Της Ουζάι Μπουλούτ

«Από το 1947… Το Πακιστάν έχει ξεκινήσει τρεις πλήρεις πολέμους με την Ινδία… Επιπλέον, το Πακιστάν χρησιμοποιεί με συνέπεια τη διασυνοριακή τρομοκρατία στην Ινδία ως επίσημο όργανο κρατικής πολιτικής, συμπεριλαμβανομένων των επιθέσεων της Βομβάης της 26ης Σεπτεμβρίου που σκότωσαν 166 άτομα…. Ο στρατός του Πακιστάν και η υπηρεσία κατασκοπείας ISI συνεχίζει επίσης να υποστηρίζει τους Ταλιμπάν, την ομάδα Haqqani, τη Lashkar-eTaiba, την Jaish-e-Mohammad και άλλες συνδεδεμένες μαχητικές ομάδες στο Αφγανιστάν για να υπονομεύσουν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ και να διατηρήσουν τη στρατηγική επιρροή τους εκεί.” — Hindu American Foundation, Αύγουστος 2019.

Σύμφωνα με το Ινδουιστικό Αμερικανικό Ίδρυμα, «η Ινδία είναι μια από τις λίγες χώρες στον κόσμο όπου οι Μπαχάι και οι Εβραίοι δεν έχουν αντιμετωπίσει ποτέ θρησκευτικές διώξεις».

Η Ινδία αντιμετώπισε για πρώτη φορά ισλαμιστική βία, η οποία χρονολογείται από τον 8ο αιώνα έως την εποχή των εισβολών και της κυριαρχίας των Μουσουλμάνων των Μογγάλων μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα. Αμέτρητοι Ινδουιστές και άλλοι μη μουσουλμάνοι δολοφονήθηκαν ή ασπάστηκαν βίαια στο Ισλάμ.

«Ο [Ιστορικός Mahomed] Ferishtha απαριθμεί αρκετές περιπτώσεις όπου… σουλτάνοι στην κεντρική Ινδία… (1347-1528) σκότωσαν εκατό χιλιάδες Ινδουιστές, τον οποίο έθεταν ως ελάχιστο στόχο όποτε ήθελαν να «τιμωρήσουν» τους Ινδουιστές… Ο καθηγητής KS Lal υπολόγισε κάποτε ότι ο ινδικός πληθυσμός μειώθηκε κατά 50 εκατομμύρια υπό το Σουλτανάτο… η έρευνα για το μέγεθος της ζημιάς που έκανε το Ισλάμ στην Ινδία δεν έχει ακόμη ξεκινήσει σοβαρά…» — Koenraad Elst, The International Raoul Wallenberg Foundation, 2 Σεπτεμβρίου 2011.

“Εκτός από την πραγματική δολοφονία, εκατομμύρια Ινδουιστές εξαφανίστηκαν μέσω της υποδούλωσης. Μετά από κάθε κατάκτηση από έναν μουσουλμάνο εισβολέα, τα σκλαβοπάζαρα στη Βαγδάτη και τη Σαμαρκάνδη πλημμύριζαν από Ινδουιστές… [Η]μια κρύα νύχτα στη βασιλεία του Τιμούρ Λενκ ( 1398-99), εκατό χιλιάδες Ινδουιστές σκλάβοι πέθαναν [στο Hindu Kush, «Ινδουοκτόνος»] ενώ μεταφέρονταν στην Κεντρική Ασία». — Koenraad Elst, The International Raoul Wallenberg Foundation, 2 Σεπτεμβρίου 2011.

Η ισλαμιστική βία κατά των Ινδουιστών και άλλων μη μουσουλμάνων που απολαμβάνουν την ελευθερία του λόγου είναι ένα διαρκές πρόβλημα.

