Αζερμπαϊτζάν
, Αρμενία - Αρμενικό Ζήτημα
14 Ιανουαρίου 2024
Αποκάλυψη! Ιδού η φυλακή που ετοίμαζε το Αζερμπαϊτζάν για 30.000 Αρμενίους του Αρτσάχ
Το Γερεβάν διέθετε απόρρητες πληροφορίες για την κατασκευή μιας τέτοιας εγκατάστασης, πριν από την επίθεση του Σεπτεμβρίου, λέγοντας ότι η κυβέρνηση πίστευε ότι προοριζόταν για πάνω από 10.000 άτομα.
Αποκαλυπτική έρευνα του New Lines Magazine φέρνει στο φως ότι το Αζερμπαϊτζάν έχτιζε ένα τεράστιο στρατόπεδο συγκέντρωσης-φυλακή όπου είχε την πρόθεση να φυλακίσει 30000 Αρμένιους του Αρτσάχ.(Ναγκόρνο-Καραμπάχ)
Τον Αύγουστο του περασμένου έτους, ο Ara Papian, πρώην πρέσβης της Αρμενίας στον Καναδά, είπε σε ένα αρμενικό talk show, που φιλοξενήθηκε από το διαδικτυακό μέσο ενημέρωσης Noyan Tapan, ότι το Αζερμπαϊτζάν χτίζει ένα «στρατόπεδο συγκέντρωσης για 30.000 άνδρες». Η αρμενική εφημερίδα Hraparak ένα μήνα αργότερα, ανέφερε το ίδιο επικαλούμενη στρατιωτική πηγή που δεν κατονόμαζε. Μιλώντας ανώνυμα στο New Lines, υψηλόβαθμος κυβερνητικός αξιωματούχος της Αρμενίας είπε ότι το Γερεβάν διέθετε απόρρητες πληροφορίες για την κατασκευή μιας τέτοιας εγκατάστασης, πριν από την επίθεση του Σεπτεμβρίου, λέγοντας ότι η κυβέρνηση πίστευε ότι προοριζόταν για πάνω από 10.000 άτομα.
Ο κίνδυνος για συλλήψεις και φυλακίσεις ήταν ήδη πολύ υψηλός: Το καλοκαίρι του 2023, τέσσερις άνδρες πολίτες συνελήφθησαν από το Αζερμπαϊτζάν, κάτι που οι τοπικές οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποδοκίμασαν ως αυθαίρετες συλλήψεις και απαγωγές. Η πιο διάσημη από αυτές τις υποθέσεις είναι αυτή του Vagif Khachatryan, τον οποίο το Μπακού κατηγόρησε ότι είχε σκοτώσει Αζέρους πολίτες στον πόλεμο μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν τη δεκαετία του 1990. Ο 68χρονος κατευθυνόταν προς την Αρμενία για επείγουσα επέμβαση καρδιάς, όπως σημείωσαν τα μέλη της Διεθνούς Επιτροπής του Ερυθρού Σταυρού που τον συνόδευαν, όταν συνελήφθη από τις αρχές του Αζερμπαϊτζάν. Στις 7 Νοεμβρίου, μετά από μια δίκη όπου αλλοιώνονταν εσκεμμένα τα λεγόμενα του από έναν μεταφραστή, ο Khachatryan καταδικάστηκε σε 15 χρόνια φυλάκιση. Πριν από αυτό το συμβάν, στα τέλη Αυγούστου, συνελήφθησαν τρεις φοιτητές που κατηγορήθηκαν για «παραβίαση» της εθνικής σημαίας του Αζερμπαϊτζάν. Αργότερα αφέθηκαν ελεύθεροι.
Κατά την διάρκεια του πολέμου και μέχρι την εισβολή και εκδίωξη των Αρμενίων στο Αρτσάχ( Ναγκόρνο-Καραμπάχ) οι αρχές του Αζερμπαϊτζάν είχαν συλλάβει περί τους 200 πολίτες και στρατιώτες η πλειοψηφία των οποίων παραμένουν παρανόμως φυλακισμένοι, ενώ 80 άτομα (πολίτες και στρατιώτες) δηλώνονται εξαφανισμένοι.
