Αυτές οι βάναυσες δολοφονίες υπενθύμισαν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν όσοι υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δικαιοσύνη στο Πακιστάν

Μία πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση για τον θρησκευτικό εξτρεμισμό και την υπεράσπιση μειονοτήτων στο Πακιστάν, με αφορμή τις επιθέσεις και καταστροφές χριστιανικών εκκλησιών, στις 16 Αυγούστου 2023, δημοσιεύει η «Peace for Asia», μια μη κερδοσκοπική συλλογικότητα που βασίζεται στην έρευνα και επικεντρώνεται κυρίως στην τεκμηρίωση και την έρευνα παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που λαμβάνουν χώρα σε όλη την Ασία.

Όπως αναφέρεται στη μελέτη, το περιστατικό στη Jaranwala ακολουθεί ένα γνωστό μοτίβο – εξτρεμιστικές φατρίες στο Πακιστάν αναζητούν συχνά δικαιολογίες για να στοχεύσουν περιθωριοποιημένες μειονοτικές ομάδες και υπογραμμίζει μια ζοφερή πραγματικότητα: εξτρεμιστικές θρησκευτικές ομάδες εκμεταλλεύονται τις αδυναμίες στη διακυβέρνηση και τις ανεπαρκείς στρατηγικές επιβολής του νόμου για να στοχεύσουν μειονοτικές ομάδες. Παρά την έλλειψη επίσημης έγκρισης, αυτές οι ομάδες επιμένουν να επιτίθενται σε μειονοτικές κοινότητες. Ακόμη και όταν οι κυβερνητικές οντότητες αναλαμβάνουν δράση, τα πειθαρχικά τους μέτρα συχνά αποδεικνύονται ανεπαρκή.

Η έκθεση δίνει πολύ μεγάλη σημασία στην ιστορική αναδρομή των επιθέσεων και στέκεται στην υπόθεση «Asia Bibi», η οποία ήταν η πρώτη γυναίκα στο Πακιστάν που καταδικάστηκε για βλασφημία και είχε ως αποτέλεσμα τις τραγικές δολοφονίες τόσο ενός ομοσπονδιακού υπουργού όσο και ενός επαρχιακού κυβερνήτη από εξτρεμιστές.

«Αυτές οι βάναυσες δολοφονίες υπενθύμισαν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν όσοι υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δικαιοσύνη στο Πακιστάν», αναφέρει μεταξύ άλλων η έκθεση, η οποία καταλήγει σε κάποια σημαντικά συμπεράσματα.

Κρατήστε το σημαντικότερο! Όλα έχουν να κάνουν με την παιδεία, καθότι στο Πακιστάν, υπάρχει μεγάλος αναλφαβητισμός.

Διαβάστε αναλυτικά:

Στις 16 Αυγούστου, ένας όχλος θρησκευτικών εξτρεμιστών έβαλε στο στόχαστρο τη χριστιανική κοινότητα στο ανατολικό τμήμα του Πακιστάν. Συμμετείχαν σε καταστροφικές ενέργειες, καταστρέφοντας πολλές εκκλησίες και πυρπολώντας σπίτια. Ταυτόχρονα, δύο μέλη της κοινότητας κατηγορήθηκαν για βεβήλωση του Κορανίου. Αυτό το ανησυχητικό γεγονός συνέβη στη βιομηχανική περιοχή Jaranwala, η οποία είναι μέρος του Faisalabad, μιας πόλης γνωστής ως «Μάντσεστερ του Πακιστάν» λόγω της βιομηχανικής της σημασίας. Οι αρχές ανέφεραν ότι η κατηγορία εναντίον των Χριστιανών προήλθε από επιγραφές που ανακαλύφθηκαν στο Ιερό Κοράνι, όπου ήταν γραμμένες με κόκκινο μελάνι προσβλητικές λέξεις. Αυτή η πράξη πυροδότησε έντονα συναισθήματα θυμού και αγανάκτησης.

