«Με το πέρασμα του χρόνου η Ελλάδα δεν δημιουργεί πια τον συνειρμό μιας προβληματικής εστίας κρίσεων στο νοτιοανατολικό άκρο της Ευρώπης», σημειώνει το σχόλιο.

Όμως, παρόλαυτα, παρατηρεί ο σχολιογράφος υπάρχει και η άλλη πλευρά του νομίσματος. Αναφέρεται έτσι αναλυτικά στην υπόθεση του Ανδρέα Γεωργίου, του επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ από το 2010 έως το 2015 που αποκάλυψε τα λάθη στην επίσημη καταγραφή του δημόσιου ελλείμματος -το οποίο εμφανιζόταν πολύ χαμηλότερο από το πραγματικό του ύψος- και απειλείται έκτοτε με ποινική δίωξη.

Ταυτόχρονα το σχόλιο μας μεταφέρει στη σημερινή κατάσταση  και την υπόθεση υποκλοπών «μελών της ηγεσίας του στρατού, ερευνητικών ρεπόρτερ και πολιτικών, μεταξύ των οποίων βρίσκονται και μέλη του κόμματος του Μητσοτάκη (…) Αντίστοιχες περιπτώσεις εγείρουν αμφιβολίες για το  κατά πόσο πράγματι ενεργούν ανεξάρτητα οι θεσμοί του ελληνικού κράτους δικαίου, όταν η εκτελεστική εξουσία αισθάνεται ότι απειλούνται να διαταραχθούν η εξουσία και τα προνόμιά της».

«Υπερβολή να μιλάμε για «”Ορμπανοποίηση”»

Όπως σημειώνει το σχόλιο, «η διαφθορά έχει μακρά παράδοση στην Ελλάδα ενώ και οι προηγούμενες κυβερνήσεις ήταν επίσης υπεύθυνες για σκάνδαλα υποκλοπών», με ευθεία αναφορά και στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που βρισκόταν στην εξουσία μέχρι το 2019 και “χαλάρωσε τη νομοθεσία για παράνομα λογισμικά”. «Όλα αυτά τα στοιχεία όμως δεν αναιρούν την εντύπωση ότι η δημοκρατία στην Ελλάδα περνάει δύσκολα

Αν και «διεθνείς οργανώσεις πιστοποιούν τον υποβιβασμό της Ελλάδας βάσει κριτηρίων, όπως είναι το κράτος δικαίου και η ελευθερία του Τύπου» εντούτοις, όπως παρατηρεί η SZ, «το να μιλάμε για μια “ορμπανοποίηση” της Ελλάδας, όπως πράττουν ορισμένοι επικριτές της κυβέρνησης, είναι υπερβολή. Η χώρα απέχει ακόμη πολύ από τις συνθήκες που επικρατούν στην Ουγγαρία, όπου το κράτος δικαίου διαλύεται συστηματικά».

Μεταξύ άλλων το εκτενές σχόλιο αναφέρεται και στην επόμενη μέρα, δηλαδή τις επικείμενες εκλογές και το στοίχημα για την επόμενη κυβέρνηση σημειώνοντας: «Σε περίπτωση που υπάρξει πράγματι μια δεύτερη θητεία για τον Μητσοτάκη, θα πρέπει επειγόντως να αναλάβει αυτή την πανευρωπαϊκή ευθύνη: η φιλελεύθερη δημοκρατία βρίσκεται υπό πίεση σε όλο τον κόσμο, και στην ΕΕ. Η Ελλάδα αρέσκεται στο να αυτοχαρακτηρίζεται, και δικαίως, ως λίκνο της ευρωπαϊκής δημοκρατίας – που σημαίνει ότι λειτουργεί ως πρότυπο. Εάν η κυβέρνηση της Αθήνας θέλει να βγάλει οριστικά τη χώρα από το καθεστώς κρίσης, δεν θα είναι αρκετό να αφήσει πίσω της την κρίση χρέους. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος βλέπει τον εαυτό του ως σύγχρονο, φιλελεύθερο Ευρωπαίο, πρέπει να αγωνιστεί εξίσου για μια αποτελεσματική και ανεξάρτητη δικαιοσύνη αλλά και κατά των επιθέσεων στις ατομικές ελευθερίες. Παρεμπιπτόντως, αυτό είναι εξίσου σημαντικό προκειμένου να διασφαλιστεί η εύνοια των ξένων επενδυτών».

Πηγή: Deutsce Welle