Η εθνοκάθαρση κατά των ιθαγενών Ινδουιστών του Κασμίρ ήταν ένα από τα περιστατικά που άλλαξαν δραστικά τη δημογραφική ισορροπία στην περιοχή. Ξεκινώντας το 1989, περισσότεροι από 350.000 Ινδουιστές του Κασμίρ εκδιώχθηκαν από την πατρίδα των προγόνων τους στην περιοχή Τζαμού και Κασμίρ από μια ριζοσπαστική εξέγερση που ενορχηστρώθηκε και χρηματοδοτήθηκε από το Πακιστάν.

Πού βρίσκονται οι αυτόχθονες μη μουσουλμανικές κοινότητες σε αυτό που σήμερα ονομάζεται «μουσουλμανικός κόσμος»; Πού είναι η παρουσία τους;

Ο σημερινός «μουσουλμανικός κόσμος», που πριν από τις ισλαμικές εισβολές, κατακτήσεις και σφαγές ήταν μη μουσουλμανικός, έχει πλέον μεταμορφωθεί δημογραφικά. Οι αυτόχθονες μη μουσουλμανικές κοινότητες εκεί είναι τώρα είτε ετοιμοθάνατες μειονότητες είτε έχουν εξαφανιστεί.

Σήμερα, η μόνη θρησκεία που έχει ελευθερία στο Αφγανιστάν είναι το Ισλάμ.

Η Τουρκία, η τοποθεσία που ονομαζόταν Ανατολία (μια ελληνική λέξη που σημαίνει «η ανατολή, ανατολή, μέρος από όπου ανατέλλει ο ήλιος») για χιλιετίες, ήταν η έδρα της Χριστιανικής Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Για αιώνες, Ισλαμιστές εισβολείς επιτέθηκαν στην Ανατολία. το 1453, μουσουλμάνοι Τούρκοι από την Κεντρική Ασία κατέλαβαν την Κωνσταντινούπολη, τη σημερινή Κωνσταντινούπολη. Σήμερα, οι Χριστιανοί αποτελούν μόνο το 0,1 τοις εκατό του πληθυσμού της Τουρκίας.

Πριν από τις ισλαμικές εισβολές, το μεγαλύτερο μέρος ολόκληρης της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής – χώρες όπως η Συρία, η Αλγερία, η Αίγυπτος και το Ιράκ – ήταν κατά πλειοψηφία χριστιανοί. Σήμερα, οι αυτόχθονες χριστιανοί και άλλες μειονότητες — όπως οι Ασσύριοι, οι Γιαζίντι και οι Αλαουίτες — σχεδόν σε κάθε πλειοψηφούσα μουσουλμανική χώρα όπου παραμένουν, διώκονται σοβαρά.

Οι μουσουλμανικές ταραχές ή άλλες πράξεις διαθρησκευτικής βίας σε μεγάλο μέρος της Μέσης Ανατολής, καθώς και η τρομοκρατία του Πακιστάν και οι συνοριακές διαμάχες με την Ινδία, μπορούν πιθανώς να κατανοηθούν καλύτερα στο ιστορικό πλαίσιο της τζιχάντ. Για αιώνες, οι τζιχαντιστές στοχεύουν βίαια και διώκουν μη μουσουλμάνους στην περιοχή. Η Δύση μπορεί να κάνει διάκριση μεταξύ αποσταθεροποιητικών δυνάμεων που δημιουργούν διώξεις, βία και πρόσφυγες, και σταθεροποιητικές δυνάμεις, όπως η Ινδία που, παρά τις ατέλειές τους, εξακολουθούν να προωθούν τον πλουραλισμό, τη θρησκευτική ελευθερία και ασφάλεια και λειτουργούν ως σπίτι για όλους όσους καταπιέζονται .

