Aυτή είναι μια καραμπινάτη κοροϊδία των Ελλήνων πολιτών, μια καθαρή πολιτική απάτη  που ενέχει τη καθαρή ελληνική κυβερνητική πρόθεση και διάθεση ακρωτηριασμού της Ελλάδας με την παραχώρηση σε ξένο-εχθρό (εσχάτη προδοσία) μεγάλου μέρους ελληνικής κυριαρχίας. 

   Κανένας «συμβιβασμός» δεν μπορεί να επιτευχθεί στη Χάγη πολύ απλά γιατί δεν υπάρχει κανένα αντικείμενο συμβιβασμού!! Η Τουρκία δεν έχει στο Αιγαίο τίποτα το δικό της, εκτός από ένα 7% ΑΟΖ, που να μπορεί να τοποθετηθεί ως «αντίστοιχο» άλλου ελληνικού για τα οποία να ζητηθεί ένας «συμβιβασμός» κτήσης και κατοχής.

Συνεχίζεται η φιλολογία περί υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ (της Ελλάδας) στο Αιγαίο, η «ακράδαντη» βούληση των Ελλήνων κυβερνητών, των νυν και τέως πολιτικών και άλλων πολιτικών αναλυτών για συζητήσεις με τη Τουρκία μόνο για υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ (μόνο της Ελλάδας!) και η έκθεση όλων των δυνατών/πιθανών εξελίξεων μιας ενδεχόμενης προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης με σκοπό τη «λύση» της «μοναδικής» ελληνο-τουρκικής «διαφοράς» που είναι, κατά την άποψη των Ελλήνων «ειδημόνων», η υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ (μόνο της Ελλάδας!) στο Αιγαίο – δηλαδή, αν δεν απατόμαστε, την «τακτοποιημένη μοιρασιά» με την Τουρκία δύο καθαρά ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και κυριαρχίας γεωλογικο-νομικών πραγματικοτήτων!!). όπως θα δούμε παρακάτω.

   Τρελά πράγματα, τι να πούμε;, και άσκοπη φιλολογία, αν και βαρύγδουπα ονόματα «ορκίζονται» στην «ορθότητα» αυτής της διαδικασίας, όπως λ.χ. ο Ε. Βενιζέλος, ο Π. Παυλόπουλος, ο Ν. Δένδιας, η Ντόρα Μπακογιάννη, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο  Γεραπετρίτης, αν θυμόμαστε καλά, αλλά και αξιότιμοι κύριοι καθηγητάδες και πολιτικοί αναλυτές (Κωνστ. Φίλης, Α. Διακόπουλος, Β. Νέδας, Ξ. Υφαντής, Π. Λιάκουρας) και όλη η ελιαμεπή αφρόκρεμα,  ειδικά επιπλέον ο Παυλόπουλος με την ανεκδιήγητη «εφεύρεσή» του ως και μιας «νησιώτικης υφαλοκρηπίδας» σαν να είναι η υφαλοκρηπίδα των ελληνικών νησιών του Αιγαίου ξεχωριστή από την όλη (μόνο ελληνική) υφαλοκρηπίδα της ηπειρωτικής Ελλάδας!

   Βεβαίως όλοι δικαιούνται να εκφράζουν τη γνώμη τους, «το μακρύ και το κοντό τους», αρκεί όμως αυτή η άποψη να μη σκοντάφτει βάναυσα πάνω σε αμείλικτες πραγματικότητες τις οποίες αυθαίρετα θέλει να παρακάμψει και να αγνοήσει.

   Το πιο σωστό θα ήταν οι Έλληνες κυβερνώντες και επίσημοι ή μη κρατικο-κυβερνητικοί παράγοντες να πάψουν επιτέλους να αναφέρονται στην αιγιακή υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ (ή ΑΟΖ που εμπεριέχει αυτόματα ως απαραίτητο υπόβαθρό της την υφαλοκρηπίδα) ως το μοναδικό αντικείμενο αντιδικίας με την Τουρκία. Μια αναφορά του είδους είναι τελείως βλακώδης, παραπλανητική και εγκυμονεί βαριές απώλειες για την Ελλάδα σε ενδεχόμενη περίπτωση αποδοχής από τη Τουρκία.