Στο Πακιστάν, οι συνέπειες για τη βλασφημία είναι σοβαρές και μπορεί να οδηγήσουν σε θάνατο. Αν και δεν έχουν πραγματοποιηθεί επίσημες εκτελέσεις, αρκετά άτομα που κατηγορούνται για βλασφημία έχουν υποστεί βίαια αντίποινα από εξαγριωμένες εξτρεμιστικές ομάδες. Τραγικά, ακόμη και ένας πρώην περιφερειάρχης και ένας υπουργός μειοψηφίας έχασαν τη ζωή τους λόγω καταγγελιών για βλασφημία. Ωστόσο, το ζήτημα των κατηγοριών για βλασφημία υπερβαίνει τις νομικές επιπτώσεις. Οι ανησυχητικές αναφορές δείχνουν ότι αυτές οι καταγγελίες κατά καιρούς αξιοποιούνται ως εργαλεία για προσωπικές βεντέτες. Αυτή η χειραγώγηση των θρησκευτικών συναισθημάτων δημιουργεί μια ανησυχητική κατάσταση όπου πολλά άτομα φυλακίζονται. Οι δικαστές, φοβούμενοι για πιθανές συνέπειες, καθυστερούν περιστασιακά τις δικαστικές διαδικασίες από φόβο μήπως θεωρηθούν επιεικείς.

Η ζοφερή πραγματικότητα παρουσιάζει ένα οδυνηρό πανόραμα: η συχνότητα και η ένταση αυτών των οργανωμένων, βίαιων και συχνά ανεξέλεγκτων επιθέσεων έχουν κλιμακωθεί τα τελευταία χρόνια. Η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Πακιστάν επεσήμανε τη σοβαρότητα αυτής της κατάστασης, τονίζοντας την επείγουσα απαίτηση για συνολική παρέμβαση. Δυστυχώς, το περιστατικό στη Jaranwala ακολουθεί ένα γνωστό μοτίβο – εξτρεμιστικές φατρίες στο Πακιστάν αναζητούν συχνά δικαιολογίες για να στοχεύσουν περιθωριοποιημένες μειονοτικές ομάδες. Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι αυτά τα άτομα δεν αντιπροσωπεύουν γνήσιους οπαδούς των διδασκαλιών του Κορανίου. οι πράξεις τους δεν οδηγούνται από ειλικρινείς θρησκευτικές πεποιθήσεις. Αντίθετα, είναι άτομα που στερούνται παιδείας και χειραγωγούνται από μικρό αριθμό εξτρεμιστών, οδηγώντας σε τραγικές συνέπειες.

Τι συνέβη στη χριστιανική αποικία Jaranwala;

Η κατάσταση κλιμακώθηκε όταν ένα τεράστιο πλήθος, αποτελούμενο από χιλιάδες άτομα, κατέβηκε στη χριστιανική αποικία που βρίσκεται στη Jaranwala. Πρόθεσή τους ήταν να δώσουν ένα μάθημα στα δύο κατηγορούμενα αδέρφια. Αυτά τα αδέρφια κατηγορήθηκαν για ασέβεια του Κορανίου, του ιερού κειμένου των Μουσουλμάνων. Κουβαλώντας ξύλα, πέτρες και όπλα, ο όχλος δημιούργησε χάος. Αρχικός στόχος τους ήταν μια εκκλησία, την οποία πυρπόλησαν και ακολούθησαν επιθέσεις σε κοντινές εκκλησίες και σε κατοικίες ντόπιων χριστιανών.

Χρησιμοποιώντας τα μεγάφωνα του τζαμιού, ο όχλος ενέτεινε την επιθετικότητά του, ενθαρρύνοντας τη βία και απαιτώντας την άμεση σύλληψη των δύο αδελφών που φέρονται ως υπεύθυνοι για την προσβολή του Κορανίου. Στόχος τους ήταν να επιβάλουν συλλογική τιμωρία. Η αναταραχή συνεχίστηκε για ώρες, όπως αναφέρουν τοπικά μέσα ενημέρωσης. Μέχρι το μεσημέρι, τουλάχιστον οκτώ εκκλησίες είχαν βανδαλιστεί και το περιεχόμενό τους πυρπολήθηκαν. Οι ντόπιοι χριστιανοί υποψιάζονται ότι η πραγματική έκταση των ζημιών στις εκκλησίες είναι ακόμη μεγαλύτερη. Αυτό το περιστατικό υπογραμμίζει μια ζοφερή πραγματικότητα: εξτρεμιστικές θρησκευτικές ομάδες εκμεταλλεύονται τις αδυναμίες στη διακυβέρνηση και τις ανεπαρκείς στρατηγικές επιβολής του νόμου για να στοχεύσουν μειονοτικές ομάδες. Παρά την έλλειψη επίσημης έγκρισης, αυτές οι ομάδες επιμένουν να επιτίθενται σε μειονοτικές κοινότητες. Ακόμη και όταν οι κυβερνητικές οντότητες αναλαμβάνουν δράση, τα πειθαρχικά τους μέτρα συχνά αποδεικνύονται ανεπαρκή.

