Καθώς η Ινδία αναπτύσσεται ως παγκόσμια δύναμη, οι ανταγωνιστές επιδιώκουν να την γκρεμίσουν. Η Κίνα καταλαμβάνει ένα τμήμα του Λαντάκ περίπου στο μέγεθος της Κεράλα και ποθεί το Αρουνάτσαλ Πραντές. Το Πακιστάν συνεχίζει να υποστηρίζει την τρομοκρατία που στοχεύει στο Κασμίρ, αλλά, καθώς το Κασμίρ βιώνει μια οικονομική και πολιτική αναγέννηση λόγω της ανάκλησης του Άρθρου 370, η υπηρεσία Υπηρεσιών Πληροφοριών (ISI) του Πακιστάν στοχεύει όλο και περισσότερο στην αποσταθεροποίηση του Παντζάμπ.

Δεν χρησιμοποιούν όλοι οι αντίπαλοι στρατιωτικά μέσα. Επειδή η Ινδία δεν είναι μόνο η μεγαλύτερη δημοκρατία στον κόσμο, αλλά και μεταξύ των πιο διαφορετικών κρατών του κόσμου γλωσσικά, θρησκευτικά και εθνοτικά, οι επικριτές της χώρας δεν βρίσκουν έλλειψη εσωτερικών σφαλμάτων για να τα εκμεταλλευτούν με διαλεγμένα γεγονότα και ψευδείς αφηγήσεις. Οι τηλεοπτικές κάμερες δεν λένε ψέματα, αλλά δεν δίνουν και ευρεία οπτική.

Η βία στη Μανιπούρ δεν είχε τις ρίζες της στη θρησκεία

Πάρτε για παράδειγμα τη βία του περασμένου καλοκαιριού στη Μανιπούρ. Εκτός Ινδίας, δημοσιογράφοι που δεν είχαν πάει ποτέ στη Μανιπούρ περιέγραψαν το σύντομο όργιο της βίας μέσα από ένα σεχταριστικό φακό. Οι ινδουιστές εθνικιστές, όπως αναφέρει η προπαγάνδα, καταδίωκαν αθώους χριστιανούς λόγω της θρησκείας τους. Μια τέτοια αφήγηση ήταν τόσο αφελής όσο και ανακριβής.

Η εθνοτική ένταση βρισκόταν στη Μανιπούρ εδώ και δεκαετίες, συχνά επιδεινούμενη από αδέξιες προσπάθειες κυβερνήσεων που, στο όνομα της κοινωνικής δικαιοσύνης, επιδιώκουν να προνομίσουν τις μειονότητες αντί να επιδιώκουν την ισότητα για όλους τους πολίτες σύμφωνα με το νόμο, ανεξαρτήτως θρησκείας, αίρεσης, γλώσσας ή εθνότητας . Αντί να κερδίσει την ειρήνη, αυτό συχνά προκαλεί σύγκρουση. Είναι ηθικός κίνδυνος. Σίγουρα, αυτό συνέβη με τους πολλούς Χριστιανούς της Μανιπούρ των οποίων οι φυλές Naga και Kuki η κυβέρνηση κατέταξε ως «καταγεγραμμένες φυλές» από το 1956, και οι οποίοι τώρα επιδιώκουν να κατοχυρώσουν μόνιμα το προνόμιό τους σε σχέση με οποιονδήποτε άλλον στην περιοχή.

Η εθνοτική ένταση, ορισμένες με δευτερεύουσες σεχταριστικές διαστάσεις, δεν είναι κάτι νέο στην περιοχή. Στις 4 Δεκεμβρίου 1979, για παράδειγμα, οι New York Times έδωσαν τίτλο σε ένα άρθρο, «Οι χριστιανικές φυλές της Ινδίας εξοργίζονται από την εισροή Μπενγκάλων». Η διαφορά στην αμερικανική αντίδραση τότε και τώρα μπορεί να έχει να κάνει περισσότερο με το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός Charan Singh ήταν κοσμικός και ο πρωθυπουργός Narendra Modi είναι θρησκευόμενος. Οι Αμερικανοί, ωστόσο, δεν γνωρίζουν πάντα τις προκαταλήψεις μας.

