Λίγα πράγματα έχουν αλλάξει στα σχεδόν 25 χρόνια που μεσολάβησαν από την επίθεση του ΝΑΤΟ, το 1999, κατά της Γιουγκοσλαβίας, στο πόλεμο με το Κόσοβο. Ένα από αυτά, ότι  η Ευρώπη εξαρτάται ακόμη περισσότερο από την αμερικανική ασπίδα απ’ ό,τι τότε.

Ενώ πολλές χώρες-μέλη συνέβαλαν στην επιχείρηση του ΝΑΤΟ, οι Κοσοβάροι δεν έχουν αυταπάτες σχετικά με το ποιος πραγματικά τους έσωσε.

Χάρη στις ΗΠΑ, “έχουμε την ελευθερία και τη δημοκρατία μας και μπορέσαμε να οικοδομήσουμε το κράτος του Κοσσυφοπεδίου”, δήλωσε ο τότε πρωθυπουργός της χώρας Ραμούς Χαραντινάι, σε μια τελετή για την επέτειο της επέμβασης του ΝΑΤΟ το 2019.

Όταν η Γερμανία ανησυχούσε πέρυσι ότι οι Ρώσοι μπορεί να θυμώσουν αν πουλήσουν στην Ουκρανία σοβιετικά παροπλισμένα οχήματα μάχης πεζικού , η Ουάσινγκτον έστελνε ήδη βαρύ οπλισμό.

Από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία πέρυσι, οι ΗΠΑ έχουν στείλει στρατιωτική βοήθεια συνολικού ύψους άνω των 43 δισεκατομμυρίων ευρώ, σημαντικά περισσότερη από όλες τις ευρωπαϊκές χώρες μαζί, σύμφωνα με στοιχεία που συγκέντρωσε το Ινστιτούτο Παγκόσμιας Οικονομίας του Κιέλου της Γερμανίας, το σύνολο δεδομένων του οποίου καλύπτει την περίοδο από 24 Ιανουαρίου 2022 έως 24 Φεβρουαρίου 2023.

Η Γαλλία, της οποίας ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν φαντασιώνεται εδώ και χρόνια την ευρωπαϊκή “στρατηγική αυτονομία”, έχει συνεισφέρει συνολικά 447 εκατομμύρια ευρώ. Η Τσεχική Δημοκρατία, μια χώρα μικρότερη από το ένα πέμπτο του μεγέθους της Γαλλίας, έχει παράσχει στρατιωτική βοήθεια ύψους 566 εκατομμυρίων ευρώ.

Γερμανία: Η «μεταστροφή» που ακόμη είναι στα χαρτιά

Το συμπέρασμα για την Ευρώπη είναι ότι χωρίς την αμερικανική βοήθεια προς την Ουκρανία, η ρωσική σημαία θα κυμάτιζε ήδη από τη Χερσώνα έως το Λβιβ και τα ρωσικά στρατεύματα θα φύλαγαν σκοπιά στα σύνορα της ΕΕ από τη Βαλτική έως τη Μαύρη Θάλασσα, όπως χαρακτηριστικά γράφει το Politico.

Ηταν ο φόβος αυτού του σεναρίου που έπεισε τον Γερμανό καγκελάριο Όλαφ Σολτς λίγες ημέρες μετά τη ρωσική εισβολή να δεσμευτεί να δαπανήσει 100 δισεκατομμύρια ευρώ για τον επανεξοπλισμό της Γερμανίας στο πλαίσιο αυτού που αποκάλεσε Zeitenwende, ένα σημείο μεταστροφής.

Ο νέος υπουργός Άμυνας της Γερμανίας, ο Μπόρις Πιστόριους, περιέγραψε τον Μάρτιο με σκληρούς όρους την κατάσταση του στρατού της χώρας: “Δεν διαθέτουμε δυνάμεις που να είναι ικανές να αμυνθούν απέναντι σε έναν βίαιο επιθετικό πόλεμο”.

Η Γερμανία, μετά από μήνες κωλυσιεργίας, επιτάχυνε δραματικά τη στρατιωτική βοήθεια που στέλνει στην Ουκρανία. Αν και εξακολουθεί να υπολείπεται κατά πολύ από τις ΗΠΑ, πλέον είναι η δεύτερη χώρα στην Ευρώπη, πίσω από τη Βρετανία, σύμφωνα με μια νέα εκτίμηση, δεσμεύοντας ή στέλνοντας 4,2 δισεκατομμύρια ευρώ σε εξοπλισμό στην Ουκρανία μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους – συμπεριλαμβανομένων των αρμάτων μάχης Leopard που λαμβάνουν τώρα μέρος στην αντεπίθεση.

Υπολογίζουν στην Αμερική

Παρόλα αυτά, ένα χρόνο μετά, το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων της Zeitenwende δεν έχουν ακόμη δαπανηθεί – και οι κατασκευαστές όπλων της Ευρώπης λένε ότι δεν δεσμεύονται να λειτουργήσουν νέα εργοστάσια μέχρι να υπογράψουν μακροπρόθεσμα κυβερνητικά συμβόλαια.

Ακόμη και τότε, μεγάλο μέρος των μετρητών αυτών δεν θα πάει στην Ουκρανία, αλλά για την αντικατάσταση του γηρασμένου εξοπλισμού της Bundeswehr.

Γιατί λοιπόν κανείς στο Βερολίνο δεν ανησυχεί τόσο πολύ; Επειδή, όπως και οι Κοσοβάροι, πιστεύουν ότι μπορούν να υπολογίζουν στην Αμερική

Οι ευρωπαϊκές χώρες βασίζονται στις ΗΠΑ για τα πάντα, από την προστασία κάτω από την πυρηνική ομπρέλα τους και την παρουσία των στρατευμάτων τους στην Ήπειρο μέχρι την αγορά μαχητικών αεροσκαφών και σφαιρών.

Ακόμη και η Πολωνία, η οποία στοχεύει να δαπανήσει το 4% του ΑΕΠ για την άμυνα φέτος, αγοράζει άρματα μάχης, μαχητικά αεροσκάφη και συστήματα πυροβολικού πυραύλων από τις ΗΠΑ – και δεν έχει καμία πρόθεση να πορευτεί μόνη της όταν αντιμετωπίζει τη Ρωσία.

«Ο Θεός να ευλογεί την Αμερική»

“Η συμμαχία με τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι το απόλυτο θεμέλιο της ασφάλειάς μας”, δήλωσε ο Πολωνός πρωθυπουργός Ματέους Μοραουιέτσκι.

Παρά τις μεγαλόστομες διακηρύξεις των Ευρωπαίων ηγετών ότι στέκονται μόνες τους, οι ευρωπαϊκές χώρες εξακολουθούν να δαπανούν περισσότερο από το ήμισυ του προϋπολογισμού τους για τον εξοπλισμό από τις ΗΠΑ (η Ολλανδία δαπανά το 95%). Υπάρχουν ελάχιστες ενδείξεις ότι αυτό πρόκειται να αλλάξει, παρά τις εκκλήσεις ηγετών όπως ο Μακρόν προς τις Ευρωπαϊκές χώρες να ξοδέψουν χρήματα στην εντός ΕΕΜ, στρατιωτική βιομηχανάι

Αυτό σημαίνει ότι οι ΗΠΑ παραμένουν ο απαραίτητος σύμμαχος.

Ή όπως ήθελε να λέει ο πρώην πρόεδρος του Κοσσυφοπεδίου Ιμπραήμ Ρουγκόβα: “Ο Θεός να ευλογεί την Αμερική και τους δυτικούς μας φίλους”.

naftemporiki.gr