Απαντώντας στην ανησυχητική επίθεση σε χώρους λατρείας που ανήκουν στη μειονοτική κοινότητα στο Jaranwala Tehsil του Faisalabad, η υπηρεσιακή κυβέρνηση του Παντζάμπ έλαβε μέτρα. Η αστυνομία συνέλαβε δύο άτομα που εμπλέκονται σε υποκίνηση βίας. Μέσα στις επόμενες 24 ώρες, η επαρχιακή κυβέρνηση ξεκίνησε μια ολοκληρωμένη έρευνα για το περιστατικό. Επιπλέον, περισσότερα από εκατό άτομα συνελήφθησαν σε σχέση με τη βία, γεγονός που υποδηλώνει πρόοδο προς τη λογοδοσία και τη δικαιοσύνη.

Προκαταρκτική έκθεση ευρημάτων:

Με βάση την αρχική έρευνα για το περιστατικό Jarranwala, ένα εκπληκτικό σύνολο 16 εκκλησιών πυρπολήθηκαν από έναν ασυγκράτητο όχλο κατά τη διάρκεια της βίαιης αναταραχής. Καταγγέλλοντας τη βεβήλωση του Κορανίου, οι διαδηλώσεις ξεκίνησαν γύρω στις 8:15 π.μ., με αποτέλεσμα να κλείσουν επιχειρήσεις. Μετά τις ανακοινώσεις για το τζαμί, άτομα από διάφορες πόλεις και χωριά συγκεντρώθηκαν στη Jaranwala. Στις 11 το πρωί, η αναταραχή εντάθηκε καθώς οι διαδηλωτές έστρεψαν την οργή τους προς τη Χριστιανική Αποικία, με αποτέλεσμα να καταστραφούν σπίτια και εκκλησίες να πυρποληθούν. Προς έκπληξη όλων, ακόμη και η κατοικία του βοηθού επιτρόπου έγινε στόχος εμπρησμού. Η έκθεση αποκαλύπτει επιπλέον ότι στην τοπική χριστιανική κοινότητα του Ισαναγαρίου πυρπολήθηκαν 15 σπίτια και τρεις ακόμη εκκλησίες. Σε απάντηση,

Οι χριστιανικές οικογένειες αναζητούν καταφύγιο σε ανοιχτούς χώρους:

Μετά το θλιβερό περιστατικό, χριστιανικές οικογένειες βρέθηκαν να αναζητούν καταφύγιο σε χωράφια και εγκαταλελειμμένες περιοχές, αναγκασμένες να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους λόγω των καταστροφών και των βίαιων επιθέσεων. Ορισμένες οικογένειες αναζήτησαν καταφύγιο σε σπίτια συγγενών που κατοικούσαν σε άλλες περιοχές, αναζητώντας ασφάλεια μέσα στο χάος. Καθώς η κατάσταση σταδιακά ηρεμούσε στη Jaranwala, οι οικογένειες άρχισαν προσεκτικά να επιστρέφουν στις κατοικίες τους. Αντιμετωπίζοντας την κρίσιμη κατάσταση, η διοίκηση του Παντζάμπ δημιούργησε αμέσως μια οκταμελή επιτροπή με αποστολή να εκτιμήσει την έκταση της ζημίας που προκλήθηκε από το περιστατικό. Ένα αξιέπαινο βήμα, η επαρχιακή διοίκηση έχει επίσης εγγυηθεί αποζημίωση για τις ζημίες που προκλήθηκαν, συμπεριλαμβανομένης της ζημιάς σε σπίτια που ανήκουν στη χριστιανική κοινότητα και στις περιουσίες τους.

