Οι χάρτες του ΝΑΤΟ έχουν ανάψει φωτιές στην Κυπριακή Δημοκρατία διότι, κατόπιν τουρκικής αξίωσης, έχει μετατραπεί σε εκλιπούσα και τα Δαρδανέλλια ονομάζονται, πλέον, «τουρκικά στενά». Αντί ως Κύπρος, θα αναφερόμαστε στους επιχειρησιακούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ με τη μορφή συντεταγμένων. Είναι ακόμη μια προσπάθεια για την αποαναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας, εφόσον δεν αναγνωρίζεται το ψευδοκράτος. Τι λέει η Τουρκία; Ή θα αναγνωριστεί το ψευδοκράτος ή θα εξαφανιστεί από τους χάρτες η Κυπριακή Δημοκρατία. Το προηγούμενο τουρκικό στάδιο ήταν εκείνο της διπλής ονομασίας επί των χαρτών του ΝΑΤΟ σε στρατηγικά σημεία της κατεχόμενης Κύπρου και δη σε ό,τι αφορά τα αεροδρόμια. Το τραγικό είναι ότι ανάλογους αγγλικούς και αμερικανικούς χάρτες χρησιμοποιεί και η Κυπριακή Δημοκρατία και δη η Εθνική Φρουρά και άλλες Υπηρεσίες.

• Ο σφετερισμός των ε/κ περιουσιών και οι ευθύνες των κυβερνήσεων
• Τα κονδύλια που δεν δόθηκαν για στρατιωτικούς χάρτες
• Τα τοπωνύμια στα κατεχόμενα, ο πολιτισμός και ο ποινικός κώδικας

Η πολιτική διάσταση των χαρτών

Δεν είναι, λοιπόν, μόνο το ΝΑΤΟ που χρησιμοποιούσε ώς τώρα χάρτες με στρατηγικά σημεία στην κατεχόμενη Κύπρο που αναγράφονται με τουρκικές ονομασίες, που επιδιώκουν να επιβάλουν διεθνώς οι κατοχικές «αρχές» και η Άγκυρα, αλλά και το ίδιο το κυπριακό κράτος. Αυτό συμβαίνει σε ασκήσεις της Εθνικής Φρουράς, ακόμη και στις συνομιλίες. Πρόκειται για αγγλικούς και αμερικανικούς στρατιωτικούς χάρτες, τους οποίους χρησιμοποιεί και το ΝΑΤΟ, το οποίο κατόπιν τουρκικής τώρα αξίωσης θα εμφανίζει την Κύπρο με τη μορφή συντεταγμένων για να μη γίνεται αναφορά στην Κυπριακή Δημοκρατία.

Η επικαιροποίηση και κονδύλια

Παλαιότερα, η Εθνική Φρουρά χρησιμοποιούσε χάρτες της Ελληνικής Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού. Με την πάροδο όμως του χρόνου οι χάρτες δεν επικαιροποιήθηκαν. Το δε κράτος δεν προχώρησε στην αποδέσμευση κονδυλίου για να τρέξει πρόγραμμα στο Κτηματολόγιο, κατά τρόπον ώστε να φτιαχτούν επικαιροποιημένοι και δη στρατιωτικοί χάρτες ακριβείας. Ως αποτέλεσμα τούτου είναι ότι η Εθνική Φρουρά, αλλά και άλλες υπηρεσίες και δη όταν διεξάγονται συνομιλίες χρησιμοποιούν είτε βρετανικούς χάρτες είτε ακόμη και αυτούς των ΗΠΑ συνήθως όταν διεξάγονται αεροναυτικές ασκήσεις με άλλες χώρες. Οι στρατιωτικοί χάρτες έχουν μεγαλύτερη ακρίβεια και αποτυπώνουν για παράδειγμα το ανάγλυφο του εδάφους και τα συγκοινωνιακά δίκτυα, κύρια, δευτερεύοντα, αγροτικούς δρόμους κ.λπ. Σήμερα δημοσιεύουμε δυο στρατιωτικούς χάρτες, έναν αγγλικό και έναν αμερικανικό, καθώς και έναν άλλο χάρτη, τον οποίο χρησιμοποιούν άλλες υπηρεσίες του κράτους και η Κυβέρνηση στις συνομιλίες. Ο αγγλικός χάρτης, όχι μόνο χρησιμοποιείται από την Εθνική Φρουρά, αλλά αποτυπώνει λανθασμένα τις διατάξεις των ημέτερων και των κατοχικών δυνάμεων στη γραμμή αντιπαράταξης, με αποτέλεσμα να υπάρχει στρεβλή εικόνα και λανθάνουσα εξαγωγή συμπερασμάτων, που αφορά, εκτός των άλλων, στη «νεκρή ζώνη», ένα ζήτημα που ήταν και είναι συναφές με το εδαφικό και δη τα ποσοστά. Τονίζονται αυτά διότι ο αγγλικός χάρτης χρησιμοποιήθηκε και στο Σχέδιο Ανάν. Εάν, μάλιστα, κάποιος εξετάσει την έκδοση του ’78 και μετά θα διαπιστώσει την απόκλιση που υπάρχει στη διάταξη της Εθνικής Φρουράς και των κατοχικών δυνάμεων. Είναι εκ των πραγμάτων αντιληπτό ότι είναι σε βάρος των ενόπλων δυνάμεων της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Η νομοθεσία και η πολιτιστική ταυτότητα