Επίσης, αυτή τη στιγμή 8 άτομα, υψηλόβαθμα στελέχη της κυβέρνησης του Αρτσάχ, περιμένουν την δίκη. Αυτοί είναι οι Arayik Harutyunyan, Bako Sahakyan, Arkadi Ghukasyan, Davit Ishkhanyan, Ruben Vardanyan, David Babayan, Arshavir Gharamyan, Levon Mnatsakanyan, David Manukyan. Αξίζει να σημειωθεί ότι συνελήφθησαν τον Σεπτέμβριο, στο φυλάκιο των Ρωσικών ειρηνευτικών δυνάμεων, ενώ προσπαθούσαν να περάσουν στην Αρμενία και τώρα βρίσκονται σε φυλακές του Αζερμπαϊτζάν.
Ιστορία
Ηττημένο και τραυματισμένο, από τον πρώτο πόλεμο (1988-1992) το Αζερμπαϊτζάν σύντομα εξελίχθηκε σε ένα πετρελαιοπαραγωγικό, αυταρχικό και δυναστικό καθεστώς, του οποίου η πολιτική νομιμότητα εξαρτιόταν σχεδόν αποκλειστικά από τη ρεβανσιστική του στάση. Εξίσου σημαντική ήταν η καλλιέργεια της εικόνας των Αρμενίων ως του κορυφαίου υπαρξιακού εχθρού για τον λαό του Αζερμπαϊτζάν. Το μίσος ήταν κοινό και στις δύο πλευρές – ορισμένοι Αρμένιοι υποτιμούν τους Αζέρους δηλώνοντας ότι «η Coca-Cola είναι παλαιότερη από το Αζερμπαϊτζάν», μια φράση στην αγγλική γλώσσα που πρωτοεμφανίστηκε πριν από μια δεκαετία στον διαδικτυακό αρμενικό ειδησεογραφικό ιστότοπο mamul.am. Συνοδευόμενη από μια φωτογραφία του ποτού με το έτος 1892 και τη σημαία του Αζερμπαϊτζάν με το έτος 1918. Η φράση έγινε δημοφιλής στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κατά τη διάρκεια του πολέμου του 2020 — ένα γεγονός που αναφερόταν στο αρχαίο κράτος της Αρμενίας, ενώ ο εχθρός της είναι η επέκταση της Τουρκίας και όχι μια πραγματική χώρα από μόνη της. Η γλώσσα των Αζέρων είναι η τουρκική και οι Αρμένιοι αναφέρονται συχνά στους Αζέρους ως «Τούρκους», μια ορολογία που συνδέεται στην ψυχή των Αρμενίων με τους δράστες της γενοκτονίας τους το 1915. Μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα, οι Αζέροι αναφέρονται ως <<Τάταροι>>, ένα γενικό όνομα για τους τουρκόφωνους.
Ωστόσο, σε αντίθεση με την Αρμενία ή το Αρτσάχ (Ναγκόρνο-Καραμπάχ), μετά τον πόλεμο της δεκαετίας του 1990, το μίσος για του Αρμενίους ως εχθρούς στο Αζερμπαϊτζάν θεσμοθετήθηκε, από τη λαϊκή κουλτούρα μέχρι τις ειδήσεις. Η επίσημη εικονική προεδρική βιβλιοθήκη των Αζέρων, ebooks.az, διαθέτει τίτλους εγκεκριμένους από το καθεστώς, όπως «Αρμενικός Τρόμος» και «Αρμενική Μυθομανία», ενώ βιβλία που αναγνωρίζουν την αρμενική αρχαιότητα και τα δεινά —όπως η νουβέλα του διακεκριμένου συγγραφέα από το Αζερμπαϊτζάν Akram Aylisli «Stone Dreams»— απαγορεύονται μετά από εντολή του προέδρου. «Ήταν μόνο θέμα χρόνου να συνειδητοποιήσει ο ρεβανσιστικός μηχανισμός τις θανατηφόρες δυνατότητές του», είπε ο Artak Beglaryan, πρώην διαμεσολαβητής ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Αρτσάχ (Ναγκόρνο-Καραμπάχ), στο New Lines .
