Ένα φάντασμα πλανάται πάνω από την Κύπρο, το φάντασμα της δικαιοσύνης. Από χθες, η δικαιοσύνη αυτοκτόνησε ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου κατόπιν της απόφασης για έκδοση του Κούρδου αγωνιστή Κενάν Αγιάς στην Γερμανία.

Δεν άντεξε. Δεν άντεξε τον βιασμό της και τις αοριστολογίες που καταδικάζουν αυτόν τον άνθρωπο και αυτοκτόνησε επιδεικτικά, μπροστά από το κτήριό της και μπροστά από τους λεγόμενους εκφραστές της. Από αυτούς που αποφάσισαν να διασύρουν τον τόπο μας, να εξευτελίσουν κάθε έννοια δικαίου και ανθρώπινης αξιοπρέπειας, προς υπηρεσία των γερμανικών και των τουρκικών αρχών, να στείλουν μήνυμα συναίνεσης για όλα όσα διαπράττει η Τουρκία εις βάρος των λαών, του κουρδικού και του ελληνικού εν προκειμένω.

Μαζί με τη δικαιοσύνη, αυτοκτόνησε και η δημοκρατία. Η ένοχα ποντιοπιλατική στάση της κυπριακής πολιτείας, για μια υπόθεση που έπρεπε να κλείσει από τις 15 Μαρτίου, βαραίνει αυτό το τουρκοκρατούμενο κράτος, που όφειλε να συμπαρατάσσεται –πάντα– με όσους αντιστέκονται στον κατακτητή μας. Και όμως, έπρεπε να περάσουν 63 μέρες για να δημοσιοποιηθεί –κατ’ εντολήν των επικοινωνιολόγων του Προεδρικού μάλλον– πως ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης θα θέσει ζήτημα Κενάν Αγιάς ενώπιον του Γερμανού Καγκελάριου. Την επόμενη εβδομάδα. Και ενώ είχαν προηγηθεί χίλιες δυο ευκαιρίες για παρέμβαση του Προέδρου, της υπουργού Δικαιοσύνης και του Γενικού Εισαγγελέα, για να μην αντιμετωπίζεται ο Κενάν Αγιάς ως ένας κοινός εγκληματίας.

Η Κύπρος, όμως, προκειμένου να επιβεβαιώσει τη δουλικότητά της, τρώει τα παιδιά της. Παιδί της ήταν και ο Κούρδος διανοούμενος Κενάν Αγιάς, που αναγνωρίστηκε ως πολιτικός πρόσφυγας πριν δέκα χρόνια και ενώ έφτασε στο νησί μας για να ζήσει και να αγωνιστεί για το δίκαιο της πατρίδας του. Εδώ, έκανε δεύτερη πατρίδα, απορρόφησε την αγωνία της Κύπρου και συνέδεσε τον αγώνα των λαών μας, όπως έκαναν πολλοί άλλοι προηγουμένως. Όπως έκανε ο Θεόφιλος Γεωργιάδης, το φάντασμα του οποίου επίσης πλανάται πάνω από το Ανώτατο Δικαστήριο, εκφράζοντας αγανάκτηση και απόγνωση για την απόφαση απόρριψης της έφεσης του Κενάν, του αδερφού μας. 

«Η δίκη εξελισσόταν μέσα, μα η δικαιοσύνη ήταν απ’ έξω». Έκτοτε, η απόφαση κάθεται βραχνάς στο στήθος όλων μας. Το σκοτάδι και η ντροπή σκοτεινιάζουν τον ουρανό, από τη Λεμεσό ως την Κερύνεια και από τον Ακάμα ως την Καρπασία. Η Κύπρος ενεπλάκη και με τη βούλα στον κανιβαλισμό της Τουρκίας και της Γερμανίας, στη διαδικασία εθνοκάθαρσης των Κούρδων, στη φίμωση όσων αντιστέκονται στις διώξεις πολιτικών φρονημάτων, όσο κι αν το αρνούνται οι δικαστές που με ζήλο καταδίκασαν τον Αγιάς ως μέλος του PKK το οποίο οφείλαμε να ευλογούμε, όχι να καταγγέλλουμε. Μα ο ίδιος, περήφανος και συνεπής, ευχήθηκε λευτεριά σε αυτούς που τον εκδίδουν, καθώς τον έσπρωχναν οι αστυνομικοί στην κλούβα μιας δημοκρατίας. «Λευτεριά στην Κύπρο, λευτεριά στο Κουρδιστάν», είπε και σχημάτισε το σύμβολο της νίκης. Γιατί ο ίδιος ξέρει ότι η ελευθερία της Κύπρου περνά από τα βουνά του Κουρδιστάν και το αντίστροφο. Οι παχύδερμοι δήμιοι, οι δικαστές, οι πολιτικοί και όσοι εύχονταν να τον «στείλουμε απ’ εκεί που ήρθε» στάθηκαν δίπλα στην Τουρκία γιατί δεν ξέρουν πώς συλλαβίζεται η ελευθερία. Ούτε θα μάθουν ποτέ. Κράτα καλά, αδερφέ μας Κενάν Αγιάς. 

Φιλελεύθερος