Η Εθνοσυνέλευση ψήφισε ένα νομοσχέδιο που όχι μόνο τροποποίησε αυτούς τους νόμους αλλά και ενέτεινε τον τιμωρητικό χαρακτήρα τους

Ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο για την τροπολογία περί βλασφημίας που πέρασε στο Πακιστάν, λίγες ημέρες πριν τα τραγικά γεγονότα στη Τζαρανβάλα, στις 16 Αυγούστου 2023, όταν κάηκαν 24 χριστιανικές εκκλησίες και καταστράφηκαν κτίρια που ανήκαν σε Χριστιανούς αναδεικνύει η ιστοσελίδα thepakmilitarymonitor.com σε άρθρο με τίτλο «Η αναθεωρημένη νομοθεσία περί βλασφημίας θα μπορούσε να ωφελήσει δυνητικά τους καρχαρίες της ξηράς, συμπεριλαμβανομένου του στρατού». Σε μία ακόμα έκθεση για τα ανθρώπινα δικαιώματα στη χώρα που ταλαιπωρείται από οικονομική κρίση (γι’αυτό άλλωστε στις μεταναστευτικές ροές προς την Ευρώπη υπάρχουν τόσοι Πακιστανοί) παρουσιάζεται το φαινόμενο της κατηγορίας Χριστιανών με βλασφημία, η οποία τιμωρείται με θάνατο. Απουσιάζει όμως η απόδοση δικαιοσύνης, κάτι που οδηγεί σε άδικο θάνατο αθώων ανθρώπων, κυρίως Χριστιανών, οι οποίοι κατηγορούνται για βλασφημία και πέφτουν θύματα εξτρεμιστικών κινημάτων που προκαλούν εντάσεις και ανησυχητικά κρούσματα βίας.

Διαβάστε αναλυτικά το κείμενο:

Η αναθεωρημένη νομοθεσία περί βλασφημίας θα μπορούσε να ωφελήσει δυνητικά τους καρχαρίες της ξηράς, συμπεριλαμβανομένου του στρατού

Τις ημέρες που προηγήθηκαν της διάλυσης της κυβέρνησης του Πακιστανικού Δημοκρατικού Κινήματος (PDM) του Shahbaz Sharif στις 9 Αυγούστου, έλαβε χώρα μια σημαντική εξέλιξη στην Εθνοσυνέλευση που προκάλεσε σοκ σε όλο το Πακιστάν και όχι μόνο. Σε μια εποχή που τόσο οι πακιστανικές όσο και οι διεθνείς οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων υποστήριζαν ένθερμα τη μεταρρύθμιση ή την κατάργηση των αμφιλεγόμενων νόμων περί βλασφημίας της χώρας, η Εθνοσυνέλευση ψήφισε ένα νομοσχέδιο που όχι μόνο τροποποίησε αυτούς τους νόμους αλλά και ενέτεινε τον τιμωρητικό χαρακτήρα τους.

Η αναθεωρημένη νομοθεσία προβλέπει πλέον ποινή φυλάκισης δέκα ετών και βαρύ πρόστιμο 10 Lakh (1.000.000 πακιστανικές ρούπιες) για όποιον κατηγορείται για βλασφημία. Ωστόσο, αυτή η τροπολογία αγνοεί εμφανώς την αντιμετώπιση του ζητήματος των ψευδών κατηγοριών, που δυστυχώς στηρίζουν ένα σημαντικό μέρος των υποθέσεων βλασφημίας. Εξίσου έκδηλη είναι η απουσία οποιωνδήποτε διατάξεων που αφορούν την επαγρύπνηση δικαιοσύνης, ένα ανησυχητικό φαινόμενο που ευθύνεται για πολλούς άδικους θανάτους αθώων ατόμων.