Μια πιο προσεκτική εξέταση του χρονοδιαγράμματος που οδήγησε στην επίθεση του Σεπτεμβρίου δείχνει πώς οι διεθνείς εταίροι του Αζερμπαϊτζάν άνοιξαν το δρόμο για αυτό που η Αρμενία και εξέχοντες ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως ο πρώην εισαγγελέας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου Luis Moreno-Ocampo, λένε ότι ήταν μια συντονισμένη προσπάθεια εκφοβισμού των Αρμενίων στο Αρτσάχ (Ναγκόρνο-Καραμπάχ) και να τους απομακρύνουν οριστικά από την περιοχή.
Τον Σεπτέμβριο του 2020, στο αποκορύφωμα της πανδημίας COVID-19, το Αζερμπαϊτζάν, με τη βοήθεια του τουρκικού στρατού και των Σύριων μισθοφόρων, ξεκίνησε έναν πόλεμο εναντίον του Αρτσάχ (Ναγκόρνο-Καραμπάχ). Αυτός ο πόλεμος διήρκεσε 44 ημέρες, και σταμάτησε όταν ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν μεσολάβησε για κατάπαυση του πυρός. Το Αζερμπαϊτζάν τότε άρχισε να τρέφει άλλα σχέδια. Ανανεώνοντας το εξαντλημένο στρατιωτικό του οπλοστάσιο και οδηγώντας σε ένα νέο κύμα λαϊκής υποστήριξης μετά τη στρατιωτική του νίκη, ο ισχυρός άνδρας του Αζερμπαϊτζάν, ηγεμόνας Αλίεφ, ξεκίνησε μια νέα ώθηση για να λύσει το ζήτημα του Αρτσάχ (Ναγκόρνο-Καραμπάχ) μια για πάντα. «Δεν θα μείνει κανένα ίχνος τους σε αυτά τα εδάφη», είπε ο Αλίεφ σε ομιλία του κατά την διάρκεια του πολέμου τον Οκτώβριο του 2020.
Τον Δεκέμβριο του 2022, αφού εξασφάλισε μια ευρεία συμμαχία με τη Ρωσία που περιλάμβανε στρατιωτική συνεργασία, το Αζερμπαϊτζάν έκλεισε για άλλη μια φορά τον Διάδρομο Λατσίν, τη γραμμή σωτηρίας του Αρτσάχ (Ναγκόρνο-Καραμπάχ) και τη μοναδική οδό ανεφοδιασμού του από την Αρμενία και τη σύνδεση με τον κόσμο γενικότερα. Τότε, το Αζερμπαϊτζάν είπε ότι το έκανε για να προστατεύσει το περιβάλλον. Οι διαδηλωτές εμπόδισαν τις μεταφορές, λέγοντας ότι ενεργούσαν κατά των εξορυκτικών επιχειρήσεων — αλλά ο επικεφαλής της Ecofront, μιας ανεξάρτητης περιβαλλοντικής ομάδας του Αζερμπαϊτζάν, περιέγραψε τη διαμαρτυρία ως «ψεύτικη». Άνθρωποι που αυτοαποκαλούνταν «οικολογικοί ακτιβιστές» στάλθηκαν από ένα κράτος του οποίου η οικονομία εξαρτάται πλήρως από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, καθώς το Αζερμπαϊτζάν απαγόρευσε κάθε κυκλοφορία μέσω του διαδρόμου που περιπολούσε η ειρηνευτική δύναμη της Ρωσίας.
Ο Artak Beglaryan, πρόσφυγας τώρα στην Αρμενία, είπε ότι άκουσε για πρώτη φορά ψιθύρους για μια μαζική φυλακή που χτίστηκε στο Άγκνταμ, για τους Αρμένιους, πριν από ένα χρόνο. «Αργότερα έλαβα κάποια επιβεβαίωση από τις υπηρεσίες πληροφοριών ότι οι αρχές του Αζερμπαϊτζάν είχαν μια τέτοια ιδέα και την υλοποιούσαν , αλλά δεν μπόρεσα να επαληθεύσω τις πληροφορίες». Οι αρχές του Αρτσάχ (Ναγκόρνο-Καραμπάχ) τότε δεν δημοσιοποίησαν τις πληροφορίες. «Πρώτον», εξήγησε ο Beglaryan, «δεν μπορούσαμε να βεβαιωθούμε για την πλήρη πραγματικότητά του, και δεύτερον, δεν θέλαμε να συνεισφέρουμε στον ψυχολογικό τρόμο που προσπαθούσε το Αζερμπαϊτζάν να επιβάλλει εναντίον του λαού μας. Ωστόσο, αυτό δεν εμπόδισε τις φήμες να διαδοθούν».
