Ακολουθήστε μας

Αναλύσεις

Τι έχει στο μυαλό του ο Ερντογάν όταν μας απειλεί ότι «θα έρθει νύχτα»…

Δημοσιεύτηκε στις

Πώς η Τουρκία μπορεί να αξιώσει λύσεις-πακέτο σε Κύπρο και Αιγαίο

Πώς η Τουρκία επιδιώκει να θέσει την Ελλάδα στο δίλημμα: Πόλεμος ή διάλογος για αποστρατιωτικοποίηση – Πώς η Τουρκία σε περίπτωση κρίσης στο Αιγαίο κλείνει τις πύλες του, για να θέσει την Κύπρο σε ομηρεία και να εκβιάσει την Ελλάδα σε λύση-πακέτο…

«Θα έρθουμε νύχτα»! Αυτή είναι η μόνιμη επωδός του Τούρκου Προέδρου, Ταγίπ Ερντογάν. Πρόκειται για σαφή τουρκική απειλή. Και το ερώτημα που εγείρεται είναι το εξής: Μπορεί και πώς να έρθει μια νύχτα στα νησιά του Αιγαίου ο Τούρκος Πρόεδρος; Η απάντηση είναι συναφής με τρόπους στρατιωτικής δράσης, τους οποίους οι Τούρκοι έχουν στο μυαλό τους. Για να αποτραπούν, θα πρέπει να αποκωδικοποιηθούν. Και όχι να υποτιμηθούν.

Πώς η Τουρκία μπορεί να αξιώσει λύσεις-πακέτο σε Κύπρο και Αιγαίο

Μπορεί να κλείσει η Άγκυρα τις νότιες εξόδους του Αιγαίου και πώς επηρεάζεται η Κύπρος

Ποια η σημασία του Μεικτού Επιτελείου Κρίσεων Κύπρου – Ελλάδος

Τουρκικοί τρόποι δράσης

Σύμφωνα με στρατιωτικές πηγές, όταν αναφέρεται ο Ερντογάν στη φράση “θα έρθω νύχτα”, εννοεί:

  1. Την αιφνίδια κατάληψη βραχονησίδας ή συμπλέγματος βραχονησίδων με τη χρήση αμφίβιων ειδικών δυνάμεων, κυρίως κοντά στα Μικρασιατικά παραλία, για να υπάρχει δυνατότητα ταχέως ανεφοδιασμού, το μικρό ρίσκο αποτυχίας και ο μεγάλος βαθμός επιτυχίας.
  2. Την αιφνίδια κατάληψη βραχονησίδων ή αποκλεισμό νήσων ή βραχονησίδων κατά τη διάρκεια ασκήσεων του τουρκικού στόλου, ο οποίος είναι εγκλωβισμένος στη Σμύρνη μεταξύ των νησιών Λέσβου, Χίου, Σάμου και Ικαρίας. Γι’ αυτό, εκτός των άλλων, αξιώνει την αποστρατιωτικοποίησή τους. Άρα είναι προτιμότερο να είναι έξω σε άσκηση αντί μέσα. Βεβαίως, ακόμη και αν η Ελλάδα παρακολουθεί την εξέλιξη των ασκήσεων, δεν θα μπορεί να βρίσκεται σε πλήρη ετοιμότητα τη στιγμή μιας αιφνιδιαστικής δράσης από την Άγκυρα. Το στοιχείο του αιφνιδιασμού είναι σημαντικό, υπό την έννοια ότι: Σε κάθε άλλη περίπτωση θα πρέπει να γίνουν μετακινήσεις και αναδιάταξη χερσαίων, ναυτικών και αεροπορικών δυνάμεων, οι οποίες μπορούν να γίνουν αντιληπτές από την Ελλάδα, οπότε χάνεται το στοιχείο του αιφνιδιασμού. Και αυξάνεται το ρίσκο και ο βαθμός αποτυχίας ειδικώς στην περίπτωση επίθεσης εναντίον κατοικημένων νησιών με φρουρά. Άρα μειώνεται, χωρίς να αποκλείεται, ένα τέτοιο σενάριο.

Εκβιασμοί και ομηρείες

Στόχος της Τουρκίας από μία τέτοια κίνηση είναι όπως θέσει την Ελλάδα ενώπιον του εξής διλήμματος: Ή αποδέχεστε τα νέα τετελεσμένα και προχωρούμε στη διχοτόμηση του Αιγαίου επί τη βάσει του 25ου μεσημβρινού καθώς και στην αποστρατιωτικοποίηση των νησιών ή μπαίνετε σε πόλεμο. Επειδή η Τουρκία αντιλαμβάνεται ότι οι ΗΠΑ, όπως και οι εταίροι μας εντός της ΕΕ, ουδόλως θέλουν ελληνοτουρκικό πόλεμο διότι αυτό θα σήμαινε, κατ’ ελάχιστον, τη διάλυση της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ, προσδοκά ότι με τη διαμεσολάβηση θα μας σύρει σε διάλογο κάτω από τους δικούς της όρους. Και έτσι θα κερδίσει με τη σκιά της ισχύος της. Για να είναι μάλιστα βέβαιη και να έχει το διαπραγματευτικό διπλωματικό προβάδισμα, θα ήταν δυνατό να συνδυάσει τον εκβιασμό με την ομηρεία της Κύπρου, κλείνοντας τις εξωτερικές πλευρές στις νότιες πύλες του Αιγαίου, δηλαδή μεταξύ Κρήτης – Καρπάθου και Καρπάθου – Ρόδου. Έτσι, ο ελληνικός στόλος, ακόμη και αν το θέλει, δεν θα μπορεί να σπεύσει για υποστήριξη της Κύπρου, όπου η Άγκυρα θα διαθέτει το αεροναυτικό και χερσαίο πλεονέκτημα. Στην Κύπρο υπάρχει κατοχή, η Εθνική Φρουρά είναι αδύνατη και η Ελλάδα ως εγγυήτρια δύναμη είναι απούσα. Δεν ευθύνεται μόνο η ίδια, αλλά και η Κύπρος. Για να δράσει η Τουρκία λείπει μόνο η προβοκατόρικη ενέργεια. Παλιά της τέχνη κόσκινο. Κλασική πρακτική, όχι μόνο δική της, αλλά και κάθε επιθετικής δύναμης που θέλει να βρει αφορμές για να υλοποιήσει τους στόχους της.

