Γράφει ο Γιώργος Καπόπουλος

Η δύναμη πυρός της Χαμάς δεν έχει προηγούμενο στις μεσανατολικές συγκρούσεις, ενώ δεν είναι ακόμη ξεκάθαρο αν το Ισραήλ θα καταφέρει σκληρό πλήγμα στη Γάζα ή θα επιδιώξει την εξουδετέρωση συνολικά της ηγεσίας της παλαιστινιακής οργάνωσης.

Ο αιφνιδιασμός του Ισραήλ υπήρξε απόλυτος, καθώς η Χαμάς επιτέθηκε όπως η Αίγυπτος και η Συρία το 1973, μόλις τελείωσε η θρησκευτική γιορτή του Γιομ Κιπούρ.

Το σχέδιο Μπάιντεν έχει ως κεντρικό σημείο αναφοράς την πλήρη εξομάλυνση των σχέσεων του Ισραήλ με τη Σαουδική Αραβία και την ταυτόχρονη υπογραφή διμερούς συνθήκης εγγυήσεων ασφαλείας μεταξύ Ουάσινγκτον και Ριάντ, παρόμοιας με αυτές που έχουν υπογράψει οι ΗΠΑ με την Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα.

Αν το σχέδιο Μπάιντεν, που δεν έχει ακόμη δοθεί στη δημοσιότητα, με τις σχετικές πληροφορίες να προέρχονται από διαρροές του Λευκού Οίκου, γίνει αποδεκτό, τότε επόμενη κίνηση των ΗΠΑ θα είναι διμερείς συνομιλίες με το Ιράν.

Είναι φανερό ότι το σχέδιο του Λευκού Οίκου στοχεύει να ακυρώσει τη χειραφέτηση της Σαουδικής Αραβίας, η οποία με μεσολάβηση της Κίνας αποκατέστησε σχέσεις με το Ιράν και λίγο μετά οι δύο μέχρι πρόσφατα θανάσιμοι αντίπαλοι προσχώρησαν στην Ομάδα ΒRICS.

Παρά τις κακές σχέσεις του Μπάιντεν με τον Νετανιάχου, οι ΗΠΑ πιέζουν μεν το Ισραήλ να μη συνεχίσει τη δημιουργία τετελεσμένων στη Δυτική Οχθη, αλλά δεν έχουν ως προτεραιότητα να επιβάλουν συνολική λύση για το Παλαιστινιακό.

Ποια έκταση θα έχουν τελικά τα αντίποινα που αποφάσισε ο Νετανιάχου;

Μπαράζ πληγμάτων σε στόχους μέσα στη Γάζα, αποστολή εκεί χερσαίων δυνάμεων αλλά και προληπτικά πλήγματα στα πυραυλικά οπλοστάσια της φιλοϊρανικής Χεζμπολά στον Νότιο Λίβανο;

Η λογική της Χαμάς είναι ορατή καθώς με το πρωτοφανές μπαράζ πυραυλικών επιθέσεων έχει βραχυκυκλώσει, ή έστω παγώσει, τα σχέδια των ΗΠΑ.

Επιπλέον, στέλνει το σαφέστατο μήνυμα ότι δεν μπορεί να υπάρξει σταθεροποίηση στη Μέση Ανατολή χωρίς να έχει προηγηθεί επίλυση του Παλαιστινιακού.

Εξυπακούεται ότι η πυραυλική καταιγίδα που εξαπέλυσε χθες τα ξημερώματα η Χαμάς εξυπηρετεί τα ζωτικά συμφέροντα του Ιράν που διαμηνύει ότι δεν μπορεί η νέα τάξη στη Μέση Ανατολή να διαμορφωθεί ερήμην του.

ΠΗΓΗ: Εφημερίδα των Συντακτών