είδους για έναν πολιτικό κυβερνώντα ή στρατιωτικό ηγέτη διαμορφώνει  αναμφίβολα την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας.

      Θα πρέπει κάποτε, επιτέλους, να υπάρξει κάποια παρέμβαση λειτουργού δικαιοσύνης για να βάλει τέλος σε αυτό το εθνικό αίσχος,  αφάνταστα λυπηρό για όλους και για όσους αγαπούν τη χώρα και παλεύουν για την ωραία προβολή της.

       Επαναλαμβάνουμε: μια 5^η Φάλαγγα η ύπαρξη της οποίας, αφού οδηγεί και εμπνέει πολλές πτυχές της ίδιας της κυβερνητικής πολιτικής, είναι αδιάψευστα άκρως επικίνδυνη για τις τύχες της χώρας στο παρόν και στο μέλλον.

       Έχουμε την εντύπωση πως οι Έλληνες κυβερνήτες, προτιμούν να καταδικαστούν, να καταδικαστεί η Ελλάδα από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο (πόσες άλλες φορές καταδικάστηκε και πλήρωσε!) για κάθε μήνα απραξίας, παρά να «στεναχωρήσουν» τη Τουρκία, ίσα-ίσα τώρα που χαρούμενα εξαπατά τον ελληνικό λαό  κάνοντας δήθεν το «καλό παιδί» και εκφράζοντας «καρντασιακές» διαθέσεις..

       Είναι φανερό πως η Ελλάδα, πραγματοποιώντας τον κοινοτικό «Σχεδιασμό», αυτομάτως θα πρέπει να καταγράψει όχι μόνο τα νησιά, αλλά και όλες τις νησίδες και βραχονησίδες του Αιγαίου αρκετές από τις οποίες, μαζί με νησιά, έστω και παράνομα και εκτός πάσης λογικής, γεωγραφικής και νομικής, η Τουρκία «διεκδικεί».

      Θα πρέπει επίσης, στα πλαίσια αυτής της καταγραφής, να προβεί στην επέκταση των χωρικών υδάτων στ 12 ν.μ., όπως όλες οι κοινοτικές χώρες, στην καταχώρηση της συνορεύουσας ζώνης στα 24 ν.μ., στην ανακήρυξη/οριοθέτηση της ΑΟΖ με Κύπρο, στην οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας σε Αιγαίο και Αν. Μεσόγειο, όλα ετούτα με γνώμονα την Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας που οι Κοινότητα υιοθέτησε στην νομοθεσία της.

    Και ενώ όλοι οι διεθνείς ναυτικοί χάρτες απερίφραστα «δηλώνουν» πως όλα τα νησιά, νησίδες και βραχονησίδες δυτικά του τόξου Λήμνου-Ρόδου είναι ελληνικά και τίποτα φυσικά δεν είναι τούρκικο, οι Έλληνες κυβερνήτες παραμένουν άπραγοι και αδρανώντας έχουν ούτε λίγο ούτε πολύ το τουπέ να «υποθέσουν» πως η Τουρκία θα μπορούσε(!) να έχει δικαιώματα  πάνω σε νησιά, νησίδες και βραχονησίδες στη μέση του Αιγαίου(!) και γι’ αυτό αποφεύγουν  να εκπληρώσουν τις κοινοτικές υποχρεώσεις τους μη τυχόν και  «θυμώσουν οι Τούρκοι» και πάψουν να είναι «καλά παιδιά»!

     Τα ότι ο «Σχεδιασμός» θα είναι (και είναι) ανώτερη ευρωπαίο-κοινοτική διαδικασία και κοινοτικό έργο φαίνεται πως δεν αρκεί για τους Έλληνες κυβερνήτες γα να «θωρακίσει» έναντι της Τουρκίας την ελληνική θέση!

     Και βέβαια κανένας απ’ αυτούς δεν διαθέτει ούτε στο ελάχιστο το σθένος και την αποφασιστικότητα του Κύπριου Προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου. Όπως πολύ εύστοχα διαπιστώνει ο έγκριτος πολιτικός αναλυτής Δημήτρης Σκουτέρης (Ο θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός: απαιτείται πατριωτική συνείδηση, 29.12.2023), κάποιοι απ’ τους ασκούντες πολιτική σήμερα βρίσκονται σε μόνιμη κατάσταση ‘ασθενίης βίου’, «μια ζωή χωρίς σθένος, ηθική δύναμη και διάθεση πάλης υπέρ της πατρίδας, τιμώντας μόνο τις υποχρεώσεις προς ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Τουρκία-Ερντογάν-ΕΕ και όχι προς την ΠΑΤΡΙΔΑ».

      Οι Τούρκοι βυσσοδομούν με εμπρηστικές δηλώσεις που όμως ουδόλως  μπορούν να επηρεάσουν την κοινοτική νομιμότητα του κυπριακού Σχεδιασμού.

     Και μάλλον είναι αυτό που προβληματίζει την ελληνική κυβέρνηση: εάν δηλαδή και αυτή τελικά πρέπει ή όχι να πραγματώσει την κοινοτική υποχρέωση!

