Ανδρούλα Γκιούρωφ

Με τους χειρότερους οιωνούς η ανθρωπότητα εισέρχεται στον νέο χρόνο, όπου νέοι πόλεμοι και συρράξεις είναι έτοιμοι να ξεσπάσουν προς τέρψιν και ικανοποίηση του παγκόσμιου κεφαλαίου.

Ένας ιδιότυπος Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος βρίσκεται σε εξέλιξη για το μοίρασμα ξανά του κόσμου, με τον κίνδυνο τα πυρηνικά να πάρουν τη θέση των συμβατικών όπλων. Και ενώ η ΝΑΤΟϊκή προπαγάνδα έχει κατορθώσει εν πολλοίς να χειραγωγεί τη διεθνή κοινή γνώμη με πρόθυμους ηγέτες και υποταγμένα Μ.Μ.Ε., ευτυχώς υπάρχουν κάποιες φωνές που τολμούν να πουν τις αλήθειες και να αφυπνίσουν.

Το πραξικόπημα των ΗΠΑ στην Ευρώπη

Η Ιρλανδή ευρωβουλευτής Κλερ Ντέιλι (Clare Daly), σε μια μαστιγωτική ομιλία της στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, επέκρινε την πολιτική που ακολουθεί η ηγεσία της Ε.Ε. λέγοντας πως «τα χειρότερα δεν έχουν έλθει ακόμα». Αναφερόμενη στον πόλεμο και στιςκυρώσεις που επέβαλε η Ε.Ε. εναντίον της Ρωσίας, έκανε λόγο για πραξικόπημα των ΗΠΑ εναντίον της Ευρώπης, η οποία αιμορραγεί.

Επικαλούμενη τις δυσοίωνες προβλέψεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου είπε: «Οι οικονομίες της Ευρώπης αποδεκατίζονται. Εκατομμύρια Ευρωπαίοι καλούνται να επιλέξουν μεταξύ θέρμανσης και φαγητού για να περάσουν τον χειμώνα…».

«…Οι Ρώσοι γελούν μαζί μας, οι Αμερικανοί γελούν μαζί μας και δεν τους κατηγορώ. Γιατί όταν η Ευρώπη αποφάσισε να πάει στον πόλεμο κατέληξε κόβοντας τον λαιμό της. Έχουμε το πραξικόπημα των ΗΠΑ στην Ευρώπη, που γνωρίζουν πολύ καλά ότι αιμορραγεί. Οι ομοϊδεάτες μας κάνουν αυτό που έκαναν πάντα. Βάζουν πρώτα και πάνω απ’ όλα την Αμερική. Αλλά ποια είναι η απάντηση της Ε.Ε.; Καμία! Είμαστε απασχολημένοι να πυροβολούμε τους εαυτούς μας και τα δυο μας πόδια, αποτυγχάνοντας να βάλουμε ένα τέλος στον πόλεμο. Την ίδια ώρα η Αμερική μάς χρεώνει τέσσερεις φορές την τιμή της ενέργειας, κάνοντάς μας εξαρτώμενούς της.

»…Σε έναν μοντέρνο πόλεμο ο νικητής είναι το παγκόσμιο κεφάλαιο και οι απλοί άνθρωποι πάντα είναι οι χαμένοι. Αυτά πρέπει ναθυμόμαστε κάθε φορά που γίνεται λόγος για ειρήνη», κατέληξε η Ιρλανδή ευρωβουλευτής, κονιορτοποιώντας όλα τα εύηχα συνθήματα της ελίτ των Βρυξελλών περί αρχών και σεβασμού του Διεθνούς Δικαίου.

Το δικαίωμα των λαών για ανεξαρτησία ή επιλογή αυτοχειρίας;

Την ώρα που η Κύπρος εισέρχεται ακρωτηριασμένη στο 49ο έτος της ομηρείας της στην Τουρκία με τους ισλαμοφασίστες της Άγκυρας να εποικίζουν ανενόχλητοι την Αμμόχωστο, παραβιάζοντας όλα τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, η Κομισιόν νίπτει τας χείρας της. Όπως και ο σύγχρονος Πόντιος Πιλάτος, επικεφαλής των Ην. Εθνών, κ. Γκουτέρες, δεν φαίνεται να πολυσκοτίζεται αν ένα κράτος μέλος του Διεθνούς Οργανισμού και ισότιμο (κατ’ όνομα) μέλος της Ε.Ε. εξακολουθεί να έχει στην πλάτη του το στιλέτο της τούρκικης κατοχής.