Υπάρχουν επιτακτικοί λόγοι να υποπτευόμαστε ότι η Εθνοσυνέλευση υπέκυψε σε τεράστιες πιέσεις όταν ενέκρινε αυτήν την τροπολογία. Κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου στην Εθνοσυνέλευση, ο Mohammad Ahmed Ludhianvi, ηγέτης της Ahl-e-Sunnat Wal Jamaat (ASWJ), μιας εξτρεμιστικής ισλαμιστικής ομάδας, οργάνωσε μια συγκέντρωση για την υποστήριξη της τροπολογίας. Το ASWJ, μαζί με το Tehreek-e-Labbaik Pakistan (TLP), αντιπροσωπεύει ένα περιθώριο φανατικών στοιχείων στο θρησκευτικό τοπίο του Πακιστάν.

Στον απόηχο της έγκρισης της τροπολογίας από την Εθνοσυνέλευση, αντιχριστιανικές ταραχές ξέσπασαν στη Jaranwala, που βρίσκεται στο Faisalabad του Punjab, στις 16 Αυγούστου, μόλις τέσσερις ημέρες αργότερα. Οι ηγέτες των ASWJ και TLP βγήκαν στα μεγάφωνα στα τζαμιά, κατηγορώντας τους Χριστιανούς για βλασφημία, πυροδοτώντας μια σειρά από βάναυσες επιθέσεις υπό την ηγεσία του όχλου στην τοπική χριστιανική κοινότητα.

Μια διερευνητική αποστολή που χρηματοδοτήθηκε από την Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Πακιστάν (HRCP) κατέγραψε την απρόβλεπτη καταστροφή: τουλάχιστον 24 εκκλησίες, αρκετές δεκάδες μικρότερα παρεκκλήσια και πολλά σπίτια στη Jaranwala πυρπολήθηκαν και λεηλατήθηκαν κατά τη διάρκεια αυτών των βίαιων επιθέσεων στη χριστιανική μειονότητα. Η έκθεση αποκάλυψε επίσης ότι οι Χριστιανοί, φοβούμενοι για τη ζωή τους, εγκατέλειψαν τα σπίτια τους, μόνο για να υποστούν περαιτέρω βία από τον όχλο. Μια άλλη αναφορά αναφέρει ότι 89 σπίτια κατεδαφίστηκαν, επηρεάζοντας 89 οικογένειες και τους ενοικιαστές τους. Τραγικά, παρόμοια αντιχριστιανικά περιστατικά έχουν εκτυλιχθεί σε χριστιανικά χωριά της Λαχώρης πολλές φορές, αφήνοντας τη χριστιανική κοινότητα πολύ τρομοκρατημένη για να επιστρέψει στα κατεστραμμένα σπίτια της.

Το συγκλονιστικό είναι ότι δεν υπάρχει πρόγραμμα βοήθειας για να βοηθήσει αυτά τα εκτοπισμένα άτομα να ξαναχτίσουν ή να επισκευάσουν τα σπίτια τους, καθώς δεν έχουν τα οικονομικά μέσα για να το κάνουν. Το Human Rights Commission of Pakistan  (HRCP) δικαίως ζήτησε αποζημίωση για αυτά τα θύματα.

Πάντα, αυτές οι επιθέσεις σε χριστιανικά χωριά ή αποικίες στη Λαχώρη προέρχονται από κατηγορίες για βλασφημία εναντίον ενός ή δύο κατοίκων, τυπικά ευτελών εργατών που είναι φτωχοί και αναλφάβητοι. Είναι βαθύτατα ειρωνικό το γεγονός ότι άτομα αυτού του κοινωνικοοικονομικού στρώματος κατηγορούνται ότι έσκισαν σελίδες από το Ιερό Κοράνι, σαν να είχαν κατανόηση του περιεχομένου του ιερού κειμένου.