————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

Τον Ιούλιο, η βίαιη τζιχάντ – ιερός πόλεμος στην υπηρεσία του Ισλάμ – έφτασε σε δύο ομάδες Ινδουιστών στη Νότια Ασία. Η πρώτη επίθεση αφορούσε την καταστροφή της θρησκευτικής κληρονομιάς των Ινδουιστών στο Πακιστάν. Η άλλη επίθεση, στην Ινδία, συνίστατο σε επιδρομή ισλαμιστών σε ινδουιστικό προσκύνημα. Από την επίθεση σκοτώθηκαν τουλάχιστον έξι άνθρωποι και τραυματίστηκαν δεκάδες.

Στην πρώτη επίθεση, στις 16 Ιουλίου, ένας ινδουιστικός ναός 150 ετών στο Καράτσι «ισοπεδώθηκε». Σύμφωνα με την πακιστανική εφημερίδα Dawn :

«Η επιχείρηση έγινε ενώ η περιοχή ήταν χωρίς ρεύμα αργά το βράδυ της Παρασκευής. Τότε έφτασαν οι εκσκαφείς και μια μπουλντόζα για να κάνουν τη δουλειά τους.

«Οι κάτοικοι ανέφεραν επίσης ότι είδαν ένα κινητό αστυνομικό εκεί για να παρέχει «κάλυψη» στους άνδρες που χειρίζονταν τα μηχανήματα».

Στη δεύτερη επίθεση, στις 31 Ιουλίου, οι ισλαμιστές εξαπέλυσαν «μια προσχεδιασμένη επίθεση… εναντίον χιλιάδων Ινδουιστών» στην Ινδία. Η επίθεση, σε ένα ινδουιστικό προσκύνημα που έγινε για να «αναβιώσουν ιερές ινδουιστικές τοποθεσίες και ινδουιστικό θρησκευτικό τουρισμό», άφησε πίσω του έξι νεκρούς και περίπου 60 τραυματίες.

Μια αναφορά στο ινδικό μέσο ενημέρωσης, OpIndia, σημείωνε «άκρατη βία εναντίον [των] Ινδουιστών πιστών».

«Μέχρι στιγμής, έχουν κατατεθεί πάνω από 100 FIR [πρώτες πληροφορίες], έχουν συλληφθεί 202 άτομα και ο αριθμός των νεκρών ανέρχεται σε 6. Οι ισλαμιστές, σε μια προσχεδιασμένη επίθεση, πέταξαν πέτρες στους πιστούς, πυροβόλησαν και έκαψαν αυτοκίνητα, δημιουργώντας καταστάσεις που μοιάζουν με ομηρία, όπου πολλές χιλιάδες πιστοί παγιδεύτηκαν σε έναν Ναό, για να σωθούν μόνο λίγες ώρες αφότου οι ισλαμιστές έριξαν βροχή από σφαίρες στον ναό και άλλα σημεία».

Τέτοια περιστατικά τζιχαντιστών στην Ινδία συχνά είτε αγνοούνται από τα δυτικά κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης είτε κατηγορούνται στην Ινδία ή στους Ινδουιστές χωρίς να ληφθούν υπόψη ούτε τα κίνητρα των δραστών ούτε η σημασία της θρησκευτικής ποικιλομορφίας της Ινδίας και της κοσμικής δημοκρατίας της – και τα δύο δεν υπάρχουν πουθενά αλλού στο η περιοχή.

Ισλαμιστές, σύμφωνα με τα ινδικά μέσα ενημέρωσης, τραυμάτισαν, λήστεψαν και κράτησαν ομήρους Ινδουιστές:

“Οι ταραχοποιοί άρχισαν να τους πετούν πέτρες από κτίρια. Στη συνέχεια, [Ινδουιστές] είδαν ένα όχλο ισλαμιστών να τους επιτίθεται ενώ ύψωναν συνθήματα του Αλλάχ-Χου-Ακμπάρ. Οι ταραχοποιοί τους επιτέθηκαν με σπαθιά και με σκοπό να σκοτώσουν.”

