Το ναυάγιο της πολιτικής μας
Οι ροές δεν ανακόπτονται στη θάλασσα, ούτε στον Έβρο. Ανακόπτονται στο τηλέφωνο!
Σας προειδοποιώ, όπως στα βίντεο που περιέχουν σκληρές σκηνές: θα σας πω κάτι πολύ φασιστικό, ακροδεξιό, σοκαριστικό, ανατριχιαστικό, απάνθρωπο κτλ., που δεν είμαι σίγουρος ότι μπορείτε να το αντέξετε. Εάν το αντέξετε, μπορείτε να προχωρήσετε παρακάτω. Αν όχι, σταματάτε εδώ. Πάρτε, λοιπόν μια βαθειά ανάσα, απομακρύνατε τα παιδιά, και διαβάστε την παρακάτω φράση:
ΟΙ ΠΟΡΟΙ ΜΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΕΠΕΡΑΣΜΕΝΟΙ!
Σε ποιον ανήκουν οι πόροι μιας κοινωνίας;
Σε όσους τους χρηματοδοτούν με τους φόρους τους. Δεν ανήκουν στην ανθρωπότητα.
Μα δεν έχουμε την ανθρωπιστική υποχρέωση να συντρέχουμε την ανθρώπινη δυστυχία, απ’ όπου κι αν προέρχεται;
Όχι, δεν έχουμε υποχρέωση. Έχουμε δυνατότητα, που κι αυτή είναι πεπερασμένη.
Έστω κι έτσι, δεν είναι σωστό ένα μέρος αυτών των πόρων να τους διαθέτουμε βοηθώντας ανθρώπους από άλλες χώρες, όταν έχουν ανάγκη;
Θέλει μεγάλη κουβέντα αυτό, διότι 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Πόσους μπορείς να βοηθήσεις, με ποιον τρόπο και για πόσο χρόνο; Αλλά, για την οικονομία της συζήτησης, ας συμφωνήσω. Ποιο μέρος των πόρων; Ποιο ποσοστό του ΑΕΠ; Κάποιος πρέπει να απαντήσει σ΄ αυτό. Ο πιο κατάλληλος είναι ο ίδιος ο πολίτης. Και ο καλύτερος τρόπος είναι να υπάρχει στη φορολογική του δήλωση ένας κωδικός στον οποίο να αναγράφει ποιο ποσό από το εισόδημά του θέλει να διατίθεται για παροχή υπηρεσιών σε τρίτες χώρες ή σε υπηκόους τους. Έτσι θα μπορούσε η κυβέρνηση να πει: τόσα δώσατε, αυτά μπορούμε να διαχειριστούμε. Ούτε δεκάρα παραπάνω.
Κι αν κάποιος Κυριάκος, Αλέξης, Νίκος, Μήτσος, Γιάνης κ.λπ. παραείναι αλληλέγγυος, θα μπορούσαμε να δούμε ποιο ποσό από το προσωπικό του εισόδημά του έδωσε γι’ αυτόν τον σκοπό. Διότι έχω την αμυδρά εντύπωση ότι όσοι κόπτονται για τη φιλοξενία που δήθεν οφείλουμε να παρέχουμε σε ανθρώπους που δεν μας ρώτησαν όταν ενέσκηψαν, θέλουν αυτό να γίνεται με τα λεφτά των άλλων. Μέχρι όμως να… εξελιχθεί τόσο το φορολογικό μας σύστημα, περιμένω αυτές τις απαντήσεις από τα κόμματα. Με νούμερα, όχι φλου.
Διότι μία χώρα 10 εκατομμυρίων κατοίκων, και μάλιστα με υπερδεκαετή οικονομική κρίση, προφανώς δεν μπορεί να αναλάβει τη χρηματοδότηση των καραβανιών των τυχοδιωκτών του τρίτου κόσμου και δη του ισλαμικού που – όλως περιέργως – δεν κατευθύνονται στα πλούσια ομόθρησκα κράτη της Αραβικής Χερσονήσου, αλλά στην Ευρώπη.
Ποιο ποσοστό των φορολογικών εσόδων, προτείνουν τα κόμματα που διεκδικούν την ψήφο σας, να διατίθεται για (εξαναγκασμένη) φιλοξενία; Με νούμερα, όχι φλου. Περιμένω επίσης και απολογισμό: πόσα δισ. ευρώ έδωσε το 2022, το 2021 κ.λπ. η ασθμαίνουσα και χρεοκοπημένη Ελλάδα για παροχές υπηρεσιών σε υπηκόους άλλων κρατών, που μπήκαν στη χώρα παραβιάζοντας τα σύνορά της;
Δηλαδή, αν ξεπεράσουμε αυτό το ποσό και ναυαγήσει ένα καράβι στις θάλασσες μας, δεν πρέπει να σώσουμε τους ναυαγούς;
Το ποσό – με την προϋπόθεση ότι το έχουμε εγκρίνει, ε; – θα είναι σε ετήσια βάση. Κόστισε η διάσωση των ναυαγών π.χ. 500.000 ευρώ, που δεν το είχαμε προβλέψει στον κωδικό «έκτακτες ανάγκες»; Θα υπάρξει περικοπή στο υπόλοιπο του έτους από τις παροχές στους άλλους κωδικούς. Προέκυψε το έκτακτο έξοδο στο τέλος του χρόνου; Θα γίνει περικοπή από τον προϋπολογισμό του επόμενου.
για τη συνέχεια ThePresident