Οι λύσεις-πακέτο

Υπό αυτές τις συνθήκες, η Τουρκία θα ήταν δυνατό να απαιτήσει λύσεις-πακέτο. Επί τη βάσει των δικών της κανόνων και όχι του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου. Αυτό, άλλωστε, επιβάλλει η λεγόμενη Αναθεωρητική της Πολιτική. Συνεπώς, όταν η Ελλάδα απάντα στις τουρκικές προκλήσεις και αναφέρεται σε αποτροπή, θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη ποια είναι η αχίλλειος δική της πτέρνα. Δηλαδή η Κύπρος, η οποία δεν μπορεί να κοιμάται ήσυχη όταν υπάρχει κρίση στο Αιγαίο, έχοντας την ψευδαίσθηση ότι κείται μακράν. Ο Αττίλας είναι εντός των πυλών. Και το μέτωπο θεωρεί ότι είναι ενιαίο από τη Θράκη ώς εμάς.

Η επιστράτευση των τουρκικών ΜΜΕ

Πέραν των ανωτέρω, πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη τα εξής:

Πρώτο: Οι απειλές του Ερντογάν δεν σχετίζονται μόνο με τη ρητορική των εκλογών, αλλά είναι τμήμα της τουρκικής αναθεωρητικής πολιτικής, που υιοθετείται με πιο επιθετικό τρόπο από τους Κεμαλιστές. Η Τουρκία έχει καθορίσει ένα διαφορετικό αφήγημα, επί τη βάσει του οποίου ισχυρίζεται ότι: α) Η Ελλάδα είναι η επιτιθέμενη επειδή στρατιωτικοποιεί τα νησιά και απειλεί. Κατά τον τουρκικό ισχυρισμό, δεν σέβεται τις διεθνείς συνθήκες και δη εκείνην της Λωζάννης. β) Εφόσον απειλείται, έχει το δικαίωμα της αυτοάμυνας. γ) Εφόσον τελεί εν αμύνη, η δική της στρατιωτική δράση θα χαρακτηριστεί ως τέτοια και αποτρεπτική, που στόχο θα έχει να βάλει την Αθήνα στο τραπέζι των συνομιλιών, για να της επιβάλει «τον σεβασμό των συνθηκών», δηλαδή κατ’ ελάχιστον, την αποστρατιωτικοποίηση του Αιγαίου. Και με τον τρόπο αυτό θα εξουδετερώσει την κύρια γραμμή αμύνης της Ελλάδας στα νησιά και το λεγόμενο ναρκοπέδιο που αυτά δημιουργούν, φτάνοντας έξω από την Εύβοια και την Αθήνα. Από τη μια, η Τουρκία εξουδετερώνει την υφιστάμενη πραγματικότητα που παρέχει στην Ελλάδα πλεονεκτήματα, καθιστώντας το Αιγαίο μία κλειστή εν ολίγοις δική της λίμνη, και από την άλλη το θέτει υπό τουρκικό έλεγχο στο πλαίσιο της «Γαλάζιας Πατρίδας». Εάν, μάλιστα, προχωρήσει στην ομηρεία της Κύπρου και στην πακετοποίηση, τότε ο νεο-οθωμανισμός δεν θα κάνει βήματα αλλά άλματα. Εάν έρθουν στην εξουσία οι Κεμαλιστές και υιοθετήσουν δυτικόστροφη και δη αμερικανική πολιτική, αμφότερες Κύπρος και Ελλάδα θα κινδυνεύσουν να βρεθούν και στρατιωτικά και διπλωματικά σε πολύ δύσκολη θέση.

Δεύτερο, τόσο ο Ερντογάν όσο και οι Κεμαλιστές προετοιμάζουν την τουρκική κοινή γνώμη ότι “θα έρθουν νύχτα”. Ότι δηλαδή θα πρέπει να είναι έτοιμοι οι Τούρκοι πολίτες ακόμη και γι’ αυτόν τον πόλεμο, τον οποίον από τώρα δικαιολογούν γιατί θα πρέπει να επισυμβεί. Είναι μάλιστα στρατευμένα τα τουρκικά ΜΜΕ προς την κατεύθυνση αυτή. Σύσσωμα! Διότι αυτό πιστεύουν ότι είναι το εθνικό συμφέρον της χώρας τους.

Η απομάκρυνση των πολεμικών σεναρίων

Ακόμη και αν οι Τούρκοι «δεν έρθουν νύχτα», όπως απειλούν, η υποχρέωση τόσο των Αθηνών όσο και της Λευκωσίας είναι να λαμβάνουν σοβαρά υπόψη ό,τι λέει ο Ερντογάν. Θα ήταν ανόητος εκείνος που θα ισχυριζόταν ότι ο οποιοσδήποτε εξ ημών θέλει να έρθουν οι Τούρκοι νύχτα. Περισσότερο όμως ανόητοι και ανεύθυνοι έναντι των Ελλήνων είναι όσοι μπορούν να κοιμούνται ήσυχα. Γιατί; Διότι ακόμη και αυτό, το χείριστο δηλαδή σενάριο, δεν μπορεί εκ των προτέρων να αποκλειστεί. Άλλωστε, πολύ πιο εύκολα μπορεί να αποτραπεί εάν γνωρίζουν οι Τούρκοι ότι το κόστος το οποίο θα πληρώσουν από οποιαδήποτε τέτοια ενέργεια θα είναι μεγαλύτερο από το όφελος. Ότι δηλαδή δεν μπορούν να εκβιάζουν την Ελλάδα με το δίλημμα, διαπραγματεύσεις υπό τουρκικούς όρους ή πόλεμο. Άρα τόσο η Αθήνα όσο και η Λευκωσία θα πρέπει να είναι έτοιμες, όπως και η κοινή γνώμη, διά παν ενδεχόμενο. Για να είναι αυξημένη η αποτρεπτική τους ικανότητα. Και απομακρυσμένοι οι εκβιασμοί και τα πολεμικά σενάρια.

