Του Simon Constable

Έπειτα από ένα χρόνο πολέμου στην Ουκρανία, ένα μεγάλο think tank κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι κυρώσεις δεν θα συντρίψουν τη ρωσική οικονομία. Οι ερευνητές της έκθεσης συνειδητοποίησαν επίσης ότι η επιβολή κυρώσεων στην Κίνα μπορεί να είναι κάτι παραπάνω από δύσκολη, δεδομένου του πόσο εξαρτημένες μεταξύ τους είναι οι οικονομίες ΗΠΑ – Κίνας.

Η έκθεση από το CSIS (το Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών) έχει ως εξής (τα έντονα γράμματα είναι οι δικές μου προσθήκες).

– “Ενώ τα οικονομικά μέτρα βλάπτουν τη ρωσική οικονομία, έχουν προκαλέσει μικρότερη ζημιά από ό,τι πολλοί προέβλεπαν -εν μέρει λόγω των συνεχιζόμενων ενεργειακών εξαγωγών της Ρωσίας- και είναι απίθανο να γάλουν τη Ρωσία νοκ-άουτ”.

Με άλλα λόγια, ο στόχος του πλήρους “ακρωτηριασμού” της Ρωσίας και στη συνέχεια της γρήγορης παύσης του πολέμου θεωρείται πλέον ανέφικτος.

Τουλάχιστον εν μέρει αυτή η συνειδητοποίηση ήρθε μετά την ανάκαμψη της Ρωσίας από μια νομισματική πτώση πέρυσι. Το δολάριο αντιστοιχούσε σε περίπου 81 ρούβλια στις 23 Φεβρουαρίου (σ.σ. μία ημέρα πριν την εισβολή στην Ουκρανία) του περασμένου έτους, αλλά γρήγορα το ρούβλι εξασθένησε σε ισοτιμία 1 δολάριο στα 132 ρούβλια στις αρχές Μαρτίου. Ωστόσο, το νόμισμα ανέκαμψε γρήγορα και πρόσφατα το δολάριο κινούνταν στα 76 ρούβλια, περίπου εκεί που βρισκόταν πριν από την εισβολή. Για πολλές χώρες η ισχύς του νομίσματος αντανακλά την υγεία της.

Παρ’ όλα αυτά, η ανακτηθείσα δύναμη υπονόμευσε αυτό που το CSIS θεωρούσε ως σημαντικό στόχο των κυρώσεων: τη συντριβή της (σ.σ. ρωσικής) οικονομίας. Η έκθεση του think tank ανέφερε τα εξής:

– “Οι ελπίδες για αποσταθεροποίηση της Ρωσίας διαψεύστηκαν μετά την ανάκαμψη του τραπεζικού τομέα και της συναλλαγματικής ισοτιμίας της Ρωσίας. Ο πρωταρχικός στόχος τώρα είναι να μειωθεί η ικανότητα της Ρωσίας να “ταΐζει” τον πόλεμό της μέσω της οικονομικής φθοράς. Οι κυρώσεις το πετυχαίνουν αυτό σε κάποιο βαθμό, αλλά είναι απίθανο να είναι τόσο αποφασιστικές όσο τα αποτελέσματα στο πεδίο της μάχης”.

Η φράση-κλειδί σε αυτό το απόσπασμα είναι ότι οι κυρώσεις “είναι απίθανο να είναι τόσο αποφασιστικές όσο τα αποτελέσματα στο πεδίο της μάχης”.

Με άλλα λόγια, οι κυρώσεις δεν θα έχουν αρκετή ισχύ ώστε να αλλάξουν την πορεία του πολέμου.

Η μεγαλύτερη πρόκληση

Ωστόσο, η πιο περίπλοκη πρόκληση είναι τι θα γίνει αν η Κίνα εισβάλει στην Ταϊβάν, κάτι που υπόσχεται να κάνει εδώ και αιώνες.

Η επιβολή ανάλογων κυρώσεων και ελέγχων των εξαγωγών στην Κίνα θα ήταν πολύ πιο δύσκολη και θα προκαλούσε μεγάλες διαταραχές στην παγκόσμια οικονομία”, αναφέρεται στην έκθεση του CSIS.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι οικονομίες ΗΠΑ – Κίνας εξαρτώνται η μία από την άλλη, με την πρώτη να βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στη δεύτερη για βιομηχανικά προϊόντα. Ακόμη,, πρόκειται για τις δύο μεγαλύτερες οικονομίες στον κόσμο και οτιδήποτε διαταράξει μία από τις δύο ή και τις δύο θα έχει συνέπειες σε παγκόσμιο επίπεδο.

Αλλά ίσως το πιο χαρακτηριστικό σχόλιο της έκθεσης είναι το εξής: “Οι κυρώσεις θα πρέπει να θεωρούνται συμπληρωματικές, αλλά όχι υποκατάστατο της στρατιωτικής αποτροπής”.

Αυτό ακριβώς!

Forbes