Το πρόβλημα που υπάρχει είναι πολλαπλό:

Πρώτο, ενώ γίνεται λόγος για το ΝΑΤΟ και ασκείται κριτική για τις αξιώσεις της Τουρκίας εντός της Συμμαχίας, που αρχικά απαιτούσαν την αναγραφή στρατηγικών σημείων, όπως τα κατεχόμενα αεροδρόμια της Κύπρου να μην αναγράφονται μόνο με τις επίσημες ελληνικές ονομασίες αλλά με τις τουρκικές, το ίδιο το κράτος και δη σε επίπεδο Εθνικής Φρουράς, χρησιμοποιεί «εξ ανάγκης» αγγλικούς χάρτες, που αναφέρονται σε Τύμπου/Ergan, Λευκόνοικο/Gecitkale (Βάση drones) και Αγύρτα/Pinarbashi (ελικοδρόμιο).

Δεύτερο, τα τοπωνύμια των κατεχόμενων εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας έχουν καταγραφεί και κατατεθεί στα Ην. Έθνη για να προστατευθεί η πολιτιστική κληρονομιά και η ταυτότητα του νησιού και του κράτους από τις αλλαγές στις οποίες προέβησαν οι κατοχικές Αρχές. Από το 2013 βρίσκεται σε ισχύ νομοθεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας περί της Διαδικασίας Τυποποίησης των Γεωγραφικών Ονομάτων. Επί τη βάσει αυτής της νομοθεσίας συνιστά ποινικό αδίκημα η αλλοίωση γεωγραφικών ονομάτων και τοπωνυμίων και η παράνομη έκδοση ή εισαγωγή, κυκλοφορία, προσφορά, διανομή και το εμπόριο χαρτών, βιβλίων ή άλλων εγγράφων με συμβατικό ή ψηφιακό τρόπο. Τι καθορίζεται ως αλλοίωση; Όταν αναγράφονται ονόματα και τοπωνύμια περιοχών της Δημοκρατίας, διαφορετικά από αυτά που ορίζονται σύμφωνα με τις διαδικασίες που προβλέπονται στον νόμο.