Εν μέσω του σταθερά αυξανόμενου πληθυσμού του Πακιστάν, που τώρα φτάνει τα 241 εκατομμύρια, είναι ανησυχητικό το γεγονός ότι οι ενέργειες ενός σχετικά μικρού αριθμού εξτρεμιστών μπορούν να ασκήσουν τέτοια επιρροή σε ολόκληρο το έθνος. Αυτές οι εξτρεμιστικές ομάδες έχουν την ικανότητα να υποκινούν επιθέσεις κατά την κρίση τους, χειραγωγώντας τους κρατικούς θεσμούς για να εκπληρώσουν τις βίαιες ατζέντες τους. Η υπόθεση Asia Bibi αποτελεί παγκόσμιο παράδειγμα αυτής της επιρροής, ρίχνοντας ένα ζοφερό φως στα πρόσφατα γεγονότα. Εξετάζοντας αυτό το σκηνικό, μπορούμε να αποκτήσουμε πολύτιμες γνώσεις για την τρέχουσα κατάσταση πραγμάτων, διευκρινίζοντας πώς και γιατί φτάσαμε σε αυτή τη συγκυρία.

Asia Bibi: Μια ανησυχητική υπόθεση βλασφημίας που συγκλόνισε το έθνος

Όταν συζητείται η βία κατά των θρησκευτικών μειονοτήτων στο Πακιστάν, το όνομα Asia Bibi αναπόφευκτα έρχεται στο προσκήνιο. Η υπόθεση της βλασφημίας της είχε τόσο βάρος που είχε ως αποτέλεσμα τις τραγικές δολοφονίες τόσο ενός ομοσπονδιακού υπουργού όσο και ενός επαρχιακού κυβερνήτη από εξτρεμιστές.

Η ιστορία της Asia Bibi ξεκίνησε στο Atanwali, ένα μικρό χωριό στην περιοχή Sheikhupura του Punjab. Όπως συμβαίνει συχνά σε πολλές πόλεις του Πακιστάν, η τοπική χριστιανική κοινότητα, συμπεριλαμβανομένης της οικονομικά προβληματικής οικογένειας Bibi, βρέθηκε περιορισμένη σε χαμηλού επιπέδου επαγγέλματα όπως η καθαριότητα και το σκούπισμα. Μια αφοσιωμένη καθολική, η Asia εργάστηκε ως εργάτης σε αγρόκτημα στη Σεϊχουπούρα για να συντηρήσει την οικογένειά της. Παντρεμένη με κτίστη και μητέρα δύο παιδιών, αντιμετώπισε τις δοκιμασίες της καθημερινής ζωής με ανυποχώρητη αποφασιστικότητα.

Τον Ιούνιο του 2009, κατά τη συγκομιδή των φρούτων falsa σε ένα χωράφι μαζί με άλλες εργάτριες, η Bibi ανέλαβε να φέρει νερό από ένα κοντινό πηγάδι. Κάνοντας μια παύση για να ξεδιψάσει με ένα παλιό μεταλλικό κύπελλο που άφησε το πηγάδι, άναψε άθελά της μια διαμάχη. Ένας γείτονας ονόματι Μουσράτ ήταν μάρτυρας αυτής της πράξης και, ορμωμένος, ενημέρωσε τις άλλες γυναίκες ότι θεωρείτο απαράδεκτο για έναν Χριστιανό να μοιράζεται ένα δοχείο με έναν μουσουλμάνο. Αυτό το περιστατικό πυροδότησε οργή στις γυναίκες, οι οποίες θεωρούσαν τη Bibi ακάθαρτη λόγω της χριστιανικής της πίστης. Όταν της ζητήθηκε να ασπαστεί το Ισλάμ, η Bibi είπε άφοβα: «Πιστεύω στη θρησκεία μου και στον Ιησού Χριστό, ο οποίος αγκάλιασε τον θάνατο στο σταυρό για να απαλλάξει τις αμαρτίες της ανθρωπότητας».

Κατά συνέπεια, ένας όχλος κατέβηκε στο σπίτι της, υποβάλλοντας την ίδια και τα μέλη της οικογένειάς της σε μια βάναυση επίθεση. Η τοπική αστυνομία επενέβη και ξεκίνησε έρευνα για τα λεγόμενά της. Ο τοπικός αστυνομικός Muhammad Ilyas ισχυρίστηκε ότι η Bibi είχε πει άκρως προσβλητικά σχόλια για το Κοράνι και τον Προφήτη του Ισλάμ. Αυτοί οι ισχυρισμοί τελικά έγιναν δεκτοί από την Bibi.

