Του Joseph Dempsey

Η Βόρεια Κορέα τίμησε την 75η επέτειο του Κορεατικού Λαϊκού Στρατού στις 8 Φεβρουαρίου 2023 και χρησιμοποίησε την καθιερωμένη παρέλαση που σηματοδοτεί την περίσταση ως ευκαιρία για να αποκαλύψει στον κόσμο πιθανώς ένα νέο πυραυλικό σύστημα.

Το μεγάλο φινάλε περιελάμβανε τουλάχιστον πέντε βαρέα οχήματα μεταφοράς – ανύψωσης – εκτόξευσης που φαίνεται να βασίζονται σε ένα γνωστό πλαίσιο που είχε προσαρμοστεί για πολλούς διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους υγρού καυσίμου (ICBM) στο παρελθόν. Κάθε ένα από τα οχήματα εκτοξευτή, ωστόσο, έφερε μεγάλα κάνιστρα που συνήθως συνδέονται με την τοποθέτηση και την εκτόξευση πυραύλων στερεού καυσίμου. Πιθανοί αντίστοιχου μεγέθους πύραυλοι στέρεου καυσίμου που μπορεί να υπήρχαν παρέμειναν ωστόσο εκτός οπτικού πεδίου. Είναι πιθανό ότι ο Λαϊκός Στρατός της Κορέας έχει ήδη ενσωματώσει αυτούς τους πυραύλους στα οχήματα εκτοξευτή και τους έχει αφαιρέσει από τα κάνιστρα για την παρέλαση. Δεν είναι η πρώτη φορά που παρουσιάζονται κάνιστρα παρόμοιου μεγέθους, με δύο άλλα σχέδια κινητών εκτοξευτών να παρελαύνουν τον Απρίλιο του 2017. Οι περιπτώσεις αυτές, εκ των υστέρων, μπορεί να ήταν δείκτες πρόθεσης και όχι πραγματικής εξέλιξης. Οι μετέπειτα πρόοδοι της Βόρειας Κορέας στον σχεδιασμό ICBM και κινητήρων στερεού καυσίμου υποδηλώνουν ότι η εμφάνιση αυτών των νέων εκτοξευτών έχει μεγαλύτερη σημασία. 

Θέτοντας στέρεες βάσεις για φιλοδοξίες 

Η Πιονγκγιάνγκ έχει πραγματοποιήσει επιτυχημένες πτητικές δοκιμές τριών διαφορετικών τύπων ICBM από το 2017, αν και η επιχειρησιακή κατάσταση αυτών των συστημάτων είναι ασαφής. Κάθε ένα βασίζεται σε διαβρωτικά και τοξικά μείγματα υγρών προωθητικών, που σημαίνει ότι οι πύραυλοι δεν μπορούν να παραμείνουν με καύσιμο για παρατεταμένες περιόδους. Κατά συνέπεια, τροφοδοτούνται με καύσιμο πριν από την εκτόξευση σε μια διαδικασία που μπορεί να διαρκέσει ώρες και απαιτεί εξειδικευμένο εξοπλισμό. Αυτή η διαδικασία μπορεί επίσης να παρέχει στους αντιπάλους μια οπτική ένδειξη για τις προετοιμασίες εκτόξευσης και χρόνο για τον εντοπισμό, την αντίδραση και την εξουδετέρωση ενός πυραύλου πριν από την εκτόξευση. Στην περίπτωση των ICBM της Βόρειας Κορέας – ειδικά του τεράστιου Hwasong-17 – πολλοί αναλυτές δεν είναι βέβαιοι ότι μπορούν να ανυψωθούν με ασφάλεια από μια οριζόντια θέση όταν τροφοδοτηθούν πλήρως. Εάν όντως δεν μπορούν, οι πύραυλοι θα πρέπει να παραμείνουν στην κατακόρυφη θέση βολής για επιπλέον χρονικό διάστημα στο σημείο εκτόξευσης, προσφέροντας μια ακόμη πιο σαφή προειδοποίηση στους παρατηρητές. 