Μικρός λαός, που πολεμά δίχως σπαθιά και βόλια… που λέει και ο ποιητής! Δυστυχώς, πλέον, όπως όλα τα ωραία ιδανικά έτσι και η ποίηση βρίσκονται στη σφαίρα του ανέφικτου και του άπιαστου. Να αποδεχθούμε πως τα μικρά κράτη είναι τα μεγάλα θύματα και οι λαοί τους οι παράπλευρες απώλειες ενός αδίστακτου διευθυντηρίου που επιμένει να είναι ο κυρίαρχος του κόσμου;

Δεν είναι εύκολο, παρά τις προτροπές και τις δουλικές υποκλίσεις εγχώριων πολιτικών μας, λιλιπούτειων εθνοπατέρων που μας θέλουν να υποταχθούμε στη μοίρα μας. Είναι ένα δίκοπο δίλημμα η όποια επιλογή. Ιδιαίτερα όταν οι δήθεν σύμμαχοι κατόρθωσαν να σε ξεκόψουν από παραδοσιακούς φίλους.

Δύση, ΗΠΑ και ΝΑΤΟ στην περίπτωση της Ουκρανίας επαναλαμβάνουν με έμφαση την αρχή της ανεξαρτησίας και της απόλυτης αυτοδιάθεσης των λαών, η οποία αντίκειται στη θεώρηση ότι υπάρχουν σφαίρες επιρροής που δεν πρέπει να παραβιάζονται. Κατά τις συνομιλίες μεταξύ του Αμερικανού και του Ρώσου Προέδρου, που είχαν προηγηθεί του πολέμου στην Ουκρανία, η ΝΑΤΟϊκή πλευρά είχε υποστηρίξει πως η Δύση δεν μπορεί να αρνηθεί το δικαίωμα της Ουκρανίας να διαλέξει γεωπολιτικό προσανατολισμό. Βέβαια η Δύση διατηρεί διαφορετικά στάνταρντ στην Κύπρο, στη Σερβία, στο δικαίωμα των Κούρδων να έχουν πατρίδα. Όπως και σε πολλές άλλες χώρες, δεν αναγνωρίζεται κανένα παρόμοιο δικαίωμα. Στην ουσία το δικαίωμα ανεξαρτησίας, έτσι όπως το εννοούν οι Δυτικοί, σημαίνει μία και μόνη επιλογή: Το δικαίωμα να γίνεις ένας εξαρτημένος δούλος του ΝΑΤΟ. Όταν η ανεξαρτησία επιλέγει την κατεύθυνση του να είσαι αδέσμευτος και να μη συμμετάσχεις σε κυρώσεις που καταστρέφουν την οικονομία σου, τότε επιστρατεύεται κάθε εκβιασμός και ωμή βία, ώστε να γίνεις ένας υπάκουος δούλος που θα χειροκροτείς τα δικά τους «θέλω». Στο τέλος θα σε υποχρεώσουν να κωπηλατείς εναντίον των συμφερόντων του λαού σου.

Αυτή είναι η Ευρώπη που θέλουν!

Η Κύπρος αποδέχθηκε να συμφωνήσει στις κυρώσεις των Αμερικανών και της Ε.Ε. κατά της Ρωσίας την ίδια ώρα που εδώ και χρόνια οι δήθεν εταίροι και σύμμαχοί μας αρνούνται συστηματικά να επιβάλουν παρόμοιες ή και τις ελάχιστες ακόμα κατά της Τουρκίας.

Οι ΗΠΑ αποδεικνύεται για πολλοστή φορά πως δεν σκοτίζονται για τους λαούς της Ευρώπης. Ούτε καν για τους Ουκρανούς, για τους οποίους τόσο υποκριτικά κόπτονται. Αντίθετα, εδώ και χρόνια προσπαθούν να τους βάλουν το χαλινάρι της υποταγής. Όπως επί ναζιστικής Γερμανίας, ο Χίτλερ έθετε τη χώρα υπεράνω όλων, έτσι και οι ΗΠΑ εφαρμόζουν με πιο σύγχρονες και εκλεπτυσμένες μεθόδους την ίδια τακτική. Πρώτα η Αμερική!

Τώρα που οι ηγέτες της Ευρώπης έχουν υποταχθεί στις ΗΠΑ και αφού οι λαοί έχαψαν τη ΝΑΤΟϊκή προπαγάνδα περί κακής Ρωσίας, το ΝΑΤΟ προετοιμάζεται για το επόμενο χτύπημα.