Πέντε ημέρες αργότερα, ένας τοπικός μουσουλμάνος ηγέτης ονόματι Qari Salim πίεσε άτομα που βρίσκονταν στη γύρω περιοχή να κατηγορήσουν τη Bibi για βλασφημία. Αποτυγχάνοντας να της αποσπάσει ομολογία μέσω εξαναγκασμού, ο Σαλίμ κατέφυγε στη χρήση των μεγαφώνων του τζαμιού, προτρέποντας τους ανθρώπους να εξαναγκάσουν την ομολογία της. Βλέποντας αυτό, οι γείτονες επιτέθηκαν βίαια στη Bibi μπροστά στα παιδιά της. Στη συνέχεια τέθηκε υπό κράτηση για περισσότερο από ένα χρόνο προτού της απαγγελθούν επίσημες κατηγορίες.

Παρόλο που απέρριψε σθεναρά τις κατηγορίες για βλασφημία, η Bibi καταδικάστηκε σε θάνατο από τον δικαστή Muhammad Naveed Iqbal της Sheikhupura, Punjab, τον Νοέμβριο του 2010. Αυτή η συγκλονιστική απόφαση την σημάδεψε ως την πρώτη γυναίκα στο Πακιστάν που αντιμετώπισε την εκτέλεση για βλασφημία.

Ο σύζυγος της Bibi, Ashiq Masih, ανακοίνωσε δημόσια την πρόθεσή του να ασκήσει έφεση κατά της ετυμηγορίας, μια απόφαση που έλαβε υποστήριξη από το Ανώτατο Δικαστήριο της Λαχόρης. Ένα μήνα αργότερα, ο Κυβερνήτης του Παντζάμπ, Σαλμάν Τάισερ, απάντησε στην οδηγία του Προέδρου Ασίφ Αλί Ζαρντάρι να επανεξετάσει την υπόθεση. Ο Taseer πρότεινε ότι η Bibi θα λάμβανε προεδρική χάρη εάν το Ανώτατο Δικαστήριο δεν ανέστειλε την ποινή. Ωστόσο, το Ανώτατο Δικαστήριο εξέδωσε διαταγή κατά του ενδεχόμενου προεδρικής χάρης, εντείνοντας την αναταραχή γύρω από την υπόθεση.

Αψηφώντας τις Συμβάσεις: Δολοφονίες του Taseer και του Bhatti

Το 2011, το Πακιστάν ήταν μάρτυρας δύο τραγικών δολοφονιών που προκάλεσαν σοκ σε ολόκληρο το έθνος. Στις 4 Ιανουαρίου, στο Ισλαμαμπάντ, ο Κυβερνήτης του Punjab, Salman Taseer γνώρισε μια ζοφερή απώλεια. Ένα από τα μέλη της ομάδας ασφαλείας του, ο 26χρονος Malik Mumtaz Hussain Qadri, χρησιμοποίησε όπλο για να βάλει τέλος στη ζωή του Taseer. Αυτή ήταν μια πράξη εκδίκησης επειδή ο Taseer είπε την γνώμη του για την υπόθεση της Asia Bibi, εκφράζοντας έντονη αντίθεση στον αμφιλεγόμενο νόμο περί βλασφημίας.

Η μοίρα του Mumtaz Qadri επισφραγίστηκε όταν καταδικάστηκε σε θάνατο για τη δολοφονία, η οποία συνέβη στις 29 Φεβρουαρίου 2016. Η θαρραλέα στάση του κυβερνήτη Taseer κατά του νόμου και η υποστήριξή του στην υπόθεση της Bibi τον έκαναν στόχο, προκαλώντας αντιδράσεις σε όλη τη χώρα.

Την επομένη του θανάτου του Taseer, χιλιάδες αψήφησαν τις προειδοποιήσεις των Ταλιμπάν και ορισμένων κληρικών να αποτίσουν τα σέβη τους στην κηδεία του στη Λαχόρη. Αυτή η επίδειξη ενότητας ανέδειξε την ανθεκτικότητα των Πακιστανών, παρόλο που μια μικρότερη φατρία μέσα στο έθνος θεωρούσε τον δολοφόνο ως ήρωα.

