Στο κείμενο που δημοσιεύτηκε εδώ, στις 27 Οκτωβρίου, η στήλη είχε επικεντρωθεί στη θέση της Κυβέρνησης ότι με τη νέα αξίωση της Chevron να μη χρησιμοποιηθεί πλωτή μονάδα ανάπτυξης (FPU) του κοιτάσματος Αφροδίτη «θα βγάλουμε λιγότερο φυσικό αέριο, άρα θα χάσουμε λεφτά (…)».

Η πιο πάνω ένσταση είναι πραγματική, από κυβερνητικής πλευράς. Αλλά δεν είναι η μόνη. Και πιθανό να μην είναι η πιο σημαντική.

Αυτό που επίσης προβληματίζει έντονα -εντονότερα- τους τεχνοκράτες της Υπηρεσίας Υδρογονανθράκων -στο Υπουργείο Ενέργειας- της Εταιρείας Υδρογονανθράκων και της Beicip Franlab είναι η μόνιμη σύνδεση του κοιτάσματος Αφροδίτη με τις υποδομές υποδοχής φυσικού αερίου στην Αίγυπτο, αν γίνει δεκτή η τεχνοτροπία που ζητά η Chevron (αγωγός προς Αίγυπρο, χωρίς FPU, με τη «φυσική πίεση» του κοιτάσματος, όπως λένε οι γνωρίζοντες). Δηλαδή, αν γίνει δεκτή η επιθυμία της αμερικανικής εταιρείας, όλο το κοίτασμα (ή όσο μπορέσει να αντλήσει η Chevron χωρίς τη μονάδα παραγωγής) θα πάει υποχρεωτικά στην Αίγυπτο. Δεν μας πέφτει, βέβαια, λίγη η Αίγυπτος, κάθε άλλο. Χωρίς τη συνεργασία της Αιγύπτου και μετά του Ισραήλ (στην οριοθέτηση της ΑΟΖ) μάλλον δεν θα κάναμε ούτε ένα βήμα για εντοπισμό φυσικού αερίου.

Όμως, για την ώρα τίποτε δεν διασφαλίζει στην Κυπριακή Δημοκρατία ότι το φυσικό αέριο από το Αφροδίτη θα πάει όλο στο τερματικό υγροποίησης του Ίντκου, όπου είναι δυνατό να εξαφαλιστούν καλές τιμές για την κοινοπραξία και το κράτος. Είναι αρκετά πιθανό όμως, σημαντικό μέρος του αερίου να καταλήξει για τις εσωτερικές ανάγκες της Αιγύπτου, σε τιμή πολύ χαμηλότερη από την τιμή που μπορεί να πιάσει το αέριο αφού υγροποιηθεί.

Ούτε αυτός όμως είναι ο μοναδικός ή ο κυριότερος προβληματισμός. Υπάρχει ακόμα ένας, τουλάχιστο: Αν η Chevron επιβάλει την επιλογή της, παύει να υπάρχει για τη Δημοκρατία η ευχέρεια κάποια στιγμή στο κοντινό μέλλον να επενδύσει σε έναν μικρού διαμετρήματος αγωγό για να μεταφέρει μέρος του κοιτάσματος στο Βασιλικό για την ηλεκτροπαραγωγή. Ή για άλλη χρήση, π.χ. περιορισμένης κλίμακας υγροποίηση.

Η στήλη επαναλαμβάνει πως οι τεχνικές της γνώσεις δεν της επιτρέπουν να έχει θέση ως προς τα τεχνικά ζητήματα μιας συμφωνίας Κύπρου – Chevron. Γράψαμε τα πιο πάνω για να είναι κατά το δυνατόν πλήρης η επιχειρηματολογία της κυπριακής πλευράς, καθώς είναι θέμα μόλις 5-6 ημερών ακόμα να ληφθεί τελική απόφαση. Την πλήρη επιχειρηματολογία της Chevron δεν τη γνωρίζουμε, επειδή η εταιρεία δεν τη δημοσιοποίησε, επιλέγοντας να τη γνωστοποιήσει μόνο στη διαπραγματευτική ομάδα του κράτους, σε κάποια στελέχη της Κυβέρνησης και σε ντόπιους συνεργάτες της. Ξέρουμε μόνο πως έχει αναφερθεί από την άλλη πλευρά ότι η εγκατάσταση ενός FPU θα κοστίσει ένα δισ. ευρώ και θα καταστήσει την επένδυση λιγότερο συμφέρουσα ή και μη βιώσιμη.

Πολλοί υποβάλλουν πως θα πληγούν καίρια τα κυπριακά συμφέροντα αν τα τσουγκρίσουμε με τον αμερκανικό κολοσσό. Δεν είναι απίθανο.

Από την άλλη, αν επιμείνει στο «όχι» η Κύπρος, δεν θα αθετήσει κάποια συμφωνία και δεν θα είναι υπόλογη σε κάποιον. Αντίθετα, ένα «όχι» της Κύπρου ταυτίζεται με την επιμονή της να τηρηθεί η συμφωνία του 2019, που πρoέβλεπε FPU. Το όποιο ναυάγιο, αν επέλθει, θα είναι αποκλειστική ευθύνη και επιλογή της Chevron.

Φιλελεύθερος