Οι επιχειρήσεις του ρωσικού στρατού συνεχίζονται και κλιμακώνονται, παρόλο που, σύμφωνα με στρατιωτικούς αναλυτές, έχει υποστεί μεγάλες απώλειες.

Γιατί η Ρωσία επιμένει για την κατάληψη της πόλης

Οι πρώτες επιθέσεις της Ρωσίας τον Οκτώβριο απέτυχαν. Στήλες αρμάτων μάχης και τεθωρακισμένων στρατευμάτων έπεσαν στο αμυντικό «τείχος» της Ουκρανίας, που αποτελούνταν από νάρκες, drones και πυροβολικό.

Οι Ρώσοι άλλαξαν έπειτα τακτική, στέλνοντας «κύματα» πεζικού μπροστά σε μικρές ομάδες. Η αλλαγή απηχούσε τη στροφή της ίδιας της Ουκρανίας καθώς έχασε πάρα πολλά τεθωρακισμένα οχήματα στην εαρινή της αντεπίθεση.

Αδιάφορες οι μεγάλες απώλειες

Η Ρωσία αποδέχεται όμως τις μεγάλες απώλειες ως τίμημα για να προωθηθεί στην περιοχή του Ντονέτσκ  καθώς η πόλη σχηματίζει μια προεξοχή στο βόρειο τμήμα της πόλης του Ντόνετσκ, περιορίζοντας τον ρωσικό έλεγχο της περιοχής. Παράλληλα, θέλει μια νίκη για  να «πουλήσει» το αφήγημα ότι η πολεμική προσπάθεια της χώρας ανέκτησε και πάλι δυναμική.

Έτσι, για εβδομάδες η Ρωσία διοχετεύει χιλιάδες στρατιώτες στην Αβντίβκα, σε μια επιχείρηση με στόχο την περικύκλωση της πόλης.

Καθημερινά, ομάδες ρωσικού πεζικού επιτίθενται στις δεντροστοιχίες και στα χωράφια που βρίσκονται ανατολικά της περιοχής και εμποδίζουν την ώθησή τους προς την Αβντίβκα. Κάθε μέρα, τα ουκρανικά στρατεύματα εξολοθρεύουν τα περισσότερα από αυτά. Όμως οι Ρώσοι συνεχίζουν να έρχονται, όλο και περισσότεροι, εξαντλώντας τις ουκρανικές μονάδες που δεν μπορούν να τους αντιμετωπίσουν όλους, όπως σημειώνεται σε εκτενές ρεπορτάζ της Wall Street Journal.

Όπως σημειώνεται, και οι δύο στρατοί παλεύουν να κάνουν ελιγμούς σε ένα ανοιχτό, ναρκοθετημένο έδαφος ενώ από πάνω βουίζουν τα drones. Με μία σημαντική όμως διαφορά: Η Ρωσία, με πληθυσμό σχεδόν τετραπλάσιο από της Ουκρανίας, μπορεί να αντέξει οικονομικά να χάσει πολλές χιλιάδες στρατιώτες για να σημειώσει μικρά κέρδη.

«Δεν είναι ηλίθιοι. Είναι στρατηγική»

«Βήμα βήμα, παίρνουν τις θέσεις μας», όπως το έθεσε ο υπολοχαγός Oleksandr Shyrshyn, αναπληρωτής διοικητής ενός τάγματος της 47ης Μηχανοποιημένης Ταξιαρχίας της Ουκρανίας που υπερασπίζεται ένα τμήμα μήκους χιλιομέτρου του συγκεκριμένου Oleksandr Shyrshyn συγκεκριμένου μετώπου.

Πάντως το πεζικό που συμμετέχει στις επιχειρήσεις της Ρωσίας αποτελείται ως επί το πλείστον ελάχιστα εκπαιδευμένους στρατιώτες, που συχνά εστιάζουν στους εύκολους στόχους, σύμφωνα με τους Ουκρανούς στρατιώτες που πολεμούν στην περιοχή.

«Έρχονται σαν ζόμπι. Μερικοί φορούν προβολείς—μια ευτυχής συγκυρία για κάθε πολυβολητή», είπε χαρακτηριστικά ο Bohdan Lysenko, της 47ης Ταξιαρχίας.

Εικόνες από drone δείχνουν χωράφια γεμάτα με σορούς που χτυπήθηκαν από το πυροβολικό. Αλλά οι Ρώσοι συνεχίζουν να έρχονται. «Δεν είναι ηλίθιοι. Είναι στρατηγική», σημείωσε ο Mykhailo Kotsyurba. «Ψάχνουν για αδύναμα σημεία και μετά πηγαίνουν εκεί. Δεν έχουμε αρκετά πυρομαχικά, αλλά έχουν αρκετό κόσμο».

Ως αποτέλεσμα, η μάχη για τον έλεγχο της Αβντίβκα έχει εξελιχθεί στην πιο σημαντική των φθινοπωρινών συγκρούσεων μεταξύ των ουκρανικών και των ρωσικών δυνάμεων. Θα μπορούσε παράλληλα να σημάνει την έναρξη μιας μεγάλης περιόδου κατά την οποία οι ουκρανικές δυνάμεις θα κληθούν να πάρουν αμυντικές θέσεις, αντιμετωπίζοντας την ρωσική επίθεση που αναμενόταν ότι θα ακολουθήσει μετά την ουκρανική αντεπίθεση.

«Με την κομματική παράλυση στις ΗΠΑ και την Ευρώπη να δυσκολεύεται να ενισχύσει τη στρατιωτική παραγωγή, η αβέβαιη προμήθεια δυτικών πυρομαχικών περιορίζει αυτό που μπορεί τώρα να επιχειρήσει ο στρατός του Κιέβου. Εν τω μεταξύ, η Μόσχα μυρίζει την αδυναμία», σημειώνει η WSJ.

ΠΗΓΗ: Naftemporiki.gr