Εξίσου ανησυχητική είναι η απάντηση των αρχών επιβολής του νόμου, που έχουν ως αποστολή την προστασία των πολιτών. Ανεξήγητα, επιχείρησαν να «διαπραγματευτούν» με τους δράστες, αποτυγχάνοντας έτσι να υποστηρίξουν κατηγορηματικά τα θύματα των επιθέσεων. Αυτό το σενάριο θυμίζει τη τρομακτική βία του όχλου που κατέκλυσε την Αποικία του Τζόζεφ στη Λαχόρη το 2013, όπου η αστυνομία ήταν ανεπαρκώς εξοπλισμένη για να καταπνίξει το πλήθος και, σοκαριστικά, αναγκάστηκε να καταθέσει δικογραφία εναντίον των ίδιων των θυμάτων. Μια δεκαετία μετά, η μόνη αλλαγή φαίνεται να είναι η αυξημένη αυστηρότητα της τιμωρίας, υπογραμμίζοντας την ανησυχητική πορεία του Πακιστάν προς τον εξτρεμισμό.

Δυστυχώς, φαίνεται ότι δεν θα υπάρξει ανάπαυλα για τις μειονοτικές κοινότητες του Πακιστάν. Η επιρροή που ασκούν οι ASWJ και TLP στην πολιτική σκηνή του έθνους είναι τόσο διάχυτη που οι εξωδικαστικές θανατικές ποινές μπορεί να γίνουν συνηθισμένες, οι οποίες επιβάλλονται από πιστούς του κόμματος στους δρόμους και όχι εντός των ορίων μιας δικαστικής αίθουσας.

Ο βιαστικός και λαθραίος τρόπος με τον οποίο ψηφίστηκε αυτή η τροπολογία στους Νόμους περί βλασφημίας, με παρόντες μόνο 15 νομοθέτες, εγείρει ερωτήματα για τα πραγματικά κίνητρά της. Παρά τις προειδοποιήσεις από τον υπουργό Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Πιρζάντα ότι οι αλλαγές έγιναν «για να ευχαριστήσουν μια συγκεκριμένη ομάδα» χωρίς να τηρούνται οι κοινοβουλευτικοί κανόνες, το νομοσχέδιο βρήκε τον δρόμο του νόμου. Ο γερουσιαστής Mushtaq Ahmad της Jamaat-i-Islami ήταν ο κύριος εισηγητής του νομοσχεδίου, με τον υπουργό Θρησκευτικών Υποθέσεων να επιβεβαιώνει ότι δεν προσβάλλει τις ευαισθησίες κανενός και πρέπει να ψηφιστεί ομόφωνα.

Η αναμφισβήτητη σχέση μεταξύ της ανόδου στην πολιτική που βασίζεται στη θρησκεία και της κλιμακούμενης βίας και του σεχταρισμού στο Πακιστάν δεν μπορεί να αγνοηθεί. Επιπλέον, εάν η υποτιθέμενη ενίσχυση του Νόμου περί βλασφημίας με τα χρόνια ήταν πραγματικά αποτελεσματική, γιατί οι περιπτώσεις βλασφημίας αυξάνονται δυσανάλογα;

Σε μια χώρα όπου ο μέσος πολίτης παλεύει με αυξανόμενα οικονομικά βάρη και αγωνίζεται να πληρώσει βασικούς λογαριασμούς, είναι αδιανόητο ένας άπορος εργάτης, εάν καταδικαστεί για βλασφημία, να μπορεί να αντέξει οικονομικά το υπέρογκο πρόστιμο των 10 Lakh χωρίς να πουλήσει την περιουσία του και να βυθίσει ολόκληρη την οικογένειά του στην εξαθλίωση.

Δεν μπορεί κανείς παρά να αναλογιστεί εάν αυτή η τροποποίηση στους νόμους περί βλασφημίας θεσπίστηκε υπό την πίεση των ASWJ και TLP, υπηρετώντας δυνητικά τα συμφέροντα των τομέων ακινήτων και κατασκευών σε βάρος της δικαιοσύνης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.