Ενίσχυση δεσμών με ΝΑΤΟ

Υπό το φως των ανωτέρω, επανέρχεται στην πρώτη γραμμή το ζήτημα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου, το οποίο μπορεί να ενταχθεί στο πλαίσιο υποσυστημάτων ασφαλείας της ΕΕ, όπως είναι η Στρατηγική Πυξίδα, καθώς και του ΝΑΤΟ, εντός του οποίου η Ελλάδα συμμετέχει. Και με το οποίο ΝΑΤΟ θα πρέπει η Κύπρος να ενισχύσει τις σχέσεις της με αξιοπρεπή τρόπο, διότι: 1) Είμαστε ούτως ή άλλως ΝΑΤΟ, εφόσον οι εγγυήτριες δυνάμεις ανήκουν στη συμμαχία και εφόσον ο γεωπολιτικός χώρος της περιοχής μας βρίσκεται κάτω από τη δική του ζώνη ευθύνης. 2) Το σύστημα Άμυνας και Ασφάλειας της ΕΕ, στην οποία ανήκουμε, είναι άρρηκτα συνδεδεμένο, κατά τρόπο θεσμικό, μάλιστα, όπως δηλαδή οι συνθήκες καθορίζουν, με το ΝΑΤΟ.

Πρακτικές δράσης και το κοινό επιτελείο

Πολλάκις έχουμε καταθέσει απόψεις περί του τρόπου αντιμετώπισης των τουρκικών σχεδιασμών σε στρατιωτικό και διπλωματικό επίπεδο. Συναφώς επισημαίνουμε:

Α) Τη δημιουργία μεικτού επιτελείου Εθνικής Φρουράς και Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων για την παρακολούθηση των υφιστάμενων εξελίξεων και την εξαγωγή στοιχείων, τα οποία θα διοχετεύονται προς το Υπουργείο Άμυνας και Εξωτερικών προκειμένου να γίνεται η ορθή διαχείριση της στρατιωτικής και διπλωματικής αποτροπής.

Β) Την περίληψη μέσω συμπερασμάτων της ΕΕ της αυτόματης ενεργοποίησης του άρθρου 42,7 των Συνθηκών, που προνοεί τη στήριξη, και δη με στρατιωτικά μέσα, κράτους μέλους το οποίο δέχεται επίθεση από τρίτο κράτος, όπως είναι, στην περίπτωσή μας, η Τουρκία. Το εν λόγω άρθρο είναι συνδεδεμένο ρητώς με το άρθρο 51 του Χάρτη των Ην. Εθνών περί του δικαιώματος της αυτοάμυνας. Ταυτοχρόνως, παρακάμπτεται κάθε εμπόδιο που θα ήταν δυνατό να υπάρξει λόγω του ότι πλείστα των κρατών της ΕΕ ανήκουν στο ΝΑΤΟ, όπως και η Τουρκία. Οπότε πώς θα ήταν δυνατό σύμμαχοι να πολεμούν συμμάχους; Το πρόβλημα αυτό δεν υφίσταται καθότι το ΝΑΤΟ είναι αμυντικός και όχι επιθετικός Οργανισμός. Εφόσον η Άγκυρα επιτεθεί σε κράτη μέλη του ΝΑΤΟ ή/και της ΕΕ, η δράση της αυτή παραβιάζει το θεσμικό πλαίσιο αμφότερων των Οργανισμών. Και νομιμοποιεί τη στήριξη των κρατών μελών της ΕΕ που δέχονται επίθεση και βρίσκονται σε αυτοάμυνα. Είναι σαφές περί τούτου το άρθρο 42,7. Εκείνο που χρειάζεται είναι η πολιτική βούληση των Κυβερνήσεων της Κύπρου και της Ελλάδας να προωθήσουν εντός της ΕΕ τη λήψη μιας τέτοιας απόφασης, που θα αφορά στην άμεση ενεργοποίηση του άρθρου 42,7 και θα δημιουργεί αποτρεπτικό χαρακτήρα στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής συλλογικής ασφάλειας. Κάτι τέτοιο θα είναι προς όφελος και του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, διότι περιορίζει τις πιθανότητες ελληνοτουρκικής κρίσης ή πολέμου, διατηρώντας έτσι τη Συμμαχία σε συνοχή. Εάν ξεσπάσει κρίση ή πόλεμος, οι επιπτώσεις και δη οι οικονομικές δεν θα πλήξουν μόνο την Ελλάδα και την Κύπρο, αλλά και την ΕΕ, αφού αμφότερες είναι μέλη της, καθώς και της Ευρωζώνης.