Έλλειψη συνεννόησης

Όταν εμείς οι ίδιοι διανέμουμε ή αποδεχόμαστε προς χρήση τους αγγλικούς χάρτες με τις ονομασίες στρατηγικών σημείων όπως τις έχει αλλάξει το κατοχικό καθεστώς, γεγονός που αποτελεί ποινικό αδίκημα, πώς μπορεί να δικαιολογηθεί μια διαμαρτυρία ή καταγγελία εντός του ΝΑΤΟ από την Ελλάδα, για παράδειγμα, για την τουρκική στάση; Επισημαίνονται αυτά, διότι ο μεν Πρόεδρος της Δημοκρατίας είπε την περασμένη Κυριακή για τη διαγραφή της Κύπρου από τους επιχειρησιακούς χάρτες του ΝΑΤΟ, κατόπιν τουρκικής αξίωσης, ότι δεν γνωρίζει(!), ο δε Υπουργός Εξωτερικών, Κωνσταντίνος Κόμπος, τόνισε ότι θα γίνουν διαβήματα κυρίως μέσω της Ελλάδας. Ερώτημα: Ποιος θα κάνει διαβήματα για τη χρήση αγγλικών χαρτών με τουρκικές ονομασίες επί στρατηγικών σημείων από το κράτος μας στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, στον Υπουργό Εξωτερικών και τον Υπουργό Άμυνας; Είναι, μάλιστα, το πρόβλημα βαθύτερο, διότι τα Ην. Έθνη στις εκθέσεις τους για τα θέματα π.χ. της γραμμής αντιπαράταξης και στην περίπτωση κάποιου άλλου συμβάντος δεν αναγράφουν τα τοπωνύμια όπως είναι κατοχυρωμένα από την Κυπριακή Δημοκρατία και δη στον ΟΗΕ, αλλά και με τις ονομασίες που παρανόμως έχουν δοθεί από τις κατοχικές «αρχές». Το γεγονός αυτό συνιστά ποινικό αδίκημα με βάση την κείμενη νομοθεσία.

Εμπλοκή ΕΕ για επανενσωμάτωση ή για διχοτόμηση

Όλα αυτά συμβαίνουν διαχρονικά. Τις επόμενες μέρες, στις 11 και 12 του μήνα, στο Βίλνιους της Λιθουανίας θα πραγματοποιηθεί η Σύνοδος του ΝΑΤΟ, την οποία ο Πρόεδρος θεωρεί ως το δεύτερο ορόσημο για το Κυπριακό, μετά τη Σύνοδο της ΕΕ στο τέλος Ιουνίου. Ταυτοχρόνως, στις 11 Ιουλίου αναμένεται η συνάντηση του Υπουργού Εξωτερικών Κωνσταντίνου Κόμπου με τον ΓΓ του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, του οποίου η έκθεση για το Κυπριακό προς το Σ. Ασφαλείας έχει ήδη κυκλοφορήσει στη βάση προσχεδίου με τη δυνατότητα αλλαγών. Ας ξετυλίξουμε το κουβάρι, για να πιάσουμε το νήμα από την αρχή:

Πρώτο, στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ γίνεται λόγος για συνάντηση του Έλληνα Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και του Τούρκου Προέδρου Ταγίπ Ερντογάν. Στην ατζέντα, εκτός των Ελλαδοτουρκικών, μάλλον θα γίνει λόγος και για το Κυπριακό. Τι να πουν, όμως, για το Κυπριακό όταν η τουρκική πλευρά επιμένει στη λύση των δύο κρατών; Το ερώτημα είναι άλλο: Είναι συνδεδεμένη η έναρξη ελλαδοτουρκικού διαλόγου με την επανέναρξη λύσης του Κυπριακού και σε ποια βάση; Ή μήπως θα προχωρήσει χωρίς την Κύπρο; Θα προχωρήσει σε σύμφωνο π.χ. μη επιθέσεως, όταν η Κύπρος τελεί υπό κατοχή; Συζητά ή όχι τις θαλάσσιες ζώνες; Θα ξεκλειδώνει ή όχι με τον τρόπο αυτό η Ελλάδα τις πύλες του Αιγαίου στην Τουρκία;

Δεύτερο, τι θα πει ο Υπουργός Εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας στον ΓΓ του ΟΗΕ; Ότι είναι έτοιμος για διάλογο; Σε ποια βάση; Αυτήν της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα; Μα, αυτή δεν είναι η προηγούμενη τουρκική θέση; Και όταν οι Τούρκοι πουν στον Γκουτέρες ότι θέλουν ως βάση τα δύο κράτη με ισότιμη κυριαρχία, τι θα πει ο ΓΓ του ΟΗΕ; Μήπως θα μας τονίσει, όπως το έχει ήδη πράξει, ότι θα τετραγωνίσει τον κύκλο; Και αν γίνει δεκτή η εμπλοκή της ΕΕ, την οποία ενδεχομένως να αποδέχεται ο ΟΗΕ για ζητήματα νομικής φύσεως, προς ποια λύση θα συνδράμει όταν και οι δύο βάσεις διευθέτησης που βρίσκονται επί τάπητος είναι τουρκικές και διχοτομικές; Δηλαδή αντί η ΕΕ να καταστεί εργαλείο λύσης θα εξελιχθεί σε εργαλείο διχοτόμησης;

