Ενέπνευσαν επίσης γυναίκες σε άλλα έθνη της Νότιας Ασίας να βρουν τον δικό τους χώρο στην κοινωνία, τις επιχειρήσεις, τη διακυβέρνηση και την επιχειρηματικότητα σε μια εποχή που δεν είναι όλα καλά με τις γυναίκες στην υποήπειρο.

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας στις 8 Μαρτίου ήταν μια ημέρα για τον εορτασμό και την τιμή ορισμένων διακεκριμένων Ινδών γυναικών, οι οποίες, μέσω καθαρού θάρρους και αντοχής, αγωνίστηκαν για να πραγματοποιήσουν την ελευθερία και την αξιοπρέπεια της ζωής όχι μόνο για τον εαυτό τους αλλά για τις συναδέλφους σε όλη τη χώρα.

Ενέπνευσαν επίσης γυναίκες σε άλλα έθνη της Νότιας Ασίας να βρουν τον δικό τους χώρο στην κοινωνία, τις επιχειρήσεις, τη διακυβέρνηση και την επιχειρηματικότητα σε μια εποχή που δεν είναι όλα καλά με τις γυναίκες στην υποήπειρο.

Ο μετασχηματισμός και ο εκσυγχρονισμός της Ινδίας έγιναν εφικτές όχι λιγότερο από γυναίκες παρά από άνδρες. Αυτές οι γυναίκες συνέβαλαν πάρα πολύ στην προώθηση της δημοκρατίας και της ελευθερίας, της αξιοπρέπειας και της ανύψωσης των γυναικών και των ασθενέστερων τμημάτων και των ανθρώπινων αξιών.

Η Savitribai Phule, που θεωρείται ο πρωτοπόρος του φεμινιστικού κινήματος της Ινδίας, ήταν Ινδή κοινωνικός μεταρρυθμίστρια, εκπαιδευτικός και ποιήτρια από την πολιτεία Μαχαράστρα στην Ινδία. Μαζί με τον σύζυγό της, Mahatma Jyotiba Phule στη Μαχαράστρα, έπαιξε σημαντικό και ζωτικό ρόλο στη βελτίωση των δικαιωμάτων των γυναικών στην Ινδία.

Η Σαβιτριμπάι και ο σύζυγός της ίδρυσαν ένα από τα πρώτα σύγχρονα ινδικά σχολεία θηλέων στην Πούνε, στο Μπχίντε Γουάντα το 1848.

Η Aruna Asaf Ali έγινε πρότυπο θάρρους και πατριωτισμού μεταξύ των γυναικών, ενώ η Ινδία συνέχιζε τον αγώνα της για την ελευθερία ενάντια στο αυτοκρατορικό καθεστώς. Ως ενεργός συμμετέχων στο ινδικό κίνημα ανεξαρτησίας, τη θυμόμαστε ευρέως για την ύψωση της εθνικής σημαίας της Ινδίας στο Gowalia Tank Maidan, στη Βομβάη κατά τη διάρκεια του Κινήματος Quit India το 1942.

Μετά την ανεξαρτησία, παρέμεινε ενεργή στην πολιτική και έγινε η πρώτη Δήμαρχος του Δελχί. Οι γυναίκες στην ανεξάρτητη Ινδία βρίσκουν ένα από τα πρώτα πρότυπα προς μίμηση στον Σουτσέτα Κριπαλάνι, ο οποίος ήταν επίσης Ινδός μαχητής της ελευθερίας και πολιτικός.

Όπως οι σύγχρονοί της Aruna Asaf Ali και Usha Mehta, ήρθε στο προσκήνιο κατά τη διάρκεια του Κινήματος Quit India και συνελήφθη από τους Βρετανούς. Αργότερα συνεργάστηκε στενά με τον Μαχάτμα Γκάντι κατά τη διάρκεια των ταραχών του Διχοτόμου. Τον συνόδευσε στο Noakhali το 1946. Ήταν η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της Ινδίας, υπηρετώντας ως επικεφαλής της κυβέρνησης του Uttar Pradesh από το 1963 έως το 1967.

