Ο συγγραφέας, Στίβεν Κουκ, ανέφερε πως μετά από επισκέψεις του στην Ινδία ήταν δύσπιστος για έναν μελλοντικό ρόλο των Ινδών στη Μέση Ανατολή.

«Η Ινδία και οι χώρες της Μέσης Ανατολής ήταν ήδη αλληλένδετες με διάφορους τρόπους, φυσικά. Υπήρχαν εκκολαπτόμενοι στρατιωτικοί και τεχνολογικοί δεσμοί μεταξύ Ινδίας και Ισραήλ. Δεν θα μπορούσε κανείς να ταξιδέψει στην περιοχή του Περσικού Κόλπου χωρίς να παρατηρήσει ότι οι φιλοξενούμενοι εργάτες από την ινδική πολιτεία της Κεράλα παρείχαν την εργασία που έκανε πολλές από τις χώρες του Κόλπου να λειτουργούν. Η Ινδία εισήγαγε επίσης πολύ πετρέλαιο από τη Μέση Ανατολή. Ωστόσο, μετά τις συνομιλίες μου με αξιωματούχους, διπλωμάτες, στρατηγούς και αναλυτές, μου έκανε εντύπωση ότι οι Ινδοί δεν ήθελαν να παίξουν μεγαλύτερο ρόλο στη Μέση Ανατολή», έγραψε στο άρθρο.

Ωστόσο, είπε ότι πιστεύει ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει τώρα και η Ινδία αναδεικνύεται ως σημαντικός παίκτης στη Μέση Ανατολή.

«Στα 10 χρόνια από το ταξίδι μου, ωστόσο, τα πράγματα έχουν αλλάξει. Ενώ Αμερικανοί αξιωματούχοι και αναλυτές έχουν εμμονή με κάθε διπλωματική κίνηση που κάνει το Πεκίνο και βλέπουν με καχυποψία τις κινεζικές επενδύσεις στη Μέση Ανατολή, η Ουάσιγκτον παραβλέπει μια από τις πιο ενδιαφέρουσες γεωπολιτικές εξελίξεις στην περιοχή εδώ και χρόνια: την ανάδειξη της Ινδίας σε σημαντικό παράγοντα στην Μέση Ανατολή», δήλωσε ο Κουκ.

Πρόσθεσε ότι οι σχέσεις Ινδίας-Ισραήλ είναι, ίσως, οι πιο καλά ανεπτυγμένες όσον αφορά τις σχέσεις του Νέου Δελχί στην περιοχή.

Αν και η Ινδία αναγνώρισε το Ισραήλ το 1950, οι δύο χώρες δεν συνήψαν κανονικές διπλωματικές σχέσεις μέχρι το 1992. Έκτοτε, ειδικά τα τελευταία χρόνια, έχουν εμβαθύνει τους δεσμούς τους. Το 2017, ο πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι ήταν ο πρώτος Ινδός ηγέτης που επισκέφθηκε το Ισραήλ, τον οποίο ακολούθησε ο Ισραηλινός ομόλογός του που ταξίδεψε στην Ινδία τον επόμενο χρόνο.

«Πέρα από την μεγαλοπρέπεια αυτών των επισκέψεων, οι δεσμοί Ινδίας-Ισραήλ αναπτύχθηκαν γρήγορα σε διάφορους τομείς, ιδίως στον τομέα της υψηλής τεχνολογίας και της άμυνας», είπε.

Επικαλούμενος το Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνών Ειρήνης της Στοκχόλμης, ο Κουκ δήλωσε ότι το Ισραήλ ήταν μεταξύ των τριών κορυφαίων προμηθευτών όπλων της Ινδίας το 2021 και πρόσφατες ειδήσεις της Ινδίας αναφέρουν ότι οι δύο χώρες διερευνούν τη συμπαραγωγή οπλικών συστημάτων.

Επίσης στο παρελθόν, η επιχειρηματική κοινότητα της Ινδίας απέφευγε να επενδύσει στο Ισραήλ, δεδομένης της μικρής αγοράς και της αμφιλεγόμενης πολιτικής της χώρας (για πολλούς στην Ινδία), αλλά αυτό μπορεί να αλλάξει, πρόσθεσε.

«Το 2022, ο Όμιλος Adani και ένας Ισραηλινός εταίρος κέρδισαν έναν διαγωνισμό για το λιμάνι της Χάιφα για 1,2 δισεκατομμύρια δολάρια. Υπάρχουν επίσης συνεχείς διαπραγματεύσεις για μια Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου Ινδίας-Ισραήλ. Φυσικά, η σχέση Ινδίας-Ισραήλ είναι περίπλοκη. Η Ινδία παραμένει σταθερή στην υποστήριξή της προς τους Παλαιστίνιους. Έχει φιλικούς δεσμούς με το Ιράν, από το οποίο το Νέο Δελχί έχει αγοράσει σημαντικές ποσότητες πετρελαίου· Και οι ινδικές ελίτ τείνουν να βλέπουν το Ισραήλ μέσα από το πρίσμα της αποικιακής εμπειρίας της ίδιας της χώρας τους», πρόσθεσε.