Ο εκβιασμός για «λύση» μέσω σφετερισμού και τετελεσμένων

Πέραν των ανωτέρω, υπάρχει και κάτι άλλο: Το θέμα του σφετερισμού των ελληνοκυπριακών περιουσίων στα κατεχόμενα, που ήρθε εκ νέου στην επικαιρότητα και είναι συναφές με το εδαφικό και τη δημιουργία τετελεσμένων, τα οποία ανέχεται το κράτος και το σύνολο των κυβερνήσεων. Γιατί, άραγε; Μήπως για να μας πουν κάποια στιγμή το εξής: Τι να κάνουμε, εδώ που φτάσαμε, με τόσα τετελεσμένα στην πλάτη μας, δεν έχουμε άλλη επιλογή και, ως εκ τούτου, θα πρέπει να δεχθούμε ως λύση ό,τι μας υποδειχθεί ως «συμβιβασμός»… Και ποιος θα είναι αυτός ο «συμβιβασμός»; Θα είναι αυτός μεταξύ των δύο ισότιμων συνιστώντων κρατών με πολιτική ισότητα από τη μια και των δυο κρατών με ισότιμη κυριαρχία από την άλλη. Εάν δεν είναι έτσι τα πράγματα και είναι αλλιώς, γιατί δεν γίνεται εντός της έκθεσης του ΓΓ του ΟΗΕ αναφορά στον σφετερισμό των ελληνοκυπριακών περιουσιών και για τον εποικισμό της Δερύνειας; Τα είπε ή δεν τα είπε ο Πρόεδρος ή ο Υπουργός Εξωτερικών στον εκπρόσωπο του ΓΓ του ΟΗΕ, Κόλιν Στιούαρτ; Ο ίδιος δεν τα γνωρίζει; Πρόσθετα, δε, διερωτάται κάποιος: Θα τεθεί το θέμα από τον κ. Κόμπο κατά τη συνάντησή του με τον Αντόνιο Γκουτέρες και από τον κ. Μητσοτάκη στο ΝΑΤΟ, και δη απευθείας στον Ταγίπ Ερντογάν; Διότι, πώς μπορεί να λέγεται ότι δεν γίνεται αποδοχή των τετελεσμένων όταν: Α) Το κράτος δεν έχει καθοδηγήσει τους πολίτες του και δεν τους έχει προστατεύσει στο θέμα του σφετερισμού και των δικαιωμάτων τους ενώπιον των ημεδαπών δικαστηρίων. Είναι ή όχι σταθμός η υπόθεση Αποστολίδης εναντίον Όραμς για να αποτρέπονται οι παρανομούντες; Β) Το κράτος έχει το δικαίωμα να εκδώσει μέσω της Γενικής Εισαγγελίας διατάγματα σύλληψης για τους παρανομούντες μέσω της Interpol και της Europol. Γιατί δεν το έπραξε ώς τώρα ως μορφή προστασίας του εαυτού του και των πολιτών του, καθώς και ως διαδικασία αποτροπής της κλιμάκωσης του σφετερισμού;

Κλίμα και προσδοκίες

Δημιουργείται κλίμα και προσδοκίες που είναι δυσανάλογα των θετικών εξελίξεων. Διότι, ακόμη και αν προκύψουν εξελίξεις, με βάση το υφιστάμενο σκηνικό και τις τουρκικές προθέσεις, δεν θα έχουν θετικό πρόσημο όσο και αν θέλουν, Αθήνα και Λευκωσία, να ωραιοποιούν τις καταστάσεις αφήνοντας «ουρίτσες» ασφαλείας. Ότι, δηλαδή, είναι πιθανό η Τουρκία να μην αλλάξει στάση. Και έτσι θα μπορούν να ισχυριστούν ότι έγινε το παν, αλλά ευθύνεται η Άγκυρα για την απουσία αποτελέσματος. Βεβαίως, ακόμη και αν προκύψει κινητικότητα, η Τουρκία θα εισπράξει νέα δώρα και θα μας πει μετά ότι αξιώνει κι άλλα και ότι εάν δεν της τα προσφέρουμε, θα προχωρήσει σε νέα τετελεσμένα. Ή ότι θα φύγει από τις συνομιλίες κατηγορώντας εμάς για αδιαλλαξία. Έτσι δεν έγινε πριν από και τώρα, μετά το Κραν Μοντανά; Και σε αυτήν την περίπτωση, ποιο είναι το σχέδιο Β΄; Απ’ ό,τι φαίνεται… σχέδιο Β΄ γιοκ. Μας έχουν εγκλωβίσει σε αποχρώσεις της διχοτόμησης.

