Δίκτυα από το Πακιστάν στέλνουν ένα παλιρροϊκό κύμα ναρκωτικών που κατασκευάζονται στο Αφγανιστάν που ξεπλένουν τον Ινδικό Ωκεανό. Η ηρωίνη και οι μεθαμφεταμίνες που φτάνουν από το Αφγανιστάν αποθηκεύονται στο Πάσνι και στη συνέχεια μεταφέρονται με αλιευτικά σε μεγαλύτερα πλοία ή παραδίδονται σε μικρά λιμάνια πέρα ​​από το χείλος του Ινδικού Ωκεανού. Τα καρτέλ που παρέχουν στους αγρότες προκαταβολές για την καλλιέργεια οπίου συνεργάζονται με τους Ταλιμπάν. Μετά το 1979,  η Διυπηρεσιακή Διεύθυνση Πληροφοριών (ISI) του Πακιστάν άρχισε να ενθαρρύνει τις τζιχαντιστικές ομάδες να συγκεντρώνουν μετρητά διακινώντας ναρκωτικά. Οι γραμμές διακίνησης προς την Ευρώπη διέτρεχαν βόρεια, μέσω του Ιράν στην ανατολική Τουρκία και από την κεντρική Ασία στη Ρωσία. Το καρτέλ του φυγόπονου Dawood Ibrahim Kaskar πρωτοστάτησε στη χρήση των διαδρομών στον Ινδικό Ωκεανό για να φτάσει στις ευρωπαϊκές αγορές, συχνά περνώντας από την Ανατολική Αφρική. Η κουλτούρα της ατιμωρησίας εξακολουθεί να είναι βαθιά ριζωμένη στο Πακιστάν.

Mαγευμένοι από το μεγάλο κενό, οι νηοπομπές των λαθρεμπόρων των Μπαλούχων διέφευγαν το βλέμμα τριών αυτοκρατοριών, σιωπηλά διασχίζοντας τα βουνά του Ζαργκούν Γκαρ και του Σαφέντ Κοχ στην ακτή του Μάκραν. Οινοπνευματώδη ποτά, όπιο, ανταλλακτικά αυτοκινήτων, ραπτομηχανές και μετάξι έρεαν στα βορειοδυτικά σύνορα της Βρετανικής Ινδίας στην Περσία και το Αφγανιστάν. Οι ντόπιοι έμποροι αρνήθηκαν ακόμη και να αγοράσουν νόμιμα εισαγόμενη ζάχαρη. Σε μία μόνο εβδομάδα το καλοκαίρι του 1932, εκατό χιλιάδες αργύρια στάλθηκαν από το Zahedan για διευθέτηση λογαριασμών, όπως είχαν καταγράψει οι Βρετανοί.

Παρόλο που οι λαθρέμποροι θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν την εκτέλεση, ο αυτοκρατορικός νόμος ηττήθηκε από την πονηριά των ιθαγενών. Ο ανιψιός του οπλαρχηγού Idu Khan εργαζόταν για τους βρετανικούς τελωνειακούς συνοριακούς φρουρούς, γράφει ο ιστορικός Mikiya Koyagi , ενώ ο γαμπρός του εργαζόταν στο τμήμα οδικών φρουρών Zahedan του Πέρση βασιλιά.

Έναν αιώνα μετά, οι σύγχρονοι κληρονόμοι αυτών των δικτύων στέλνουν ένα παλιρροϊκό κύμα ναρκωτικών που κατασκευάζονται στο Αφγανιστάν που ξεπλένουν τον Ινδικό Ωκεανό. Την περασμένη εβδομάδα, ένα γαλλικό πολεμικό πλοίο που επιχειρούσε σε πολυεθνική αποστολή στον Κόλπο του Ομάν ανέφερε κατασχέσεις ναρκωτικών με εκτιμώμενη οδική αξία 108 εκατομμυρίων δολαρίων. Νωρίτερα τον μήνα, οι ναυτικές επιχειρήσεις της Ινδίας οδήγησαν στην κατάσχεση 2.500 κιλών μεθαμφεταμίνης και ηρωίνης.

Μιλάμε για τόνους ναρκωτικών των καρτέλ του Αφγανιστάν που φέρουν ως σήματα το φτερωτό άλογο Πήγασος, τον αετό και τον σκορπιό. Αυτά τα σήματα εμφανίστηκαν σε ευρωπαϊκά λιμάνια όπως το Φέλιξστοου, η Αμβέρσα και το Ρότερνταμ, συσκευασμένα έξυπνα σε νόμιμες αποστολές εμπορευματοκιβωτίων.

