Στη δίκη που διεξάγεται στη Νέα Υόρκη, το δικαστήριο έχει ήδη αποφασίσει ότι ο όμιλος Τραμπ έχει διαπράξει απάτη και έχει ορίσει μια ανεξάρτητη ελεγκτική αρχή για την εταιρεία. Αυτό σημαίνει ότι ο Τραμπ και η οικογένεια του έχουν οικονομικό «μπειμπισίτερ» και δεν μπορούν να λαμβάνουν μεγάλες αποφάσεις χωρίς την έγκριση του ελεγκτή. Η απειλή για τον Τραμπ είναι μεγάλη, τόσο για τα οικονομικά του, όσο και για τη φήμη του ως επιχειρηματίας και ως «brand». 

Υπό αυτές τις συνθήκες, η ανάκτηση της προεδρίας δεν είναι απλά θέμα εγωισμού και υστεροφημίας. Ως πρόεδρος των ΗΠΑ, ο Τραμπ μπορεί να δώσει εντολή στον υπουργό Δικαιοσύνης που θα επιλέξει να σταματήσει τις ομοσπονδιακές δίκες. Η κυβέρνηση Τραμπ θα μπορεί να ασκήσει πιέσεις και στα πολιτειακά δικαστήρια της Νέας Υόρκης και της Τζόρτζια να «κλείσουν» τις υποθέσεις εκεί.

Επίσης ο πρόεδρος έχει το δικαίωμα να απονείμει χάρη, δηλαδή να διαγράψει τα ομοσπονδιακά ποινικά αδικήματα, όποιου πολίτη θέλει. Το Σύνταγμα των ΗΠΑ δεν θέτει περιορισμούς στη χρήση της χάρης από τον πρόεδρο. Οι ιδρυτές της χώρας φοβούνταν ότι ο πρόεδρος της ομοσπονδίας μπορεί να επιδιώξει να γίνει μονάρχης και να προσπαθήσει να πάρει τον έλεγχο μέσω του στρατού, και γι’ αυτό διαχώρισαν τις εξουσίες. Αλλά μετά την εμπειρία του ηθικότατου Τζορτζ Ουάσινγκτον, δεν φαντάστηκαν ότι ο εκλεγμένος ηγέτης της χώρας θα μπορούσε να δώσει χάρη στον εαυτό του για εγκλήματα κατά του έθνους που έχει ο ίδιος διαπράξει! 

Δεν υπάρχει σχεδόν καμία αμφιβολία ότι ο Τράμπ θα απονείμει χάρη στον εαυτό του, στα παιδιά του, και στους συνεργάτες του την πρώτη στιγμή που θα αναλάβει την εξουσία. Ήδη, κατά την προηγούμενη θητεία του έδωσε χάρη στους Ρότζερ Στόουν και Πολ Μάναφορντ, δύο από τους πιο στενούς του συνεργάτες. Και φυσικά θα είναι προδιατεθειμένος να δώσει χάρη σε όποιους αξιωματούχους της κυβέρνησής του και Ρεπουμπλικάνους βουλευτές εμπλακούν σε αντιδημοκρατικές και καταχρηστικές πράξεις κατά τη διάρκεια της θητείας του.

Είναι εξίσου πιθανό ότι θα δώσει χάρη και σε όσους πήραν μέρος στην επίθεση κατά του Καπιτωλίου στις 6 Ιανουαρίου του 2021 τους οποίους ο ίδιος και οι οπαδοί του τους θεωρούν πολιτικούς κρατούμενους και θύματα των Δημοκρατικών. Το σενάριο αυτό το προωθούν και πολλοί τραμπικοί βουλευτές κρίνοντας ότι θα τους βοηθήσει στις δικές τους προεκλογικές μάχες το 2024.

Δε χρειάζεται πολλή φαντασία για να σκεφτεί κανείς τι επιπτώσεις μπορεί να έχει για την αμερικανική κοινωνία η απελευθέρωση και «δικαίωση» εκατοντάδων ακραίων και φανατικών οπαδών του Τραμπ, πολλοί εκ των οποίων είναι ηγέτες παραστρατιωτικών οργανώσεων και έχουν πρόσβαση σε κανονικά οπλοστάσια.

Ταυτόχρονα, ο πρώην πρόεδρος έχει ήδη δηλώσει ότι θα κάνει εκκαθαρίσεις αντι-Τραμπικών στον στρατό, στις υπηρεσίες ασφαλείας, και στην εθνική γραφειοκρατεία γενικότερα, ενώ θα επιβραβεύσει τους πιστούς συνεργάτες του, όπως ο Στήβεν Μίλερ, με υψηλόβαθμες κυβερνητικές θέσεις. 

