Γράφει ο Αντιστράτηγος ε.α Κούσαντας Κωνσταντίνος

Υπάρχουσα κατάσταση

Οι Ελληνικές Ένοπλες  Δυνάμεις (ΕΔ) για πρώτη φορά στην ιστορία τους έχουν μια   μέγιστη στρατιωτική ισχύ όσο ποτέ άλλοτε στον αέρα, ξηρά και θάλασσα. 

Ειδοποιός διαφορά της μέγιστης αυτής ισχύος είναι ότι ειδικά η αεροπορική ισχύς έχει αρχίσει να υπερισχύει σταδιακά της αεροπορικής ισχύος της Τουρκίας λόγω των πρόσφατων εξοπλισμών της Ελλάδας μετά την έντονη περίοδο κρίσης του 2020 όταν η Τουρκία αρχικά ξεκίνησε την υβριδική επίθεση των παράνομων μεταναστών στον Έβρο και στην συνέχεια όλο το έτος με έρευνες υδρογονανθράκων στην ΝΑ Μεσόγειο και στο ΝΑ Αιγαίο κυρίως μεταξύ Καστελόριζου και Ρόδου. 

Το 2028 όταν η Ελλάδα θα αποκτήσει και τα 24 Rafale και τα 20 + 20 F35 θα έχει πλέον σαφή ανωτερότητα στον αέρα με 64 αεροσκάφη νεώτερης γενιάς έναντι της Τουρκίας και αυτό φυσικά  θεωρείται ως μεγάλο επιχειρησιακό πλεονέκτημα.

Σημαντικός παράγοντας ασφαλώς είναι και οι εξοπλισμοί στο Πολεμικό Ναυτικό της Ελλάδας όπου οι 3+1  φρεγάτες Belharra από το 2026 θα δώσουν μία σημαντική ισχύ στην Ελλάδα υπερισχύοντας και στην θάλασσα της Τουρκίας με δεδομένα τα οπλικά συστήματα μεγάλης εμβέλειας της υπόψη φρεγατών.

Επιπλέον η στρατικοποίηση  – εξοπλισμός των Ελληνικών νησιών του ΒΑ και ΝΑ Αιγαίου με νεότερα οπλικά συστήματα μεγαλύτερης εμβέλειας δίνουν το τακτικό πλεονέκτημα των Ελληνικών ΕΔ να μπορούν να βάλουν με ευκολία στόχους πλοίων επιφανείας στην θάλασσα αλλά και σε λιμάνια – περιοχές συγκέντρωσης τουρκικών δυνάμεων και αυτός φυσικά είναι ο λόγος που έχει ενοχλήσει την Τουρκία και επιζητεί αποστρατικοποίηση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου και όχι η Συνθήκη της Λωζάννης.

Σε ότι αφορά τις δυνατότητες της Τουρκίας για εξοπλισμούς σε μαχητικά αεροσκάφη F16 και το πρόγραμμα των F35 από τις ΗΠΑ (έχει διακοπεί από το πρόγραμμα CAATSA των ΗΠΑ λόγω της αγοράς των S 400 από την Ρωσία), αναμένεται η απόφαση του Κογκρέσου των ΗΠΑ, αλλά θεωρείται δεδομένο ότι ακόμα και εάν εγκριθεί,  θα καθυστερήσει ενώ οι Ελληνικές ΕΔ διαφαίνεται ότι μέχρι το 2030 θα υπερισχύουν των αντίστοιχων ΤΕΔ.

Επιχειρησιακές Δυνατότητες της  Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων με την Κυπριακή Δημοκρατία

Τα νέα οπλικά συστήματα των υπό παραλαβή Ελληνικών οπλικών συστημάτων σε αέρα και θάλασσα κυρίως δίνουν μία τεράστια μελλοντική δυναμική επιχειρησιακής αλληλεξάρτησης Ελλάδας Κύπρου η οποία δύναται να επεκταθεί στον άξονα Ελλάδας Κύπρου Ισραήλ μέσα στην ΝΑ Μεσόγειο και να αποκόψει τον τουρκικό επεκτατισμό ‘’εν τη γενέσει’’. 

Η Ελλάδα ως εγγυήτρια χώρα της Κυπριακής Δημοκρατίας έχει την υποχρέωση στρατηγικά, επιχειρησιακά και τακτικά ακόμα, να έχει συνέργεια και συνεργασία μέσα στα πλαίσια της αναβίωσης του νέου Αμυντικού Δόγματος Συνεργασίας Ενιαίου Χώρου Ελλάδας  Κύπρου το οποίο έχει απαξιωθεί κυρίως από τότε που η Κυπριακή Δημοκρατία έγινε μέλος της ΕΕ (1998 – 2004). 

Δυστυχώς όμως, το στρατηγικό νέο δόγμα αναβίωσης του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδας Κύπρου παραμένει ως όραμα για 20 χρόνια ακόμα και εάν στα νέα εξοπλιστικά προγράμματα της Ελλάδας υπάρχουν αεροσκάφη (Rafale – F35), με τεράστια αυτονομία ή νέα πλοία που μπορούν να φέρουν οπλικά συστήματα μεγάλου βεληνεκούς (Belharra)  διασφαλίζοντας την επιχειρησιακή βιωσιμότητα του  άξονα Ελλάδας Κύπρου αποδεικνύοντας ότι η ‘’Κύπρος κείται κοντά’’.