Άλλες ινδικές αναφορές ανέφεραν ότι ο 22χρονος Abhishek Chauhan, μαζί με άλλους τέσσερις, σκοτώθηκαν στη βία που ξέσπασε. «Ο ξάδερφός του, ο Mahesh (25), που τον συνόδευε, είπε ότι είδε τον Abhishek να πυροβολείται».

“Την ώρα που βγήκαμε από το Shiv Mandir στο Nalhar, είδαμε έναν όχλο, οπλισμένο με ξίφη, όπλα και πέτρες, να τρέχει προς τον ναό. Άρχισαν να χτυπούν ανθρώπους, να πυροβολούν και να πυρπολούν αυτοκίνητα. Μια σφαίρα χτύπησε τον αδελφό μου και εκείνος έπεσε. Φώναξα για βοήθεια, αλλά δεν υπήρχε κανείς εκεί γύρω… Προσπαθούσα να πάρω τον Abhishek κάπου ασφαλές, αλλά ένας άντρας με σπαθί έκοψε τον λαιμό του και τράπηκε σε φυγή».

Σύμφωνα με άλλη αναφορά :

«Υπήρξαν επίσης ισχυρισμοί από ορισμένους ντόπιους ότι υπάρχουν εικασίες ότι κάποιες γυναίκες σύρθηκαν στα χωράφια και βιάστηκαν από τους ισλαμιστές και δολοφονήθηκαν».

Σύμφωνα με μια αναφορά που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Hindi Jagran:

“Περισσότεροι από πενήντα ταραχοποιοί μπήκαν στο νοσοκομείο και επιτέθηκαν στους ασθενείς, τους εργαζόμενους στον τομέα της υγείας και τους γιατρούς αφού τους χώρισαν με βάση τη θρησκεία τους. Επιτέθηκαν σε ινδουιστές γιατρούς και θύματα αφού τους χώρισαν από τους μουσουλμάνους… η 3 χρονών  και η μεγάλη κόρη χτυπήθηκε με ξύλα».

Αυτή η θανατηφόρα επίθεση είναι χαρακτηριστική του ισλαμικού πολιτισμικού πολέμου –τόσο πολιτιστικά όσο και στρατιωτικά– που η Ινδία υφίσταται εδώ και δεκαετίες. Το Ινδουιστικό Αμερικανικό Ίδρυμα αναφέρει :

«Από το 1947… Το Πακιστάν έχει ξεκινήσει τρεις πλήρεις πολέμους με την Ινδία και μια μικρότερη εισβολή στο ινδικό έδαφος στο Kargil το 1999. Επιπλέον, το Πακιστάν χρησιμοποιεί σταθερά τη διασυνοριακή τρομοκρατία στην Ινδία ως επίσημο μέσο κρατικής πολιτικής, συμπεριλαμβανομένης οι επιθέσεις της 26/11 στη Βομβάη που σκότωσαν 166 άτομα, η επίθεση σε βάση της ινδικής αεροπορίας στο Κασμίρ το 2016 που άφησε νεκρούς 17 στελέχη του Ινδικού Στρατού και την επίθεση του 2019 που σκότωσε 40 μέλη της Κεντρικής Εφεδρικής Αστυνομικής Δύναμης στην περιοχή Pulwama του Κασμίρ , για να αναφέρουμε μερικά.

«Ο στρατός του Πακιστάν και η υπηρεσία κατασκοπείας ISI συνεχίζει επίσης να υποστηρίζει τους Ταλιμπάν, την ομάδα Haqqani, τη Lashkar-eTaiba, την Jaish-e-Mohammad και άλλες συνδεδεμένες μαχητικές ομάδες στο Αφγανιστάν για να υπονομεύσουν τις αμερικανικές στρατιωτικές επιχειρήσεις και να διατηρήσουν τη στρατηγική επιρροή τους εκεί».