   Διότι, το να επιμένεις κάθε τρεις και πέντε να  διαλαλείς στους τέσσερεις ανέμους αυτή την ελληνική «σπουδαία θέση» ως συμβολή για την επίτευξη τελικής «λύσης» στο Αιγαίο, και να μας το λες σίγουρα υπονοώντας πως στο Αιγαίο (υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ) υπάρχει μια «εκκρεμότητα» αδιευκρίνιστου καθεστώτος αυτής της υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας που θα πρέπει να «θεραπευτεί» και να «καθοριστεί» (και μπορεί να  καθοριστεί στο δικαστήριο της Χάγης!) έτσι ώστε η καθεμία, Ελλάδα και Τουρκία, να πάρει εκείνο που της αναλογεί – ε όχι!

Aυτή είναι μια καραμπινάτη κοροϊδία των Ελλήνων πολιτών, μια καθαρή πολιτική απάτη  που ενέχει τη καθαρή ελληνική κυβερνητική πρόθεση και διάθεση ακρωτηριασμού της Ελλάδας με την παραχώρηση σε ξένο-εχθρό (εσχάτη προδοσία) μεγάλου μέρους ελληνικής κυριαρχίας.

   Δεν είναι δυνατόν να έρχονται οι Έλληνες κυβερνήτες, υποκυβερνήτες και λοιποί παρατρεχάμενοι και, νομίζοντας πως εκφράζουν μια εξυπνάδα που δήθεν εξυπηρετεί τα ελληνικά συμφέροντα, να διατυμπανίζουν την ετοιμότητά τους να συζητήσουν με τους Τούρκους όχι για διαφιλονικούμενες θαλάσσιες και νησιώτικες περιοχές που συν- κατέχουν οι δύο χώρες και τις οποίες αμφότερες διεκδικούν, που δεν ξέρει κανείς αν είναι ελληνικές ή τουρκικές, αλλά για ένα Αιγαίο η υφαλοκρηπίδα του οποίου είναι από τις ανατολικές ακτές της ηπειρωτικής Ελλάδας έως τη μεσαία γραμμή της θαλάσσιας ζώνης μεταξύ των νησιών από Λήμνο ως Ρόδο και τις δυτικές ακτές της Μικράς Ασίας, και ακόμη πιο ανατολικά(!), ολοκληρωτικά ελληνική, και η ΑΟΖ του οποίου είναι – αρκεί να κοιτάξει κανείς τον χάρτη! – σχεδόν καθ’ ολοκληρία (93%) ελληνική διαθέτοντας ο Τούρκοι πρόσβαση ΑΟΖ μόνο σε τρία στενά περάσματα!

   Διότι:

1) προκαλούμε αυτούς τους κύριους να μας αποδείξουν με επιστημονικά στοιχεία και κριτήρια  πού στο Αιγαίο η Τουρκία έχει υφαλοκρηπίδα, και

2)  να μας δείξουν σε ποιο σημείο του Αιγαίου η Τουρκία μπορεί να έχει σύνορα ΑΟΖ με την Ελλάδα πέρα των τριών στενών περασμάτων που είπαμε (Λήμνου-Λέσβου, Λέσβου-Χίου και Χίου-Σάμου).

   Άρα: όταν μας παραμυθιάζουν και παπαγαλίζουν ο ένας τα λόγια του άλλου για δήθεν ύπαρξη αντιδικίας με τη Τουρκία αναφορικά με την υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ του Αιγαίου, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία επ’ αυτού: εννοούν πολύ απλά πως θέλουν να μοιραστούν την ολοκληρωτικά ελληνική αιγιακή υφαλοκρηπίδα με τη Τουρκία (πόσο; 50-50; 60-40; πώς;) και πως θα δεχθούν την παραχώρηση στη Τουρκία ενός μέρους του ελληνικού 93% της ΑΟΖ του Αιγαίου (πόσο; 30%; 40%; 50%;), έτσι ώστε η Τουρκία, που δεν διαθέτει απολύτως καμία υφαλοκρηπίδα στο Αιγαίο, να αποκτήσει ένα αξιόλογο ποσοστό παίρνοντάς του από την Ελλάδα, και που έχει επίσης ένα μίζερο 7% ΑΟΖ, να αποκτήσει ένα ποσοστό ικανοποιητικό για την «συνεκμετάλλευση» του χώρου!