Επιπλέον η μελλοντική αυτή δημιουργία επιχειρησιακής στρατιωτικής συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου  τόσο στον θαλάσσιο όσο και στον εναέριο χώρο είναι επιτακτική ανάγκη προκειμένου να υπάρξουν προϋποθέσεις για μελλοντικό καθορισμό ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου. Η ναυτική βάση στο Μαρί και το στρατιωτικό αεροδρόμιο στην Πάφο, αποτελούν σημαντικές υποδομές για την επ΄ έργω υλοποίηση της μελλοντικής συνεργασίας Ελλάδας Κύπρου.

Η Κύπρος σήμερα βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση σε σχέση με την γεωπολιτική, οικονομική, ενεργειακή της προοπτική στην γεωπολιτική σκακιέρα της ΝΑ Μεσογείου. Συνεπώς, εάν η ανάπτυξη αυτή της Κύπρου συνδυαστεί με αύξηση της σκληρής ισχύος της, θα αυξήσει την πίεση στην αδιάλλακτη  Τουρκία για την λύση του Κυπριακού προβλήματος. 

Η συνεχιζόμενη κατοχή του 37% της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία, χωρίς  συνεχή πίεση, παρά μόνο τις συζητήσεις του ΟΗΕ που διακατέχονται από παντελή άρνηση της Τουρκίας, δυστυχώς διαιωνίζει το πρόβλημα της Κύπρου και τείνει περισσότερο προς τα συμφέροντα της Τουρκίας

Όμως η πρόσφατη απόφαση των ΗΠΑ για την πλήρη άρση του εμπάργκο της πώλησης όπλων, που είχε επιβληθεί εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας το 1987, έχει τεράστιες θετικές συνέπειες για την Κύπρο και έμμεσα και την Ελλάδα.

Είναι σαφές ότι η αντιπαλότητα  στην Ουκρανία μεταξύ Δύσης και Ανατολής (ΗΠΑ και Ρωσίας)  και η μεγάλη ενεργειακή δυνατότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας, που συμπίπτει με τα συμφέροντα των ΗΠΑ στην ενέργεια,  είναι αυτά που έδωσαν στην Κύπρο την δυνατότητα της πλήρης άρσης  του εμπάργκο για την πώληση αμερικανικών όπλων.  Ο μονόδρομος της στρατιωτικής ενίσχυσης της Κύπρου την μεταβάλει σε ένα κράτος  ισχυρότερο που θα μπορεί να επιβάλει καταστάσεις ώστε να υπάρξει στο άμεσο μέλλον μία δίκαιη λύση του Κυπριακού προβλήματος.

Συμπεράσματα

1. Στο συγκεκριμένο timing δίνεται στην Κυπριακή Δημοκρατία η δυνατότητα να πραγματοποιήσει την επιλογή των συμφερόντων της σε συνεργασία με την Ελλάδα. Η ισχυρή συνέργεια Ελλάδας και Κύπρου σε ότι αφορά τις σχέσεις τους όχι μόνο μέσα στην ΕΕ αλλά και στο διεθνές σύστημα επιβάλει την απόκτηση και αξιοποίηση σκληρής ισχύος η οποία θα μπορέσει να πιέσει την Τουρκία για την λύση του Κυπριακού προβλήματος.

2. Οπλικά συστήματα μελλοντικών εξοπλισμών για Ελλάδα και Κυπριακή Δημοκρατία θα μπορούσαν να αλληλοσυμπληρώνουν την κοινή επιχειρησιακή μελλοντική συνέργεια και θα έπρεπε να δρομολογηθούν από τώρα.  Ο λόγος είναι ότι οι διμερείς, πολυμερείς συμμαχίες, η ΕΕ των 27 δεν είναι επαρκείς για την λύση του Κυπριακού προβλήματος και συνεπώς η συνέργεια Ελλάδας Κύπρου μεταξύ τους σε νέο δόγμα στρατιωτικής επιχειρησιακής σχέσης απαιτείται άμεσα για την μεγιστοποίηση των Εθνικών συμφερόντων τους και του Ελληνισμού.

3. Η Κύπρος θα πρέπει να διαλέξει εάν θα λάβει θέση στην παγκόσμια διελκυστίνδα Ανατολής Δύσης η οποία διαδραματίζεται στην Ουκρανία, με ταυτόχρονη απόκτηση στρατιωτικών εξοπλισμών από τις ΗΠΑ για τους οποίους ήδη ανησυχεί έντονα η Τουρκία.

4. Η έλλειψη ‘’σκληρής ισχύος’’ από την Κυπριακή Δημοκρατία σε συνέργεια με την Ελλάδα, κυρίως την τελευταία 20ετία δεν έχουν βοηθήσει μέχρι στιγμής στις διαδικασίες επίλυσης του Κυπριακού προβλήματος τόσων χρόνων. Η  καλοπιστία, οι αποφάσεις του ΣΑ του ΟΗΕ, οι κινήσεις καλής θέλησης που επιδεικνύει η Κυπριακή Δημοκρατία σε όλες τις συζητήσεις, αντίθετα εκλαμβάνονται ως αδυναμία με αποτέλεσμα η τουρκικές απαράδεκτες αξιώσεις να γίνονται περισσότερες  με επιδίωξη την δημιουργία δύο κρατών.

ΠΗΓΗ: Άμυνα και Γεωστρατηγική