Ο ίδιος ο Τούρκος πρόεδρος έδωσε «σήμα επιχείρησης», όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης, από το βήμα της Εθνοσυνέλευσης λίγες μόλις ώρες μετά την επίθεση την Κυριακή.

Η ανακοίνωση των τουρκικών αρχών ότι το μπαζούκας που χρησιμοποιήθηκε στη επίθεση έχει προέλευση από τη Συρία ενισχύει το σενάριο αυτό, όπως και οι στοχευόμενες δολοφονίες στελεχών του ΡΚΚ σε Ιράκ και Συρία, με τη συνδρομή της ΜΙΤ, της τουρκικής μυστικής υπηρεσίας, που ανακοινώνει καθημερινά εδώ και μήνες η Άγκυρα.

Η επίθεση ήταν, αν μη τι άλλο, υψηλού συμβολισμού και δεν ήρθε ως κεραυνός εν αιθρία για όσους παρακολουθούν τους τελευταίους μήνες τη κλιμακούμενη δράση της Τουρκίας κατά των Κούρδων σε Βόρειο Ιράκ και βόρεια Συρία.

Η κουρδική οργάνωση ΡΚΚ, που διεξάγει ανταρτοπόλεμο κατά της Τουρκίας εδώ και τέσσερις δεκαετίες, ανέλαβε την ευθύνη για την επίθεση κατά της Γενικής Διεύθυνσης Ασφαλείας του υπουργείου Εσωτερικών, που δεν αποκλείεται να είχε στόχο και την Εθνοσυνέλευση, η οποία βρίσκεται σε κοντινή απόσταση, λίγα λεπτά πριν από την πανηγυρική έναρξη της νέας νομοθετικής περιόδου έπειτα από τις καλοκαιρινές διακοπές.

Η άποψη ότι το περιστατικό λειτουργεί επ’ ωφελεία της Τουρκίας προκειμένου να δικαιολογήσει μία δυναμική δράση και να αυξήσει τις διεθνείς πιέσεις κατά των Κούρδων στα νότια σύνορά της κρίνεται ενδεχομένως βάσιμη, με δεδομένο ότι υπάρχει παράδοση στην Τουρκία τρομοκρατικών ενεργειών που σε βάθος χρόνου αμφισβητήθηκε η πατρότητά τους. Το γεγονός, ωστόσο, της ανάληψης της ευθύνης από το ΡΚΚ αποδυναμώνει εν μέρει τις αμφιβολίες για την ταυτότητα των δραστών.

Σε κάθε περίπτωση η επίθεση αυτή δίνει στην τουρκική κυβέρνηση το «άλλοθι» για μία ευρεία στρατιωτική επιχείρηση -σαφώς μεγαλύτερης κλίμακας από αυτές που γίνονται καθημερινά- κατά του ΡΚΚ και κυρίως κατά του YPG/PYD, δηλαδή των Κούρδων της Συρίας, οι οποίοι υποστηρίζονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες, γεγονός που έχει οδηγήσει πολύ κοντά σε ρήξη τις σχέσεις της Άγκυρας με την Ουάσινγκτον.

Παράλληλα, τη φέρνει σε ευνοϊκή θέση έναντι των ΗΠΑ με το επιχείρημα ότι δεν μπορεί σύμμαχος του ΝΑΤΟ να παρέχει πολιτική και στρατιωτική υποστήριξη σε μία τρομοκρατική οργάνωση. Η δημιουργία οποιασδήποτε αυτόνομης κουρδικής οντότητας, πολλώ δε μάλλον κράτους, εκλαμβάνεται από την Τουρκία ως υπαρξιακή απειλή για την ενότητά της.

Μέχρι σήμερα η Τουρκία έχει προχωρήσει σε τέσσερις μείζονες στρατιωτικές εισβολές στη βόρεια Συρία, συνήθως σε συνεργασία με ένοπλες ομάδες και ισλαμιστικές οργανώσεις της συριακής αντιπολίτευσης.

Η πρώτη από αυτές τις χερσαίες επιχειρήσεις του τουρκικού στρατού, η «Ασπίδα του Ευφράτη» διήρκησε από τον Αύγουστο του 2016 μέχρι τον Μάρτιο του 2017 και απέκοψε της ελεγχόμενη από τους Κούρδους βορειοανατολική Συρία από την επαρχία Αφρίν στα βορειοανατολικά, ο πληθυσμός της οποίας ήταν στην πλειοψηφία του κουρδικός.

Ακολούθησε το 2018 η επιχείρηση «Κλάδος Ελαίας» για την εκδίωξη του YPG/PYD από το καντόνι του Αφρίν. Το 2019 με την επιχείρηση «Πηγή Ειρήνης» η Τουρκία διεύρυνε τον χώρο που ελέγχει στη βόρεια Συρία, εγκαθιδρύοντας τον έλεγχο της και σε εδάφη ανατολικά του Ευφράτη και αποκόπτοντας τον στρατηγικής σημασίας αυτοκινητόδρομο Μ4.

Με τη συγκεκριμένη επιχείρηση επετεύχθη μερικώς ο στόχος για την εξώθηση των ελεγχόμενων από τους Κούρδους Δημοκρατικών Δυνάμεων της Συρίας (SDF) από τα σύνορα της Τουρκίας, μέσω της δημιουργίας μίας ζώνης ασφαλείας σε βάθος 30 χιλιομέτρων. Έκτοτε παραμένει σε εκκρεμότητα η ολοκλήρωση του τουρκικού στόχου για πλήρη έλεγχο της μεθορίου. Το 2020 πραγματοποιήθηκε επίσης επιχείρηση στο Ιντλίμπ.

«Η στρατηγική μας για την προστασία όλων των νότιων συνόρων μας με μια λωρίδα ασφαλείας μήκους τουλάχιστον 30 χιλιομέτρων και για τη διατήρηση των δραστηριοτήτων πέραν αυτής υπό απόλυτο έλεγχο παραμένει άθικτη. Τα νέα βήματα που θα κάνουμε είναι μόνο θέμα χρόνου, τόπου και προετοιμασίας» δήλωσε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην Εθνοσυνέλευση, λίγες μόνο ώρες μετά την επίθεση στην Άγκυρα.

Πηγή: lliberal.gr