Η Medha Patkar, μια κοινωνική μεταρρυθμίστρια από τη Μαχαράστρα, έχει εργαστεί για τις φυλετικές κοινότητες στην πολιτεία καταγωγής της, Madhya Pradesh, και Gujarat. Είναι συνώνυμη με το «Narmada Bachao Andolan».

Σε αναγνώριση του έργου της για τους περιθωριοποιημένους και εκτοπισμένους και τους άπορους λόγω αναπτυξιακών έργων, της απονεμήθηκε το διάσημο βραβείο Magsaysay.

Η Ela Bhatt, μια Ινδή διοργανώτρια συνεταιρισμών, ακτιβίστρια και Γκαντιανή είναι ένα παράδειγμα καθαρού θάρρους, θάρρους και πάθους για την ανάταση των γυναικών. Ίδρυσε την Ένωση Αυτοαπασχολούμενων Γυναικών της Ινδίας (SEWA) το 1972 και υπηρέτησε ως Γενικός Γραμματέας της από το 1972 έως το 1996. Κέρδισε πολλά εθνικά και διεθνή βραβεία, όπως το Ramon Magsaysay Award (1977), το Right Livelihood Award (1984) για «βοηθώντας τους παραγωγούς που βασίζονται στο σπίτι να οργανωθούν για την ευημερία και τον αυτοσεβασμό τους» και το Padma Bhushan (1986).

Η Aruna Roy είναι ένας εξαιρετικός κοινωνικός ηγέτης με πάθος να αγωνίζεται για την υπόθεση των εργαζομένων, των αγροτών και των γυναικών. Είναι Πρόεδρος της Εθνικής Ομοσπονδίας Ινδών Γυναικών και ιδρύτρια του Mazdoor Kisan Shakti Sangathan. Υπήρξε στην πρώτη γραμμή μιας σειράς εκστρατειών για τα δικαιώματα των φτωχών και των περιθωριοποιημένων. Τα πιο σημαντικά μεταξύ αυτών των κινημάτων περιλαμβάνουν το Δικαίωμα στην Πληροφόρηση, το Δικαίωμα στην Εργασία (το NREGA) και το Δικαίωμα στην Τροφή.

Ο ακτιβισμός για την εκπαίδευση των φτωχών έχει δει επίσης πολλές γυναίκες να συνεισφέρουν με εξαιρετικό τρόπο. Η Shaheen Mistri είναι ένας από αυτές. Είναι η Διευθύνουσα Σύμβουλος της Teach for India και ίδρυσε επίσης την Akanksha Founder. Έχει κερδίσει παγκόσμια αναγνώριση για την αφοσίωσή της και τη δέσμευσή της στον αγώνα για την εκπαιδευτική ισότητα.

Η Shaheen είναι μέλος της Ashoka (2001), παγκόσμιος ηγέτης για το αύριο στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (2002) και ηγέτης της Asia Society 21 (2006).

Σύμφωνα με τη μεγάλη παράδοση στην Ινδία για τη συμμετοχή των γυναικών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση στις επιστήμες, όπως έγινε από την Dr Anandibai Gopalrao Joshi, την πρώτη Ινδή γιατρό δυτικής ιατρικής, Kamala Sohonie, την πρώτη Ινδή γυναίκα που απέκτησε διδακτορικό στον επιστημονικό κλάδο , η Rajeshwari Chatterjee η πρώτη γυναίκα μηχανικός της Ινδίας και η Kalpana Chawla, η πρώτη αστροναύτης ινδικής καταγωγής που εισέβαλε στο διάστημα, ακόμη και σήμερα οι γυναίκες στην Ινδία διαπρέπουν στην επιστημονική εκπαίδευση και την επιχειρηματικότητα.

Δύο γυναίκες επιστήμονες από τον Ινδικό Οργανισμό Διαστημικής Έρευνας (ISRO) υπήρξαν επίσης σύμβολας ενδυνάμωσης της φωνής των γυναικών στη χώρα. Η Vanitha Muthayya είναι επικεφαλής της δεύτερης διαστημικής αποστολής της χώρας «Chandrayaan-2» ως διευθύντριας του έργου ενώ η Ritu Karidhal είναι η διευθύντρια της αποστολής.