Εκτός ατζέντας…

Βεβαίως, για να περάσουμε από τη θεωρία στην πράξη, πρέπει να υπάρχει η πολιτική βούληση. Επί του παρόντος αγνοείται από πλευράς Λευκωσίας, παρότι από την Αθήνα έχουν γίνει σημαντικά βήματα για την αποτροπή. Το ανησυχητικό είναι ότι, τόσο σοβαρά θέματα ούτε καν βρίσκονται στην ατζέντα του προεκλογικού. Και να σκεφτεί κανείς ότι πλέον είμαστε μιαν ανάσα από τις προεδρικές εκλογές της 5ης Φεβρουαρίου…

22.1 ΧΑΡΤΗΣ ΓΙΑΝΝΟΥ.jpg

Ο χάρτης δείχνει ποιες είναι, εκτός των άλλων, οι δυνατότητες των S-400. Ο χώρος ανάπτυξής τους εξαρτάται από το θέατρο των επιχειρήσεων και των τουρκικών στόχων. Έχει τρεις ζώνες βεληνεκούς. Των 150 χιλιομέτρων, των 250 και των 400 χιλιομέτρων. Στην ουσία καλύπτει τρεις ζώνες αεράμυνας μακρού βεληνεκούς. Η Τουρκία το 2023 θα έχει στη διάθεσή της και το δικής της κατασκευής αντιβαλλιστικό σύστημα αεράμυνας Siper (Χαράκωμα), (150 χιλιόμετρα) και τα επίσης τουρκικής κατασκευής βραχέος και μέσου βεληνεκούς συστήματα αεράμυνας (Hisar A+ και Hisar O+). Στον χάρτη απεικονίζεται πώς τα νησιά Λέσβος, Χίος, Σάμος και Ικαρία εγκλωβίζουν τον τουρκικό στόλο στη Σμύρνη και πώς μπορούν να κλείσουν τις πύλες τους Αιγαίου στα νότια (Κρήτη – Κάρπαθος, Κάρπαθος – Ρόδος. Από τη Ρόδο η απόσταση στα τουρκικά παράλια είναι 40 χιλιόμετρα και το όποιο πέρασμα μπορεί να καλυφθεί με πυραυλικά συστήματα). Εφόσον η Άγκυρα είναι εγκλωβισμένη, για να μπορεί να δράσει και να έρθει νύχτα θα πρέπει να έχει τον στόλο της έξω για ασκήσεις. Ως προς τις νότιες πύλες του Αιγαίου, μπορούν μεν να κλείσουν από την Ελλάδα, όμως και η Τουρκία μπορεί από τη δική της πλευρά να τις μπλοκάρει στην έξοδο και δη στην περίπτωση που δράσει στην Κύπρο, για να αποτρέψει την όποια στήριξη θα ήταν δυνατό να μας προσφέρει η Ελλάδα.

Πηγή: Σημερινή

Ο Σταύρος Καλεντερίδης, ξεκίνησε τις σπουδές του στην Αθήνα, σπουδάζοντας Πολιτική Επιστήμη στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έπειτα από τέσσερα χρόνια συμμετοχής στα φοιτητικά όργανα συνδιοίκησης της σχολής του και σε διάφορες οργανώσεις νέων, αποφάσισε να συνεχίσει τις σπουδές του στο εξωτερικό. Στη Βοστόνη των Η.Π.Α. ολοκλήρωσε δύο μεταπτυχιακά προγράμματα, στις Διεθνείς Σχέσεις (Αμερικανική εξωτερική πολιτική) και στην Επικοινωνία (Πολιτική Επικοινωνία), ενώ παράλληλα εργάστηκε στο Ελληνικό Προξενείο της Βοστόνης, στη σχολή του ως βοηθός έρευνας και σε δύο πολιτικές καμπάνιες Αμερικανών πολιτικών (Δημοκρατικών – Ρεπουμπλικάνων). Μετά από τρία χρόνια στις Η.Π.Α., άκουσε το κάλεσμα της πατρίδας του και επέστρεψε πίσω με μεγάλο πόθο για προσφορά στην Ελλάδα. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος δύο κοινωφελών οργανισμών, του δέλτα – πολιτική επανάσταση (πολιτικός οργανισμός) και της Λεοντίδας (ίδρυμα προώθησης θεμάτων ιστορίας, πολιτισμού και δημοκρατίας). Σήμερα ζει και εργάζεται στην Αθήνα, ασχολείται με διάφορα εγχειρήματα πολιτικής διπλωματίας και δημοκρατίας, γράφει πολιτικά άρθρα, σχολιάζει την επικαιρότητα και συνεχίζει την προσωπική του μελέτη στην ιστορία και την πολιτική φιλοσοφία.

Συνέχεια ανάγνωσης

Αναλύσεις

Το απαράδεκτο γκριζάρισμα του Αιγαίου Πελάγους έχει ονοματεπώνυμο! Κώστας Σημίτης

Η Ιστορία δεν θα φερθεί καλά στον Κώστα Σημίτη. Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Ο Κώστας Σημίτης έσφαλλε ΚΑΙ με τη διαφθορά, η οποία χόρευε …τσάμικο γύρω από το Μέγαρο Μαξίμου

Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου, Hellas Journal – Ουάσιγκτον

Έχουμε φτάσει σε ένα σημείο, που για να είμαστε αρεστοί, ειδικά στις απαξιωμένες Ελίτ που αν και τραγική μειοψηφία κυβερνούν τα κράτη, αποφεύγουμε να κάνουμε κριτική σε πολιτικά πρόσωπα που φεύγουν.

Ή ακόμα και όταν είναι εν ζωή -για να είμαστε …«πολιτικά ορθοί»- στρογγυλεύουμε τα λόγια μας. Και αυτό είναι λάθος. Είναι το νέο …είδος ελεγχόμενης δημοσιογραφίας, που παρουσιάζει στους πολίτες μία δήθεν πραγματικότητα, που υπάρχει μόνο στη φαντασία τους.

Από τα ξημερώματα της περασμένης Κυριακής, δεχθήκαμε από την συντριπτική πλειοψηφία των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης καταιγισμό διθυραμβικών κειμένων για τον πρώην Πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη.

Οι υπερβολές ήταν το κοινό σημείο των δημοσιευμάτων, που στο τέλος έχασαν την όποια σημασία τους. Διότι δεν υπάρχει άνθρωπος σε όλο τον πλανήτη που να είναι αλάνθαστος. Όποιος διάβασε τα δημοσιεύματα τι κατάλαβε; Ότι ο πρώην Πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, στην πολιτική και επιστημονική του καριέρα, ήταν άψογος, λάθος κανένα.

