ΓΙΑ πρώτη φορά έχει περιληφθεί σε ανακοίνωση του πανίσχυρου Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας η τουρκική αξίωση για χωριστή συμφωνία της ΟΥΝΦΙΚΥΠ με την κατοχική πλευρά. Στο ανακοινωθέν, που εκδόθηκε μετά την τελευταία συνεδρίαση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας, σημειώνονται επί τούτου και τα εξής: «Διαπιστώθηκε ότι η στάση δύο μέτρων και δύο σταθμών και οι δραστηριότητες της Ειρηνευτικής Δύναμης των Ηνωμένων Εθνών έναντι της κυριαρχίας της ‘’Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου’’ (ΤΔΒΚ) και των πιο βασικών ανθρωπιστικών αναγκών των Τουρκοκυπρίων είναι ασυμβίβαστες με την υποχρέωση αμεροληψίας και βλάπτουν τη φήμη της».

ΤΟ ΣΕΑ ισχυρίζεται πως υπάρχει  ανάγκη να τεθούν οι δραστηριότητες της ειρηνευτικής δύναμης στην ‘’ΤΔΒΚ’’ σε νομική βάση μέσω γραπτής συμφωνίας που θα επιτευχθεί με τις αρχές της ‘’ΤΔΒΚ’’.

ΟΙ τουρκικές μεθοδεύσεις για ανατροπή του ψηφίσματος 186 του 1964 δεν είναι σημερινές. Έκπαλαι επιχειρείται με διάφορους τρόπους να υπονομεύσουν οι Τούρκοι, διά της ανατροπής του σχετικού ψηφίσματος, την ίδια την Κυπριακή Δημοκρατία. Προφανώς και πρόκειται για ένα διαχρονικό στόχο, ο οποίος έχει τεθεί από το 1964, αλλά μέχρι τώρα αποτυγχάνει.

Η ΚΑΤΟΧΙΚΗ πλευρά γνωρίζει πως υπάρχουν μεγάλες δυσκολίες για να πετύχει αυτόν τον στόχο. Το  κατοχικό καθεστώς έχει εδώ και δυο χρόνια καταθέσει στα Ηνωμένα Έθνη προσχέδιο χωριστής συμφωνίας για την «συμφωνία για το καθεστώς των δυνάμεων» – SOFA. Πρόκειται προφανώς για ένα βήμα προς την κατεύθυνση της αναγνώριση της αποσχιστικής οντότητας. 

ΕΙΝΑΙ προφανές πως η Άγκυρα επιχειρεί να ανατρέψει το σχετικό ψήφισμα, γιατί έτσι θεωρεί θα καταργήσει την Κυπριακή Δημοκρατία. Είτε να την εξισώσει με το κατοχικό καθεστώς. Αυτή η προσπάθεια μπορεί να αποτυγχάνει μέχρι στιγμής. Μπορεί να θεωρείται ανέφικτη επειδή και η γνωμάτευση, που έχουν ενώπιον τους τα Ηνωμένα Έθνη ξεκαθαρίζουν πως συμφωνίες υπογράφονται μόνο με κράτη, ωστόσο όλα αυτά δεν μπορεί να μας εφησυχάζουν. Γιατί η τουρκική πλευρά όχι μόνο επιμένει αλλά ξοδεύει και χρόνο και κόπο για να επιτύχει αυτό το στόχο.

ΠΡΕΠΕΙ και να γίνονται συνεχώς και στη βάση ενός σχεδίου κινήσεις αποτροπής προς την κατεύθυνση της Άγκυρας. Ταυτόχρονα η Λευκωσία οφείλει να παρακολουθεί από κοντά και τα Ηνωμένα Έθνη. Πρωτίστως γιατί έχει αναφερθεί από την πλευρά τους πως αναζητούνται διάφορες φόρμουλες, που θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν μια χωριστή συμφωνία. Συνεπώς θα πρέπει να βρισκόμαστε σε πλήρη επαγρύπνηση.