Το μέχρι τώρα ανομολόγητο ξαφνικά ξεστομίζεται: Το Κίεβο κινδυνεύει να ηττηθεί, με ανυπολόγιστες συνέπειες.

Το γεγονός ότι η μοίρα της Ουκρανίας κρέμεται από μια κλωστή δεν απορρέει από την αδυναμία της να ανακαταλάβει εδάφη από τις οχυρωμένες ρωσικές δυνάμεις, ούτε από το γεγονός της ολιγωρίας της κυβέρνησης Μπάιντεν να παράσχει στον ουκρανικό στρατό τα όπλα που χρειάζεται. Ούτε καν από το πλεονέκτημα της Ρωσίας σε στρατιωτική δύναμη και πόρους.

Πηγάζει από δύο πιο άμεσες αιτίες. Η μία είναι η αντίθεση των Ρεπουμπλικάνων της Βουλής των Αντιπροσώπων στην συνέχιση της αμερικανικής βοήθειας.

Η άλλη είναι η βοήθεια από την Ευρωπαϊκή Ένωση που κινδυνεύει από τον Ούγγρο πρωθυπουργό Βίκτορ Όρμπαν, ο οποίος έχει γίνει το άλογο που πάει καβάλα ο Βλαντιμίρ Πούτιν.

Οι Ρεπουμπλικάνοι της Βουλής των Αντιπροσώπων στέκονται εμπόδιο στο προτεινόμενο από την κυβέρνηση Μπάιντεν πακέτο όπλων και άλλης βοήθειας ύψους 61 δισεκατομμυρίων δολαρίων, το οποίο είναι κρίσιμο για την ικανότητα του Κιέβου να κρατήσει τς γραμμές του έναντι των ρωσικών δυνάμεων στο πεδίο της μάχης.Ο Όρμπαν, ασκώντας βέτο στην Ε.Ε., εμποδίζει την παροχή δημοσιονομικής στήριξης ύψους 54 δισεκατομμυρίων δολαρίων που θα βοηθούσε στην πληρωμή των λογαριασμών της Ουκρανίας μέχρι το 2027.

Χωρίς τις εν λόγω εισροές μετρητών, όπλων και πυρομαχικών, ακόμη και τα πενιχρά αποτελέσματα της Ουκρανικής είναι απίθανο να διαρκέσουν.

Ακόμη και ο Αντρίι Γέρμακ, κορυφαίος σύμβουλος του Ουκρανού προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι, παραδέχτηκε σε φόρουμ της Ουάσινγκτον την περασμένη εβδομάδα, ότι ο “μεγάλος κίνδυνος είναι, τα στρατεύματα του Κιέβου να χάσουν αυτόν τον πόλεμο”.

Εντωμεταξύ, το κύριο πλεονέκτημα του Πούτιν είναι η υπομονή – η ικανότητά του να περιμένει για αυτό που είναι βέβαιος ότι θα γίνει: ότι η πολιτική βούληση και οι πόροι της Δύσης να στηρίξει την Ουκρανία, θα τελειώσουν. με την Ουκρανία να αναγκάζεται να συνθηκολογήσει.

Αν έχει δίκιο, το χρονοδιάγραμμα αυτού του τέλους θα επιταχυνθεί αν το Κογκρέσο και η Ε.Ε. αποτύχουν να εγκρίνουν νέα στήριξη.

Κάτι τέτοιο θα άφηνε την κυβέρνηση της Ουκρανίας ανίκανη να συντηρήσει τις βασικές υπηρεσίες, και τον στρατό της να υστερεί ολοένα και περισσότερο σε πυρομαχικά πυροβολικού, δυνατότητες αεράμυνας και άλλο εξοπλισμό.

Οι ήδη άσχημα πληγωμένες δυνάμεις στην πρώτη γραμμή της Ουκρανίας θα γίνονταν ακόμη πιο εύθραυστες.

Τα ρωσικά κέρδη θα πλαισιώνονταν από ανατριχιαστικές δολοφονίες, βιασμούς, απαγωγές παιδιών και άλλα εγκλήματα πολέμου

Αυτό το ζοφερό σενάριο θα αποτελούσε ένα συγκλονιστικό πλήγμα στο κύρος και την αξιοπιστία της Δύσης, αποκαλύπτοντας ότι οι υποσχέσεις για στήριξη της Ουκρανίας για “όσο χρειαστεί” ήταν κενές.

naftemporiki.gr