Όπως και οι πρόγονοί τους της αποικιακής εποχής, οι λαθρέμποροι είναι η οικονομική ραχοκοκαλιά των φτωχών κοινοτήτων στο Αφγανιστάν και το Πακιστάν. Πέρυσι, το Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για τα Ναρκωτικά και το Έγκλημα προειδοποίησε ότι, παρά την εσφαλμένη απαγόρευση των Ταλιμπάν, η σπορά οπίου στο Αφγανιστάν είχε φτάσει σε επίπεδα ρεκόρ. Εγκλωβισμένοι στο πολιτικό σύστημα και παρασυρμένοι από τις υπηρεσίες πληροφοριών του Πακιστάν, τα καρτέλ είναι υπεύθυνα για τη μεταφορά αυτής της συγκομιδής στα λιμάνια του Μπαλουχιστάν και του ευρύτερου κόσμου.

Τα πειρατικά λιμάνια

Βασιζόμενη κυρίως στις υποσημειώσεις της ιστορίας -το πειρατικό ναυτικό της κάποτε προσέλκυσε την οργή των πορτογαλικών αυτοκρατορικών δυνάμεων το 1582 και μια λεηλασία από αντάρτες της φυλής το 1898- η μικροσκοπική αλιευτική πόλη των Μπαλούχων, Πάσνι έχει μετατρέψει την αφάνεια της σε πλεονέκτημα. Ελίτ φυλές όπως οι Μπιζέντζος και οι Καλμάτι  κυριαρχούσαν επί μακρόν στην πόλη, η οποία έχει πληθυσμό μόλις 35.000 κατοίκους, λειτουργώντας ως βασικά στοιχεία του δουλεμπορίου που διαχειριζόταν ο Σουλτάνος ​​του Ομάν. Αργότερα, τους κατείχαν τα ψαροκάικα που διέσχιζαν τις πλούσιες εκβολές του ποταμού Σαντί.

Με επικεφαλής τον γίγαντα Seth Gunj Bakhsh και τους αδελφούς του Seth Murad Jan και Imam Bakhsh Fauji, ο αλιευτικός στόλος του Πάσνι και του Λασμπέλα αποτελεί σήμερα τη ραχοκοκαλιά του αφγανικού εμπορίου ναρκωτικών. Η ηρωίνη και οι μεθαμφεταμίνες που φτάνουν από το Αφγανιστάν αποθηκεύονται στο Πάσνι και στη συνέχεια μεταφέρονται με αλιευτικά σε μεγαλύτερα πλοία ή παραδίδονται σε μικρά λιμάνια πέρα ​​από το χείλος του Ινδικού Ωκεανού.

Δέκα άνδρες που συνελήφθησαν από την αστυνομία του Γκουτζαράτ πέρυσι στο al-Soheili, ένα αλιευτικό σκάφος που μετέφερε 40 κιλά ηρωίνης, ήταν όλοι εργάτες του αλιευτικού στόλου από χωριουδάκια γύρω από το Πάσνι, σύμφωνα με αστυνομικά αρχεία .

Για πολλούς φτωχούς ανθρώπους στην περιοχή, η χρήση ηρωίνης είναι απλώς μέρος ενός ευρύτερου ιστού διακίνησης που αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της τοπικής οικονομίας, γράφουν οι Kiyya Baloch και Niaz Lashari . Έντεκα εκατομμύρια λίτρα καυσίμου υπολογίζεται ότι διοχετεύονται λαθραία από το Ιράν στο Πακιστάν κάθε χρόνο. Μετά τη δολοφονία αρκετών λαθρεμπόρων καυσίμων το 2021, μεγάλης κλίμακας ταραχές ξέσπασαν στο ιρανικό Σιστάν-Μπαλουχιστάν, με εξαγριωμένους κατοίκους να προσπαθούν να εισβάλουν σε κυβερνητικά κτίρια και αστυνομικά τμήματα.

Κάθε μέρος της αποστολής ναρκωτικών από το Αφγανιστάν περιλαμβάνει χαμηλής ποιότητας αλλά αξιόπιστη οικονομική δραστηριότητα. Τα καρτέλ που παρέχουν στους αγρότες προκαταβολές για την καλλιέργεια οπίου συνεργάζονται με τους Ταλιμπάν, με τα έσοδά τους σε δολάρια να συγκρατούν το τζιχαντιστικό κράτος του. Τα καρτέλ πρέπει επίσης να μεριμνήσουν για την προμήθεια χημικών ουσιών όπως ο οξικός ανυδρίτης, το χλωριούχο αμμώνιο και το θείο από το Πακιστάν. Υπάρχουν μάγειρες ναρκωτικών.