Οι πύραυλοι στέρεου καυσίμου έχουν ένα βασικό πλεονέκτημα έναντι των πυραύλων υγρού καυσίμου στο ότι τροφοδοτούνται από το σημείο της κατασκευής. Επομένως, επιτρέπουν στους χειριστές να διατηρούν υψηλή κατάσταση ετοιμότητας και τη δυνατότητα εκτόξευσης μέσα σε λίγα λεπτά, ανάλογα με τη βάση. Καθώς τα πληρώματα εκτόξευσης δεν χρειάζεται να τροφοδοτούν με καύσιμο τους πυραύλους και δεν χρειάζονται άμεση πρόσβαση σε αυτούς, μπορούν να τοποθετούνται σε σφραγισμένα δοχεία που αυξάνουν την ασφάλεια των πυραύλων, κάτι που είναι ιδιαιτέρως σημαντικό σε περιπτώσεις παρατεταμένης προς τα εμπρός ανάπτυξης. Η υποδομή τροφοδοσίας είναι επίσης λιγότερο παρατηρήσιμη, γεγονός που μειώνει τις ευκαιρίες ανίχνευσης από έναν αντίπαλο. 

Η επιθυμία της Βόρειας Κορέας να αναπτύξει συστήματα στέρεων καυσίμων έγινε σαφής το 2019, όταν επέδειξε σχέδια για μια νέα γενιά βαλλιστικών πυραύλων μικρού βεληνεκούς στερεού καυσίμου και κινητήρες στερεών μεγαλύτερης διαμέτρου για βαλλιστικούς πυραύλους μεσαίου βεληνεκούς. 

Σε προγενέστερο στάδιο του πυραυλικού προγράμματος της Βόρειας Κορέας, οι ICBM υγρού καυσίμου αντιπροσώπευαν τον ταχύτερο και ευκολότερο δρόμο για την επίτευξη του ιστορικού στόχου της χώρας να είναι σε θέση να απειλήσει τις ηπειρωτικές Ηνωμένες Πολιτείες. Η προσθήκη ICBM στέρεου καυσίμου στην πυραυλική δύναμη θα το καθιστούσε πιο αξιόπιστο στρατηγικό αποτρεπτικό μέσο παρέχοντας μια πιο ικανή, λιγότερο ευάλωτη προληπτική και ανταποδοτική ικανότητα. Ως εκ τούτου, υπήρχε η υποψία ότι η Πιονγκγιάνγκ φιλοδοξούσε εδώ και καιρό να εφαρμόσει ένα τέτοιο σύστημα και εκφράστηκε δημοσίως από τον Κιμ Γιονγκ Ουν τον Ιανουάριο του 2021.  

Όλο και πιο κοντά η διεύθυνση 

Ενώ οι παρελάσεις μεταφορέων – ανυψωτών – εκτοξευτών μπορεί να υποδεικνύουν πρόοδο προς τον στόχο της απόκτησης ICBM στέρεων καυσίμων, ένα πιο ουσιαστικό ορόσημο φέρεται να επετεύχθη τον Δεκέμβριο του 2022 με μια δοκιμή ενός νέου μεγάλης διαμέτρου κινητήρα στερεού καυσίμου, υπό την επίβλεψη του Κιμ στο το Κέντρο Εκτόξευσης Δορυφόρων Sohae. Αν και δεν περιγράφηκε συγκεκριμένα ως δοκιμή κινητήρα ICBM, τα κρατικά μέσα ενημέρωσης της Βόρειας Κορέας ανακήρυξαν ότι η δοκιμή ήταν “στρατηγικής σημασίας”. Η ισχυριζόμενη δύναμη 140 τόνων που παράγεται από τον κινητήρα υποδεικνύει την καταλληλότητά του για το πρώτο στάδιο ενός ICBM, πιθανώς με μάζα περίπου 100-115 τόνων.

Τα κρατικά μέσα ενημέρωσης ισχυρίστηκαν επίσης ότι η δοκιμή επαλήθευσε την “τεχνολογία ελέγχου διανύσματος ώθησης” και δημοσίευσαν συνοδευτικές εικόνες που δείχνουν ότι ο κινητήρας μπορεί να διέθετε ένα αναδιπλούμενο ακροφύσιο εξάτμισης. Μικρότεροι υπάρχοντες βορειοκορεατικοί πύραυλοι στερεού καυσίμου χρησιμοποιούν πτερύγια τζετ για έλεγχο διεύθυνσης. Αυτά είναι ακατάλληλα για μεγαλύτερους και ισχυρότερους κινητήρες λόγω της μεγαλύτερης θερμικής υποβάθμισης των πτερυγίων, τα οποία τοποθετούνται απευθείας στη ροή των καυσαερίων. Ως εκ τούτου, η Βόρεια Κορέα έχει αρχίσει να υιοθετεί ακροφύσια για τους ICBM υγρών καυσίμων της, ένα χαρακτηριστικό σχεδιασμού που θα μπορούσε να ανοίξει τον δρόμο για την ανάπτυξη πυραύλων στερεού καυσίμου μεγαλύτερου βεληνεκούς. 