Παρά αυτές τις προκλήσεις, η Ινδία παραμένει μια πολυθρησκευτική και πολυπολιτισμική, κοσμική δημοκρατία. Στο σπίτι της η συντριπτική πλειοψηφία αποτελείται από Ινδουιστές  και έχει μεγάλους πληθυσμούς Μουσουλμάνων, Χριστιανών, Βουδιστών, Τζαϊνών και Σιχ, καθώς και μικρών αλλά σημαντικών Μπαχάι, Εβραίων και Ζωροαστρικών πληθυσμών.

Οι Ινδουιστές, ένας πληθυσμός με μεγάλη ποικιλία, αποτελούν λίγο λιγότερο από το 80% των 1,3 δισεκατομμυρίων ανθρώπων της Ινδίας, ενώ οι θρησκευτικές μειονότητες περιλαμβάνουν περισσότερο από το 20% του πληθυσμού. Επιπλέον, η Ινδία έχει τον δεύτερο μεγαλύτερο μουσουλμανικό πληθυσμό στον κόσμο (περίπου 176 εκατομμύρια ή 14,4%).

Σύμφωνα με το Ινδουιστικό Αμερικανικό Ίδρυμα, «η Ινδία είναι μια από τις λίγες χώρες στον κόσμο όπου οι Μπαχάι και οι Εβραίοι δεν έχουν αντιμετωπίσει ποτέ θρησκευτικές διώξεις».

Η Ινδία αντιμετώπισε για πρώτη φορά ισλαμιστική βία, η οποία χρονολογείται από τον 8ο αιώνα έως την εποχή των εισβολών και της κυριαρχίας των Μουσουλμάνων των Μογγόλων μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα. Αμέτρητοι Ινδουιστές και άλλοι μη μουσουλμάνοι δολοφονήθηκαν ή ασπάστηκαν βίαια στο Ισλάμ. Ινδουίστριες βιάστηκαν και μετατράπηκαν σε σκλάβες του σεξ. Πολλοί μουσουλμάνοι στην Ινδία σήμερα είναι απόγονοι αυτών των εξισλαμισμένων Ινδουιστών.

Ο Φλαμανδός ερευνητής Koenraad Elst έγραψε :

«Δεν υπάρχει επίσημη εκτίμηση του συνολικού αριθμού των νεκρών των Ινδουιστών στα χέρια του Ισλάμ… [Ο ιστορικός Μαχομέντ] Φερίσθα απαριθμεί αρκετές περιπτώσεις όπου οι σουλτάνοι Μπαχμάνι στην κεντρική Ινδία (1347-1528) σκότωσαν εκατό χιλιάδες Ινδουιστές, τις οποίες έθεσε ως ελάχιστο στόχο κάθε φορά που ήθελαν να «τιμωρήσουν» τους Ινδουιστές… Ο καθηγητής KS Lal υπολόγισε κάποτε, ότι ο ινδικός πληθυσμός μειώθηκε κατά 50 εκατομμύρια υπό το Σουλτανάτο, αλλά αυτό θα ήταν δύσκολο να τεκμηριωθεί. Έρευνα για το μέγεθος του της ζημιάς που έκανε το Ισλάμ στην Ινδία δεν έχει ξεκινήσει ακόμη σοβαρά…

“Εκτός από την πραγματική δολοφονία, εκατομμύρια Ινδουιστές εξαφανίστηκαν μέσω της υποδούλωσης. Οι σκλάβοι ήταν πιθανό να πεθάνουν από κακουχίες, π.χ. η οροσειρά Hindu Koh, “ινδικό βουνό”, μετονομάστηκε σε Hindu Kush, “ινδουοκτόνος”, όταν μια κρύα νύχτα κατά τη βασιλεία του Τιμούρ Λενκ (1398-99), εκατό χιλιάδες Ινδουιστές σκλάβοι πέθαναν εκεί κατά τη μεταφορά τους στην Κεντρική Ασία. Αν και ο Τιμούρ κατέκτησε το Δελχί από έναν άλλο μουσουλμάνο ηγεμόνα, έγραψε στο ημερολόγιό του ότι φρόντισε οι στρατιώτες του να γλιτώσουν τους μουσουλμάνους, ενώ στις ινδουιστικές περιοχές, πήραν «είκοσι σκλάβους ο καθένας». Οι ινδουιστές σκλάβοι μεταστράφηκαν στο Ισλάμ και όταν οι απόγονοί τους απέκτησαν την ελευθερία τους, διόγκωσαν τον αριθμό της μουσουλμανικής κοινότητας. Είναι μια σκληρή ανατροπή της ιστορίας που οι μουσουλμάνοι που ανάγκασαν τη διχοτόμηση στην Ινδία ήταν εν μέρει οι απόγονοι των Ινδουιστών που υποδουλώθηκαν από το Ισλάμ.”

