Ο ΟΗΕ πρέπει να αναγνωρίσει την τραγωδία του 1971 στο Μπαγκλαντές για αυτό που ήταν: Γενοκτονία

Αναμφίβολα, η σφαγή του λαού του Μπαγκλαντές που διαπράχθηκε το 1971, κατά τη διάρκεια του Muktijuddho, του Απελευθερωτικού Πολέμου, από την «Επιχείρηση Searchlight» των πακιστανικών ενόπλων δυνάμεων και των τοπικών συμμάχων τους των ισλαμιστών πολιτοφυλακών Razakar, ήταν γενοκτονία. Επίσης, το έγκυρο Ινστιτούτο Lemkin για την Πρόληψη της Γενοκτονίας , που πήρε το όνομά του από τον Πολωνό νομικό Rafael Lemkin (1900–1959), ο οποίος το 1944 έθεσε το έδαφος για τον ορισμό αυτού του μοναδικού εγκλήματος, το αναγνώρισε. Όμως, ενώ έγγραφα και πολλά στοιχεία το αποδεικνύουν, η συγκεκριμένη νομική πραγματικότητα αυτής της σφαγής δεν έχει λάβει ακόμη πλήρη διεθνή αναγνώριση.

Μεταξύ άλλων, η Global Human Rights Defense (GHRD) , μια ΜΚΟ με καθεστώς ECOSOC με έδρα τη Χάγη της Ολλανδίας, πήρε την υπόθεση στα σοβαρά. Πρόσφατα κυκλοφόρησε ένα σημαντικό ντοκιμαντέρ,  με τίτλο «Τι έγινε; Η Απελευθέρωση του Μπαγκλαντές», για να επιστήσει την προσοχή του κόσμου. Στην ίδια γραμμή, στις 5 Οκτωβρίου 2023, φιλοξένησε παράπλευρη εκδήλωση στο Palais de Nations στη Γενεύη, στην Ελβετία , κατά τη διάρκεια της 54ης συνόδου του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ. Την εκδήλωση συντόνισε ο Πρόεδρος του GHRD, Sradhanand Sital, και η Jessica Schwarz, ερευνήτρια για τα δικαιώματα των γυναικών στο GHRD. Περισσότεροι από ογδόντα συμμετέχοντες ήταν παρόντες αυτοπροσώπως ενώ πολλοί άλλοι ακολούθησαν στο streaming. Αντιπροσωπείες προέρχονταν από τον Οργανισμό Κρατών της Ανατολικής Καραϊβικής (ΟΟΣΑ), το Βέλγιο και την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ).

Ο Χάρι βαν Μπόμελ, ένας Ολλανδός πολιτικός και ακτιβιστής για τα ανθρώπινα δικαιώματα, απεικόνισε τη διερευνητική αποστολή στο Μπαγκλαντές που ηγήθηκε τον Μάιο του 2023 , όταν αυτός και οι συνάδελφοί του μπόρεσαν να πάρουν συνεντεύξεις από επιζώντες και να ακούσουν άμεσες μαρτυρίες. Ο συγγραφέας, μαζί με άλλους, ενός ξεκάθαρου άρθρου στο “Bitter Winter” σχετικά με το θέμα , κατέθεσε ότι τα τεράστια στοιχεία τέτοιων εγκλημάτων μπορούν να οδηγήσουν μόνο στο συμπέρασμα ότι το Μπαγκλαντές υπέστη πραγματικά μια πραγματική γενοκτονία. Τέτοια στοιχεία, πρόσθεσε, θα μεταφερθούν σύντομα στην ΕΕ και σε άλλους διεθνείς θεσμούς, επίσης για να αντισταθμίσουν κάπως αυτό που περιέγραψε ως τη σιωπηλή στάση του κόσμου.

Η Shanchita Haque, Αναπληρωτής Μόνιμος Αντιπρόσωπος του Μπαγκλαντές στον ΟΗΕ στη Γενεύη, επικαλούμενη το διεθνές δίκαιο και μια γνωστή έκθεση του 1972 της Διεθνούς Επιτροπής Νομικών (ICJ) υποστήριξε ότι νομικά αυτά τα εγκλήματα πληρούν τις απαιτήσεις της «Σύμβασης του 1948 για την πρόληψη και Τιμωρία του Εγκλήματος της Γενοκτονίας» (που ιδρύθηκε με βάση τα πρωτοποριακά έργα του Lemkin) να οριστεί ως γενοκτονία. Υπενθύμισε επίσης ότι μια πράξη του 1973 του Jatiya Sangsad, του Κοινοβουλίου του Μπαγκλαντές, εξουσιοδότησε την έρευνα και τη δίωξη όσων ήταν υπεύθυνοι για όλα τα είδη εγκλημάτων, συμπεριλαμβανομένης της γενοκτονίας, που διαπράχθηκαν το 1971, οδηγώντας στη σύσταση δύο δικαστηρίων, International Crimes Tribunal-1 το 2009 και το International Crimes Tribunal-2 που λειτούργησε από το 2012 έως το 2015 , στο κτίριο του Παλαιού Ανώτατου Δικαστηρίου της πρωτεύουσας του Μπαγκλαντές, Ντάκα. Αυτά τα δικαστήρια καταδίκασαν ακόμη και σε θάνατο ορισμένους από τους συνεργάτες του Μπαγκλαντές που δρούσαν μαζί με τον Πακιστανικό Στρατό.

