Του James Stavridis

Υποχωρώντας στην αυξανόμενη δικομματική πίεση στο εσωτερικό των ΗΠΑ και στη σημαντική συνηγορία των Ευρωπαίων συμμάχων, η κυβέρνηση του προέδρου Τζο Μπάιντεν αποφάσισε την Παρασκευή να ανοίξει έναν δρόμο για την πλήρη εκπαίδευση και λειτουργία των αμερικανικών μαχητικών αεροσκαφών F-16 “Fighting Falcon”.

Μετά την παροχή συστημάτων αεράμυνας Patriot και αρμάτων μάχης Abrams M1A1, η ανακοίνωση περί των F-16 δείχνει ότι η ομάδα Μπάιντεν είναι πρόθυμη να αναλάβει ένα εύλογο επίπεδο κινδύνου για να παράσχει στους Ουκρανούς μια πλήρη σειρά εργαλείων για να αμυνθούν έναντι της ρωσικής επιθετικότητας.

Αεροσκάφος – “πασπαρτού”

Το F-16 παράγεται από τη δεκαετία του 1980. Θυμάμαι την ανακοίνωση της έγκρισής του το 1976, τη χρονιά κατά την οποία αποφοιτούσα από τη Ναυτική Ακαδημία των Ηνωμένων Πολιτειών. Κατά τη διάρκεια της καριέρας μου, έχω δει αυτό το μαχητικό πολλαπλών ρόλων να αναπτύσσεται στη μάχη από τους πολέμους στα Βαλκάνια και την “Καταιγίδα της Ερήμου” έως τους “αέναους πολέμους” του Αφγανιστάν και του Ιράκ.

Τα F-16 είναι ανθεκτικά, σχετικά απλά στη συντήρηση και τη λειτουργία τους (σε σύγκριση με πιο εξελιγμένα αεροσκάφη όπως τα F-15, F-22 και F-35) και μπορούν να παρέχουν άμυνα αέρος-αέρος έναντι ρωσικών μαχητικών και βομβαρδιστικών, ενώ ταυτόχρονα θα διεξάγουν επίσης θανατηφόρες επιδρομές αέρος-εδάφους εναντίον εχθρικών στρατευμάτων και εξοπλισμού. Τα αεριωθούμενα αεροσκάφη, τα οποία χρησιμοποιούνται από περισσότερες από 24 χώρες παγκοσμίως (συμπεριλαμβανομένων πολλών από τους στενότερους συμμάχους των ΗΠΑ), διαθέτουν μια πολύ ισχυρή αλυσίδα εφοδιασμού με σχεδόν 5.000 αεροσκάφη σε ενεργό λειτουργία.

Γιατί η αμερικανική κυβέρνηση άλλαξε θέση μετά από μήνες αντίθεσης σε αυτή την κίνηση; Και ποιο είναι το σχέδιο για τη χρήση τους στο ουκρανικό πεδίο μάχης;

Κίνδυνοι

Οποιαδήποτε απόφαση για την παροχή προηγμένων οπλικών συστημάτων σε έναν σύμμαχο αποτελεί έναν περίπλοκο υπολογισμό της σχέσης κινδύνου-οφέλους. Οι κίνδυνοι είναι ξεκάθαροι. Παρόλο που τα αεροπλάνα θα παρασχεθούν τεχνικά από Ευρωπαίους συμμάχους, η Ρωσία θα το αντιμετωπίσει ξεκάθαρα ως μια άμεση αμερικανική επέμβαση. Έτσι, υπάρχει πιθανότητα κλιμάκωσης από τη Ρωσία, η οποία πιθανόν να οδηγήσει στη χρήση όπλων μαζικής καταστροφής. Ενώ ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν θα μπορούσε σίγουρα να ασκήσει μια τέτοια επιλογή, είναι πολύ απίθανο να το κάνει λόγω της έντονης αντίθεσης από την Κίνα, τον κύριο υποστηρικτή του, καθώς και από την Ινδία και τον Παγκόσμιο Νότο. Η χρήση πυρηνικού όπλου θα έκανε τα – πολλά – κράτη που βρίσκονται σε ουδέτερη θέση σε σχέση με τη σύγκρουση στην Ουκρανία να στραφούν εναντίον της Ρωσίας.

για τη συνέχεια Capital