Η αντεπίθεση της Ρωσίας βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και περίπου τρεις εβδομάδες. Ωστόσο, το Κρεμλίνο δεν έχει καταγράψει καμία επιτυχία. Γιατί ο στρατηγός Πούτιν κάνει ένα σημαντικό λάθος, σημειώνει η Welt. Στο τέλος, θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για το Κίεβο να ξεκινήσει μια επιτυχημένη αντεπίθεση, όπως έκανε κάποτε στο Χάρκοβο και τη Χερσώνα.

Ορισμένοι Ρώσοι στρατιωτικοί μπλόγκερ άσκησαν κριτική στην ομιλία που εκφώνησε την Τρίτη ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν με αφορμή τη συμπλήρωση ενός έτους πολέμου. Είπαν ότι δεν κατονόμασε τους υπεύθυνους για τις πολυάριθμες στρατιωτικές ήττες της Ρωσίας, ούτε διατύπωσε στρατηγικούς στόχους για το μέλλον.

Αυτό μπορεί να οφείλεται, μεταξύ άλλων, στο γεγονός ότι ο Πούτιν ήθελε στην πραγματικότητα να ανακοινώσει αποφασιστικές τομές στο Ντονμπάς για την επέτειο του πολέμου. Αλλά δεν φαίνεται να συμβαίνει κάτι τέτοιο, παρά τις εβδομάδες εντατικοποιημένων ρωσικών επιθέσεων.

“Η ρωσική χειμερινή επίθεση, η οποία ξεκίνησε λίγο πολύ πριν από τρεις εβδομάδες, έχει αποφέρει μέχρι στιγμής μικρή πρόοδο για τις ρωσικές δυνάμεις”, γράφει για παράδειγμα ο Μάικλ Κόφμαν, ειδικός στον ρωσικό στρατό στο αμερικανικό Κέντρο Ναυτικής Ανάλυσης. “Η κακή ποιότητα των δυνάμεων, η απώλεια πολλών χαμηλόβαθμων αξιωματικών και οι περιορισμοί σε πυρομαχικά και εξοπλισμό περιορίζουν τις επιθετικές δυνατότητες των Ρώσων”.

Σύμφωνα με τον Κόφμαν, η ρωσική επίθεση αποτελείται από πέντε έως έξι άξονες επίθεσης, αντί να επικεντρώνεται σε ένα μόνο τμήμα του μετώπου και να διεισδύει εκεί με μεγάλη δύναμη. Η Ρωσία απειλεί έτσι να εγκλωβιστεί ξανά, όπως στην αρχή του πολέμου.

Τα κομβικά σημεία των ρωσικών επιθέσεων κυμαίνονται από το Σβατόβεκαι την Κρεμίνα στα βόρεια, όπου η Ρωσία προσπαθεί να προχωρήσει προς το Λίμαν και το Κουπιάνσκ, μέσω των Μπαχμούτ, Αβντίβκα, Μαρτζίνκα και Γούχλενταρ νοτιότερα. Σε όλα αυτά τα τμήματα του μετώπου, οι Ρώσοι κατόρθωσαν να επιτύχουν μόνο μικρά τακτικά χερσαία κέρδη, αλλά υπέστησαν εξαιρετικά υψηλές απώλειες τόσο σε άνδρες όσο και σε υλικό.

Στο Μπαχμούτ, για παράδειγμα, οι Ρώσοι στέλνουν εδώ και μήνες κύματα πεζικού προς τα εμπρός, τα οποία καταστρέφονται τακτικά. Οι Times ανέφεραν πριν από λίγες ημέρες, επικαλούμενοι πηγές πληροφοριών του ΝΑΤΟ, ότι η Ρωσία πληρώνει για κάθε 100 μέτρα γης που κερδίζει στην Ουκρανία με την απώλεια 2.000 στρατιωτών.

Η επίθεση στο Γουχλεντάρ ήταν παρόμοια καταστροφική όπως και στο Μπαχμούτ, όπου οι Ρώσοι έχασαν περισσότερα από 30 τεθωρακισμένα οχήματα μέσα σε μόλις 24 ώρες κατά την έναρξη της νέας τους επίθεσης και έκτοτε απωθήθηκαν και εκδιώχθηκαν ξανά και ξανά από τις ουκρανικές δυνάμεις.

Σύμφωνα με ουκρανικές πηγές, δύο επίλεκτες ρωσικές ταξιαρχίες, η 155η και η 40η Ταξιαρχία Πεζικού Πεζικού, αποδεκατίστηκαν στο Γούγλενταρ επειδή οι Ρώσοι έκαναν στοιχειώδη λάθη. Προφανώς δεν εκτίμησαν σωστά το ανοιχτό έδαφος και το γεγονός ότι τα πεδία εκεί ήταν γεμάτα με αντιαρματικές νάρκες.

