Κέρη Μαυρομμάτη: Αλήθειες για τις θαλάσσιες ζώνες της Ελλάδας!

Γιατί διαχρονική έλλειψη πολιτικής βούλησης των ελληνικών κυβερνήσεων, στο θέμα των θαλάσσιων ζωνών δεν είναι προϊόν αβλεψίας αλλά συνειδητή επιλογή που εξυπηρετεί συμφέροντα των ΗΠΑ αλλά και της Γερμανίας , αφήνοντας τελικά χώρο στην Τουρκία , δυτικά του 28ου μεσημβρινού και μη αμφισβητώντας στην πράξη το παράνομο Τουρκολιβυκό μνημόνιο εξηγεί η Κέρη Μαυρομμάτη.

Η Ελλάδα είναι ίσως η μόνη χώρα της Μεσογείου, που δεκαετίες τώρα δεν έχει επίσημο κατάλογο συντεταγμένων με θέσεις βάσης, χάραξη ευθείων γραμμών βάσης και κλείσιμο κόλπων, που είναι το Α και το Ω στην κατοχύρωση με κανόνες, των θαλάσσιων ζωνών μίας χώρας, στη βάση του διεθνούς δικαίου και του δικαίου της θάλασσας. Η Κέρη Μαυρομμάτη , τονίζει την αξία στον υπολογισμό των νησιών , νησίδων και βράχων του Αιγαίου, σημειώνοντας πως είναι περίεργο η Κρήτη ή το σύμπλεγμα του Καστελλορίζου να αναφέρονται όχι ως τμήμα της ενιαίας επικράτειας της χώρας ηπειρωτικής και νησιωτικής με το Αιγαίο, αλλά ως νησιά της Μεσογείου.

Διευκρινίζει ότι η πρόσφατη οριοθέτηση μονομερώς της Αιγύπτου δυτικά με την Λιβύη, εδράζεται σε αντίστοιχή κίνηση της Λιβύης μονομερώς το 1959, ενώ όπως λέει σε τίποτα αυτή η κίνηση της Αιγύπτου, δεν δημιουργεί θέμα στο παράνομο Τουρκολιβυκό μνημόνιο. Μιλάει για την αξία και την περίεργη εξαίρεση των Μεσσηνιακών Οινουσσών ( Σαπιέντζα – Σχίζα) ., ως το νοτιοδυτικότερο άκρο της Ελλάδας. Το ερώτημα που τίθεται είναι , λέει η κ. Μαυρομμάτη, το τι κάνει και τι δεν κάνει η Ελλάδα , πέραν του 26ου μεσημβρινού στη πράξη και ειδικότερα πέραν του 28ου, κυρίως όμως ανατολικά της Κρήτης και στην Δωδεκάνησο, εξηγώντας γιατί η θέση του Κουφονησίου, της Χρυσής , της Παξιμάδας, αλλά και της Χήνας και της Στρογγύλης , είναι κομβικής σημασίας για τις θέσεις βάσης και τις χαράξεις ευθείων γραμμών βάσης .