Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ, Hellas Journal

«Θα κάνουμε αυτό που μας δίδαξε ο Θεμιστοκλής, ο Κανάρης, ο Κουντουριώτης». Μια μικρή πρόταση βγαλμένη από τα χείλη ενός εκ των εκατοντάδων Αξιωματικών του πολεμικού ναυτικού, μέσα από την οποία, μετουσιώνεται το μαχητικό πνεύμα που διέπει όλα τα στελέχη που υπηρετούν το ναυτικό όπλο. Ένα όπλο που στις 6 του Δεκέμβρη γιορτάζει τον προστάτη του, Άγιο Νικόλαο.

Μπορεί τα νερά του Αρχιπελάγους να παραμένουν πάνω από 6 μήνες ήρεμα, σε σχέση πάντα με την Τουρκία, όμως το πολεμικό ναυτικό παραμένει 365 εν πλω. Εθνικές ασκήσεις, διασυμμαχικές δραστηριότητες, συμμετοχή, την περίοδο που διανύουμε, σε τρεις διαφορετικές αποστολές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του ΝΑΤΟ και του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Και μέσα από τα παραπάνω γίνεται αυταπόδεικτος διευρυμένος ρόλος του πολεμικού ναυτικού και της Ελλάδας στην επίτευξη της Εθνικής, της διεθνούς ασφάλειας και σταθερότητας.

Και σε αυτή την κατεύθυνση το Πολεμικό μας Ναυτικό θα συνεχίσει να προβάλει τις σημαντικές του δυνατότητες.

Εν έτει 2023, μόλις 3 χρόνια μετά την ελληνοτουρκική κρίση και με όσα έχουν γίνει τα τελευταία 15- 20 χρόνια, ουδείς μπορεί να υποστηρίξει πλέον πως απαιτείται «ιδιαίτερος χρόνος» για την κατασκευή πλοίων που θα είναι ικανά ν’ ανταπεξέλθουν στο σύγχρονο πεδίο ναυτικής μάχης.

Εν έτει 2023, στο «σβήσιμο» ακόμη μιας χαμένης χρονιάς, εκείνο που καταγράφεται είναι η αναβλητικότητα, η αναποφασιστικότητα και οι έξωθεν πιέσεις προς τους αρμοδίους, για επιλογές που κανείς ναυτικός δεν θέλει να δει στον στόλο.

Παρά το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια ελήφθησαν αποφάσεις που οδηγούν τον πανίσχυρο στόλο της χώρας μας σε άλλα επίπεδα προστασίας των θαλάσσιων συνόρων από εξωτερικές απειλές, η συνέχεια αυτών των σχεδίων βρίσκεται στις καλένδες καθώς όπως προκύπτει μέσα από τις συσκέψεις που έχουν γίνει σε επίπεδο κυβέρνησης, «το δημοσιονομικό περιθώριο» δεν υπάρχει.

Από το 2024 τι;

Πολλοί, δε, παραπέμπουν στην επερχόμενη ομιλία του πρωθυπουργού κατά τη συζήτηση για τον προϋπολογισμό. Αλλά και εκεί όλες οι πληροφορίες συγκλίνουν στ’ ότι δεν θα μάθουμε για τυχόν αποφάσεις που αφορούν το μέλλον του στόλου.

Λίγο νωρίτερα ο υπουργός Εθνικής άμυνας Νίκος Δένδιας αναφέρθηκε στην πρόσκτηση των τριών φρεγατών αλλά πέραν αυτού δεν φάνηκε να υπάρχει κάτι στο άμεσο μέλλον παρά το γεγονός ότι ο υπουργός αναφέρθηκε στις διαχρονικές προκλήσεις και διαφορές που υπάρχουν με τη γείτονα…

«Το Αρχιπέλαγος ήταν ιστορικά η κοιτίδα του Ελληνισμού. Και η συνθήκη της Λωζάνης μαζί με τις συνθήκες του Μοντρέ, των Παρισίων και την UNCLOS, την διεθνή σύμβαση για το Δίκαιο της θάλασσας έχουν καθορίσει σαφώς και επακριβώς τα των υδάτων του Αιγαίου. Υφίσταται βεβαίως ζήτημα υφαλοκρηπίδας το οποίο θα μπορούσε να συζητηθεί.