Και φαίνεται επίσης ότι αιφνιδιάστηκαν από τη δύναμη των ουκρανικών μονάδων. Πιο βόρεια, στην Κρεμίνα, η ρωσική προέλαση δεν εξελίσσεται προφανώς ούτε αυτή όπως είχε προγραμματιστεί. Για παράδειγμα, οι Ρώσοι φέρονται να έχουν χάσει 14 τεθωρακισμένα οχήματα στο δάσος εκεί τις τελευταίες ημέρες.

“Είναι απορίας άξιον το γεγονός ότι μετά από όλες τις αποτυχίες του περασμένου έτους, ο ρωσικός στρατός συνεχίζει πεισματικά να ακολουθεί μια αποτυχημένη στρατηγική, εξαπλώνοντας μια επίθεση σε μια τεράστια έκταση του μετώπου αντί να συγκεντρώσει τις δυνάμεις του σε ένα μέρος για να προσπαθήσει να κάνει μια διάσπαση”, λέει ο στρατιωτικός εμπειρογνώμονας Ντμίτρι Αλπέροβιτς.

Στην πραγματικότητα, πολλοί εμπειρογνώμονες αμφιβάλλουν ότι η Ρωσία διαθέτει σήμερα επαρκείς δυνατότητες για μεγάλες προόδους. “Οι επιθετικές επιχειρήσεις απαιτούν καλά εκπαιδευμένους και εξοπλισμένους στρατιώτες και κορυφαίους ηγέτες, καθώς και λεπτομερή σχεδιασμό και ασκήσεις σε όλα τα επίπεδα”, γράφει για παράδειγμα ο Αυστραλός στρατιωτικός στρατηγός και πρώην στρατηγός Μικ Ράιαν. “Δεκάδες χιλιάδες νέοι, άπειροι στρατιώτες που ενσωματώνονται σε έναν εξαντλημένο και εξαντλημένο ρωσικό στρατό δεν παρέχουν αυτή την ικανότητα”.

Οι ρωσικές απώλειες που ανέφεραν οι Ουκρανοί, οι οποίες δεν μπορούν να επαληθευτούν ανεξάρτητα, αλλά τουλάχιστον αποκαλύπτουν τάσεις, δείχνουν ότι ο ρωσικός στρατός χειροτερεύει, δεν βελτιώνεται – παρά την κινητοποίηση 300.000 νέων νεοσύλλεκτων. “Είναι εντυπωσιακό το πόσο έχουν αυξηθεί οι αριθμοί τους τελευταίους δύο μήνες, σχεδόν τετραπλασιάστηκαν”, γράφει ο Φίλιπς Ο’ Μπράιαν, στρατιωτικός εμπειρογνώμονας στο Πανεπιστήμιο St Andrews της Σκωτίας.

Την περίοδο από τον Απρίλιο έως τον Ιούνιο, είπε, η Ρωσία έχανε περίπου 200 στρατιώτες την ημέρα, αλλά τώρα έχανε περίπου 800. Ταυτόχρονα, όμως, τα ρωσικά κέρδη εδάφους είχαν μειωθεί σημαντικά. “Αυτό σημαίνει ότι η επιθετική δύναμη του ρωσικού στρατού μειώνεται και η αμυντική δύναμη της Ουκρανίας αυξάνεται”, δήλωσε ο Ο’ Μπράιαν. “Αυτή είναι η μεγάλη ιστορία των τελευταίων δύο μηνών, όχι μια “μαζική” ρωσική επίθεση”.

Είναι αμφισβητήσιμο, ωστόσο, αν η πίεση που ασκούν σήμερα οι Ρώσοι στις γραμμές του μετώπου αντιπροσωπεύει πραγματικά την αναμενόμενη μεγάλη επίθεση ακόμη. Ο πρώην στρατηγός Ράιαν, για παράδειγμα, βλέπει τις επιθέσεις των τελευταίων εβδομάδων περισσότερο ως προπαρασκευαστικές ενέργειες για να δοκιμαστεί η αντίσταση των ουκρανικών γραμμών. Πιστεύει ότι θα υπάρξουν πολλά κύματα ρωσικών επιθέσεων από το Σουατόβε στα βόρεια μέχρι το Γουχλεντάρ στα νότια.