Ο Κουκ δήλωσε περαιτέρω ότι  τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Σαουδική Αραβία αναζητούσαν επιθετικά τρόπους για να επεκτείνουν τις σχέσεις με την Ινδία, κάτι που αποτελεί σημαντική αλλαγή επειδή και οι δύο χώρες, αλλά ιδιαίτερα η τελευταία (σ.σ. Σαουδική Αραβία), έχει από καιρό ευθυγραμμιστεί με το Πακιστάν.

«Η στροφή προς την Ινδία πηγάζει εν μέρει από ένα κοινό συμφέρον για τον περιορισμό του ισλαμιστικού εξτρεμισμού, αλλά μεγάλο μέρος της έλξης είναι οικονομική. Τα Εμιράτα και οι Σαουδάραβες βλέπουν ευκαιρίες σε μια χώρα 1,4 δισεκατομμυρίων κατοίκων που απέχει λιγότερο από τέσσερις ώρες πτήσης. Μέχρι στιγμής τα αποτελέσματα είναι θετικά. Στους πρώτους 11 μήνες της Συμφωνίας Συνολικής Οικονομικής Εταιρικής Σχέσης ΗΑΕ-Ινδίας, η οποία τέθηκε σε ισχύ τον Μάιο του 2022, το εμπόριο εκτός πετρελαίου μεταξύ των δύο χωρών έφτασε τα 45 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ, αύξηση σχεδόν 7 % σε σχέση με το προηγούμενο έτος», δήλωσε στο άρθρο του.

Οι δεσμοί μεταξύ Ινδίας και ΗΑΕ προωθήθηκαν μέσω του I2U2 –μιας ομάδας που απαρτίζεται από Ισραήλ, Ινδία, ΗΑΕ και ΗΠΑ– που επιδιώκει να αξιοποιήσει τη συνδυασμένη τεχνολογική τεχνογνωσία και το ιδιωτικό κεφάλαιο για την αντιμετώπιση της εναλλακτικής ενέργειας, της γεωργίας, του εμπορίου, της ανάπτυξης υποδομών, και άλλα, σημείωσε.

Η Σαουδική Αραβία, η οποία είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος προμηθευτής πετρελαίου και φυσικού αερίου της Ινδίας, θέλει επίσης να ενισχύσει περαιτέρω την ενεργειακή σχέση προσθέτοντας ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στο μείγμα.

«Τον Απρίλιο, ο νέος ινδικός ιστότοπος Siasat.com ανέφερε ότι το Ριάντ και το Νέο Δελχί συζητούσαν ένα σχέδιο σύνδεσης του ενεργειακού δικτύου της Ινδίας με το βασίλειο (και τα ΗΑΕ) μέσω υποθαλάσσιων καλωδίων. Δεν είναι σαφές εάν ένα τόσο φιλόδοξο σχέδιο θα πραγματοποιηθεί ποτέ, αλλά αυτές οι συνομιλίες δείχνουν ότι οι κυβερνήσεις της Ινδίας και της Σαουδικής Αραβίας αναζητούν τρόπους να προσθέσουν στα υπάρχοντα 43 δισεκατομμύρια δολάρια στο εμπόριο μεταξύ των δύο χωρών», αναφέρεται στο άρθρο του Κουκ στο Foreign Policy.

Αναφερόμενος στην πρόσφατη κρατική επίσκεψη του πρωθυπουργού Μόντι στην Αίγυπτο, ο συγγραφέας το χαρακτήρισε ως επεισόδιο στο συνεχιζόμενο φεστιβάλ αγάπης Αιγύπτου-Ινδίας, το οποίο έλαβε χώρα περίπου έξι μήνες αφότου ο Αιγύπτιος Πρόεδρος Αμπντέλ Φατάχ Αλ-Σίσι ήταν επίτιμος καλεσμένος στον εορτασμό της 74ης Ημέρας της Δημοκρατίας της Ινδίας που ήταν η τρίτη του επίσκεψη στο Νέο Δελχί από την ανάληψη της εξουσίας του.