Η Υπερπόντια Αποικία του Τουρμπάτ φιλοξενεί πολλούς από τους κορυφαίους διακινητές, ανέφερε ο δημοσιογράφος Ουμέρ Φαρούκ . Οι καλεσμένοι τους, όπως ανακάλυψε η αστυνομία κατά τη διάρκεια των επιδρομών, περιελάμβαναν όμηρους από Τανζανούς, Νιγηριανούς, Υεμενίτες και Ιρανούς, που κρατήθηκαν ως ασφάλεια μέχρι τα καρτέλ τους να πληρώσουν για την παράδοση ναρκωτικών. Οι τρομοκρατικές ομάδες παρέχουν συχνά ασφάλεια στα καρτέλ — έναντι αμοιβής.

Το ναρκοκράτος

Παρόλο που η χαμηλής ποιότητας διακίνηση οπίου ήταν μέρος των συνόρων για αιώνες, η βιομηχανική παραγωγή ηρωίνης ξεκίνησε μετά το 1979, όταν η Διυπηρεσιακή Διεύθυνση Πληροφοριών του Πακιστάν άρχισε να ενθαρρύνει τις τζιχαντιστικές ομάδες να συγκεντρώνουν μετρητά διακινώντας ναρκωτικά. Το καθεστώς του στρατηγού Muhammad Zia-ul-Haq, όπως καταγράφει ο ειδικός David Winston , «ενίσχυσε ένα οικοσύστημα κρατικής προστασίας των εμπόρων ηρωίνης, των κυβερνητικών αξιωματούχων που επωφελήθηκαν από το εμπόριο ηρωίνης και της σημαντικής πολιτικής επιρροής των συνδικάτων ηρωίνης στην κυβέρνηση».

Μετά την άνοδο του πρώτου εμιράτου των Ταλιμπάν, τα καρτέλ θεσμοθετήθηκαν. Ο διοικητής των μουτζαχεντίν Μουλά Νασίμ Αχουντζάντα, όπως αναφέρει η ειδικός Γκρέτσεν Πίτερς , απείλησε ακόμη και τους αγρότες που αρνούνταν να φυτέψουν παπαρούνες με ευνουχισμό.

Οι γραμμές διακίνησης προς την Ευρώπη διέτρεχαν βόρεια, μέσω του Ιράν στην ανατολική Τουρκία και από την κεντρική Ασία στη Ρωσία. Το καρτέλ του φυγόπονου Dawood Ibrahim Kaskar πρωτοστάτησε στη χρήση των διαδρομών στον Ινδικό Ωκεανό για να φτάσει στις ευρωπαϊκές αγορές, συχνά περνώντας από την Ανατολική Αφρική.

Εκθέσεις στα μέσα ενημέρωσης , που αποκαλύπτουν την ύπαρξη εργαστηρίων ηρωίνης που υποστηρίζονται από την ISI σε όλη τη βορειοδυτική περιοχή του Πακιστάν, οδήγησαν σε δημόσια αιτήματα για δράση κατά της ηρωίνης που στοιχίζει τη ζωή νέων στη Δύση. Ελάχιστα έγιναν όμως. Η τότε πρωθυπουργός, Μπεναζίρ Μπούτο, μερικές φορές πετούσε στην Ουάσιγκτον ένα κόκαλο, εκδίδοντας διαβόητους διακινητές όπως ο Μοχάμεντ Ανουάρ Χατάκ και ο Μίρζα Ικμπάλ Μπάιγκ. Λίγοι από τους μεγάλους φορείς εκμετάλλευσης καρτέλ, ωστόσο, συγκινήθηκαν.

Ο σύμμαχος του πρώην στρατιωτικού ηγέτη στρατηγού Περβέζ Μουσάραφ, Mir Imam Bizenjo – πιο γνωστός ως Imam Bheel – θα ονομαζόταν αργότερα επικεφαλής ενός από τα τέσσερα κορυφαία καρτέλ του κόσμου . Ο Waris Khan Afridi, που διορίστηκε υπουργός για τις φυλετικές υποθέσεις από τον πρωθυπουργό Μπούτο, συνελήφθη αργότερα για διακίνηση ηρωίνης. Ο Haji Ayub Afridi, ένα άλλο αξιόλογο αφεντικό ναρκωτικών , έγινε βασικό πρόσωπο στο Islami Jamhoori Ittehad του Nawaz Sharif.