Αλλά ο Ράιαν είναι επίσης επιφυλακτικός για τις πιθανότητες επιτυχίας των Ρώσων. “Όταν οι Ρώσοι ξεκινήσουν την κύρια επίθεσή τους τις επόμενες εβδομάδες και μήνες, είναι απίθανο να επιτύχουν τολμηρές επιχειρησιακές διεισδύσεις που θα τους οδηγήσουν βαθιά στο ουκρανικό έδαφος, θα καταστρέψουν την υλικοτεχνική υποδομή, το πυροβολικό και τα επιτελεία και θα διαλύσουν τις ουκρανικές άμυνες”, δήλωσε ο Ράιαν.

Ωστόσο, θα είναι μια άβολη περίοδος για την ουκρανική στρατιωτική ηγεσία, διότι θα πρέπει να κρατήσει τις ισορροπίες. Από τη μία δεν πρέπει να χάσει πολύ έδαφος και από την άλλη δεν πρέπει να δεχτεί πολλές δικές της απώλειες, ώστε να έχει ακόμα αρκετές δυνάμεις για τις δικές της επιθέσεις όταν οι Ρώσοι θα έχουν εξαντληθεί.

Ο ειδικός σε θέματα Ρωσίας, Κόφμαν πιστεύει, για παράδειγμα, ότι θα μπορούσε να υπάρξει μια τακτική απόσυρση των Ουκρανών από το Μπαχμούτ τις επόμενες εβδομάδες. Σε αντίθεση με τον Ράιαν, ωστόσο, δεν υποθέτει ότι η Ρωσία έχει πολλά ακόμη να προσθέσει. “Υπάρχουν ελάχιστες ενδείξεις ότι μια πρόσθετη ρωσική δύναμη συγκρατείται”, δήλωσε ο Κόφμαν.

“Ως εκ τούτου, είμαι επιφυλακτικός ότι επίκειται άλλη μια εαρινή επίθεση. Για να πραγματοποιήσει μια τέτοια επιχείρηση, η Ρωσία θα χρειαζόταν πιθανότατα ένα δεύτερο κύμα κινητοποίησης εκ των προτέρων, το οποίο δεν συνέβη ποτέ”. Και το οποίο ο Πούτιν δεν ανακοίνωσε ούτε την Τρίτη.

Ο Κόφμαν πιστεύει ότι η καλύτερη στρατηγική για την Ουκρανία είναι να απορροφήσει τις ρωσικές επιθέσεις και να εξαντλήσει το επιθετικό δυναμικό των Ρώσων – και στη συνέχεια να εξαπολύσει μια αντεπίθεση αργότερα την άνοιξη, όταν τα σύγχρονα οχήματα πεζικού και τα άρματα μάχης από τη Δύση θα έχουν ενσωματωθεί στις ουκρανικές μονάδες. “Εάν οι Ρώσοι εξαντλήσουν τα πυρομαχικά τους, τα καλύτερα στρατεύματά τους και τον εξοπλισμό τους, τότε θα αποδυναμωθεί και η ρωσική αμυντική ικανότητα γενικά”, λέει ο Κόφμαν.

Έτσι, είναι πολύ πιθανό η ανυπομονησία της ηγεσίας στη Μόσχα, που ήθελε να επιδείξει επιτυχίες στην επέτειο της εισβολής, να γίνει μειονέκτημα για τον ρωσικό στρατό, ο οποίος προφανώς δεν είναι ακόμη επαρκώς προετοιμασμένος για μια επίθεση, για δεύτερη φορά σε αυτόν τον πόλεμο.

Σύμφωνα με τον Kόφμαν, ο αρχιστράτηγος Σεφγκέι Σουροβίκιν, ο οποίος απομακρύνθηκε στις αρχές Ιανουαρίου και αντικαταστάθηκε από τον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Βάλερι Γερασίμοφ, προτίμησε μια αμυντική στρατηγική με επίκεντρο την ανασυγκρότηση των δυνάμεων της χώρας. “Προτίμησε να αμυνθεί απέναντι σε μια ουκρανική επίθεση. Στη συνέχεια ήθελε να εξαπολύσει μια επίθεση αργότερα το καλοκαίρι και να προσπαθήσει να καταλάβει το Ντονμπάς”, δήλωσε ο Κόφμαν.

“Αντ’ αυτού, ο Γερασίμοφ εξαντλεί τώρα τις ρωσικές δυνάμεις με μια άχρηστη σειρά επιθετικών επιχειρήσεων που μπορεί να επιτύχουν κάποια κέρδη εδάφους, όπως στο Μπαχμούτ, αλλά αυτό δεν θα αλλάξει τη στρατηγική εικόνα”. Έτσι, η δεύτερη μάχη για το Ντονμπάς θα μπορούσε και πάλι να αφήσει τη Ρωσία ευάλωτη στις ουκρανικές αντεπιθέσεις, όπως είδαμε στο Χάρκοβο και τη Χερσώνα το περασμένο φθινόπωρο.

capital.gr