Ο φόβος της μαζικής φυλάκισης σε μια χώρα που στερείται πραγματικού συστήματος δικαιοσύνης και υποθάλπει το θεσμικό αντιαρμενικό μίσος «επηρέασε σημαντικά τη συμπεριφορά των ανθρώπων και κατά τη διάρκεια και μετά τη γενοκτονική επίθεση του Σεπτεμβρίου», είπε ο Artak Beglaryan, «μεγάλωσε τον πανικό και έκανε ευκολότερη την απόφαση να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους».
Πρόσθεσε ακόμη, πως κατά τη διάρκεια των τελευταίων σταδίων του αποκλεισμού και τις πρώτες πρωινές ώρες της επίθεσης του Αζερμπαϊτζάν “πολλοί νυν και πρώην στρατιωτικοί πέταξαν τις στολές τους και κατέστρεψαν τα έγγραφά τους σε μια προσπάθεια να εξαλείψουν τυχόν στοιχεία και γεγονότα που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν εναντίον τους».
Στο Στεπανακέρτ (πρωτεύουσα του Αρτσάχ), το New Lines έγινε μάρτυρας πολλών περιστατικών ανθρώπων να καίνε στρατιωτικά έγγραφα και μετάλλια, δημιουργώντας μεγάλες φωτιές σε κάδους απορριμμάτων στους δρόμους. Καθώς τράπηκαν σε φυγή, μερικές οικογένειες πέταξαν φωτογραφίες πεσόντων στρατιωτών με στολή, έκαιγαν, τεμάχιζαν ή έκρυβαν τις φωτογραφικές αναμνήσεις των ανδρών και των γυναικών που πέθαναν στα πεδία των μαχών. Σύμφωνα με τουλάχιστον τρεις συνομιλίες με κατοίκους, κάποιοι έθαψαν στολές στις αυλές τους πριν φύγουν, με την ελπίδα ότι μια μέρα θα επέστρεφαν.
Μετά τον πόλεμο του 2020, εμφανίστηκαν πολυάριθμες αναφορές για βασανιστήρια από το Αζερμπαϊτζάν εναντίον Αρμένιων αιχμαλώτων, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Ο υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Αρμενίας εκείνη την εποχή, ο Arman Tatoyan, ως ο επίσημος διαμεσολαβητής, ανέφερε αρκετές περιπτώσεις θρησκευτικών διακρίσεων σε βάρος Αρμενίων αιχμαλώτων που κρατούνταν παράνομα. Κάποιοι αναφέρουν ότι κατασχέθηκαν και βεβηλώθηκαν οι βαπτιστικοί σταυροί που φορούσαν. Σε μια περίπτωση, κάψανε με τσιγάρα ένα τατουάζ με σταυρό στο μπράτσο ενός πολίτη. Όταν αρνήθηκε ένας Αρμένιος στρατιώτης να ασπαστεί το Ισλάμ «του κάψανε το πόδι, και τον ξυλοκόπησαν άγρια και τον χλεύασαν. Δεν έχουμε καταγράψει ποτέ κάτι τέτοιο πριν», έγραψε ο Arman Tatoyan στην έκθεσή του. Οι ακρωτηριασμοί και οι βιασμοί Αρμενίων γυναικών στρατιωτών έχουν τεκμηριωθεί και δημοσιευτεί από τις δυνάμεις εισβολής του Αζερμπαϊτζάν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που έχουν αναδημοσιευτεί από το New Lines . Το φθινόπωρο του 2022, τουλάχιστον επτά Αρμένιοι αιχμάλωτοι εκτελέστηκαν παράνομα, προφανώς από στρατιώτες του Αζερμπαϊτζάν, ανέφερε η Human Rights Watch, αποκαλώντας το “ένα ειδεχθές έγκλημα πολέμου”.
