Να μην κλείσουμε τα μάτια στο νέο έγκλημα πολέμου των Τούρκων

Λάζαρος Α. Μαύρος

ΕΚΤΡΑΧΥΝΣΗ εναντίον του ΟΗΕ στην Κύπρο μεθόδευσε η Τουρκία Κατακτητής. Την υλοποίησαν την Παρασκευή 18^η Αυγούστου 2023 επί του πεδίου στην ελεγχόμενη από την Ειρηνευτική Δύναμη του ΟΗΕ «Νεκρή Ζώνη» (Ν.Ζ.) της Πύλας, διατεταγμένα όργανα του παράνομου τουρκικού κατοχικού ψευδοκράτους. Επιχείρησαν προέλαση με μπουλντόζες εναντίον του άοπλου στρατιωτικού προσωπικού και των οχημάτων της Unficyp, τραυματίζοντας και Βρετανούς Οηέδες.

– Πέρα από τον προβληθέντα «τσαμπουκά» και το «νταηλίκι» του καθεστώτος του Αττίλα εναντίον των Οηέδων κατά την παραβίαση της Ν.Ζ. προς κατασκευή ενός δήθεν «ανθρωπιστικού δρόμου», χρήσιμη είναι προφανώς η εξιχνίαση των βαθύτερων λόγων και των απώτερων στόχων για τους οποίους η Τουρκία αποφάσισε και μεθόδευσε αυτή την σύγκρουση με τον ΟΗΕ, παραμονές των αναμενομένων τον ερχόμενο μήνα συναντήσεων και διεργασιών για το Κυπριακό με τον Γ.Γρ. του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη, στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών.

ΤΩΡΙΝΗ κατά προτεραιότητα απαίτηση του Αττίλα στο Κυπριακό, διατυπωθείσα κατ’ επανάληψιν από Ερντογάν και Τατάρ είναι:

– Πρώτα ο ΟΗΕ να παράσχει την αναγνώριση και διεθνή νομιμοποίηση στο παράνομο τουρκικό κατοχικό ψευδοκράτος, η δε ελληνοκυπριακή πλευρά να αποδεχθεί την «κυριαρχική ισότητα» του ψευδοκράτους και μετά να επαναρχίσουν οι όποιες συνομιλίες για «λύση – διευθέτηση σχέσεων δύο ισότιμων κρατών στην Κύπρο».

– Η επιτευχθείσα σκοπίμως στη Ν.Ζ. της Πύλας εκτράχυνση «ανεβάζει στην πίστα» δύο συνομιλητές. Απ’ τη μια ο ΟΗΕ κι απ’ την άλλη το ψευδοκράτος.

– Τραπέζι διαπραγματεύσεων για δύο: Τον εκπρόσωπο του Γ.Γρ. του ΟΗΕ και τον εκπρόσωπο του Τατάρ.

– Επάνω στο τραπέζι προς διαπραγμάτευση και αναζήτηση αμοιβαίως αποδεκτής διευθέτησης, ο ρόλος και οι όροι εντολής της Unficyp όπως απαιτεί το τουρκικό κατοχικό καθεστώς να αναδιαμορφωθούν.

– Έτσι ώστε να υπακούουν πλέον, ν’ ανταποκρίνονται και να συνάδουν με την ξεχωριστή κρατική κυριαρχία της αυτοαποκαλούμενης KKTC (Βορείου Κύπρου Τουρκικής Τζουμχουριέτ).

Με δύο λόγια: Η εκτράχυνση στην Πύλα ως απευθείας εκβιασμός προς τον ΟΗΕ για την ικανοποίηση της τουρκικής απαίτησης διεθνούς νομιμοποίησης του Αττίλα.

ΑΠΟΤΕΛΕΙ φυσιολογική συνέχεια της μακρόχρονης τουρκικής πολιτικής. Στις περιστάσεις που έχουν διαμορφωθεί μέχρι σήμερα. Μισό ήδη αιώνα από την τουρκική εισβολή του 1974. Και την έκτοτε ατιμώρητη και ανενόχλητη και θωπευόμενη από τις μεγάλες δυνάμεις εμπέδωση της τουρκικής στρατιωτικής κατοχής, εθνοκάθαρσης και ισλαμοποίησης των ελληνικών εδαφών, πόλεων, χωριών, περιουσιών και ιερών στις σκλαβωμένες από τον Αττίλα βόρειες περιοχές της Κύπρου. Με απέναντι την ακίνδυνη πολιτική του «καλού παιδιού» Αθήνας και Λευκωσίας…

Ο ΔΙΑΚΗΡΥΓΜΕΝΟΣ στόχος της Τουρκίας Κατακτητή να καταστήσει Εκλιπούσα την Κυπριακή Δημοκρατία και να μετατρέψει ολόκληρη την Κύπρο – με ελληνική υπογραφή του ΝΑΙ και παγκόσμια αναγνώριση – σε τουρκικό προτεκτοράτο δύο «συνιστώντων κρατών», αποτράπηκε καθώς προσέκρουσε στο ΟΧΙ του 76% του κυπριακού Ελληνισμού κατά το Δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004 για τη «λύση Ανάν». Επώδυνη για την Τουρκία ομοούσια αποτυχία είχε προστεθεί ευθύς αμέσως τότε, με την επίτευξη του πανελλήνιου στόχου (Αθηνών τε και Λευκωσίας) για την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας από 1η Μαΐου 2004 στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

