H Κίνα παραμένει μια εχρθική χώρα. Οι Κινέζοι προσπαθούν να αγοράσουν επιρροή για να αποσταθεροποιήσουν τη δημοκρατία μας.

Ο πρωθυπουργός του Βελγίου Αλεξάντρ ντε Κρου περιέγραψε την Τετάρτη την Κίνα ως μια «μερικές φορές πολύ εχθρική» χώρα, μετά τις καταγγελίες ότι το Πεκίνο είχε στρατολογήσει ένα μέλος του βελγικού ακροδεξιού κόμματος Vlaams Belang ως στοιχείο πληροφοριών.

“Δεν πρέπει να υποτιμούμε πόσο δεν αρέσει στις ξένες δυνάμεις η δημοκρατία μας, η ενότητά μας. Σε αντίθεση με τη Ρωσία, η Κίνα δεν επιτίθεται στην ήπειρό μας, αλλά παραμένει μια χώρα που μερικές φορές είναι πολύ εχθρική. Δεν πρέπει να την απορρίπτουμε ως τίποτα”, δήλωσε ο ντε Κρου στις δύο κορυφαίες εφημερίδες του Βελγίου, Le Soir και De Standaard.

“Η βελγική δημοκρατία πωλείται. Οι Κινέζοι προσπαθούν να αγοράσουν επιρροή για να αποσταθεροποιήσουν τη δημοκρατία μας. Με την Chinagate, ή να πω το κινεζικό συμφέρον, όλα ξετυλίγονται μπροστά στα μάτια μας.”

Ο Ντε Κρου αντέδρασε σε δημοσιεύματα από τις εφημερίδες The Financial Times, Le Monde και Der Spiegel την περασμένη εβδομάδα που ισχυρίζονταν ότι ο Φρανκ Κρέιελμαν, του κόμματος Vlaams Belang, συνεργαζόταν με Κινέζους κατασκόπους για τουλάχιστον τρία χρόνια.

Ο Τομ Βαν Γκρίκεν, ηγέτης του Vlaams Belang, που τάσσεται υπέρ της ανεξαρτησίας της Φλάνδρας, έδιωξε τον Κρέιελμαν από το κόμμα την Παρασκευή μετά τις κατηγορίες.

Ο Ντε Κρου είπε επίσης ότι ο Στίβεν Κρέιελμαν, αδελφός του Φρανκ Κρέιελμαν αι επίσης μέλος του Vlaams Belang, θα πρέπει να απομακρυνθεί από την προεδρία της επιτροπής αγορών άμυνας του κοινοβουλίου, αλλά αναγνώρισε ότι αυτό δεν ήταν το κάλεσμα του.

“Το σύνθημά μου είναι: καλύτερα ασφάλεια παρά συγγνώμη. Προεδρεύει μιας από τις πιο ευαίσθητες επιτροπές του Κοινοβουλίου”, είπε ο Βέλγος πρωθυπουργός, κάνοντας μια σύγκριση μεταξύ αυτής της υποτιθέμενης κινεζικής υπόθεσης κατασκοπείας και του λεγόμενου σκανδάλου “Καταργκέιτ”.

Το Κατάργκεϊτ , το μεγαλύτερο σκάνδαλο που συγκλονίζει την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης εδώ και δεκαετίες, εξαρτάται από τις υποψίες ότι το Κατάρ και το Μαρόκο δωροδόκησαν πολιτικούς, κοινοβουλευτικούς βοηθούς και μη κυβερνητικές οργανώσεις για να επηρεάσουν τη λήψη αποφάσεων στη συνέλευση της ΕΕ.