Αυτό δεν είναι ορθό. Είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι η Ιστορία δεν θα του φερθεί καλά του Κώστα Σημίτη. Διότι έσφαλλε σε δύο ζητήματα, στα οποία η πλειοψηφία των ανθρώπων δίνει πολύ μεγάλη σημασία:

Το ένα θέμα είναι η διαφθορά. Το γεγονός ότι άφησε τη διαφθορά να χορεύει στο ΠΑΣΟΚ ήταν μέγα λάθος.

Το δεύτερο πρόβλημα, είναι αυτά που χαρακτηρίζουμε εθνικά θέματα και αφορούν κυρίως τις απειλές της Τουρκίας. Απέτυχε στα Ίμια και στη συνέχεια σύρθηκε στην πρωτεύουσα της Ισπανίας, στη σύνοδο του ΝΑΤΟ, όπου δέχθηκε τη «Συμφωνία της Μαδρίτης», η οποία κατά τη γνώμη μου ολοκλήρωσε αυτό που ξεκίνησε στα Ίμια και αρκετοί το χαρακτήρισαν «διπλωματικό έγκλημα».

Η διαφωνία μου έγκειται στο γεγονός ότι ένα κείμενο χάνει την αξία του όταν δεν δίνει μία συνολική εικόνα για το θέμα που πραγματεύεται. Ο ίδιος ο Κώστας Σημίτης το έφερε βαρέως ότι δεν πάταξε τη διαφθορά, η οποία χόρευε …τσάμικο γύρω από τον ίδιο. Και δεν ήταν μόνο ο Άκης ο Τσοχατζόπουλος, ο οποίος πιάστηκε λόγω της βλακείας του και μόνο.

Ο πρώην πρωθυπουργός φέρεται να έλεγε ότι «αμάρτησε» για το ΠΑΣΟΚ, όπως και τόσοι άλλοι πολιτικοί που πέρασαν από αρχηγικές θέσεις και σε άλλα κόμματα. Είναι γεγονός ότι δεν μπορεί να κατηγορηθεί πως ήταν μέλος του κλάμπ των διεφθαρμένων. Και το τονίζω για να είμαστε δίκαιοι. Δεν έκλεψε ο Σημίτης. Όμως, επέτρεψε σε υπουργούς και άλλα στελέχη της τότε κυβέρνησης να θησαυρίσουν.

Για την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) οι Έλληνες της Κύπρου πρέπει να είμαστε γενναιόδωροι σε ότι αφορά τον πρώην Πρωθυπουργό. Όταν ο Γιάννος ο Κρανιδιώτης τον ενημέρωσε για την κουβέντα που είχε με τον μακαρίτη τον Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, ο Σημίτης του έδωσε εντολή να προχωρήσει.

Το σχέδιο για την ένταξη 10 ευρωπαϊκών χωρών στην Ε.Ε. και όχι μόνο της Κυπριακής Δημοκρατίας, ήταν του Χόλμπρουκ, το οποίο αντιλήφθηκε αμέσως ο Κρανιδιώτης.

Θυμάμαι ότι ήμουν με τον Αποστόλη τον Ζουπανιώτη στο ξενοδοχείο Πιέρ της Νέας Υόρκης και περιμέναμε να τελειώσει η συνάντηση των δύο υφυπουργών. Ο Κρανιδιώτης μας εξήγησε το σχέδιο και επίσης θυμάμαι ότι «ξύνισα» -και το ομολογώ- λέγοντας γιατί η Κύπρος με όλους τους άλλους, γιατί όχι μόνη της;

Στην αρχή νόμισα ότι ήταν αμερικανική «συνωμοσία»! Ήταν μία λαμπρή ιδέα, ένα εξαιρετικό σχέδιο, που υλοποιήθηκε με την αποφασιστικότητα του Σημίτη. Ουδείς μπορεί να το αμφισβητήσει.

Κάποια στιγμή, ο εξοχότατος Γεώργιος Α. Παπανδρέου που διετέλεσε και Πρωθυπουργός της «Μητέρας Πατρίδας» πήγε να μπερδέψει τα πράγματα, με μία εκ των φοβερών και τρομερών …ιδεών, που κατεβάζει το κεφάλι του, για να ενταχθεί η Κύπρος με λυμένο το Κυπριακό, αλλά τον αποδοκίμασαν και οι Κύπριοι πολιτικοί, όπως και ο Κώστας Σημίτης.

Στα εθνικά θέματα, θεωρώ ότι απέτυχε. Τον διακατείχε ένα φοβικό σύνδρομο απέναντι στην κατοχική Τουρκία που δεν του έφυγε ποτέ. Ακόμα και στην πολιτική σύνταξη έγραφε κείμενα που ήταν παρεξηγήσιμα. Πως μπορεί να υποστηρίζει ένας πρώην Πρωθυπουργός ότι όσα χάσαμε, τα χάσαμε και πάμε παρακάτω. Στο τέλος θα χάσουμε και το …Ιόνιο.

Θεωρώ ότι δεν υποστήριξε με σθένος τον τρόπο δράσης του -προσωπικά τη θεωρώ αποτυχία, ένα βατερλό-, εκείνο το μοιραίο βράδυ στα Ίμια και στη συνέχεια τη συναίνεση του για τη Συμφωνία της Μαδρίτης.

Προσωπικά, με τον Αθανάσιο Έλλις, του δώσαμε την ευκαιρία και άπλετο χώρο στο βιβλίο για τα Ίμια, με μεσολαβητή τον καταπληκτικό Νίκο Θέμελη, αλλά στο τέλος δεν τόλμησε. Έγραψε ένα κεφάλαιο σε ένα από τα δικά του βιβλία, αλλά η κατάθεση του ήταν ελλιπής.