Αγγλικός στρατιωτικός χάρτης, τον οποίο χρησιμοποιεί και η ΕΦ, καθώς και το κράτος ακόμη και στις συνομιλίες. Και αυτό συμβαίνει παρότι: 1) Η αλλοίωση των τοπωνυμίων στα κατεχόμενα συνιστά επί τη βάσει σχετικής νομοθεσίας του 2013 ποινικό αδίκημα. 2) Ο σχετικός χάρτης όπως και ο άλλος, ο αμερικανικός, τον οποίο δημοσιεύουμε, και αμφότεροι κυκλοφορούν στο ΝΑΤΟ, αναφέρει στρατηγικά σημεία της Κύπρου, όπως τα αεροδρόμια στα κατεχόμενα (Τύμπου, Λευκόνοικο, Αγύρτα) και με τα τουρκικά ονόματα, τα οποία, παρανόμως, χρησιμοποιούν οι κατοχικές «αρχές». Αυτή ήταν η προηγούμενη εντός του ΝΑΤΟ τουρκική αξίωση. Δηλαδή να μη γράφονται τα στρατηγικά σημεία στην κατεχόμενη Κύπρο, μόνο με τα ελληνικά επίσημα, αλλά και με τις παράνομες τουρκικές μετονομασίες τους. Τώρα η Άγκυρα ως επόμενο βήμα αξίωσε, όπως οι επιχειρησιακοί χάρτες εμφανίζουν την Κυπριακή Δημοκρατία όχι ως τέτοια, αλλά με συντεταγμένες. Όταν η Κυπριακή Δημοκρατία χρησιμοποιεί τους χάρτες αυτούς, πώς θα προβεί σε διαβήματα μέσω ΝΑΤΟ;

Αμερικανικός χάρτης, ο οποίος χρησιμοποιείται από πτητικά κυρίως μέσα του στρατού των ΗΠΑ και στο ΝΑΤΟ. Είναι ενσωματωμένος στα λογισμικά των αμερικανικών μαχητικών και χρησιμοποιείται και από την Εθνική Φρουρά σε αεροναυτικές ασκήσεις με άλλα κράτη.

Αγγλικός στρατιωτικός χάρτης απεικονίζει λανθασμένα τα όρια των θέσεων της Εθνικής Φρουράς και των κατοχικών δυνάμεων στην περιοχή της Αθηένου. Η χάραξη των θέσεων της ΕΦ είναι αυθαίρετη διότι είναι πολύ βορειότερα από τον τρόπο με τον οποίο απεικονίζεται στον Χάρτη, ο οποίος χρησιμοποιήθηκε στο Σχέδιο Ανάν και συνεχίζει να χρησιμοποιείται στις συνομιλίες. Υπό αυτές τις συνθήκες επωφελείται η τουρκική πλευρά επί του εδαφικού, διότι ο χάρτης αποτυπώνει μια ουδέτερη ζώνη, η οποία είναι μεγαλύτερη σε έκταση απ’ ό,τι στην πραγματικότητα. Ως εκ τούτου διαπραγματευόμαστε στις συνομιλίες εδάφη που δεν τελούν υπό κατοχή και που δεν είναι στη «νεκρή ζώνη», με αποτέλεσμα να μειώνεται το πραγματικό ποσοστό επιστροφής εδαφών. Πρόσθετα, υπάρχει αλλοίωση της αληθούς θέσης της ΕΦ, γεγονός που έχει αντίκτυπο ακόμη και σε αυτές τις εκθέσεις του ΓΓ του ΟΗΕ σχετικά με τις παραβάσεις που σημειώνονται είτε από τη μια είτε από την άλλη πλευρά εντός της «νεκρής ζώνης».

*Δρ των Διεθνών Σχέσεων

Πηγή: Σημερινή