Στο πολεμικό πεδίο της Ουκρανίας τα πράγματα δεν είναι και τόσο ενθαρρυντικά για τη Δύση, που τόσο πολλά επένδυσε με πακτωλό δισεκατομμυρίων δολαρίων, ευρώ και όπλων. Το ΝΑΤΟ επιχειρεί να ανοίξει και άλλα μέτωπα, στοχεύοντας να σύρει τη Ρωσία και σε άλλα πεδία μακριά από τα σύνορά της. Ένα από τα μέτωπα που φαίνεται ότι έχουν επιλεγεί είναι αυτό του Κοσσυφοπεδίου, όπου το ΝΑΤΟ προσπαθεί να βρει τρόπους, για να εμπλέξει τη Σερβία. Η Σερβία περιβάλλεται από ΝΑΤΟϊκές χώρες, οι οποίες μπορούν να αποτρέψουν μιαν αποφασιστική ρωσική βοήθεια. Ενώ η Σερβία μπορεί ν’ αντιμετωπίσει τις δυνάμεις του UÇK (των Κοσοβάρων Αλβανών), μία ένοπλη σύγκρουση θα προκαλέσει πιθανότατα μία ΝΑΤΟϊκή ισχυρή αντίδραση, την οποία η Σερβία από μόνη της δεν μπορεί να αντιμετωπίσει.

Η Σερβία βλέπει με εξαιρετική ανησυχία την ενίσχυση της Ρουμανίας με ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις.

Βεβαίως, η δυτική κοινή γνώμη χειραγωγούμενη από τη ΝΑΤΟϊκή προπαγάνδα δεν θα αντιδράσει σε οποιαδήποτε βιαιοπραγία εναντίον του σερβικού πληθυσμού στο Κοσσυφοπέδιο, όπως δεν αντέδρασε και στα οκτώ χρόνια όταν Ουκρανοί παραστρατιωτικοί με τη συνδρομή των ΗΠΑ πραγματοποιούσαν δολοφονίες, απαγωγές, ακόμη και πυραυλικές επιθέσεις εναντίον των ρωσόφωνων του Ντονμπάς, της Οδησσού και αλλού.

To πρόβλημα για τους Σέρβους είναι ότι η Ρωσία έχει εμπλακεί σε μια μακροχρόνια επιχείρηση στην Ουκρανία. Οπότε οι Σέρβοι βρίσκονται ενώπιον ενός θανατηφόρου διλήμματος. Αν δεν κάνουν απολύτως τίποτα, τότε οι Αλβανοί Κοσοβάροι απλώς θα αποτελειώσουν τη σερβική μειονότητα. Αν αντιδράσουν δυναμικά, θα πέσουν στη ΝΑΤΟϊκή παγίδα να πυροδοτηθεί ένας νέος ΝΑΤΟϊκός πόλεμος εναντίον της Σερβίας, στον οποίο θα είναι δύσκολο για τη Ρωσία να επέμβει, καθώς παρεμβάλλονται ενδιάμεσες χώρες μέλη του ΝΑΤΟ. Για τον λόγο αυτό οι Σέρβοι καλούνται σε μία δύσκολη δοκιμασία απέναντι στις ΝΑΤΟϊκές προκλήσεις με την ελπίδα εξελίξεις σε άλλα μέτωπα να τους φέρουν σε καλύτερη κατάσταση.

Την ίδια ώρα, η Ευρωπαϊκή Ένωση εκβιάζει τη Σερβία να συμμετέχει στις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας, αλλιώς θα πρέπει να αντιμετωπίσει μια νέα ασφυκτική απομόνωση, ξεχνώντας την ευρωπαϊκή της προοπτική. Στην πραγματικότητα η Ε.Ε. και ΗΠΑ όταν επικαλούνται την ανεξαρτησία των λαών στην ουσία οι ίδιες επιβάλλουν την πιο ολοκληρωτική πολιτική τής καμίας άλλης εναλλακτικής επιλογής. Δηλαδή σε έναν μονόδρομο υπέρ των δικών τους συμφερόντων.

Εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί πάτρις ή περί… συμφερόντων; Αυτό το δίλημμα οι λαοί όχι μόνο της Ευρώπης αλλά ολόκληρου του πλανήτη καλούνται να το απαντήσουν.

Σημερινή