Δεν μπορώ να καταλάβω μέχρι σήμερα γιατί υποχώρησε μπροστά στην Μαντλίν Όλμπραϊτ, ένας πολιτικός μάλιστα που αντιμετώπιζε με δυσπιστία τους Αμερικανούς. Ήταν βέρος Ευρωπαίος, εξαιρετικά καχύποπτος για την αμερικανική εξωτερική πολιτική. Έπρεπε να πει όχι στον τότε υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ. Διότι τον παρέσυρε σε άσχημα μονοπάτια -το γκριζάρισμα στο Αιγαίο, δυστυχώς, είναι ένα γεγονός.

Και σε όποιον φίλο του Κώστα Σημίτη, που το αμφισβητεί, υποβάλω πάντα το ίδιο ερώτημα: Γιατί οι Έλληνες πολίτες δεν δικαιούνται να επισκεφθούν τα Ίμια, μία καθαρά ελληνική βραχονησίδα; Διότι συμφώνησε γι’ αυτό μία ελληνική κυβέρνηση.

Το καλύτερο μνημόσυνο για ένα πολιτικό του επιπέδου του Κώστα Σημίτη, είναι η αναφορά στα επιτεύγματα του, που είναι πάρα πολλά, αλλά και η καταγραφή των λαθών του. Ειλικρινά το λέω, δεν μπορώ να αποφασίσω ποιο είναι το χειρότερο: η διαφθορά ή η υποχώρηση στα εθνικά θέματα.

Η φράση όχι πλοία, όχι στρατοί, όχι σημαίες και όλα τα παραπάνω να μην επιστρέψουν ξανά στα Ίμια, ήταν μαχαιριά στο Αιγαίο Είναι ένα «κανονικό» αλλά εθνικά απαράδεκτο γκριζάρισμα του ελληνικού Πελάγους.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Ι: Κατανοώ την προσπάθεια των «ορφανών» του Γλαύκου Κληρίδη, να παρουσιάσουν τον μακαρίτη Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας ως στενό φίλο με τον Κώστα Σημίτη. Οι μαρτυρίες για τη σχέση τους είναι καταθλιπτικές, ιδιαίτερα όταν του άσκησε απαράδεκτες πιέσεις για την αγορά του ρωσικού συστήματος S-300, το οποίο η Κύπρος το πλήρωσε πανάκριβα. Ο τότε Πρωθυπουργός συντάχθηκε πλήρως με τους Αμερικανούς και εναντίον του Κληρίδη, και απαίτησε να μην πάνε οι S-300 στην Κύπρο. Διάβασα τα σχόλια των «ορφανών» του κ. Κληρίδη, Καλή η προσπάθεια τους… Δεν λέω. Αλλά τα πρακτικά της συνάντησης των Αθηνών βοούν. Ο Κληρίδης ήταν τόσο εξοργισμένος που έγινε και ασυγκράτητος. Οι παριστάμενοι τα άκουσαν όλα σε εκείνη τη συνάντηση, κατά την οποία δεν επιδείχθηκε ο αναγκαίος σεβασμός στον τότε Πρόεδρο της Κύπρου. Γι’ αυτό και η έκρηξη του και η απαίτηση του: «Μην μας ξαναπροδώσετε»…

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙ: Με προβληματίζει η «πενταμερής» συνάντηση για το Κυπριακό, που αναμένεται να διεξαχθεί τον Μάρτιο σε ελβετική πόλη. Ο Γ.Γ. του ΟΗΕ τείνει να την υποβιβάσει σε τετραμερή -άλλωστε για την τετραμερή είχε συζητήσει και είχε συμφωνήσει ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών. Η προσθήκη ενός κατώτερου διπλωματικού υπαλλήλου της Βρετανίας, δεν σώζει την κατάσταση. Οπότε, θεωρώ ότι ξεκινάμε με αυτογκόλ την πορεία προς τη λύση του Κυπριακού…

* Ο Μιχάλης Ιγνατίου είναι διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, και συγγραφέας. Είναι ο ιδρυτής της ιστοσελίδας Hellas Journal.

Συνέχεια ανάγνωσης

Αναλύσεις

Συμμετοχή της Κύπρου στην Περιοχή Schengen και οι ανησυχίες…

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Γράφει η Φανούλα Αργυρού, Σημερινή

Διαβάσαμε τη πρόθεση της κυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας όπως δηλώθηκε δια του Προέδρου Νίκου Χριστοδουλίδη στο Συνέδριο που διοργάνωσε το Hermes Airports, δηλαδή ότι σκοπεύει η ΚΔ να γίνει μέλος της Περιοχής Schengen, και τις προετοιμασίες στο Υπουργείο Εξωτερικών…

https://cyprus-mail.com/2025/01/10/cyprus-to-join-schengen-area-by-2025-says-christodoulides

www.pio.gov.cy/%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%B8%CE%AD%CE%BD%CF%84%CE%B1-%CE%AC%CF%81%CE%B8%CF%81%CE%BF.html?id=45920#flat\

O κ. Χριστοδουλίδης τόνισε τα οφέλη που θα έχει η ΚΔ από την ιδιότητά της ως μέλος της περιοχής Schengen στο τουρισμό και σε επενδύσεις. Και ότι οι μόνες δύο χώρες της ΕΕ που δεν είναι μέλη είναι η Κύπρος και η Ιρλανδία.

Θυμίζω, όμως, ότι το Ηνωμένο Βασίλειο ως χώρα νήσος, καθ΄όλη τη διάρκεια της συμμετοχής της στην ΕΕ πάντα έμεινε έξω από την περιοχή Schengen ακριβώς για τις αρνητικές συνέπειες για την κυριαρχία και ασφάλεια.

