Η Κεντρική Ασία και ο Νότιος Καύκασος ​​βρίσκονται εδώ και καιρό στη γεωπολιτική τροχιά της Ρωσίας. Αλλά καθώς ο πόλεμος του Κρεμλίνου στην Ουκρανία σκοντάφτει σε περισσότερες δυσκολίες από ίσες φαινομενικά ανέμενε, η Τουρκία επιδίδεται σε μία προσπάθεια να επωφεληθεί αυξάνοντας την επιρροή της στις στρατηγικά σημαντικές περιοχές.

Δεν είναι μυστικό το ότι η Άγκυρα βλέπει το Αζερμπαϊτζάν, το Καζακστάν, το Κιργιστάν, το Τουρκμενιστάν και το Ουζμπεκιστάν ως χώρες που ανήκουν στον τουρκόφωνο κόσμο – μια ιδέα που ο πρώην πρόεδρος της Τουρκίας Αμπντουλάχ Γκιούλ κάποτε διατύπωσε με τη φράση “ένα έθνος, έξι κράτη”. Ωστόσο, οι πολιτιστικοί δεσμοί δεν είναι αυτό που καθοδηγεί τον διάδοχό του, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, τώρα. Σήμερα, όλα είναι θέμα ενέργειας. 

Οι δεσμοί της Τουρκίας με το Τουρκμενιστάν είναι ιδιαίτερα σημαντικοί. Παρά το γεγονός ότι το Τουρκμενιστάν δεν είναι μέλος του Οργανισμού Τουρκογενών Κρατών – μιας περιφερειακής ομάδας με επιρροή τουρκόφωνων χωρών – το Τουρκμενιστάν διαδραματίζει βασικό ρόλο στη στρατηγική της Άγκυρας για την Κεντρική Ασία. Όπως το είπε ωμά τον περασμένο μήνα ο Ερντογάν  , “ελπίζω ότι το αέριο του Τουρκμενιστάν θα αρχίσει σύντομα να ρέει προς την Τουρκία μέσω της Κασπίας Θάλασσας”.

Παρά το γεγονός ότι είναι ένα από τα  πιο απομονωμένα καθεστώτα στον κόσμο, το Τουρκμενιστάν κατέχει την τέταρτη θέση παγκοσμίως όσο αφορά τα αποθέματα φυσικού αερίου μετά τη Ρωσία, το Ιράν και το Κατάρ. Αν και η Κίνα είναι ο  κύριος αγοραστής φυσικού αερίου του Τουρκμενιστάν αυτή την στιγμή, η Άγκυρα σκοπεύει να αρχίσει να αγοράζει ενέργεια από την πρώην Σοβιετική δημοκρατία με στόχο να υλοποιηθεί το σχέδιο που θα καταστήσει την Τουρκία περιφερειακό κόμβο διαμετοκόμισης φυσικού αερίου.

Να πώς θα λειτουργούσε αυτό: Επενδύοντας στις πολιτικές και οικονομικές συνθήκες που απαιτούνται για την εισαγωγή μεγάλων ποσοτήτων φυσικού αερίου από τη Ρωσία, το Αζερμπαϊτζάν, το Ιράν και το Τουρκμενιστάν, η Τουρκία θα μπορούσε να ανακατευθύνει ενέργεια στην Ευρώπη και να γίνει μεσάζων στις πωλήσεις φυσικού αερίου. 

Ενώ το  Κρεμλίνο υποστηρίζει αυτή την ιδέα  κατ’ αρχήν – ειδικά με δεδομένο το ότι δεν μπορεί πλέον να προμηθεύει την Ευρώπη με φυσικό αέριο μέσω των αγωγών Nord Stream – η ενεργειακή στρατηγική της Τουρκίας έχει προκαλέσει κάποιες αντιδράσεις από τη ρωσική πλευρά.

Πιο αξιοσημείωτη είναι αυτή του γερουσιαστή Αλεξάντερ Μπασκίν, ο οποίος έγραψε πρόσφατα  ότι η Μόσχα δεν θα επέτρεπε την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου Trans-Caspian από το Τουρκμενιστάν στο Αζερμπαϊτζάν, ουσιαστικό μέρος οποιασδήποτε μελλοντικής σύνδεσης με την Τουρκία. Ο Μπασκίν επέρριψε την ευθύνη για την επικριτική και αρνητική στάση του σε περιβαλλοντικές ανησυχίες, αλλά το γεωπολιτικό παρασκήνιο είναι κάτι παραπάνω από σαφές.

για τη συνέχεια Capital