Τα σημάδια μιας επικείμενης εισβολής ήταν ορατά στις αρχές Σεπτεμβρίου, μετά από μια συνάντηση στις 4 Σεπτεμβρίου μεταξύ του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του Πούτιν, όπου συζήτησαν βασικά περιφερειακά ζητήματα, συμπεριλαμβανομένων των ουκρανικών εξαγωγών σιτηρών. Στις 7 Σεπτεμβρίου, η κυβέρνηση της Αρμενίας εξέφρασε επίσημη ανησυχία για τη στρατιωτική συσσώρευση των δυνάμεων του Αζερμπαϊτζάν γύρω από τα κυρίαρχα σύνορά του, καθώς και γύρω από το Αρτσάχ (Ναγκόρνο-Καραμπάχ). Λίγες ημέρες πριν, το ερευνητικό αρμενικό έντυπο Hetq ανέφερε ότι υπήρξε αύξηση των πτήσεων CARGO του Αζερμπαϊτζάν από και προς τη στρατιωτική βάση Ovda στο νότιο Ισραήλ, όπου υπάρχουν αποθήκες πυρομαχικών.
Αυτό στο παρελθόν, όπως τεκμηριώνεται από την ισραηλινή εφημερίδα Haaretz, ήταν συχνά ένδειξη επικείμενης επίθεσης. Υπήρξαν ισραηλινές πωλήσεις όπλων αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων όλα αυτά τα χρόνια στο Αζερμπαϊτζάν, ανέφερε η εφημερίδα, συμπεριλαμβανομένης μιας ποικιλίας όπλων από εξελιγμένα συστήματα ραντάρ έως ένα ευρύ φάσμα drones και αντιαρματικών πυραύλων.
Χρησιμοποιώντας δορυφορικές εικόνες της Planet Labs, εντοπίσαμε μια τοποθεσία ενδιαφέροντος που είναι η πιθανή βάση για τους φόβους του «στρατοπέδου συγκέντρωσης». Φωλιασμένο ακριβώς νότια ενός βασικού αρχαιολογικού συγκροτήματος, κοντά στο χωριό Shahbulaq, υπάρχει μια μεγάλη, πρόσφατα χτισμένη, αλλά ημιτελής κατασκευή. Για να αξιολογήσουμε εάν το συγκρότημα ήταν μια προβλεπόμενη φυλακή, εφαρμόσαμε μεθόδους χωρικής ανάλυσης για να εντοπίσουμε χαρακτηριστικά που συνδέονται συνήθως με σωφρονιστικά ιδρύματα στην ευρύτερη περιοχή, ιδιαίτερα τις εγκαταστάσεις «μεσαιωνικών βασανιστηρίων» που αναλύθηκαν από το Crude Accountability στο Τουρκμενιστάν και τις πολιτικές φυλακές που αναφέρονται από το Foreign Policy στην Τουρκία. , τα οποία εντοπίστηκαν και στις δορυφορικές εικόνες.
Η αναγνώριση προτύπων μας επέτρεψε να ανιχνεύσουμε επαναλαμβανόμενα στοιχεία, ενώ η αντιστοίχιση χαρακτηριστικών μας βοήθησε να συγκρίνουμε αυτά τα στοιχεία με γνωστές δομές φυλακών. Ο επαγωγικός συλλογισμός μας επέτρεψε να συμπεράνουμε, από την παρουσία αυτών των χαρακτηριστικών, την πιθανότητα ότι η εν λόγω εγκατάσταση θα μπορούσε να είναι μια προβλεπόμενη φυλακή. Η πρόοδος κατασκευής της εγκατάστασης του Aghdam, όπως φαίνεται σε μια δορυφορική εικόνα του Μαΐου 2023, αποκαλύπτει δομές που μοιάζουν με πλέγμα, το είδος που χρησιμοποιείται σε μονάδες στέγασης φυλακών ή στρατιωτικούς θαλάμους. Παρά την απουσία λειτουργικών χαρακτηριστικών φυλακών όπως πύργους φρουράς και περιμετρικά φράγματα, η ημιτελής κεντρική διάταξη του έργου σε ένα ερημικό τοπίο και τα σημαντικά κενά που υπαινίσσονται μελλοντικές αυλές αναψυχής υποδηλώνουν ότι η εγκατάσταση είναι η βάση για τις φήμες που υπάρχουν περί στρατοπέδου συγκέντρωσης-φυλακή.
Μεγάλο μέρος της περιοχής Aghdam, όπου βρίσκεται η πιθανή φυλακή, καταστράφηκε και λεηλατήθηκε τη δεκαετία του 1990 αφού έπεσε υπό τον έλεγχο των Αρμενίων και έγινε de facto μέρος του Αρτσάχ (Ναγκόρνο-Καραμπάχ). Καταλήφθηκε από το Αζερμπαϊτζάν στον πόλεμο του 2020. Μέχρι τότε, το Aghdam είχε γίνει πόλη-φάντασμα.
