Του David Axe

Οι ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις έχουν συγκροτήσει δεκάδες νέες ταξιαρχίες τους τελευταίους μήνες. Τουλάχιστον εννέα από αυτές τις έχουν εφοδιάσει ως επί το πλείστον με βαρύ οπλισμό που παρέδωσαν στο Κίεβο κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ. Οι υπόλοιπες ταξιαρχίες έχουν πάρει άρματα και οχήματα μάχης, καθώς και το πυροβολικό τους από το “σοβιετικό” απόθεμα που διέθετε η Ουκρανία.

Ωστόσο, μια ταξιαρχία -ή τάγμα- είναι ξεχωριστό. Σύμφωνα με πληροφορίες, θα χειρίζεται αποκλειστικά όλα τα τεθωρακισμένα και το πυροβολικό που η Σουηδία (μη μέλος της Βορειο-Ατλαντικής Συμμαχίας έως τώρα) δεσμεύθηκε να στείλει στον πόλεμο προς στήριξη της ουκρανικής πλευράς.

Η εν λόγω στρατιωτική μονάδα αποτελεί μυστήριο για τους εξωτερικούς παρατηρητές. Δεν ξέρουμε πώς ονομάζεται, ποια είναι η δομή της και πού βρίσκεται αυτή τη στιγμή. Υπό αυτή την έννοια, δεν είναι μοναδική. Το Κίεβο αποκρύπτει πληροφορίες για πολλούς από τους νέους χερσαίους σχηματισμούς του – ελπίζοντας να διατηρήσει κάποιο στοιχείο αιφνιδιασμού καθώς αναπτύσσει αυτές τις μονάδες στην πρώτη γραμμή του μετώπου.

Η πολιτική της Σουηδίας έχει από χρόνια ευθυγραμμιστεί με του ΝΑΤΟ, αλλά η Στοκχόλμη υπέβαλε αίτημα για να ενταχθεί στη Συμμαχία όταν οι Ρώσοι εισέβαλαν στην Ουκρανία πριν από 17 μήνες. Το ΝΑΤΟ απαιτεί την ομόφωνη συναίνεση των κρατών-μελών για να δεχθεί στις τάξεις του ένα νέο μέλος και η Τουρκία αρνείται να συναινέσει στην ένταξη της Σουηδίας.

Η Άγκυρα κατηγορεί τη Στοκχόλμη ότι επιδεικνύει ανοχή σε Κούρδους εξτρεμιστές με αντι-τουρκικά αισθήματα. Σουηδοί αξιωματούχοι έχουν εξηγήσει επανειλημμένα στους Τούρκους ομολόγους τους ότι η Σουηδία είναι μια πλουραλιστική κοινωνία με ισχυρή προστασία των μειονοτήτων, της πολιτικής αντιπολίτευσης και της ελευθερίας του λόγου.

Η Σουηδία έχει σε συντονισμό με το ΝΑΤΟ όσον αφορά την υποστήριξη προς τις ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας. Από τον Δεκέμβριο, οι χώρες του ΝΑΤΟ ανακοίνωσαν νέες μεγάλες αποστολές αρμάτων μάχης, οχημάτων μάχης και πυροβολικού προκειμένου να εξοπλίσουν νέες ταξιαρχίες για την από καιρό προγραμματισμένη αντεπίθεση της Ουκρανίας, η οποία ξεκίνησε στις 4 Ιουνίου στις περιοχές της Ζαπορίζια και του Ντονέτσκ στη νότια Ουκρανία.

Η Σουηδία ανακοίνωσε τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο την αποστολή εξοπλισμού στην Ουκρανία: 8 οβιδοβόλα Archer των 155 χιλιοστών, 10 άρματα μάχης Stridsvagn 122 –ουσιαστικά, η σουηδική εκδοχή των γερμανικών Leopard 2A5– και 50 οχήματα μάχης πεζικού CV90 με πυροβόλα των 40 χιλιοστών. Η αποστολή οχημάτων αύξησε στο 1,5 δισ. δολάρια τη συνολική αξία της στρατιωτικής υποστήριξης που έχει προσφέρει η Σουηδία στην Ουκρανία.