«Σε αντίθεση με το Ισραήλ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και τη Σαουδική Αραβία, το εμπόριο μεταξύ Ινδίας και Αιγύπτου είναι σχετικά μέτριο, αξίας περίπου 6 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Οι αιγυπτιακές αρχές, των οποίων η οικονομική κακοδιαχείριση έχει δημιουργήσει κρίση χρέους και πληθωρισμό 30%, αναζητούν βοήθεια από την Ινδία. Γίνεται επίσης λόγος για εμπόριο σε ρουπίες, επειδή οι Αιγύπτιοι έχουν έλλειψη δολαρίων», προστίθεται στο άρθρο.

Ωστόσο, ο Κουκ είπε ότι οι πολλαπλές οικονομικές δυσκολίες της Αιγύπτου δεν είναι τα μόνα ζητήματα που οδηγούν την αναπτυσσόμενη σχέση και η Ινδία θεωρεί επίσης την Αίγυπτο ως πύλη μέσω της οποίας θα στείλουν τα αγαθά της στην Αφρική και την Ευρώπη.

«Είναι δελεαστικό για τους πολιτικούς και τους αναλυτές των ΗΠΑ να βλέπουν τον αυξανόμενο ρόλο της Ινδίας στην περιοχή μέσα από το πρίσμα του ανταγωνισμού των μεγάλων δυνάμεων με την Κίνα. Σε επίπεδο αφαίρεσης, το να παίζεις το «κάρτα της Ινδίας» φαίνεται σαν μια σοφή κίνηση στο νέο μεγάλο παιχνίδι», δήλωσε στο κομμάτι του.

Αναφερόμενος στη μακροχρόνια έχθρα, τις συνοριακές διαμάχες, ακόμη και τις ένοπλες συγκρούσεις μεταξύ Ινδίας και Κίνας, ο συγγραφέας είπε ότι πρόσθετο αντίβαρο προς το Πεκίνο στη Μέση Ανατολή θα ήταν χρήσιμο καθώς η κυβέρνηση Μπάιντεν μετατοπίζεται από την απουσία έμφασης στην περιοχή στο να τη θεωρεί ως πεδίο ευκαιρίας, για να περιορίσει την Κίνα.

«Και η επίσκεψη του Μόντι στην Ουάσιγκτον στα τέλη Ιουνίου ήταν επίσης μια γιορτή αγάπης, συμπεριλαμβανομένου ενός κρατικού δείπνου και μιας ομιλίας σε μια κοινή σύνοδο του Κογκρέσου», πρόσθεσε.

Ωστόσο, ο συγγραφέας δήλωσε ότι είναι «απίθανο» το Νέο Δελχί να θέλει να είναι ο στρατηγικός εταίρος που φαντάζεται η Ουάσιγκτον, έχοντας κατά νου την εγγύτητα της Ινδίας με τη Ρωσία στο παρελθόν, ακόμη και την πρόσφατη στάση της κατά τον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία.

«Το Νέο Δελχί καταδίκασε τη ρωσική εισβολή, αλλά δεν ψήφισε να καταδικάσει τη Μόσχα στα Ηνωμένα Έθνη και είναι ένας καταπληκτικός προμηθευτής ρωσικών όπλων και πετρελαίου», έγραψε.

Δήλωσε περαιτέρω ότι η Ινδία αποκλίνει έντονα από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ σχετικά με το Ιράν, προσθέτοντας ότι η Ουάσιγκτον θα πρέπει να μετριάσει τις προσδοκίες της σχετικά με το τι σημαίνει η επέκταση των οικονομικών δεσμών και των δεσμών ασφαλείας της Ινδίας στη Μέση Ανατολή.

«Είναι απίθανο η Ινδία να ευθυγραμμιστεί με τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά είναι επίσης απίθανο το Νέο Δελχί να υπονομεύσει την Ουάσιγκτον όπως έχουν κάνει τόσο το Πεκίνο όσο και η Μόσχα», δήλωσε ο συγγραφέας.

Πρόσθεσε, «Η εξέλιξη της θέσης της Ινδίας στη Μέση Ανατολή αντανακλά τη μεταβαλλόμενη διεθνή τάξη και την προθυμία –ίσως ακόμη και την προθυμία– των χωρών της περιοχής να επωφεληθούν από τη νέα πολυπολικότητα».

Ο συγγραφέας δήλωσε περαιτέρω ότι εάν οι εταίροι των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή αναζητούν μια εναλλακτική λύση στην Ουάσιγκτον, είναι καλύτερα αν το Νέο Δελχί είναι μεταξύ των επιλογών τους.

«Οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να μην είναι πλέον το αδιαμφισβήτητο μεγάλο σκυλί στην περιοχή, αλλά όσο η Ινδία επεκτείνει την παρουσία της στη Μέση Ανατολή, ούτε η Ρωσία ούτε η Κίνα μπορούν να αναλάβουν αυτόν τον ρόλο», πρόσθεσε στο άρθρο.