Παράλληλα με αυτό το γεγονός, ο Shehbaz Bhatti, ο υπουργός Μειονοτήτων, αντιμετώπισε άμεσο κίνδυνο. Τον Ιούνιο του 2010, έλαβε μια ανατριχιαστική απειλή θανάτου, προειδοποιώντας ότι θα αποκεφαλιστεί εάν συνέχιζε να υποστηρίζει αλλαγές στους νόμους περί βλασφημίας. Απτόητος, ο Bhatti δεσμεύτηκε να αγωνιστεί για τη δικαιοσύνη και την απελευθέρωση της Asia Bibi. Ωστόσο, στις 2 Μαρτίου 2011, η ακλόνητη στάση του επέβαλε το απόλυτο τίμημα. Σε ενέδρα κοντά στην κατοικία του στο Ισλαμαμπάντ, πυροβολήθηκε θανάσιμα, πιθανότατα λόγω της σταθερής του θέσης στους νόμους περί βλασφημίας.

Ο θάνατος του Bhatti δημιούργησε ένα κενό, καθώς ήταν το μόνο χριστιανικό μέλος του υπουργικού συμβουλίου. Αυτές οι βάναυσες δολοφονίες υπενθύμισαν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν όσοι υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δικαιοσύνη στο Πακιστάν.

Η Asia Bibi αθωώθηκε από κατηγορίες, ωστόσο τα εμπόδια επιμένουν

Αφού πέρασε οκτώ χρόνια στην απομόνωση, η Asia Bibi δικαιώθηκε τελικά στις 31 Οκτωβρίου 2018. Ωστόσο, η αθώωσή της προκάλεσε διαμαρτυρίες από συγκεκριμένες θρησκευτικές φατρίες. Ο Muhammad Afzal Qadri, μια εξέχουσα προσωπικότητα της θρησκευτικής οργάνωσης TLP, έφτασε στο σημείο να εκφράσει ανησυχητικά συναισθήματα, υπονοώντας πιθανή βία εναντίον των δικαστών που ήταν υπεύθυνοι για την αθώωση του ονόματός της. Η ανατριχιαστική δήλωσή του ανέφερε: «Ο Ανώτατος Δικαστής και δύο άλλοι δικαστές αξίζουν να σκοτωθούν… είτε οι φρουροί ασφαλείας τους, είτε οι οδηγοί τους είτε οι μάγειρές τους.

Τον Νοέμβριο του 2018, συνήφθη μια συμφωνία μεταξύ της κυβέρνησης υπό την ηγεσία του Imran Khan και του Tehreek-e-Labaik (TLP), ενός θρησκευτικού πολιτικού κόμματος. Αυτή η συμφωνία οδήγησε στην έγκριση διαμαρτυριών κατά της αθώωσης της Asia Bibi. Παραδόξως, η συμφωνία επέβαλε επίσης περιορισμούς στην Asia Bibi, εμποδίζοντάς την να φύγει από τη χώρα. Ως μέρος της παραχώρησης στο TLP, η κυβέρνηση απελευθέρωσε τους διαδηλωτές του TLP που είχαν τεθεί υπό κράτηση.

Κάτω από κλιμακούμενη πίεση από το TLP, οι πακιστανικές αρχές έλαβαν ένα πρωτοφανές μέτρο. Καθυστέρησαν την απελευθέρωση της Asia Bibi από την κράτηση μέχρι το Ανώτατο Δικαστήριο να προβεί σε τελική αναθεώρηση της απόφασής του. Αυτή η αναβολή της αποφυλάκισής της ανέδειξε τις βαθιές προκλήσεις που συνδέονται με την υπεράσπιση της δικαιοσύνης και της θρησκευτικής ελευθερίας στο Πακιστάν.

Η τραγωδία της Σιαλκότ: Μία παρόμοια ιστορία με της Άσια Μπίμπι

Η θλιβερή εμπειρία της Asia Bibi ως θύμα εξτρεμισμού στο Πακιστάν συγκέντρωσε την παγκόσμια προσοχή. Ενώ έκτοτε έχει ξεκινήσει ένα νέο κεφάλαιο της ζωής της με την οικογένειά της εκτός Πακιστάν, μία άλλη ανατριχιαστική ιστορία αναδείχτηκε στην πόλη Σιλακότ – ένα φρικιαστικό περιστατικό με έναν διευθυντή εργοστασίου από τη Σρι Λάνκα.