Από τα τέλη του 2020, η περιοχή Aghdam έχει χρησιμεύσει ως χώρος για στρατιωτικές δραστηριότητες των δυνάμεων του Αζερμπαϊτζάν και διατηρεί τα χαρακώματα, και τα ίχνη καμένων στρατιωτικών οχημάτων περασμένων και πρόσφατων πολέμων:
Στις αρχές του 2021, το πρόγραμμα παρακολούθησης δορυφόρου Caucasus Heritage Watch με έδρα το Πανεπιστήμιο Cornell σήμανε συναγερμό για πιθανές στρατιωτικές εγκαταστάσεις κοντά σε μια αρμενική εκκλησία του έβδομου αιώνα. Το συγκρότημα που εντοπίσαμε είναι κοντά.
Μια ακολουθία δορυφορικών εικόνων με χρονική σειρά από τον δορυφόρο Copernicus Sentinel-2A της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας αποκάλυψε ότι η κατασκευή της τοποθεσίας περίπου 46451.52 τετραγωνικών μέτρων πιθανότατα ξεκίνησε τον Ιούλιο του 2022. Τα αρχικά μας ευρήματα επιβεβαιώθηκαν από δορυφορικές εικόνες υψηλής ανάλυσης από τον δορυφόρο του Planet SkySat.
Ο συγκεκριμένος χώρος περιέχει χαρακτηριστικά που θα μπορούσαν να σχετίζονται με μια εγκατάσταση μαζικής φυλάκισης: ένα ενιαίο σημείο εισόδου, υπαίθριος χώρος για κρατούμενους και ομοιόμορφες δικτυωμένες κατασκευές. Σε μέρη όπου η κυβερνητική διαφάνεια είναι περιορισμένη, όπως το αυταρχικό καθεστώς στο Αζερμπαϊτζάν, αναγνωρίζουμε τη σημασία της περαιτέρω επιβεβαίωσης αυτών των ευρημάτων με διάφορες ανεξάρτητες πηγές όπου αυτό είναι δυνατόν.
Το γεγονός ότι η εγκατάσταση του Aghdam είναι, στο ελάχιστο, ένα κρατικό κτίριο επιβεβαιώνεται από την εγγύτητά του με μια άλλη κυβερνητική δομή – μια προσωρινή κατασκήνωση σκηνών: Τον Σεπτέμβριο, περισσότερες από 200 μεγάλες σκηνές μπορούσαν να φανούν εγκατεστημένες σε μια περίκλειστη περιοχή, πιθανότατα είτε ως καταλύματα για τον στρατό του Αζερμπαϊτζάν ή προγραμματισμένο κέντρο κράτησης Αρμενίων.
Οι δορυφορικές εικόνες υποδηλώνουν ότι η κατασκευή του συγκροτήματος, που φαίνεται να ξεκίνησε τον Ιούλιο του 2022, σταμάτησε στα τέλη Αυγούστου ή στις αρχές Σεπτεμβρίου 2023.
Λίγο πριν από αυτή την περίοδο ο Αλίεφ περιέγραψε σε συνέντευξή του στο Euronews TV ότι επιδίωκε να τερματιστεί η σύγκρουση στο Αρτσάχ (Ναγκόρνο-Καραμπάχ). Αναφερόμενος στη διακήρυξη κατάπαυσης του πυρός του Νοεμβρίου 2020 μεταξύ των δύο χωρών, ο Αλίεφ είπε: «Αυτή ήταν μια πράξη συνθηκολόγησης για την Αρμενία. Ως εκ τούτου, αρχίσαμε να προτείνουμε κάποιες πρωτοβουλίες προκειμένου να βρούμε την τελική λύση στις συγκρούσεις μας με την Αρμενία».
Το Υπουργείο Εξωτερικών του Αζερμπαϊτζάν δεν απάντησε στο αίτημα της New Lines να διευκρινίσει τη φύση της κατασκευής που προσδιορίζεται από τις δορυφορικές εικόνες.