   Μια «συνεκμετάλλευση» όμως που δεν αφορά κάποια αξιοποίηση ενεργειακών πόρων, αλλά αφορά κάτι πολύ πιο επικίνδυνο: τον έλεγχο μεγάλου μέρους του Αιγαίου από το τουρκικό ναυτικό/αεροπορία, υπερπηδώντας όλη τη σειρά ελληνικών νησιών (Λήμνος-Ρόδος), αποκόπτοντάς τα και δημιουργώντας μια τεράστια ζώνη δική τους επήρεια και αντίστοιχης ελληνικής ανασφάλειας!!

   Όλα αυτά για την δυσοίωνη περίπτωση που η Τουρκία δεχθεί με συνυποσχετικό μια συζήτηση στη Χάγη μόνο για υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ, όπως ανόητα συνεχίζει να προτείνει η Ελλάδα ως δικό της μαξιμαλιστικό «πρόγραμμα λύσης» και  περιμένει στη συνέχεια, σε δεύτερο εύθετο χρόνο, την υλοποίηση της δικής της παράνομης μαξιμαλιστικής ατζέντας (αποστρατιωτικοποίηση νησιών, «γκρίζες ζώνες», ιδιοκτησία δεκάδων νησιών, χωρικά ύδατα, κλπ.), κάτι που που πιθανόν να μη  είναι και τόσο δύσκολο με τα πολλά που θα έχει ήδη αποκτήσει στη Χάγη αφαιρώντας απ΄ την Ελλάδα ένα μεγάλο κομμάτι της υφαλοκρηπίδας της και ΑΟΖ της.

   Είναι απίστευτο πώς με την δήθεν συμφέρουσα για την Ελλάδα «ιστορία» της «τακτοποίησης» της υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ ως δήθεν μοναδική ελληνική αντιδικία με τη Τουρκία, αυτοί οι άνθρωποι εννοούν να μας πουλήσουν φύκια για μεταξωτές κορδέλες! Και ξεδιάντροπο.

   Κανένας «συμβιβασμός» δεν μπορεί να επιτευχθεί στη Χάγη πολύ απλά γιατί δεν υπάρχει κανένα αντικείμενο συμβιβασμού!! Η Τουρκία δεν έχει στο Αιγαίο τίποτα το δικό της, εκτός από ένα 7% ΑΟΖ, που να μπορεί να τοποθετηθεί ως «αντίστοιχο» άλλου ελληνικού για τα οποία να ζητηθεί ένας «συμβιβασμός» κτήσης και κατοχής.

   Θέλουν ή όχι να το καταλάβουν οι Έλληνες κυβερνητικοί και μη ότι – το ξαναλέμε για πολλοστή φορά! –  η υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου είναι όλη  ελληνική και, όσο και να το «φανταζόμαστε»,  η Τουρκία έχει μηδέν υφαλοκρηπίδα στο Αιγαίο;!

   Και για κοίτα σύμπτωση!: συμβαίνει όλως τυχαίως ολόκληρη η υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου να αντιστοιχεί επακριβώς στο ελληνικό τεκτονικό φύλλο(πλάκα) όπως το έχουν επιστημονικά ταυτοποιήσει και οριοθετήσει οι σημαντικότεροι παγκοσμίως γεωλόγοι των οποίων ο λόγος και η αξιοπιστία κανείς, ούτε και όποιοι δικαστές, δεν μπορούν να αμφισβητήσουν!