Η ισλαμιστική βία κατά των Ινδουιστών και άλλων μη μουσουλμάνων που απολαμβάνουν την ελευθερία του λόγου είναι ένα διαρκές πρόβλημα. Το 2017, μουσουλμανικοί όχλοι επιτέθηκαν στην ινδουιστική κοινότητα στη Δυτική Βεγγάλη, αφού κυκλοφόρησαν είδηση ​​ότι ένας Ινδουιστής μαθητής λυκείου μοιράστηκε μια υποτιθέμενη βλάσφημη ανάρτηση για το Ισλάμ στο Facebook. Η βία του όχλου διήρκεσε για μέρες και οδήγησε στην καταστροφή πολλών δεκάδων καταστημάτων και σπιτιών ινδουιστών, καθώς και αστυνομικών οχημάτων και κρατικής περιουσίας. Αρκετοί Ινδουιστές τραυματίστηκαν επίσης και ένας 65χρονος άνδρας, ο Kartik Ghosh, μαχαιρώθηκε μέχρι θανάτου από τον μανιασμένο όχλο.

Η εθνοκάθαρση κατά των ιθαγενών Ινδουιστών του Κασμίρ ήταν ένα από τα περιστατικά που άλλαξαν δραστικά τη δημογραφική ισορροπία στην περιοχή. Ξεκινώντας το 1989, περισσότεροι από 350.000 Ινδουιστές του Κασμίρ εκδιώχθηκαν από την πατρίδα των προγόνων τους στην περιοχή Τζαμού και Κασμίρ από μια ριζοσπαστική εξέγερση που ενορχηστρώθηκε και χρηματοδοτήθηκε από το Πακιστάν. Αυτοί οι Ινδουιστές ακόμη δεν έχουν επιστρέψει στην κοιλάδα του Κασμίρ.

Παρά αυτές τις επιθέσεις, η Ινδία, ένα ποικιλόμορφο μωσαϊκό πολλαπλών θρησκειών, εθνοτήτων και γλωσσών, έχει χρησιμεύσει, σύμφωνα με το Ινδουιστικό Αμερικανικό Ίδρυμα, ως καταφύγιο για τις διωκόμενες θρησκευτικές ομάδες ή για όσους διαφεύγουν από τη βία:

«Ορισμένες εβραϊκές κοινότητες στην Ινδία έχουν τις ρίζες τους πριν από 2500 χρόνια, ενώ άλλες τις επόμενες χιλιετίες, ξέφυγαν από διώξεις από διάφορα μέρη της Εγγύς και Μέσης Ανατολής.

«Οι Ζωροάστρες έφτασαν γύρω στο 700 μ.Χ. (σήμερα είναι γνωστοί ως Πάρσι και Ιρανοί στην Ινδία), φεύγοντας από τη δίωξη στην πατρίδα τους την Περσία και ενσωματώθηκαν απρόσκοπτα στην ινδική κοινωνία, ενώ ασκούσαν πλήρως την πίστη τους.

«Ο Δαλάι Λάμα και οι Θιβετιανοί Βουδιστές κατέφυγαν στην Ινδία αφού ξέφυγαν από την κινεζική καταπίεση και ίδρυσαν τη θιβετιανή κυβέρνηση στην εξορία στη βόρεια πόλη Νταραμσάλα.