Η Σιαλκότ, διάσημη επειδή παράγει ποδοσφαιρικές μπάλες για το Παγκόσμιο Κύπελλο, έχει γίνει η σκηνή για ένα ανησυχητικό γεγονός όπου η υπήκοος της Σρι Λάνκα, Priyantha Kumara Dayavadna έπεσε θύμα των ίδιων εξτρεμιστικών δυνάμεων. Ο Kumara, ένας βουδιστής που ζούσε στο Πακιστάν για 11 χρόνια, όχι μόνο έχασε τη ζωή του λόγω των κατηγοριών για βλασφημία από εξτρεμιστές, αλλά είχε και τη φρικτή μοίρα να πυρπολήσει το σώμα του.

Την τραγική μοίρα του Κουμάρα σφράγισαν οι συνάδελφοί του εργάτες στο εργοστάσιο, οι οποίοι τον κατηγόρησαν για βλασφημία επειδή αφαίρεσε μια αφίσα που περιείχε θρησκευτικό περιεχόμενο. Ωστόσο, αργότερα προέκυψε ότι o Kumara είχε κατεβάσει την αφίσα λόγω συνεχιζόμενων ανακαινίσεων στο κτίριο του εργοστασίου.

Το δικαστήριο επέβαλε θανατικές ποινές σε έξι άτομα που εμπλέκονται στην άγρια ​​δολοφονία του Kumara, ενώ άλλα εννέα καταδικάστηκαν σε ισόβια κάθειρξη. Επιπλέον, 72 άτομα καταδικάστηκαν σε δύο χρόνια φυλάκιση — μια ζοφερή αντανάκλαση των συνεπειών αυτού του τραγικού περιστατικού.

Προάσπιση των Δικαιωμάτων και Ένταξη των Μειονοτήτων: Διασφάλιση της Προστασίας τους

Η διασφάλιση των δικαιωμάτων των μειονοτήτων εντός του πολιτικού πλαισίου του Πακιστάν είναι σταθερά ενσωματωμένη στο άρθρο 36 του Συντάγματος του Πακιστάν. Αυτό το άρθρο παρέχει ολοκληρωμένα μέτρα για την προάσπιση των δικαιωμάτων τους. Η αφοσίωση του Πακιστάν στον μειονοτικό πληθυσμό του είναι εμφανής μέσω της δίκαιης εκπροσώπησης όλων των μειονοτικών ομάδων στις Εθνικές και Επαρχιακές Συνελεύσεις, καθώς και στη Γερουσία. Αυτή η ισόρροπη εκπροσώπηση επεκτείνεται αποτελεσματικά και στα τοπικά όργανα διοίκησης σε επίπεδο βάσης.

Το άρθρο 36 του Συντάγματος του Πακιστάν ορίζει:

«Το κράτος διασφαλίζει τα νόμιμα δικαιώματα και συμφέροντα των μειονοτήτων, συμπεριλαμβανομένης της δέουσας εκπροσώπησής τους στις Ομοσπονδιακές και Επαρχιακές υπηρεσίες».

Μειονότητες: Αναπόσπαστοι Συνεισφέροντες στην Πακιστανική Κοινωνία

Οι μειονότητες, μεταξύ αυτών η χριστιανική κοινότητα, έχουν συμβάλει σημαντικά στην πολιτική και κοινωνική πρόοδο του Πακιστάν. Διακεκριμένα ονόματα στο δικαστικό σώμα του Πακιστάν, όπως ο δικαστής Cornelius, ο δικαστής Darab Patel και ο Justice Bhagwan Das, έχουν κερδίσει ευρύ σεβασμό για τις συνεισφορές τους. Το όνομα του Joginder Nath Mandal βρίσκεται δίπλα στο όνομα του Muhammad Ali Jinnah, του ιδρυτή του Πακιστάν, στην ιστορία του κινήματος ελευθερίας του Πακιστάν. Ο Joginder Mandal έχει την τιμή να προεδρεύει της εναρκτήριας συνόδου της πρώτης Συντακτικής Συνέλευσης του Πακιστάν, θέση στην οποία διορίστηκε από τον ίδιο τον ιδρυτή του Πακιστάν.