Η Συμφωνία Schengen

Τη Συμφωνία Schengen της 14ης Ιουνίου 1985 ακολούθησε η Σύμβαση Schengen (Schengen Convention) στις 19 Ιουνίου 1990. To HB χάριν στην αρνητική στάση της Πρωθυπουργού Margaret Thatcher (1979-1990) δεν άφησε τη χώρα να ακολουθήσει το Βέλγιο, τη Γερμανία, τη Γαλλία, το Λουξεμβούργο και την Ολλανδία όταν υπέγραψαν την Συμφωνία στις 14.6.1985, και τη Σύμβαση στις 19.6.1990.

https://eur-lex.europa.eu/EN/legal-content/glossary/schengen-agreement-and-convention.html

Στις 28 Νοεμβρίου 1990 η κα Θάτσερ παραιτήθηκε από Πρωθυπουργός μετά την ανταρσία των φιλο-ευρωπαίων με ηγέτη τον Michael Heseltine εναντίον της και των ευρω-σκεπτικιστών.

Στις 26 Ιουνίου 1991, η Μάργκαρετ Θάτσερ ως βουλευτής ανέπτυξε τη θέση της εναντίον της ένταξης του ΗΒ στη Schengen ως «χώρα νήσος» και εξήγησε τις ανησυχίες της για τη χώρα της στο θέμα ασφάλειας και μετανάστευσης και επομένως στη κυριαρχία της χώρας.

Είπε:

«Η ομάδα χωρών της Schengen κατόρθωσε να ελαττώσει τους ελέγχους στα σύνορά της λόγω των κοινών τους συνόρων. Αναγνωρίζουμε ότι αυτό δεν θα είναι κατορθωτό για τη Βρετανία, επειδή οι λόγοι ασφάλειας και μετανάστευσης είναι πολύ διαφορετικοί για μια χώρα νήσο. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να σμικραίνουν τα σύνορά τους… όμως δεν είναι μοντέλο για όλους. Οι πραγματικοί ευρωπαίοι είναι εκείνοι που βασίζονται στην ιστορία της Ευρώπης και τις παραδόσεις της παρά σε συνταγματικά σχέδια».

https://api.parliament.uk/historic-hansard/commons/1991/jun/26/european-community

Στις 12 Σεπτεμβρίου 2007, ο Charles Powell, ένας από τους Ιδιωτικούς Γραμματείς της Πρωθυπουργού θύμισε τι είχε πει, επίσης η κα Θάτσερ:

«Σε μια ή δύο περιοχές, επέμενε ότι η Βρετανία έπρεπε να κάνει εξαιρέσεις και να παραμείνει εκτός των διευθετήσεων που προβλεπόντουσαν, και μία, η πιο σημαντική ήταν η λεγόμενη Συμφωνία Schengen για απόσυρση συνόρων. Ήταν απολύτως σίγουρη (η Θάτσερ) ότι εμείς δεν μπορούσαμε να συμφωνήσουμε να ανοίξουν τα σύνορά μας αδιάκριτα σε οποιοδήποτε τύγχανε να μπορεί να μπει στα ευρύτερα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

www.margaretthatcher.org/document/111049

Στις 9 Μαρτίου 1995, στη Βουλή των Κοινοτήτων ο Βουλευτής Michael Howard QC τότε Υπ. Εσωτερικών και ο Βουλευτής Jack Straw τότε Σκυώδης Υπ. Εσωτερικών, αμφότεροι δικηγόροι, εξήγησαν τη θέση εναντίον της συμμετοχής στη Περιοχή Schengen. Σύμφωνα με τον Howard: « Το Ηνωμένο Βασίλειο δεν συμμετέχει στη Συμφωνία (Schengen) και δεν έχει πρόθεση να κάνει αίτηση για συμμετοχή, η οποία θα αντίκειται στην διαχείριση του συστήματός μας για συνοριακούς ελέγχους».

https://api.parliament.uk/historic-hansard/commons/1995/mar/09/schengen-agreement

Δυστυχώς οι βρετανικές κυβερνήσεις που ακολούθησαν ενδεικτικά έχουν καταστρατηγήσει τις υποθήκες που άφησε η μ. Μάργκαρετ Θάτσερ για το θέμα αυτό, με τα τραγικά σημερινά αποτελέσματα, με την ανεξέλεγκτη νόμιμη και παράνομη μετανάστευση των τελευταίων χρόνων. Ακόμα και δίχως το ΗΒ να συμμετέχει στη Περιοχή Schengen και από το 2020 βρίσκεται εκτός της ΕΕ. Και να προσθέσω ότι οι αποτυχίες αυτές των βρετανικών κυβερνήσεων δεν υποβαθμίζουν ποσώς τα κύρια σημεία που είχε προβάλει η μ. Θάτσερ για την ανάγκη του ΗΒ ως «χώρα νήσος» να διατηρήσει την βρετανική κυριαρχία και τον έλεγχο των συνόρων και ασφάλειας της χώρας της.

Γι΄αυτό ως συνεχιζόμενη ημικατεχόμενη «χώρα νήσος» η Κύπρος (ΚΔ) τέτοια συμμετοχή ίσως ή μάλλον πρέπει να προκαλεί ιδιαίτερες ανησυχίες…

Συνέχεια ανάγνωσης

Αναλύσεις

Cyprus Times: Ανατροπή ή παγίδα; Ο Ερντογάν γυρίζει πλάτη στον Τατάρ

Δύο πιθανά σενάρια για την εξέλιξη της τουρκικής πολιτικής

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Πληθαίνουν οι φήμες για προώθηση της υποψηφιότητας Ερχιουρμάν από την Άγκυρα – Γυρίζει την πλάτη στον Τατάρ ο Ερντογάν και επιλέγει υποψήφιο που στηρίζει την ομοσπονδία – Δύο πιθανά σενάρια για την εξέλιξη της τουρκικής πολιτικής

Μετά την πρόσφατη επίσκεψη του Χακάν Φιντάν στα κατεχόμενα, άρχισε να ξεκαθαρίζει το τοπίο σε σχέση με την υποψηφιότητα που θα στηρίξει η Άγκυρα στις λεγόμενες «προεδρικές εκλογές» του Οκτωβρίου. Όλα δείχνουν ότι ο επόμενος εκλεκτός του Ερντογάν θα είναι ο αρχηγός του αριστερού Ρεπουμπλικανικού Τουρκικού Κόμματος, Τουφάν Ερχιουρμάν.