«Πολλοί μουσουλμάνοι Ροχίνγκια από τη Μιανμάρ και Αφγανοί μουσουλμάνοι έχουν βρει σπίτι και στην Ινδία.

“Πακιστανοί, Μπαγκλαντές και Αφγανοί Ινδουιστές έχουν εισχωρήσει στην Ινδία για δεκαετίες για να γλιτώσουν από τη θρησκευτική δίωξη. Έχουν αγωνιστεί να αποκτήσουν καθεστώς πρόσφυγα ή οποιοδήποτε είδος μακροπρόθεσμου νομικού καθεστώτος στην Ινδία, εμποδίζοντάς τους να έχουν πρόσβαση σε βασικούς πόρους ή απασχόληση. Η σημερινή κυβέρνηση στην Ινδία, ωστόσο, έχει θέσει ως προτεραιότητα τη χορήγηση του καθεστώτος νόμιμου κατοίκου και της υπηκοότητας σε όσους φεύγουν από θρησκευτικές διώξεις και αναζητούν καταφύγιο στην Ινδία.

“Οι Μουσουλμάνοι Αχμαντίγια, που είναι εκτός νόμου στο Πακιστάν, είναι ελεύθεροι να λατρεύουν, να κατασκευάζουν τζαμιά και να διαδίδουν την πίστη τους χωρίς κυβερνητική παρείσφρηση. Το Σουνιτικό Συμβούλιο Waqf της Ινδίας (ένας ιδιωτικός θρησκευτικός οργανισμός), ωστόσο, δεν τους θεωρεί μουσουλμάνους, και ως εκ τούτου δεν χορηγεί την ιδιότητα μέλους της Ahmadiyya ή τα οφέλη των υπηρεσιών τους».

Η κοινότητα Αχμαντίγια εκπέμπει SOS στο Πακιστάν! Φόβος για επιθέσεις εξτρεμιστών

Οι πολιτισμικές διαφορές μεταξύ της Ινδίας και του Πακιστάν και του υπόλοιπου μουσουλμανικού κόσμου γίνονται ακόμη πιο έντονες όταν συγκρίνονται όσον αφορά τις θρησκευτικές ελευθερίες. Πού είναι οι αυτόχθονες μη μουσουλμανικές κοινότητες σε αυτό που σήμερα ονομάζεται «μουσουλμανικός κόσμος»; Πού είναι η παρουσία τους;

Ο σημερινός «μουσουλμανικός κόσμος», που πριν από τις ισλαμικές εισβολές, κατακτήσεις και σφαγές ήταν μη μουσουλμανικός, έχει πλέον μεταμορφωθεί δημογραφικά. Οι αυτόχθονες μη μουσουλμανικές κοινότητες εκεί είναι τώρα είτε ετοιμοθάνατες μειονότητες είτε έχουν εξαφανιστεί.

Ο εβραϊκός λαός εκδιώχθηκε από τις αραβικές χώρες και το Ιράν κυρίως μετά την ίδρυση του Ισραήλ το 1948.

Στο Αφγανιστάν, πριν από την ισλαμική εισβολή και κατάληψη που ξεκίνησε τον 7ο ^αιώνα , ασκούνταν πολλές θρησκείες όπως ο Βουδισμός, ο Ινδουισμός και ο Ζωροαστρισμός. Σήμερα, η μόνη θρησκεία που έχει ελευθερία στο Αφγανιστάν είναι το Ισλάμ.