Όμως, μια άλλη μορφή κακοποίησης, υπογράμμισε ο Haque, έγινε εναντίον του λαού του Μπαγκλαντές: οι κατάφωρες παραβιάσεις των πολιτικών, πολιτιστικών και πολιτικών δικαιωμάτων τους, καθώς και η καταστολή της θρησκείας τους και της γλώσσας του Μπενγκάλι σε μια προσπάθεια εθνοκάθαρσης της περιοχής . Η βία κατά των γυναικών με βάση το φύλο ήταν δυστυχώς επίσης μια κοινή πρακτική.

Λαμβάνοντας τον λόγο στην εκδήλωση του GHRD, ο Anthonie Holslag, λέκτορας στο Vrije Universiteit του Άμστερνταμ, Ολλανδία, ειδικός στο Διεθνές Δίκαιο και τη Γενοκτονία, και συμμετέχων στη διερευνητική αποστολή τον Μάιο του 2023 με επικεφαλής τον van Bommel, προσέφερε μια ακαδημαϊκή προοπτική για το θέμα. Διακρίνοντας εύστοχα τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και τη γενοκτονία, δήλωσε ότι η μεροληπτική γλώσσα και η σωματική βλάβη που προκλήθηκε σε περιουσίες και ανθρώπους της Μπενγκάλι από επιτιθέμενους το 1971 έδειχνε μια ξεκάθαρη περιφρόνηση για την ταυτότητά τους, η οποία με τη σειρά της αποκάλυψε μια σαφή πρόθεση να εξαφανιστεί ολόκληρη η κοινότητά τους. Αναφέροντας την περίπτωση των Τούτσι στη Ρουάντα ως υποδειγματικό μοντέλο, επικεντρώθηκε στην έννοια της «ετερότητας» με την οποία οι Μπαγκλαντές «άλλωσαν» προκειμένου να αποξενωθούν και τελικά να απομακρυνθούν. Για τον ίδιο, τότε δεν υπάρχει καμία αμφισβήτηση σχετικά με το αν η σειρά των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν το 1971 μπορεί να θεωρηθεί γενοκτονία.

Συμπερασματικά, ο Sital επεσήμανε τα τρία εκατομμύρια θύματα, περισσότερες από 200.000 βιασμένες γυναίκες και περίπου τριάντα εκατομμύρια ανθρώπους εκτοπισμένους, τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά, ζητώντας από τον ΟΗΕ να αναγνωρίσει επίσημα αυτή τη γενοκτονία μετά από μισό και πλέον αιώνα επίβλεψης, καθιστώντας την προτεραιότητα για των κρατών μελών και των ΜΚΟ. Σημαντικό είναι ότι προχώρησε ακόμη και πέρα ​​από αυτό. «Οι ειδικοί μας λένε», σχολίασε ο Sital, «υπήρξαν 37 περιστατικά γενοκτονίας από το 1945, αλλά σήμερα, εστιάζουμε σε ορισμένα που απαιτούν την άμεση και καθολική προσοχή μας: Ανατολικό Τιμόρ, Καμπότζη, Γουατεμάλα, Βοσνία, Ρουάντα, Νταρφούρ και άλλα πρόσφατα, τα δεινά του λαού των Γιαζίντι στα χέρια του ISIS. Αυτές είναι οδυνηρές υπενθυμίσεις ότι το «Ποτέ ξανά» πρέπει να γίνει κάτι περισσότερο από απλά λόγια. Το 2023, δεν έχουμε την πολυτέλεια να κάνουμε τα στραβά μάτια στις επείγουσες κρίσεις που εκτυλίσσονται μπροστά μας. Η γενοκτονία κατά της κοινότητας των Γιαζίντι, η συνεχιζόμενη δίωξη των Αρμενίων, τα δεινά των μειονοτήτων στο Πακιστάν, τα δεινά του πληθυσμού των Ουιγούρων, η αδυσώπητη σύγκρουση στην Υεμένη και οι αγώνες του λαού της Ουκρανίας απαιτούν την αταλάντευτη προσοχή και δράση μας».

Στις 11 Μαρτίου 2017, η Jatiya Sangsad ενέκρινε ομόφωνα ψήφισμα που ορίζει την 25η Μαρτίου ως Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας. Αυτή είναι μια ημερομηνία που ο ΟΗΕ θα μπορούσε επίσης να ορίσει ως μία από τις ημέρες εορτασμού του και να αφιερώσει στην τραγωδία του Μπαγκλαντές, αδελφοποιώντας την στη Διεθνή Ημέρα Μνήμης και Αξιοπρέπειας των Θυμάτων του Εγκλήματος της Γενοκτονίας και της Πρόληψης αυτού του Εγκλήματος που παρατηρήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου.

ΠΗΓΗ: bitterwinter.org