     Πιστεύουμε όμως ότι πίσω από την παρούσα ελληνική απραξία βρίσκεται και ο απαραίτητος «μαϊντανός» του αμερικανικού παράγοντα: μη ξεχνάμε πως η Ελλάδα έχει παραδοθεί «ψυχή τε και σώματι»  στα χέρια των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ και απολύτως τίποτα σε διεθνή επίπεδο δεν μπορεί να παράγει εάν δεν έχει το «πράσινο φως» τους.

   Απ’ ό, τι αντιλαμβανόμαστε – και μακάρι να κάνουμε λάθος – η υποταγή στον τουρκικό παράγοντα είναι απόλυτη και καταλυτική, αν την συνδέσουμε με την πλήρη αδιαφορία προς την κοινοτική πρωτοβουλία και την πλήρη ελληνική «ακινησία» στην διαδικασία για τη οποία και η δικαστική παραπομπή.

   Τόση κατάπτωση μοναδική στη χιλιόχρνη ελληνική Ιστορία.  

   Όπως πολύ σωστά παρατηρεί ο Νίκος Ιγγλέζης (Κυβερνητικός εφιάλτης ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός, www.ellinikiantistasi.gr 27.12.2023) η κοινοτική Οδηγία έβαλε σε μεγάλο μπελά την ελληνική κυβέρνηση. Είτε εφαρμόσει, είτε όχι τον ΘΧΣ η Ελλάδα θα βρίσκεται υπό τα πυρά της ΕΕ ή της Τουρκίας. Η Οδηγία  «αποτελεί εφιάλτη για την κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη». Το μεγάλο θέμα είναι να δούμε ποιον υπακούει η Ελλάδα:  την ΕΕ ή τον Ερντογάν;

     Καταρτίζοντας το Σχέδιο ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης κάνει το αυτονόητο για έναν κοινοτικό ηγέτη, αλλά θα συγκρουστεί άγρια με τον Τούρκο πρόεδρο και θα πρέπει να αντιμετωπίσει αρκετές τουρκικές επιθετικές στρατιωτικές πράξεις. Απ’ την άλλη, μη καταρτίζοντας το Σχέδιο, θα δείξει πως φοβάται τον Ερντογάν και τη Τουρκία,  περιφρονεί την κοινοτική κυβέρνηση και δεν λογαριάζει τις κυρώσεις της.

     Περισσότερο όμως ο κ. Μητσοτάκης γίνεται απολύτως αφερέγγυος σε παγκόσμιο επίπεδο, ένας πολιτικός-φάντασμα, έρμαιο του Τούρκου νέο-σουλτάνου, ό, τι χειρότερο για έναν Έλληνα πολιτικό.  Αυτή η τραγική «λεπτομέρεια» όμως δεν φαίνεται να πτοεί κανέναν, μιας και εκείνο και το μόνο που ενδιαφέρει είναι το να είσαι αρεστός στους Τούρκους και στους Αμερικανούς!

    Τελικά δεν μπορούμε να μην τονίσουμε με δύναμη κάτι απείρως εκ των ουκ άνευ καθοριστικό για την Ελλάδα, για να μη νομίζουν οι αφελείς πολίτες και οι φαρισαίοι πολιτικοί ότι όλα βαίνουν και θα βαίνουν στην ιδεώδη κατεύθυνση όπως μας παραμυθιάζουν:

    Ο, ΤΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ ΠΡΑΤΤΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΕ ΔΙΕΘΝΕΣ ΕΠΙΠΕΔΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΕΙΤΕ ΚΑΛΟ ΕΙΤΕ ΚΑΚΟ, ΘΑ ΤΟ ΒΡΕΙ ΑΥΡΙΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΗΣ ΠΟΛΛΑΠΛΩΣ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΑΣΜΕΝΟ ΚΑΙ ΕΔΡΑΙΩΜΕΝΟ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΠΙΑ ΝΑ ΕΞΑΛΕΙΦΘΕΙ. Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ,  ΟΧΙ Ο ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΩΝ, ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΠΑΝΑΚΡΙΒΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΟΛΙΣΘΗΜΑΤΑ ΟΠΟΙΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗ.

    Και τότε θα πρέπει να δούμε τί με τον τρόπο τους θα πράξουν ή όχι οι Έλληνες πολίτες, μια ζωή παθητικοί θεατές του πιο απίθανα παράλογου θεάτρου στην εθνική κυβερνητική σκηνή: αυτός ο «λαός» για τον οποίο όλοι «ορκίζονται» και ο οποίος φανερά και κρυφά λοιδορείται από την ίδια την Πολιτεία που λέει πως τον θεωρεί και «κυρίαρχο», τρομάρα του!

     Αυτός με πάντα σκυμμένο το κεφάλι του  ο φουκαράς;!    

                                                                                       Κρεσέντσιο Σαντζίλιο

                                                                                               Ελληνιστής

      ………………………………………………………………………………