Η επιλογή παρουσιάζει ιδιαίτερα μεγάλο ενδιαφέρον, αφού ο Ερχιουρμάν είναι υπέρμετρος υποστηρικτής της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Κάτι που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις γραμμές που χάραξε η Άγκυρα τα τελευταία χρόνια για κυριαρχική ισότητα και λύση δύο κρατών.

Μετά τη συνάντησή του με τον Τούρκο Υπουργό Εξωτερικών, ο επικεφαλής του ΡΤΚ προέβη σε τοποθετήσεις που συζητούνται πολύ αυτές τις μέρες στα κατεχόμενα. Η μεγάλη εικόνα είναι ότι ακόμη εμφανίζεται υπέρ της ομοσπονδιακής λύσης. Ωστόσο στα σημεία φαίνεται να εγκαταλείπει τη σκληρή γραμμή και να μετράει τα λόγια του.

Η πρώτη ένδειξη είναι η ατάκα του ότι η ομοσπονδία είναι η μοναδική μορφή λύσης που έχει συζητηθεί «μέχρι τώρα». Η φράση αυτή μπορεί να ερμηνευθεί ποικιλοτρόπως, παρόλο που ο Τουφάν Ερχιουρμάν παραμένει στην ουσία του συμφωνημένου πλαισίου και επικαλείται τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας. Για να πείσει αναφέρεται στην περίοδο απόρριψης της ομοσπονδιακής λύσης από τον Ντενκτάς (1998-1999), η οποία όπως αποδείχθηκε είχε ημερομηνία λήξης.

Την απάντηση μπορεί να δίνει μια άλλη τοποθέτηση που έκανε ότι υπάρχουν διαφόρων τύπων ομοσπονδίες. Ο Τουρκοκύπριος πολιτικός «φωτογραφίζει» την επιλογή της χαλαρής ομοσπονδίας, σύμφωνα με την οποία αποδυνωμένεται η κεντρική κυβέρνηση και ενισχύονται οι εξουσίες των συνιστωσών πολιτειών.

Δεύτερη ανάγνωση χρειάζεται και σε σχέση με τις αναφορές του στην ανάγκη εξασφαλίσεων για το μέλλον των Τουρκοκυπρίων σε περίπτωση αποτυχίας της επόμενης προσπάθειας. Ο Τουφάν Ερχιουρμάν είπε πως «εάν η ελληνοκυπριακή ηγεσία εγκαταλείψει το τραπέζι, δεν θα επιστρέψουμε στο στάτους κβο» και ζήτησε να καταστεί σαφές αυτό πριν από την επανέναρξη των συνομιλιών. Η τοποθέτηση συνδέεται με το σενάριο η Άγκυρα να απαιτήσει προσυμφωνία και στη συνέχεια να οδηγήσει τις συζητήσεις σε αποτυχία.

Συνεπώς δημιουργούνται δύο τάσεις, η εφαρμογή των οποίων εξαρτάται από τη στάση που θα ακολουθήσει τελικά η Άγκυρα. Ο Ερντογάν ίσως αποκηρύξει τη λύση δύο κρατών, χρεώνοντας την στον Τατάρ. Σε περίπτωση εκλογής του Ερχιουρμάν, θα μπορεί να επικαλεστεί τη λαϊκή ετυμηγορία και να επανέλθει στην επιλογή της ομοσπονδίας (και δη της χαλαρής). Ή ενδεχομένως να επικρατήσει η στρατηγική αποτυχία της προσπάθειας, θεωρώντας ότι έτσι θα εξελιχθεί το στάτους κβο σε λύση δύο κρατών.

ΠΗΓΗ: Cyprus Times

Συνέχεια ανάγνωσης

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Αναλύσεις49 λεπτά πριν

Το απαράδεκτο γκριζάρισμα του Αιγαίου Πελάγους έχει ονοματεπώνυμο! Κώστας Σημίτης

Η Ιστορία δεν θα φερθεί καλά στον Κώστα Σημίτη. Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου.

Αναλύσεις1 ώρα πριν

Συμμετοχή της Κύπρου στην Περιοχή Schengen και οι ανησυχίες…

Γράφει η Φανούλα Αργυρού, Σημερινή Διαβάσαμε τη πρόθεση της κυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας όπως δηλώθηκε δια του Προέδρου Νίκου Χριστοδουλίδη...

Αναλύσεις2 ώρες πριν

Cyprus Times: Ανατροπή ή παγίδα; Ο Ερντογάν γυρίζει πλάτη στον Τατάρ

Δύο πιθανά σενάρια για την εξέλιξη της τουρκικής πολιτικής

Αναλύσεις2 ώρες πριν

Μια Γεωπολιτική Ανάλυση για τη Μέση Ανατολή το 2025

Το 2025, η Μέση Ανατολή θα συνεχίσει να αποτελεί ένα μωσαϊκό ευκαιριών και προκλήσεων.

Ιστορία - Πολιτισμός3 ώρες πριν

Τί συμβολίζει η σημαία των Κούρδων

Οι Κούρδοι μπορούν να πούμε ότι έχουν μεγαλύτερη ιστορική παρουσία στην περιοχή, ενώ η παρουσία των Τούρκων έγινε πιο έντονη...

Δημοφιλή