Η Vanitha είναι ειδικός στον χειρισμό δεδομένων και η Ritu έχει συμμετάσχει σε διάφορες αποστολές.

Η Ινδία έχει δημιουργήσει πολλούς επιχειρηματίες ουσίας και μια τέτοια εμπνευσμένη φιγούρα είναι η Sudha Murty. Διακεκριμένη εκπαιδευτικός, συγγραφέας και φιλάνθρωπος, η Murty είναι επίσης πρόεδρος του Ιδρύματος Infosys. Είναι παντρεμένη με τον συνιδρυτή της Infosys, NR Narayana Murthy. Η Murty τιμήθηκε με το Padma Shri, το τέταρτο υψηλότερο βραβείο πολιτών στην Ινδία, το 2006 για το κοινωνικό της έργο.

Νωρίτερα φέτος, επιλέχθηκε για το Padma Bhushan, την τρίτη υψηλότερη διάκριση πολιτών στην Ινδία.

Ένα άλλο πρότυπο για τις επίδοξες γυναίκες είναι η Kiran Mazumdar-Shaw, μία Ινδή δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας. Είναι η εκτελεστική πρόεδρος και ιδρύτρια της Biocon Limited και της Biocon Biologics Limited, μιας εταιρείας βιοτεχνολογίας με έδρα το Bangalore, και πρώην πρόεδρος του Indian Institute of Management, Bangalore.

Ήταν στη λίστα των Financial Times του 2011 με τις 50 κορυφαίες γυναίκες στη λίστα των επιχειρήσεων. Ξεπέρασε τα σκαλοπάτια μέσα από την καθαρή θλίψη και την επιθυμία να είναι μια ανεξάρτητη γυναίκα και να συνεισφέρει στην προώθηση της βιοτεχνολογίας για την παραγωγή φιλικών προς το περιβάλλον βαφών, καθώς και φαρμάκων για τη θεραπεία των καταληκτικών ασθενειών όπως ο καρκίνος και οι βοηθοί.

Η Shehnaz Hussain είναι μια ακόμη γυναίκα που ανεβαίνει από μια μέτρια και συντηρητική οικογένεια σε ασύλληπτα ύψη στον κόσμο της περιποίησης ομορφιάς. Έχει λάβει διεθνή αναγνώριση για την πρωτοπορία στο κίνημα περιποίησης της ομορφιάς με βότανα και για την ανάδειξη της ινδικής φυτικής κληρονομιάς της Αγιουρβέδα παγκοσμίως.

Ένα από τα μεγαλύτερα σύγχρονα εικονίδια θάρρους, σκληρότητας, αντοχής και κοινωνικής δέσμευσης είναι ο σημερινός Ινδός Πρόεδρος, Droupadi Murmu. Γεννημένη σε μια οικογένεια Santali στο χωριό Uparbeda στην περιοχή Baidaposi του Raiangpur, Odisha, διέσχισε έναν βραχώδη δρόμο από την εκπαίδευση και τη δουλειά μέχρι το γάμο και αργότερα υπέμεινε τον πόνο της απώλειας των αγαπημένων της.

Στις 26 Ιουλίου 2022, ορκίστηκε ως η 15η Πρόεδρος της Ινδίας, και έγινε η πρώτη γυναίκα φυλής που έφτασε στην υψηλότερη εκτελεστική θέση στην Ινδία. Είναι η νεότερη και η πρώτη που γεννήθηκε μετά την ανεξαρτησία της Ινδίας το 1947 που εξελέγη Πρόεδρος.

Αυτές οι γυναίκες είναι εικόνες για όλες τις γυναίκες, και ειδικά για εκείνες στην ινδική υποήπειρο. Όχι μόνο έχουν ανοίξει ένα μονοπάτι για τις συναδέλφους τους να κυνηγήσουν τα όνειρά τους, αλλά έχουν κάνει επίσης πολλή καλή δουλειά για το έθνος και τους περιθωριοποιημένους ανθρώπους του. (ΕΝΑ I)