Ουκρανοί στρατιωτικοί μετέβησαν στη Σουηδία για να εκπαιδευτούν στα νέα οχήματα. “Μαθαίνουν γρήγορα και είναι απίστευτα εργατικοί”, δήλωσε Σουηδός εκπαιδευτής για τους “μαθητές” του. “Είναι ιδιαίτερα ικανοί στις μηχανικές λεπτομέρειες. Δεν είναι συνηθισμένοι στην προηγμένη τεχνολογία, αλλά μαθαίνουν γρήγορα”.

Η εκπαίδευση των τριμελών πληρωμάτων των CV90 ολοκληρώθηκε στα τέλη Μαΐου ή στις αρχές Ιουνίου. Μέχρι τα τέλη Ιουνίου, τα πρώτα CV90 είχαν εμφανιστεί στην Ουκρανία, σύμφωνα με πληροφορίες, στην περιοχή γύρω από το κατεστραμμένο Μπαχμούτ.

Ωστόσο, τα Strv 122 και τα Archer δεν έχουν κάνει την εμφάνισή τους στο ουκρανικό πεδίο μάχης. Περίεργο. Η Ουκρανία φέρεται να συγκροτεί μια ολόκληρη ταξιαρχία εξοπλισμένη με τα σουηδικά οχήματα. Έτσι, όπου βρίσκονται τα CV90, θα πρέπει να βρίσκονται και τα πρώην σουηδικά άρματα μάχης και τα οβιδοβόλα.

Άλλο ένα περίεργο: 50 IFV, 10 άρματα μάχης και οκτώ οβιδοβόλα δεν είναι αρκετά για μια ταξιαρχία – ούτε καν για μια ουκρανική, η οποία με περίπου 2.000 στρατιώτες είναι μικρότερη από ό,τι, για παράδειγμα, μια αμερικανική ταξιαρχία. Οι ουκρανικές μηχανοκίνητες ταξιαρχίες έχουν συνήθως τρία ή τέσσερα τάγματα πρώτης γραμμής με συνδυασμένο οπλοστάσιο: περίπου 100 IFV και 30 άρματα μάχης, καθώς και ένα τάγμα πυροβολικού με δύο δωδεκάδες οβιδοβόλα.

Ο βαρύς οπλισμός τον οποίο έχει υποσχεθεί η Σουηδία, αν και εξελιγμένος, είναι μικρός σε ποσότητες για να εξοπλιστεί πλήρως μια ολόκληρη ταξιαρχία. Καλύπτει τις ανάγκες περίπου της μισής ταξιαρχίας.

Σε γενικές γραμμές, το Κίεβο έχει δύο επιλογές: ή να συγκροτήσει ένα ανεξάρτητο τάγμα συνδυασμένων όπλων αξιοποιώντας τον σουηδικό εξοπλισμό ή να προσθέσει στον σουηδικό εξοπλισμό στρατιωτικό υλικό που έχει προμηθευθεί από το ΝΑΤΟ ή το έχει ανασύρει από τα σοβιετικά του αποθέματα. 

Και τις δύο επιλογές τις έχουμε ξαναδεί. Οι Ουκρανοί διαθέτουν και ανεξάρτητα τάγματα και ταξιαρχίες που συνδυάζουν δυτικού και σοβιετικού τύπου όπλα.

Αν το Κίεβο έχει συγκροτήσει μια “σουηδική” ταξιαρχία, πώς την έχει ονομάσει; Ο κατάλογος των ονομασιών για τις νέες μηχανοκίνητες ταξιαρχίες είναι μακρύς – και όλο και μεγαλώνει: μεταξύ άλλων, υπάρχουν η 21η, η 23η, η 31η, η 32η, η 41η, η 42η, η 43η, η 44η, η 47η, η 88η, η 116η και η 118η.

Δεν ξέρουμε ποια από αυτές μπορεί να έχει στην κατοχή της τα CV90, τα Strv 122 και τα Archer – το πιθανότερο είναι πως οι Ουκρανοί διοικητές προτιμούν να μην το ξέρουμε ούτε εμείς, ούτε οι Ρώσοι. Είναι προφανές ότι το Κίεβο έχει κρατήσει σε εφεδρεία περίπου τις μισές από τις νέες ταξιαρχίες του, περιμένοντας να τις αναπτύξει μόνο αφού οι ταξιαρχίες που μπήκαν πρώτες στην αντεπίθεση καταφέρουν να ανοίξουν ρήγματα στη ρωσική άμυνα.

Πηγή: Forbes