Τόσο σοβαρή είναι η απειλή Τραμπ για την εθνική ασφάλεια, που προ ημερών το Κογκρέσο πέρασε νόμο που απαγορεύει στον Πρόεδρο να αποσύρει τη χώρα από διεθνείς οργανισμούς και συμβάσεις χωρίς την έγκριση της Γερουσίας. Ο κύριος φόβος είναι ότι ο Τραμπ μπορεί να καταλύσει την Ατλαντική Συμμαχία του ΝΑΤΟ. 

Η απονομιμοποίηση και συρρίκνωση του ομοσπονδιακού κράτους, μια προσπάθεια που έχει ξεκινήσει από την εποχή του Φραγκλίνου Ρούζβελντ το 1932, θα ολοκληρωθεί σε μια δεύτερη τετραετία Τραμπ.

Μελέτες δείχνουν ότι αμερικανική γραφειοκρατεία και η παροχή υπηρεσιών έχουν ήδη αποδυναμωθεί αισθητά. Για παράδειγμα, μια ανανέωση διαβατηρίου απαιτεί 13 εβδομάδες, δηλαδή πάνω από τρεις μήνες. Η επανεκλογή του Τραμπ θα επιδεινώσει την κατάσταση. 

Οι επιπτώσεις θα φανούν στο εσωτερικό αλλά και στο εξωτερικό, αφού θα πρέπει να περιμένουμε ότι ο Τραμπ και οι συνεργάτες του θα είναι ακόμα πιο αντιδραστικοί απέναντι στην Ευρώπη και ειδικά στο θέμα της Ουκρανίας, και ιδιαίτερα ακραίοι στο μεταναστευτικό, στις σχέσεις με την Κίνα, και με τη Μέση Ανατολή.

Η πορεία προς τις εκλογές του 2024 μπλέχτηκε, εν τω μεταξύ, ακόμη περισότερο μετά από την πρόσφατη απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της πολιτείας του Κολοράντο, η οποία επιτρέπει στις πολιτικές αρχές να βγάλουν τον Τραμπ από το εκλογικό ψηφοδέλτιο στις εσωκομματικές εκλογές του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος που θα γίνουν το Μάρτιο.

Συγκεκριμένα, μετά από αγωγή αντι-τραμπικών Ρεπουμπλικανών, το Δικαστήριο έκρινε ότι ο Τραμπ ενεπλάκη σε εξέγερση εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών στις 6 Ιανουαρίου 2021. Σύμφωνα με το Σύνταγμα της χώρας, άτομα που οργανώνουν εξέγερση κατά των πολιτικών αρχών της χώρας χάνουν τα πολιτικά τους δικαιώματα και δεν μπορούν να κατεβούν ως υποψήφιοι σε εκλογές. 

Ο όρος αυτός συμπεριλαμβάνεται στη 14η Τροπολογία, η οποία πέρασε το 1868 με πρωταρχικό σκοπό να τιμωρήσει τους πολιτικούς και στρατιωτικούς αρχηγούς των Νοτίων που κύρηξαν τον εμφύλιο πόλεμο.

Το θέμα έχει τεθεί και σε άλλες πολιτείες, όπως το Μίσιγκαν. Και στις δύο περιπτώσεις, η απειλή για τον Τραμπ είναι σημαντική γιατί το Κολοράντο και το Μίσιγκαν είναι ανάμεσα στις πολιτείες που θα «αποφάσίσουν» τις εκλογές του 2024.

Νομικοί αναλυτές διαφωνούν αν η τροπολογία θα πρέπει να ερμηνευθεί γενικά ή ειδικά για την περίπτωση του εμφυλίου, και αν ο όρος ισχύει και για το αξίωμα του Προέδρου.  Και φυσικά, υπάρχει πολιτική διαφωνία για το αν και κατά πόσο οι πράξεις του Τραμπ αποτελούν «εξέγερση» εναντίων της κυβέρνησης των ΗΠΑ.

Η υπόθεση πηγαίνει τώρα προς το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ, το οποίο θα κληθεί να αποφασίσει αν ο Τραμπ θα πρέπει να παραμείνει στο ψηφοδέλτιο. Αν το Δικαστήριο συμφωνήσει με τη θέση του Κολοράντο, τότε η υποψηφιότητα Τραμπ θα ακυρωθεί σε όλη την επικράτεια, ανοίγοντας το δρόμο για μια πολύ διαφορετική εκλογική αναμέτρηση από αυτή που αναμένουμε.

* Δρ Αλεξάνδρα Φιλήνδρα, αναπληρώτρια καθηγήτρια Πολιτικών Επιστημών και Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόι στο Σικάγο

Πηγή: liberal.gr