Παρά τον διεθνή χαρακτηρισμό ναρκωτικών του Imam Bheel, συνεχίζει να είναι ένας επιχειρηματίας με επιρροή, επενδύοντας σε στρατιωτικά έργα ακινήτων στο Kalmat Khor, κοντά στο Pasni, αποκάλυψε ο δημοσιογράφος Maqbool Ahmad .

Ο πρώην πρωθυπουργός Ναουάζ Σαρίφ θα ισχυριστεί αργότερα ότι τον προσέγγισαν ο αρχηγός του στρατού, Αντιστράτηγος Μίρζα Ασλάμ Μπεγκ και ο γενικός διευθυντής της ISI, Ασαντ Ντουράνι, για να εξουσιοδοτήσουν μεγάλες διαπραγματεύσεις ναρκωτικών για τη χρηματοδότηση «μιας σειράς μυστικών στρατιωτικών επιχειρήσεων σε απελπιστική ανάγκη. των χρημάτων.”

Η κουλτούρα της ατιμωρησίας εξακολουθεί να είναι βαθιά ριζωμένη στο Πακιστάν. Ο επιχειρηματίας του Καράτσι, Jabir ‘Motiwala’ Siddiq, ο οποίος φέρεται να έχει επενδύσει κεφάλαια καρτέλ σε ακίνητα και χρηματιστήριο, εξασφάλισε την υποστήριξη της κυβέρνησης του Πακιστάν για τις προσπάθειές του να αποφύγει την έκδοσή του στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ζοφερό μέλλον;

Οι προσπάθειες καταστροφής της βιομηχανίας ναρκωτικών μέσω στρατιωτικής βίας ήταν, γενικά, αναποτελεσματικές. Ο οικονομολόγος Ντέιβιντ Μάνσφιλντ υπολόγισε το 2019 ότι οι αεροπορικές επιδρομές που στόχευαν εργοστάσια επεξεργασίας ναρκωτικών στο Αφγανιστάν – εγκαταστάσεις ακατέργαστων υλικών που χρησιμοποιούν λίγα περισσότερα από λίγα μεταλλικά δοχεία και μια πηγή θερμότητας – σπάνια προκάλεσαν σημαντικές απώλειες. Ωστόσο, οι αεροπορικές αποστολές κατά των ναρκωτικών συχνά κοστίζουν εκατομμύρια δολάρια. Ο κύριος κόμβος εμπορίας μεθαμφεταμίνης στο Abdul Wadood Bazaar επεκτάθηκε μετά από βομβαρδισμούς , σύμφωνα με δορυφορικές εικόνες.

Η κατάρρευση του κράτους στο Αφγανιστάν και το Πακιστάν, δείχνει το έργο του μελετητή Shehryar Fazli , θα μπορούσε να κάνει τις προσπάθειες καταπολέμησης των ναρκωτικών ακόμη πιο περίπλοκες. Η επίσημη αστυνόμευση είναι ήδη εξαιρετικά περιορισμένη στο Μπαλουχιστάν, επισημαίνει, με το κράτος να αναθέτει επιχειρήσεις υπεργολαβίας σε φυλετικές ομάδες-πολλές συνένοχοι στο εμπόριο ναρκωτικών.

Όπως ανακάλυψαν οι αυτοκρατορικές αρχές πριν από έναν αιώνα, είναι δύσκολο να πολεμήσεις τις αγορές—ακόμα και για αγαθά τόσο κακόβουλα όσο τα ναρκωτικά. Σε χώρες όπως η Πορτογαλία, οι αρχές έχουν σημειώσει επιτυχία αποποινικοποιώντας τη χρήση ναρκωτικών για προσωπική χρήση και εστιάζοντας στη μείωση της ζήτησης. Η προσπάθεια μείωσης της ζήτησης, όπως έδειξαν οι οικονομολόγοι Sonia Felix, Pedro Portugal και Ana Tavares, οδήγησε σε μείωση της εμπορίας ανθρώπων .

Ο διευθυντής των επιχειρήσεων της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών στο Αφγανιστάν, Τσαρλς Κόγκαν, είπε αργότερα στη δημοσιογράφο Λορέτα Νεπολεόνι ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θυσίασαν τον πόλεμο κατά των ναρκωτικών για να κερδίσουν τον Ψυχρό Πόλεμο. Οι εκατοντάδες χιλιάδες ζωές νέων που εξακολουθούν να καταστρέφονται από τις μεθαμφεταμίνες και την ηρωίνη δείχνουν πόσο μολυσμένη ήταν αυτή η νίκη.

ΠΗΓΗ: theprint.in