Η ανακοίνωση του Μαΐου 2023 από το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ ότι χαιρέτισε την «εξέταση της αμνηστίας» από το Αζερμπαϊτζάν υποδηλώνει συγκεκριμένη γνώση από την Ουάσιγκτον για ένα σχέδιο φυλάκισης. Ένας εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, σε σχόλια μέσω email στο New Lines , αρνήθηκε να σχολιάσει ένα πιθανό συγκρότημα φυλακών, επαναλαμβάνοντας αντίθετα ότι το Αζερμπαϊτζάν πρέπει «να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την εθελοντική, ασφαλή, αξιοπρεπή και βιώσιμη επιστροφή των Αρμενίων του Αρτσάχ (Ναγκόρνο-Καραμπάχ)».
Η συνεχιζόμενη φυλάκιση ηγετών όπως ο επιχειρηματίας Vardanyan, υποστήριξε ο πρώην εισαγγελέας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου σε μια συνεδρίαση του ΟΗΕ στις αρχές Δεκεμβρίου, έχει σκοπό να εμποδίσει την επιστροφή του εκτοπισμένου πληθυσμού του Αρτσάχ (Ναγκόρνο-Καραμπάχ). «Δεν είναι μόνο ότι ολόκληρος ο αρμενικός πληθυσμός από το Αρτσάχ (Ναγκόρνο-Καραμπάχ) έχει εκτοπιστεί τώρα. … Οι κρατικοί ηγέτες του είναι φυλακισμένοι στο Αζερμπαϊτζάν», είπε ο Moreno-Ocampo. «Αυτός ο εγκλεισμός του στη φυλακή είναι ένα μήνυμα προς τους Αρμένιους: Εάν επιστρέψετε στο Αρτσάχ (Ναγκόρνο-Καραμπάχ), θα λιμοκτονήσετε, θα ταπεινωθείτε ή θα σκοτωθείτε. Η αιχμαλωσία αυτών των ανθρώπων είναι το αποκορύφωμα της γενοκτονίας».
Εάν ο ύποπτος χώρος είναι πράγματι συγκρότημα φυλακών, η τοποθεσία του υποδηλώνει συγκεκριμένες αρνητικές ψυχολογικές επιδράσεις στους Αρμένιους δεδομένης της εγγύτητάς του σε σημαντικά πολιτιστικά μνημεία. Ο χώρος βρίσκεται στην άκρη του μεγαλύτερου αρχαιολογικού συγκροτήματος του Tigranakert, το οποίο φιλοξενεί μια ελληνιστική αρμενική ακρόπολη 2.000 ετών, μια αρμενική εκκλησία του έβδομου αιώνα και τοποθεσίες του Αζερμπαϊτζάν του 18ου αιώνα, όπως το φρούριο Shahbulaq και ένα τζαμί. Δεδομένης της άρνησης του Αζερμπαϊτζάν για τις αρχαίες αρμενικές ρίζες στην περιοχή, η οποία επεκτάθηκε στην εξάλειψη ολόκληρου του γνωστού καταλόγου της αρμενικής χριστιανικής κληρονομιάς στην περιοχή του Ναχιτσεβάν το 1997-2006, καθώς και πιο πρόσφατη δραστηριότητα όπως ο βομβαρδισμός της ακρόπολης Tigranakert το 2020 και η συνεχιζόμενη καταστροφή, όπως τεκμηριώνεται από το Caucasus Heritage Watch, η επιλογή της τοποθεσίας θα μπορούσε να υποδηλώνει μια πρόθεση μεγιστοποίησης του ψυχολογικού τραύματος.