   Για ποια λοιπόν κουραφέξαλα «τουρκική υφαλοκρηπίδα στο Αιγαίο» μιλάμε; Πάνε να μας τρελάνουν;

   Είναι επόμενο οι ενδεχόμενοι δικαστές της Χάγης, θέλοντας ή μη, στη πράξη να μη μπορούν στη πράξη να πάρουν και από τους δύο κάτι δικό τους και να το «συμβιβάσουν» μοιράζοντάς το όπως εκείνοι κρίνουν.

   Και τότε τί θα γίνει στη Χάγη των μεγαλόσχημων Ελλήνων οπαδών της που αναφέραμε πιο πάνω; Η «Χάγη» θα πάρει μέρος του ελληνικού «πολύ» και θα το δώσει στο τουρκικό «τίποτα»;! Ή μήπως αυτοί οι μεγαλόσχημοι νομίζουν πως η «Χάγη» θα αφήσει άθικτο το σημερινό status quo και θα ορίσει, επειδή αγαπάει την Ελλάδα, πως όλο το Αιγαίο είναι ελληνική υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ (όπως όντως είναι!); Και επίσης το 93% της ΑΟΖ που είναι ελληνική, οπότε καλώς οι Τούρκοι πρέπει να κάθονται φρόνιμα εκεί όπου κάθονται τώρα και να μη ζητούν τίποτα;

   Να πάψουν λοιπόν μια για πάντα οι διάφοροι επώνυμοι να μας ζαλίζουν και να μας βυζαντινολογούν άμυαλα για Χάγες και υφαλοκρηπίδες και ΑΟΖες  που τίποτα άλλο δεν είναι παρά μια τεράστια παγίδα παραχωρήσεων – και νομίμως νομικά! – μεγάλων ελληνικών θαλάσσιων εδαφών: το είπαμε  χίλιες φορές και θα το ξαναπούμε:  ένας τεράστιος εμπαιγμός, έστω κι αν ο κύριος πρωθυπουργός θέλει να μας προϊδεάσει για μια δήθεν αναγκαία «λίγη» παραχώρηση!!!

   Κι άλλη παραχώρηση! μετά από όλες τις αμέτρητες ελληνικές παραχωρήσεις!

   Φτάνει πια. Ντροπή.

    Και να παρακαλάμε να μη δεχθεί η Τουρκία αυτή την ελληνική θέση της «μιας και μοναδικής αντιδικίας» στη Χάγη, γιατί αν τη δεχθεί, τότε είναι που για την Ελλάδα «πάει» το Αιγαίο και η υφαλοκρηπίδα της και η ΑΟΖ της!

   Εκτός και αν η ελληνική εκτελεστική εξουσία, ειδικά εντεταλμένη (από τον μπαμπά Μπάιντεν;!) ανέλαβε εργολαβία για να προβεί στον τελικό κατακερματισμό της πατρίδας της Ελλάδας συμπληρώνοντας έτσι οριστικά το θεάρεστο στους Αμερικανούς έργο του πρώτου διδάξαντος πωλητή της Ελλάδας Κ. Σημίτη το 1966, 1997, 1999.

   Διότι μόνο αυτή θα ήταν η, τρομερή για την Ελλάδα, «δικαιολογία» μιας προσφυγής στη Χάγη.

   Ας ελπίσουμε πως η Τουρκία δεν θα δεχθεί!

                                                       ο            ο           ο

   Ετούτων δοθέντων και προπαντός εμπεδωμένων – μόνο ένας καθ’ έξη ανθέλληνας δεν θα το καταλάβαινε – μένει να υπενθυμίσουμε συνοπτικά ποιες «λύσεις» για το μέλλον του ελληνικού Αιγαίου και της ελληνικής ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο «κυκλοφορούν», και βεβαίως όλες αυστηρώς υπό την άμεση «αιγίδα» των ΗΠΑ και έμμεση της Τουρκίας:

1) οι ΗΠΑ δίνουν όλο το Αιγαίο στην Ελλάδα και στη Τουρκία, ως αντάλλαγμα της «απουσίας» της στο Αιγαίο, δίνουν ένα, υποθέτω,  μεγάλο μέρος της  Αν. Μεσογείου ή και όλη (Θ. Καρυώτης), ακυρώνοντας έτσι, μια για πάντα, κάθε ιδέα ΑΟΖ Ελλάδας-Κύπρου, την οποία όλοι οι Έλληνες πρωθυπουργοί δεν θέλησαν ποτέ να οριοθετήσουν όχι μόνο βλάπτοντας ανυπολόγιστα την Ελλάδα, αλλά ζημιώνοντας ταυτόχρονα βαριά και τη Κύπρο καταδικάζοντάς την σε απομόνωση – και κανείς δεν «πλήρωσε» γι’ αυτό το τεράστιο εθνικό ανοσιούργημα.