Ανεξάρτητα από αυτό, ενώ η Μανιπούρ είναι γενικά ήρεμη και ειρηνική, η παράνομη μετανάστευση και το λαθρεμπόριο ναρκωτικών περιστασιακά υπονομεύουν την περιφερειακή ειρήνη. Αυτό συνέβη το περασμένο καλοκαίρι. Αφού η κυβέρνηση εισήγαγε μεταρρυθμιστικά μέτρα για να κάνει τους περισσότερους κατοίκους ίσους με το νόμο, ορισμένοι ακτιβιστές της κυρίως χριστιανικής φυλής Kuki βγήκαν στους δρόμους σε ένδειξη διαμαρτυρίας, φοβούμενοι ότι η παροχή των ίδιων δικαιωμάτων στην εν πολλοίς ινδουιστική ομάδα Meitei που απολάμβαναν οι ίδιοι οι Kuki θα αποτελούσε απειλή. Η εισροή προσφύγων Kuki που διέφυγαν από τη στρατιωτική καταστολή της Μιανμάρ έριξε λάδι στη φωτιά, ακριβώς όπως η εισροή Παλαιστινίων προσφύγων που διέφυγαν από την καταστολή του Μαύρου Σεπτέμβρη της Ιορδανίας το 1970 πυροδότησε αναταραχή στον Λίβανο καθώς οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες άλλαξαν τη λεπτή θρησκευτική ισορροπία αυτής της χώρας.

Στην τέλεια καταιγίδα προστέθηκε η καταστολή της καλλιέργειας οπίου από την Ινδία. Πολλοί Κουκί που έφυγαν από τη Βιρμανία ξανάρχισαν την καλλιέργεια οπίου στην ινδική πλευρά των συνόρων, και πολλοί Χριστιανοί επωφελήθηκαν ως εκ τούτου άμεσα ή έμμεσα από το εμπόριο. Οι ντόπιοι χριστιανοί μπορεί να ήταν αναστατωμένοι, αλλά για να σταματήσει η καλλιέργεια ναρκωτικών και το εμπόριο ηρωίνης δεν ήταν περισσότερο αντιχριστιανικό στη Μανιπούρ από όσο οι προσπάθειες εξάλειψης του οπίου ήταν «ισλαμοφοβικές» στο Αφγανιστάν.

Τίποτα από αυτά δεν δικαιολογεί την επακόλουθη βία. Κάποιοι Kuki και Meitei έκαψαν ο ένας τα σπίτια και τις επιχειρήσεις του άλλου. Ο Κούκις έκαψε τζαμιά ενώ οι ταραχοποιοί του Μεϊτέι στόχευαν εκκλησίες. Η κακοποίηση που διαπράττεται εναντίον ορισμένων γυναικών Kuki είναι ασυγχώρητη. Το Ανώτατο Δικαστήριο της Ινδίας έχει δίκιο να παρακολουθεί την ποινική υπόθεση που προκύπτει, καθώς οι εισαγγελείς προσπαθούν να οδηγήσουν τους δράστες στη δικαιοσύνη.

Αν και τα εγκλήματα είναι ασυγχώρητα, το πλαίσιο με το οποίο συνέβησαν είναι επίσης σημαντικό για να τα κατανοήσουμε (αν και όχι να δικαιολογήσουμε): Πώς μπορεί η βία στη Μανιπούρ να έχει τις ρίζες της στο αντιχριστιανικό αίσθημα όταν οι ταραχοποιοί δεν άγγιξαν εκκλησίες που ανήκουν στη Naga, την άλλη περιοχή της περιοχής σε μεγάλο βαθμό χριστιανική εθνότητα; Αυτό υποδηλώνει ότι το πρόβλημα δεν ήταν ποτέ η θρησκεία.

Η ευπάθεια όλων των δημοκρατιών στην προπαγάνδα

Επαγγελματίες ακτιβιστές, ορισμένοι από τους οποίους η χρηματοδότηση είναι αδιαφανής ή συγκεντρώνουν χρήματα μέσω ανώνυμων δωρεών «Gofundme» που συχνά φαίνεται να προέρχονται άμεσα ή έμμεσα από μια μεμονωμένη χώρα ή τους πράκτορές της, προσπάθησαν να διαμορφώσουν μια αφήγηση ότι ο Μανιπούρ απέδειξε ότι ο Μόντι ήταν ένας Ινδουιστής εθνικιστής. με στόχο τους χριστιανούς. Ο Pieter Friedrich, ένας ακτιβιστής με έδρα την Καλιφόρνια, ξεκίνησε μια από τις συχνές σύντομες, αλλά ποτέ επιβεβαιωμένες απεργίες πείνας του για να απαιτήσει από τους Ινδουιστές πολιτικούς στις Ηνωμένες Πολιτείες να καταδικάσουν την αντιχριστιανική καταστολή. Οι περισσότεροι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής απορρίπτουν τέτοιες φτηνές και ανέντιμες θεατρικές παραστάσεις. Συνειδητοποιούν ότι η γένεσή τους δεν είναι στα προάστια του Σακραμέντο ή του Βανκούβερ αλλά στο Ισλαμαμπάντ. Ωστόσο, καθώς ακτιβιστές ρίχνουν λάσπη στον τοίχο για να δουν τι κολλάει, λίγη βρωμιά περνάει, είτε πρόκειται για ρεπορτάζ ειδήσεων είτε ακόμη και για το πώς οι ΗΠΑ.