Κυρίες και κύριοι, οι καιροί ου μενετοί. Οι προκλήσεις που ο 21ος αιώνας μας έφερε οδηγούν στην ανάγκη να δούμε πέρα και από την ήδη σημαντική ενίσχυση του Πολεμικού μας Ναυτικού. {…) έχουμε κατορθώσει χρειάζεται μια καθαρή ματιά να δούμε τι αντιμετωπίζουμε, τι δυνατότητες απαιτούνται, ποιο είναι το νέο τεχνολογικό υπόβαθρο, ποιος είναι ο βέλτιστος συνδυασμός.

Υπάρχει, όπως πάντα στη ζωή, η ανάγκη βαθιάς μεταρρύθμισης. Να αξιοποιήσουμε στον μέγιστο βαθμό τις νέες τεχνολογίες. Να αξιοποιήσουμε τα διδάγματα από τις σύγχρονες συγκρούσεις με τις αναγκαίες πάντα προσαρμογές στο δικό μας περιβάλλον στη δική μας πραγματικότητα.

Γιατί η σημασία του Πολεμικού Ναυτικού για την ασφάλεια της πατρίδας μας είναι αυταπόδεικτη. Η καθέλκυση της Φρεγάτας ΚΙΜΩΝ στην οποία είχα την τιμή να παρευρεθώ στη Γαλλία είναι απόδειξη όπως και οι επόμενες καθελκύσεις φρεγατών τελευταίας τεχνολογίας της ανταπόκρισης της πατρίδας μας στις προκλήσεις των καιρών.

Κυρτές πλώρες για πρώτη φορά μετά το ΑΒΕΡΩΦ επιστρέφουν στις θάλασσές μας. Η Ελλάδα συνεχίζει την παράδοσή της ως ναυτική δύναμη.

Στις μέρες μας το Πολεμικό μας Ναυτικό προβάλει την αποτρεπτική του δυνατότητα. Προβάλει τη δυνατότητα προστασίας της κυριαρχίας και των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.» Σημείωσε ο κος. Δένδιας στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων κατά την ομιλία του για τον προστάτη του ΠΝ, Άγιο Νικόλαο.

Όλα στο «πάγο»…

Το πρόγραμμα των κορβετών που θα έρχονταν ως συνέχεια σε εκείνο των τριών φρεγατών που κατασκευάζονται στην Γαλλία, δείχνει ότι παραμένει σε βαθιά κατάψυξη. Το ίδιο ίσως συμβαίνει και για την ενεργοποίηση της προαίρεσης που αφορά την τέταρτη φρεγάτα.

Όμως το ίδιο σκηνικό επαναλαμβάνεται και στον εκσυγχρονισμό μέσης ζωής (ο Θεός να τον κάνει «μέσης ζωής») για τις υφιστάμενες φρεγάτες τύπου ΜΕΚΟ.

Και φυσικά αφού τα παραπάνω δεν προχωρούν, πως θα γίνει το επόμενο εξελικτικό βήμα που δεν είναι άλλο από τις αναβαθμίσεις των υποβρυχίων.

Από την άλλη πλευρά η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία καλείται να δημιουργήσει τον «κυματοθραύστη» που θα σπάσει το τεραστίων διαστάσεων κύμα των παραιτήσεων στο ναυτικό.

Και στους άλλους κλάδους υφίσταται το συγκεκριμένο πρόβλημα, όμως στο ναυτικό τα δεδομένα έχουν αγγίξει το καθεστώς συναγερμού.

Το δέλεαρ των επιδομάτων «στόλου» δεν έπιασε μια και στο τέλος αποδείχτηκε ότι αυτό δεν αφορούσε τα στελέχη που υπηρετούν στα πολεμικά πλοία, όπως είχε ανακοινωθεί δια στόματος του πρωθυπουργού.

Επιπλέον το κυνήγι των Επαγγελματιών Οπλιτών που θα στελεχώσουν τα πολεμικά πλοία στο μέλλον μπορεί να μην σταματά αλλά το γεγονός πως οι παραγωγικές σχολές δεν παράγουν αυτό που χρειάζεται το όπλο, αποτελεί μείζον πρόκληση για την ηγεσία.

Το Αρχιπέλαγος χρειάζεται την παρουσία πολεμικών πλοίων και των πληρωμάτων τους, η Μεσόγειος καλεί ολοένα και περισσότερο το ελληνικό πολεμικό ναυτικό που έχει πείρα στην αντιμετώπιση προκλήσεων και κάθε μορφής ναυτικών επεισοδίων και πολέμου.

ΠΗΓΗ: Hellas Journal