Επόμενα βήματα 

Το 2017, η Βόρεια Κορέα πραγματοποίησε την πρώτη της επιτυχημένη δοκιμαστική εκτόξευση ICBM λιγότερο από τέσσερις μήνες μετά την επίδειξη μιας δοκιμής εδάφους του σχετικού κινητήρα υγρού καυσίμου. Δεν είναι σαφές πότε μπορεί να πραγματοποιηθεί δοκιμαστική εκτόξευση ICBM στερεού καυσίμου, αλλά η προκλητική φύση και η προπαγανδιστική αξία των δοκιμών πυραύλων σημαίνει ότι το χρονοδιάγραμμα ανάπτυξης της τεχνολογίας δεν είναι το μόνο στοιχείο που θα καθοδηγήσει την απόφαση. 

Παρά την επιθυμία του Κιμ να κατέχει ένα ICBM στερεού καυσίμου, οι Βορειοκορεάτες προγραμματιστές ενδέχεται να αντιμετωπίσουν ορισμένες τεχνολογικές προκλήσεις. Τα στέρεα προωθητικά παρέχουν μικρότερη απόδοση ώθησης σε βάρος από τα συστήματα υγρού καυσίμου, πράγμα που σημαίνει ότι οι κατασκευαστές πιθανότατα θα προσπαθήσουν να ελαχιστοποιήσουν το βάρος του πυραύλου για να επεκτείνουν το βεληνεκές του, προσπαθώντας να πλησιάσουν τα 15.000 χιλιόμετρα που ο Κιμ έχει διαφημίσει δημοσίως. Και ενώ η Βόρεια Κορέα έχει φαινομενικά αποκτήσει την τεχνολογία για την παραγωγή προηγμένου ελαφρού περιβλήματος για ορισμένους υπάρχοντες πυραύλους στερεού καυσίμου, δεν είναι σαφές εάν διαθέτει μηχανήματα ικανά να παράγουν ένα περίβλημα αρκετά μεγάλο για ένα ICBM. 

Το κάνιστρο που παρήλασε στις 8 Φεβρουαρίου έδειξε ότι η Βόρεια Κορέα σκοπεύει να χρησιμοποιήσει μια μέθοδο “ψυχρής εκτόξευσης” στην οποία ο πύραυλος αναγκάζεται να βγει από το κάνιστρο με συμπιεσμένο αέριο πριν από την ανάφλεξη. Ενώ η Βόρεια Κορέα έχει επιδείξει κάποια επάρκεια σε αυτόν τον τομέα, κάτι τέτοιο με βαρείς πυραύλους μπορεί να παρουσιάσει νέες προκλήσεις. Ως εκ τούτου, αναμένεται μια σειρά δοκιμών εκτίναξης πριν από οποιαδήποτε δοκιμή πτήσης. 

Σε περίπτωση εκτόξευσης ICBM στερεού καυσίμου, είναι πιθανό να πραγματοποιηθεί με τον πύραυλο σε ανυψωμένη τροχιά προκειμένου να αποφευχθούν προκλητικές υπερπτήσεις (όπως με όλες τις προηγούμενες δοκιμές ICBM). Αυτό θα επέτρεπε μια δοκιμή πλήρους καύσης των κινητήρων και θα παρείχε μια ένδειξη για το βεληνεκές του πυραύλου, αλλά θα άφηνε ορισμένα ερωτήματα αναπάντητα – συγκεκριμένα τη δυνατότητα επιβίωσης και την ακρίβεια σε επιχειρησιακώς ρεαλιστικό βεληνεκές. 

Δείτε τη δημοσίευση του πρωτότυπου άρθρου εδώ