Η Τουρκία, η τοποθεσία που ονομαζόταν Ανατολία (μια ελληνική λέξη που σημαίνει «η ανατολή, μέρος από όπου ανατέλλει ο ήλιος») για χιλιετίες, ήταν η έδρα της Χριστιανικής Βυζαντινής Αυτοκρατορίας . Για αιώνες, Ισλαμιστές εισβολείς επιτέθηκαν στην Ανατολία. Το 1453, μουσουλμάνοι Τούρκοι από την Κεντρική Ασία κατέλαβαν την Κωνσταντινούπολη, τη σημερινή Ιστανμπούλ. Σήμερα, οι Χριστιανοί αποτελούν μόνο το 0,1 τοις εκατό του πληθυσμού της Τουρκίας.

Πριν από τις ισλαμικές εισβολές, το μεγαλύτερο μέρος ολόκληρης της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής – χώρες όπως η Συρία, η Αλγερία, η Αίγυπτος και το Ιράκ – ήταν κατά πλειοψηφία χριστιανοί. Σήμερα, οι αυτόχθονες χριστιανοί και άλλες μειονότητες — όπως οι Ασσύριοι, οι Γιαζίντι και οι Αλαουίτες — σχεδόν σε κάθε πλειοψηφούσα μουσουλμανική χώρα όπου παραμένουν, διώκονται σοβαρά.

Ο Ζωροαστρισμός , που ιδρύθηκε στην αρχαία Περσία κατά τον έκτο αιώνα π.Χ., υπό τη Σασσανική Αυτοκρατορία, ήταν, μέχρι την εισβολή των Αράβων Μουσουλμάνων τον έβδομο αιώνα, η επίσημη θρησκεία του κράτους. Η άνοδος του Ισλάμ στην Περσία οδήγησε σε σοβαρούς διωγμούς και τη δημογραφική κατάρρευση των Ζωροαστρών. Σήμερα, στο Ιράν, είναι μια μικροσκοπική, καταπιεσμένη μειονότητα . Περισσότερα από χίλια χρόνια ισλαμιστικών διώξεων είχαν ως αποτέλεσμα τη σταδιακή εξαφάνιση του Ζωροαστρισμού από την πατρίδα του.

Οι Μπαχάι στο Ιράν διώκονται επίσης ανελέητα. Η Διεθνής Κοινότητα Μπαχάι αναφέρει :

“Οι Μπαχάι, οι οποίοι είναι η μεγαλύτερη μη μουσουλμανική θρησκευτική μειονότητα του Ιράν, συλλαμβάνονται, κρατούνται και φυλακίζονται τακτικά. Τους απαγορεύεται να κατέχουν κυβερνητικές θέσεις και τα καταστήματά τους και άλλες επιχειρήσεις τους κλείνουν τακτικά ή υφίστανται διακρίσεις από αξιωματούχους σε όλα τα επίπεδα. Οι νεαροί Μπαχάι εμποδίζονται να φοιτήσουν στο πανεπιστήμιο και όσοι εθελοντές Μπαχάι εκπαιδευτικοί προσπάθησαν να καλύψουν αυτό το κενό συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν».

Οι μουσουλμανικές ταραχές ή άλλες πράξεις διαθρησκευτικής βίας σε μεγάλο μέρος της Μέσης Ανατολής, καθώς και η τρομοκρατία του Πακιστάν και οι συνοριακές διαμάχες με την Ινδία, μπορούν πιθανώς να κατανοηθούν καλύτερα στο ιστορικό πλαίσιο της τζιχάντ. Για αιώνες, οι τζιχαντιστές στοχεύουν βίαια και διώκουν μη μουσουλμάνους στην περιοχή. Η Δύση μπορεί να κάνει καλά να κάνει διάκριση μεταξύ αποσταθεροποιητικών δυνάμεων που δημιουργούν διώξεις, βίας και πρόσφυγες, και σταθεροποιητικές δυνάμεις, όπως η Ινδία που, παρά τις ατέλειές τους, εξακολουθούν να προωθούν τον πλουραλισμό, τη θρησκευτική ελευθερία και ασφάλεια και λειτουργούν ως σπίτι για όλους όσους καταπιέζονται .

ΠΗΓΗ: Gatestoneinstitute.org