Η ανάγκη να απορροφηθούν τέτοιες φτηνές βολές και ανακρίβειες από εκείνους που είναι επιρρεπείς στην επιλογή κερασιού είναι ακριβώς το τίμημα που πληρώνουν οι δημοκρατίες. Ενώ οι πολεμιστές υποστηρίζουν ότι ο συστηματικός ρατσισμός κατακλύζει τις Ηνωμένες Πολιτείες, για παράδειγμα, αγνοούν ότι σχεδόν το 90 τοις εκατό των αφροαμερικανών θυμάτων δολοφονιών σκοτώνονται από άλλους Αφροαμερικανούς. Ούτε ο συστηματικός ρατσισμός δεν εξηγεί την υπερεκπροσώπηση των Νιγηριανών μεταναστών στην ιατρική και στις πανεπιστημιακές σχολές. Οι ίδιες αφηγήσεις για την ισλαμοφοβία επίσης καταρρέουν μπροστά στα δεδομένα: οι Αμερικανοί μουσουλμάνοι είναι κατά κεφαλήν πλουσιότεροι από τον μέσο Αμερικανό. Οι στατιστικές του FBI δείχνουν τακτικά ότι οι Εβραίοι υφίστανται εγκλήματα μίσους σε ποσοστό μεγαλύτερο από πέντε φορές από τους μουσουλμάνους. Ανεξάρτητα από αυτό, η καταμέτρηση 1.600 εγκλημάτων μίσους σε μια χώρα άνω των 30 εκατομμυρίων κατοίκων υποδηλώνει όχι μια χώρα σε πόλεμο με τον εαυτό της, αλλά μάλλον μια χώρα ανεκτικότητας.

Η Ινδία για τη διάσωση του αρχαιότερου χριστιανικού κράτους του κόσμου

Ενώ οι επικριτές της Ινδίας επιλέγουν και διαδίδουν τη συκοφαντία της συστηματικής αντιχριστιανικής προκατάληψης, οι ενέργειες της τρέχουσας κυβέρνησης λένε μια άλλη ιστορία. Σκεφτείτε την Αρμενία: Η ιστορική σημασία της χώρας ως η πρώτη χριστιανική χώρα στον κόσμο, που μετατράπηκε το 301 μ.Χ., είναι αντιστρόφως ανάλογη με το μέγεθός της: ο πληθυσμός ολόκληρης της χώρας είναι μικρότερος από την πόλη Λάκνοου.

Οι Αρμένιοι επέζησαν από μια γενοκτονία που διέπραξαν Οθωμανοί Τούρκοι που σκότωσε πάνω από ένα εκατομμύριο. Σε αντίθεση με το Ολοκαύτωμα της Γερμανίας κατά των Εβραίων, ωστόσο, η θύμα χώρα -η διάδοχός της η Τουρκία [Τουρκία]- αρνείται να αναγνωρίσει την ιστορική αλήθεια. Αυτό είναι αρκετά κακό, αλλά τις τελευταίες δεκαετίες, το ίδιο και ο σύμμαχός του το Αζερμπαϊτζάν έχουν υποκινήσει την ανανέωση αυτής της γενοκτονίας. Το Αζερμπαϊτζάν δεν αντιμετωπίζει καμία συνέπεια για την καταστροφή ενός από τα παλαιότερα και μεγαλύτερα χριστιανικά νεκροταφεία του κόσμου στη Τζούλφα, ένα έγκλημα συγκρίσιμο με την καταστροφή των Βούδων Μπαμιγιάν από τους Ταλιμπάν, λόγω των χιλιάδων αρχαίων και περίπλοκα λαξευμένων σταυρολίθων των νεκροταφείων, τα οποία είναι όλα τώρα χαμένος.

