Χένρι Κίσινγκερ: «Αν οι πολιτικοί ήταν σοφοί…»

Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρι Κίσινγκερ γίνεται 100 στις 27 Μαΐου. Σε συνέντευξή του στο Zeit Online, συγκεκριμένα, μίλησε για τις συναντήσεις του με τον Πρόεδρο της Ρωσίας και μίλησε ξανά για τον πόλεμο στην Ουκρανία.

“Η σχέση μου με τον Πούτιν ήταν πάντα καθαρά στρατηγική και εννοιολογική. Αρχικά, οι συνομιλίες μας αφορούσαν την κατάσταση στη Γιουγκοσλαβία, για την επέμβαση του ΝΑΤΟ στο Κοσσυφοπέδιο το 1999, και μια πτυχή αυτού ήταν πάντα η διατήρηση της αξιοπρέπειας της Ρωσίας. Στη συνέχεια Τον έβλεπα τακτικά, μία φορά το χρόνο, κυρίως στο γραφείο, μία ή δύο φορές στην εξοχή, αλλά ποτέ σε κοσμικό περιβάλλον, ποτέ στο δείπνο, ήταν πάντα μια συνομιλία κατ’ ιδίαν», είπε ο Κίσινγκερ.

«Δεν νομίζω ότι όλη η ευθύνη βαραίνει τον Πούτιν. Νομίζω ότι ο Πούτιν το παράκανε. Νομίζω ότι είχε την εντύπωση ότι δεν τον έπαιρναν στα σοβαρά. Για αυτόν, η Ουκρανία είναι σύμβολο της ταπείνωσης της Ρωσίας. Όταν τον συνάντησα για πρώτη φορά πριν από πολλά χρόνια, όταν ήταν ακόμη αντιδήμαρχος της Αγίας Πετρούπολης, μου είπε ότι η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης ήταν μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες στην παγκόσμια ιστορία. Ο ίδιος ο πόλεμος και η διεξαγωγή του πολέμου είναι πολύ ανελέητη, η επίθεση πρέπει να αποκρουστεί και υποστηρίζω την ουκρανική και δυτική αντίσταση. Αλλά και σε ένα δοκίμιο το 2014, εξέφρασα σοβαρές αμφιβολίες για το σχέδιο πρόσκλησης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ. Αυτό ξεκίνησε μια σειρά γεγονότων που κατέληξαν σε πόλεμο. Αυτό δεν δικαιολογεί τον πόλεμο, αλλά σκέφτηκα τότε και εξακολουθώ να πιστεύω ότι θα ήταν παράλογο να συνδυάσουμε την ένταξη όλων των πρώην χωρών του ανατολικού μπλοκ στο ΝΑΤΟ με μια πρόσκληση για την Ουκρανία να ενταχθεί επίσης στο ΝΑΤΟ», είπε.

Ο Κίσινγκερ πρόσθεσε: «Σήμερα, είμαι απολύτως υπέρ της αποδοχής της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ μετά το τέλος του πολέμου. Τώρα που δεν υπάρχουν πλέον ουδέτερες ζώνες μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας, είναι καλύτερο για τη Δύση να δεχτεί την Ουκρανία στο ΝΑΤΟ. Αυτό διασφαλίζει ότι οι συγκρούσεις που μπορεί να προκύψουν ξανά μετά το τέλος του πολέμου ή ως αποτέλεσμα μιας ειρηνευτικής συμφωνίας δεν μπορούν να επιλυθούν με μονομερείς επιθέσεις από τη Ρωσία ή την Ουκρανία».