Συμπέρασμα:

Το Πακιστάν, με έναν σημαντικό πληθυσμό 241 εκατομμυρίων, κατοικείται κυρίως από προοδευτικούς μουσουλμάνους. Αυτά τα άτομα επιλέγουν τη σύγχρονη ένδυση, εγγράφουν τα παιδιά τους σε αγγλόφωνα εκπαιδευτικά ιδρύματα και φιλοδοξούν να τα στείλουν στο εξωτερικό για ανώτερες σπουδές. Ωστόσο, ένα μικρό τμήμα αυτής της κοινωνίας επιτρέπει στον ένθερμο θρησκευτικό ζήλο τους να επισκιάσει τον ορθολογισμό, με αποτέλεσμα ένα σενάριο όπου ολόκληρο το σύστημα εμφανίζεται κάπως ανίσχυρο απέναντι στην επιρροή τους. Αυτή η πρόκληση επιδεινώνεται από το εύθραυστο δικαστικό σύστημα του Πακιστάν, που κατατάσσεται μεταξύ των χαμηλότερων επιδόσεων σε παγκόσμια κλίμακα.

Ο αγώνας ενάντια στον εξτρεμισμό στο Πακιστάν βρίσκει συχνά έναν άθελο συνεργό στην ελαττωματική περιφερειακή του διοίκηση. Δυστυχώς, αυτό το διοικητικό όργανο δεν διαθέτει τα μέσα για να χαλιναγωγήσει εξτρεμιστικές ομάδες και φαινομενικά εξυπηρετεί μόνο τα συμφέροντα διεφθαρμένων πολιτικών ηγετών. Η κύρια λειτουργία του φαίνεται να είναι η παροχή ευεργετημάτων, καθιστώντας την αποτελεσματική διακυβέρνηση μακρινό στόχο. Στην πολυπλοκότητα προσθέτουν οι αδύναμοι πολιτικοί ηγέτες του Πακιστάν, οι οποίοι συχνά δίνουν προτεραιότητα στα προσωπικά τους συμφέροντα έναντι του έργου του περιορισμού του εξτρεμισμού. Αντί να ασκούν έλεγχο σε αυτές τις ομάδες, σχηματίζουν παροδικές συμμαχίες, ελπίζοντας να αξιοποιήσουν την επιρροή των θρησκευτικών εξτρεμιστών στους δρόμους στις επερχόμενες εκλογές. Παραδόξως, αυτή η προσέγγιση ενισχύει ακούσια τις ίδιες τις ομάδες που σκοπεύουν να διαχειριστούν.

Περαιτέρω πολύπλοκα πράγματα είναι το σοκαριστικά χαμηλό ποσοστό αλφαβητισμού του Πακιστάν, ακόμη και στον 21ο αιώνα. Εξαθλιωμένες οικογένειες, που αγωνίζονται να εξασφαλίσουν τα μεγάλα νοικοκυριά τους, στρέφονται σε θρησκευτικά ιδρύματα που προσφέρουν διατροφή και δωρεάν θρησκευτική εκπαίδευση. Οι δωρεές σε αυτά τα ιδρύματα προέρχονται από άτομα που, αντί να αντιμετωπίζουν ζητήματα με τις επιχειρηματικές τους πρακτικές, επιδιώκουν τη λύτρωση μέσω πράξεων φιλανθρωπίας.

Για την ενίσχυση της θρησκευτικής ανοχής στο Πακιστάν, πρέπει να δρομολογηθεί μια σαρωτική εκπαιδευτική πρωτοβουλία, με στόχο την παροχή ίσων εκπαιδευτικών ευκαιριών σε κάθε πολίτη. Χωρίς αυτή την προσπάθεια, οι χώροι λατρείας θα παραμείνουν επιρρεπείς σε επιθέσεις και τα άτομα θα συνεχίσουν να υπομένουν πράξεις βίας. Τα λόγια του ιδρυτή του Πακιστάν, Muhammad Ali Jinnah, αντηχούν με σύγχρονη σημασία:

«Ξεκινάμε με τη θεμελιώδη αρχή ότι είμαστε όλοι πολίτες και ίσοι πολίτες ενός κράτους. Ανεξάρτητα από το χρώμα, την κάστα ή την πίστη του, είναι πρώτος, δεύτερος και τελευταίος πολίτης αυτού του κράτους με ίσα δικαιώματα, προνόμια και υποχρεώσεις… παίζουν τον ρόλο τους ως αληθινοί πολίτες, κάνοντας το Πακιστάν ένα από τα μεγαλύτερα έθνη».

ΠΗΓΗ: Γεωπόλδος/Sportdog.gr