2) δημιουργούνται τρεις μεγάλες τουρκικές «σφήνες» στο Αιγαίο σε τρία μέρη, ένα βόρειο κάθετο μεταξύ Λήμνου-Λέσβου-Χίου και δύο οριζόντια, το ένα στο κεντρικό Αιγαίο με Σάμο-Κυκλάδες από τις ακτές της Μικράς Ασίας ως τις ακτές της Μαγνησίας και το άλλο σε σχήμα ημισέληνο με Ρόδο-Κάρπαθο-Κρήτη-Κύθηρα, αποκόπτοντας σχεδόν όλα τα ελληνικά νησιά (που απομονώνονται) από την ηπειρωτική Ελλάδα και δίνοντας ευρεία πρόσβαση/κατοχή του Αιγαίου (Γ. Χαραλαμπίδης).            

3) εφαρμόζοντας, μερικώς ή ολοσχερώς (ad libitum των «επιδιαιτητών» Αμερικανών) τα δεδομένα της τουρκικής «Γαλάζιας Πατρίδας» σε μισό Αιγαίο και ολόκληρη την Αν. Μεσόγειο, με ό, τι αυτό συνεπάγεται για την Ελλάδα (Τ. Γκουρντενίζ).

4) πραγματοποιώντας, μετά από 30 χρόνια «χειμέριας νάρκης» – είτε η Ελλάδα το θέλει είτε όχι – τις προβλέψεις του «χάρτη Μπάιντεν-Χοκστάιν» για την Ανατολική Μεσόγειο, δηλαδή την ελληνική ΑΟΖ με Κύπρο, που αντιγράφουν πιστά το σχεδιάγραμμα της τουρκικής «Γαλάζιας Πατρίδας», είτε σε συνδυασμό με τα προβλεπόμενα στον προηγούμενο αριθ. 1, είτε αγνοώντας τα και υιοθετώντας, εν μέρει ή εξ ολοκλήρου, τα τουρκικά «σύνορα» στο Αιγαίο σε μια διάσταση μεταξύ των λεχθέντων στον αριθ. 2 και αριθ. 3 ως προς το εύρος της τουρκικής κατοχής στο Αιγαίο.

   Δεν ξέρουμε εάν υπάρχει και κάποια 5^η «εκδοχή» για τον ελληνικό ακρωτηριασμό, τον οποίο όλοι οι «φίλοι και σύμμαχοι» Αμερικανοί, Γερμανοί και διάφοροι Κοινοτικοί προβλέπουν και ευνοούν έτσι κι αλλιώς  –  εκτός και εάν οι Έλληνες κυβερνήτες δεν ενδώσουν σε ουδεμία εκ των πιθανών «εκδοχών», εναντιώνονται με τους πάντες και τα πάντα και… όπου βγει.

   Για να το κάνουν όμως αυτό θα πρέπει να έχουν με το μέρος τους ολόκληρο τον ελληνικό λαό, έχοντάς τον προηγουμένως πληροφορήσει για όλα τα καθέκαστα, ώστε με το ισχυρό «όχι» του να είναι δυνατή η αντιμετώπιση οποιασδήποτε ξένης πίεσης.

   Οι σημερινοί Έλληνες άρχοντες της πολιτικής εξουσίας έχουν όμως τα κότσια να τολμήσουν αυτή την υπέρτατη εθνική υπέρβαση και να πετύχουν;

   Qui si parrà la tua nobilitate!

                                                                              Κρεσέντσιο Σαντζίλιο

                                                                                       Ελληνιστής