Τόσο η Τουρκία όσο και το Αζερμπαϊτζάν συνεχίζουν να αποκλείουν την Αρμενία. Η επίθεση του Αζερμπαϊτζάν και της Τουρκίας τον Σεπτέμβριο του 2020 στην αρμενική περιοχή του Ναγκόρνο-Καραμπάχ σημειώθηκε στην 100ή επέτειο της οθωμανικής εισβολής στην ίδια περιοχή. Ενώ πολλοί διεθνείς ηγέτες επικαλούνται ζητήματα κυριαρχίας για να δικαιολογήσουν τις καταστολές των Χριστιανών του Ναγκόρνο-Καραμπάχ από το Αζερμπαϊτζάν ή, εν προκειμένω, την καταστολή των Ινδουιστών από το Πακιστάν, αυτές οι εδαφικές διαφορές δεν είναι το πραγματικό πρόβλημα. Ο ηγέτης του Αζερμπαϊτζάν διεκδικεί ολόκληρη την Αρμενία, συμπεριλαμβανομένης της πρωτεύουσας Ερεβάν ως εδάφους του Αζερμπαϊτζάν. Τους τελευταίους μήνες, τα στρατεύματα του Αζερμπαϊτζάν διέσχισαν τα αναγνωρισμένα διεθνή σύνορα της Αρμενίας.

Μεγάλο μέρος του κόσμου παραμένει σιωπηλό. Από καθαρή αντιχριστιανική εχθρότητα, το Πακιστάν αρνείται ακόμη και να αναγνωρίσει το δικαίωμα της Αρμενίας να υπάρχει ως έθνος. Οι κερδοφόρες συμβάσεις της British Petroleum (BP) με το Αζερμπαϊτζάν ουσιαστικά φιμώνουν το Ηνωμένο Βασίλειο. Η Ουάσιγκτον κάνει κενές δηλώσεις, αλλά παραμερίζεται καθώς οι Αζερμπαϊτζάν φέρεται να αρπάζουν παιδιά και γυναίκες από την Αρμενία σε μια επανάληψη της γενοκτονίας των Γεζίντι. Κάθε πρόεδρος των ΗΠΑ από τον Τζορτζ Μπους μέχρι τον Τζο Μπάιντεν χρηματοδοτεί ακόμη και τους διώκτες του.

Η Ινδία, ωστόσο, είναι η εξαίρεση. Ενώ ο κόσμος αγνοεί την Αρμενία και βοηθά στην καταστροφή της, η Ινδία είναι η χώρα που της στέλνει στρατιωτικά αγαθά για να βοηθήσει την Αρμενία να αμυνθεί από αυτούς που επιδιώκουν να εξαλείψουν το παλαιότερο χριστιανικό κράτος. Η Ινδία μπορεί να έχει κάποιο προσωπικό συμφέρον: καθώς η Τουρκία, το Αζερμπαϊτζάν, το Πακιστάν και η Κίνα επιδιώκουν να εμποδίσουν την Ινδία, η Αρμενία γίνεται ο κόμβος μέσω του οποίου η Ινδία μπορεί να έχει πρόσβαση σε μεγάλο μέρος της Ευρασίας. Ινδοί μηχανικοί, γιατροί και προγραμματιστές συνεργάζονται με την Αρμενία για την εκκίνηση της οικονομίας της χώρας, ειδικά στον τομέα της τεχνολογίας, της φαρμακευτικής και του πανεπιστημίου. Αυτό ωφελεί και την Ινδία; Ναι, αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι η Ινδία έχει έρθει στη διάσωση των Χριστιανών, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ρωσία κάνουν τα στραβά μάτια και το Πακιστάν, το Αζερμπαϊτζάν και η Τουρκία επευφημούν τον χαμό τους.

Είναι δίκαιο να επικρίνουμε τις πολιτικές του Μόντι κατά τη διάρκεια της πολιτικής συζήτησης. Δεν είναι δίκαιο, ωστόσο, να συκοφαντούμε μια χώρα που κάνει περισσότερα τώρα για να προστατεύσει τους Χριστιανούς στην πράξη από εκείνες τις χώρες στις οποίες βρίσκονται τώρα οι επικριτές της θέσης της Ινδίας απέναντι στον Χριστιανισμό.

ΠΗΓΗ: aei.org