ΥΠΟΤΡΟΠΙΑΖΟΥΣΕΣ μεθοδεύσεις, με προδιαγραφές «λύσης Ανάν», οι οποίες αναλήφθηκαν διαδοχικά, 23η Μαΐου 2008 με το «Κοινό Ανακοινωθέν Χριστόφια – Ταλάτ» και 11η Φεβρουαρίου 2014 με την «Κοινή Διακήρυξη Αναστασιάδη – Έρογλου» και παρήγαγαν εν συνεχεία, υπό την αιγίδα του Γ.Γρ. του ΟΗΕ, τις Πενταμερείς Συνομιλίες (των τριών «Εγγυητριών» Βρετανίας – Τουρκίας – Ελλάδος, με την «Ελληνοκυπριακή κοινότητα» και την «Τουρκοκυπριακή κοινότητα»), οδηγήθηκαν στο ναυάγιο της 7ης Ιουλίου 2017 στο ελβετικό Κραν-Μοντανά.

ΣΩΖΟΜΕΝΗ έκτοτε η Κυπριακή Δημοκρατία, εδαφικώς ακρωτηριασμένη και διαρκώς απειλούμενη από τις υπέρτερες δυνάμεις της Τουρκίας Κατακτητή, παρόλους τους δεινούς οικονομικούς τραυματισμούς που υπόστηκε με το «κούρεμα» του 2013, παρόλη την αυξανόμενη παρακμή των κομμάτων της και παρά την συνέχιση της ηγεμονίας των αυτοπαγιδευμένων εισέτι στη Διζωνία Ηττημένων Μυαλών της, ωστόσο ενίσχυσε επιπλέον την κρατική της υπόσταση. Ενδυναμώνοντας και τις διεθνείς συνεργασίες της σε σχηματισμούς ιδιαίτερα δυσάρεστους για την Άγκυρα στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και ευρύτερα. Όπως με τις διαδοχικές Τριμερείς Κύπρου – Ελλάδος – Αιγύπτου και Κύπρου – Ελλάδος – Ισραήλ. Επίσης με τη συνεργασία της και με τις ένοπλες δυνάμεις της Γαλλία, αλλά και των ΗΠΑ σε βαθμό ανησυχητικό πλέον για την Τουρκία Κατακτητή.

ΜΟΝΟΚΡΑΤΟΡΑΣ επί εικοσαετίαν ήδη, επίδοξος νεο-σουλτάνος ο Ερντογάν, αισθάνεται την αυτοπεποίθηση και την έπαρση του «σκακιστή διεθνούς κλάσης» στην προώθηση της στρατηγικής των νεο-οθωμανικών επιδιώξεων της Τουρκίας.

– Στη αρξάμενη από 24 Φεβρουαρίου 2022 και συνεχιζόμενη έκτοτε ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, η οποία εκλαμβάνεται και ως επικίνδυνο προανάκρουσμα παγκόσμιας σύρραξης, η πολιτική του Επιτήδειου Εκκρεμούς μεταξύ Ρωσίας και Δύσης που επέλεξε από πολύ νωρίτερα και εξακολουθεί να εφαρμόζει ο Ερντογάν, δυσχεραίνει σε αυξανόμενο πλέον βαθμό τις «συμμαχικές» σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.

– Η ανάπτυξη στενότερων σχέσεων, τις οποίες προωθούν η Ελλάς και η Κύπρος με τις ΗΠΑ, τη Γαλλία, τον Ισραήλ, την Αίγυπτο κοκ έχουν εκνευρίσει φανερά τον Ερντογάν. Εξ ου και οι κραυγές «Μητσοτάκης γιοκ» μαζί με τις απειλές «θα έρθουμε ξαφνικά ένα βράδυ».

– Ακόμη πιο μεγάλο εκνευρισμό προκαλεί στην Άγκυρα η απόφαση των ΗΠΑ για την άρση του αμερικανικού εμπάργκο πώλησης όπλων στην Κυπριακή Δημοκρατία και η προοπτική υλικής ανάπτυξης της κυπριακής αποτρεπτικής ισχύος.

ΤΟΙΟΥΤΟΤΡΟΠΩΣ εξιχνιαζομένων των τουρκικών μυαλών, μπορεί και να διαπιστωθούν τα αίτια και οι στόχοι του προβλέψιμου Ερντογάν και υπό τις σημερινές περιστάσεις όπου επέλεξε να το παίξει μεν καλοσυνάτος προς την Αθήνα και ν’ αγριέψει όμως με τον ΟΗΕ για την Κύπρο.