Ο Αναστάσιος Λαυρέντζος, που διδάσκει Διαχείριση Κινδύνων στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, αναλύει στο Ράδιο 984 με αφορμή το άρθρο του στο slpress.gr “

Γιατί οι πρώην αποικιοκράτες κράτησαν χαμένες στους ωκεανούς νησίδες”, πως η εμμονή των παλαιών αποικιοκρατικών δυνάμεων να διατηρούν αυτά τα απομονωμένα νησιά υπό τον έλεγχό τους, δείχνει πόσο σημαντικό είναι να κατέχεις ξηρά μέσα στη θάλασσα.

Γιατί μέσω αυτής, όπως εξηγεί αποκτάς τον έλεγχο εκμετάλλευσης μιας τεράστιας θαλάσσιας έκτασης, η οποία κατά περίπτωση μπορεί να κρύβει μεγάλες εκπλήξεις. Αν λοιπόν στα καθ’ ημάς ακούσετε κάποιον να σας λέει ότι η “συνεκμετάλλευση δεν είναι ταμπού”, ας του επισημάνετε τί ακριβώς κάνουν οι πρώην αποικιοκράτες, οι οποίοι κάθε άλλο παρά είναι “κουτόφραγκοι”.

Τονίζει μάλιστα, ότι η Ελλάδα διαχρονικά με το πολιτικό της σύστημα, εμφανίζει μια αταραξία, ως αποτέλεσμα ενός φοβικού κατευνασμού, έναντι της Τουρκίας, με την αυταπάτη ότι παραχωρήσεις σε κυριαρχικά δικαιώματα, όπως αυτά της ΑΟΖ θα “αγοράσουν χρόνο ηρεμίας” χωρίς αποδεδειγμένα ακόμη και σε αυτή την μειωμένη μας αξιοπιστία, η Τουρκία να δεσμεύεται ακόμη και με μια ενδεχόμενη υπογραφή της , με τέτοια ανταλλάγματα που δυστυχώς στο εσωτερικό μας συζητάμε περίπου με βεβαιότητα.