Ποιος ο ρόλος της στο μέτωπο

Του David Axe

Όταν η Ουκρανία ξεκίνησε την πολυαναμενόμενη αντεπίθεσή της κατά μήκος διαφόρων αξόνων στις περιοχές Ζαπορίζια και Ντονέτσκ από τις 4 Ιουνίου, ανέπτυξε μερικές από τις καλύτερα εξοπλισμένες ταξιαρχίες της, αλλά κράτησε περισσότερες από τις μισές δυνάμεις της σε εφεδρεία.

Όλα ήταν μέρος του σχεδίου. “Μια ισχυρή ουκρανική εφεδρική δύναμη βρίσκεται σε αναμονή για να αναπτυχθεί στον βέλτιστο χρόνο και τόπο που θα επιλέξει η Ουκρανία”, δήλωσε στους δημοσιογράφους ο Αμερικανός στρατηγός και του αμερικανικού Γενικού Επιτελείου Στρατού, Μαρκ Μίλεϊ.

Η αρχική ιδέα ήταν οι ταξιαρχίες που ηγούνταν της επίθεσης να ανιχνεύουν κενά στη ρωσική άμυνα και να διευρύνουν αυτά τα κενά για να τα εκμεταλλευτούν οι επόμενες.

Τώρα παρατηρήσαμε αυτό που φαίνεται να είναι μια πρώην εφεδρική ταξιαρχία σε δράση και να υφίσταται απώλειες, στη Ζαπορίζια. Η προηγουμένως μη ανεπτυγμένη 22η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία φαίνεται ότι εγκατέλειψε ένα ζεύγος αρμάτων τύπου T-72 -ένα πρώην πολωνικό PT-91 και ένα πρώην τσεχικό T-72EA- κατά τη διάρκεια μιας επίθεσης στη νότια περιφέρεια στις 9 Ιουλίου ή γύρω στις 9 Ιουλίου.

Το γεγονός ότι η 22η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία -η μόνη ουκρανική ταξιαρχία που έχουμε επιβεβαιώσει με οπτικό υλικό ότι επιχειρεί με PT-91- φαίνεται να έχει τεθεί σε δράση, δεν σημαίνει ότι τα ουκρανικά στρατεύματα πέτυχαν μια σημαντική επιτυχία κατά της ρωσικής άμυνας νωρίτερα αυτό το μήνα. Πράγματι, δεν υπάρχουν αποδείξεις για μια τέτοια εξέλιξη.

Δεν είναι μυστικό ότι, αφού αντιμετώπισαν χιλιόμετρα πυκνών ρωσικών ναρκοπεδίων, οι Ουκρανοί διοικητές διέταξαν τις ταξιαρχίες τους να επιβραδύνουν παρά να επιχειρήσουν μια ταχεία -και επικίνδυνη- διάσπαση των εχθρικών γραμμών μέσα από τις νάρκες.

Ο ουκρανικός στρατός “κάνει ό,τι θα έκανε οποιοσδήποτε άλλος που πρέπει να πολεμήσει μέσα από ναρκοπέδια προς τη ρωσική γραμμή”, δήλωσε ο υπουργός Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου Μπεν Γουάλας στους New York Times.

Την ίδια στιγμή, οι διοικητές στο Κίεβο φάνηκε να συνειδητοποιούν ότι τα νέα δυτικής κατασκευής πυροβόλα των στρατευμάτων τους -και τα αμερικανικής κατασκευής βλήματα που αυτά χρησιμοποιούν τώρα- ξεπερνούν τα ρωσικά πυροβόλα κατά μήκος του νότιου μετώπου. Οι Ρώσοι χάνουν τέσσερα οβιδοβόλα για κάθε ένα οβιδοβόλο που χάνουν οι Ουκρανοί.

Οι επιτιθέμενοι υφίστανται πάντοτε πολύ μεγαλύτερες απώλειες από ό,τι οι αμυνόμενοι, καθώς οι δεύτεροι μπορούν να σκάψουν, ενώ οι πρώτοι πρέπει να προχωρήσουν σε ανοιχτό έδαφος. Αλλά η συνεχώς βελτιωμένη υποστήριξη πυρός της Ουκρανίας καθιστά δυνατή την πρόκληση ίσων ζημιών από τις επιτιθέμενες ουκρανικές ταξιαρχίες στις αμυνόμενες ρωσικές ταξιαρχίες και συντάγματα.

Έτσι, όταν η 22η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία έφτασε τελικά στη Ζαπορίζια, δεν πέρασε απαραίτητα κατευθείαν μέσα από ένα μεγάλο κενό στις ρωσικές γραμμές.

Αντ’ αυτού, η 22η Ταξιαρχία μπορεί απλώς να έγινε και αυτή μέρος της αργής αποδυνάμωσης των εχθρικών γραμμών -πρωτίστως μέσω πυροβολικού- που έχει γίνει η ουκρανική αντεπίθεση.

Η προφανής απώλεια αρμάτων μάχης και άλλων οχημάτων της ταξιαρχίας στη Ζαπορίζια νωρίτερα αυτό το μήνα συνάδει με μια μάχη φθοράς.

Είναι πιθανό ένα από τα τάγματα της ταξιαρχίας να προσπαθούσε να προχωρήσει όταν κάποια άρματα έπεσαν σε νάρκες. Τα πληρώματα εγκατέλειψαν καθώς το ρωσικό πυροβολικό ήταν κοντά. Το αποτέλεσμα είναι η πρώτη επιβεβαιωμένη απώλεια ενός άρματος PT-91 σε ουκρανική υπηρεσία. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα είναι η τελευταία.

Πηγή: Forbes