Αρκετά άτομα με τα οποία μιλήσαμε και που γνωρίζουν την περιοχή είπαν ότι η απομονωμένη τοποθεσία ήταν προηγουμένως σπίτια αχυρώνες της σοβιετικής εποχής, περιγράφοντας το έδαφος ως σε μεγάλο βαθμό ακατάλληλο για ανάπτυξη. Σημείωσαν επίσης την ύπαρξη του κοντινού λατομείου ασβεστόλιθου, και αναρωτιούνται εάν η τοποθεσία επιλέχθηκε κυρίως λόγω της άμεσης διαθεσιμότητας του βασικού οικοδομικού υλικού. Ένα πρώην μέλος του στρατού του Αρτσάχ (Ναγκόρνο-Καραμπάχ), μιλώντας υπό τον όρο της ανωνυμίας, μας είπε ότι οι ήχοι που άκουγαν οι Αρμένιοι κάτοικοι του Khramort μπορεί να ήταν οι αδιάκοπες λειτουργίες κοπής πέτρας του λατομείου. Η απουσία οποιασδήποτε αναφοράς για τη δομή είναι εμφανής στα μέσα ενημέρωσης του Αζερμπαϊτζάν και στον ιστότοπο του προέδρου, πλατφόρμες που κατά τα άλλα τονίζουν εκτενώς κάθε νέο κατασκευαστικό έργο στην περιοχή Aghdam. Λείπει επίσης από οποιαδήποτε δημοσιοποιημένα σχέδια. Οι μόνες αναφορές σε ιστότοπους του Αζερμπαϊτζάν είναι ο φόβος των Αρμενίων για μια τεράστια φυλακή, όπως επιβεβαίωσαν αρκετοί ερευνητές του Αζερμπαϊτζάν στη New Lines , είναι ιστορίες που παραθέτουν αρμενικά δελτία ειδήσεων.
Ένας χάρτης που δημιουργήθηκε από το «Karabakh Revival Fund», που ιδρύθηκε από τον Αλίεφ τον Ιανουάριο του 2021, φαινομενικά για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης σε εδάφη που πρόσφατα πήρε τον έλεγχο του Μπακού, δεν δείχνει σχέδια ανάπτυξης για την περιοχή της συγκεκριμένης τοποθεσίας — εκτός από ένα προγραμματισμένο δάσος μεταξύ αυτής και της υπόλοιπης περιοχής — υπογραμμίζοντας τη μυστικοπαθή φύση του έργου.
Κάποτε υπό τον έλεγχο του Αζερμπαϊτζάν, ο αρχαιολογικός χώρος του Τιγκρανακέρτ κηρύχθηκε «τελειωμένος», όπως ανάρτησε στο X (πρώην Twitter) ο Χικμέτ Χατζίεφ, ο οποίος υπηρετεί ως βοηθός στο γραφείο του Αλίεφ. Οι Αρμένιοι αρχαιολόγοι λένε ότι ο χώρος οχυρώθηκε πριν από περισσότερα από 2.000 χρόνια από τον πιο ισχυρό βασιλιά της χώρας – μια ιστορία που ο Πρωθυπουργός Πασινιάν χρησιμοποίησε στις αρχές του 2020, λέγοντας στη Διάσκεψη για την Ασφάλεια του Μονάχου: «Όταν ο Αρμένιος βασιλιάς Τιγράν ο Μέγας διαπραγματευόταν με τον Ρωμαίο στρατηγό Πομπήιο, εκεί δεν υπήρχε χώρα με το όνομα Αζερμπαϊτζάν». Εάν η κοντινή εγκατάσταση του Άγκνταμ είναι πράγματι το φημολογούμενο «στρατόπεδο συγκέντρωσης», η κοντινή του γειτνίαση με το Shahbulaq και το Tigranakert συμβολίζει τις αξιώσεις του Αζερμπαϊτζάν για κυριαρχία στην Αρμενία. Το Radio Free Europe/Radio Liberty περιέγραψε ως θεματικό πάρκο εθνικού μίσους στην πρωτεύουσα Μπακού, αυτό που χτίστηκε αμέσως μετά τον πόλεμο του 2020. όπου γιόρτασε δημοσίως τη νίκη επί του εχθρού του η καρικατούρα Αλίεφ.
Για τους Αρμένιους που κάποτε αποκαλούσαν το Αρτσάχ (Ναγκόρνο-Καραμπάχ) πατρίδα τους, αυτές οι τακτικές είχαν σημασία και οι φόβοι για φυλάκιση ήταν ένας από τους παράγοντες που τους ώθησαν στην εκκένωση. Όπως είπε ο Artak Beglaryan, ο πρώην διαμεσολαβητής της περιοχής: Ο αυτόχθονος πληθυσμός του θύλακα τράπηκε σε φυγή «για χάρη της ασφάλειας και της αξιοπρέπειας».
Πηγή: New Lines Magazine
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο FacebookΑκολουθήστε τον Σάββα Καλεντερίδη στο Facebook
Ακολουθήστε τον Σάββα Καλεντερίδη στο Twitter
Εγγραφείτε στο κανάλι του infognomonpolitics.gr στο Youtube