Ιστορία - Πολιτισμός

Η ιστορία του αντιτορπιλικού «Αδρίας» – Οι 204 ήρωες και το πλοίο τους

Δημοσιεύτηκε στις

29 Δεκεμβρίου 2022 στις 15:00

από τον

ΧΑΚ

Είναι μια πραγματική ιστορία θριάμβου που στην Αμερική θα είχε γίνει ταινία στο Χόλιγουντ από την δεκαετία του 1940. Στην Ελλάδα όμως περίμενε σχεδόν 80 ολόκληρα χρόνια για να γραφτεί.

Είναι γεμάτη από αναπάντεχα γεγονότα, γυρίσματα της τύχης αλλά κυρίως ηρωισμό και αγάπη για την πατρίδα. Πρωταγωνιστούν μια χούφτα Έλληνες που κατάφεραν να γράψουν το όνομά του πλοίου τους με χρυσά γράμματα στα πεπραγμένα του δοξασμένου Πολεμικού Ναυτικού. Πρόκειται για ένα θρυλικό αντιτορπιλικό του ελληνικού στόλου κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, την βιογραφία του οποίου έγραψε η δημοσιογράφος Μαργαρίτα Πουρνάρα και θα κυκλοφορήσει σε λίγο στα βιβλιοπωλεία. Τίτλος της: «Αδρίας. Ηταν Ολοι Τους Ηρωες».

adrias-04 — Ο Αδρίας το 1942 παρεχωρήθη ολοκαίνουριος από το Βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό στους Ελληνες

Η έκδοση της ΑΜΚΕ Κύκλωψ παρουσιάστηκε πριν από λίγες ημέρες στην Λέσχη Αξιωματικών Ενόπλων Δυνάμεων, παρουσία της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου και του Αρχηγού του Πολεμικού Ναυτικού Στυλιανού Πετράκη, ο οποίος απηύθυνε χαιρετισμό.

Η ΑΜΚΕ Κύκλωψ του Δραμινού ναυπηγού Άρη Θεοδωρίδη που εξέδωσε την βιογραφία έχει αναπτύξει φιλανθρωπική δράση με επίκεντρο την πόλη της Βορείου Ελλάδος όπου σύντομα θα δημιουργηθεί ένα Μουσείο Φωτογραφικών Μηχανών. Θα στεγαστεί σε ένα αποκατεστημένο αρχοντικό της Δράμας, το «Μαρμάρινο Σπίτι».

Αυτό το Μουσείο στάθηκε η αφορμή για την δημιουργία της έκδοσης, καθώς η επίσης Δραμινή Φανή Ζιώγα Ασλάνη δώρισε στην «Κύκλωψ» μια παλαιά φωτογραφική μηχανή του πεθερού της Πέτρου Ασλάνη και πολλά αρνητικά. Ο τελευταίος είχε υπηρετήσει στον «Αδρία» και ήταν ο μόνος που είχε αποτυπώσει με το φακό του, τις πλέον δραματικές στιγμές του ηρωικού πλοίου.

adrias-5 — Ο ιδρυτής της Αμκε Κυκλωψ Αρης Θεοδωρίδης

Ας πιάσουμε από την αρχή την κλωστή της ανέμης

Λίγο πριν την επικράτηση των Γερμανών στην Ελλάδα, την άνοιξη του 1941, ο στόλος μας κατάφερε με χίλιες περιπέτειες και βαρύτατες απώλειες να φτάσει στην Αίγυπτο. Τα καταστρώματα των πλοίων και τα υποβρύχια ήταν, μαζί με τα καράβια της εμπορικής ναυτιλίας και τις διπλωματικές μας αρχές στο εξωτερικό, το μόνον ελεύθερο ελληνικό έδαφος. Μια «πατρίδα» από την πρύμνη ως τη πλώρη. Τα μέλη του Πολεμικού Ναυτικού που διέφυγαν από την χώρα, άφησαν πίσω τους νέες γυναίκες, μωρά παιδιά, γέρους γονείς χωρίς να έχουν καμιά απολύτως επαφή μαζί τους μέχρι και την απελευθέρωση. Μόνη τους παρηγοριά η ιδιαίτερα θερμή υποδοχή που τους επεφύλαξαν οι χιλιάδες Έλληνες της Αλεξάνδρειας όπου αποδήμησε ο Στόλος.

Όμως η ναυτική μας δύναμη ήταν αποδεκατισμένη και με γηρασμένα πλοία, τα οποία είχαν απαρχαιωμένο οπλισμό. Υστέρα από διαπραγματεύσεις με τους Συμμάχους μας, οι Βρετανοί μας παραχώρησαν κάποια καινούρια καράβια αναγνωρίζοντας την ναυτοσύνη και τον ηρωισμό των Ελλήνων. Ο «Αδρίας» παρελήφθη το καλοκαίρι του 1942 από το Ελληνικό Βασιλικό Ναυτικό. Ηταν ολοκαίνουριο αντιτορπιλικό συνοδείας τύπου Hunt, με καλό ανθυποβρυχιακό και αντιαεροπορικό οπλισμό. Γενικά τα αντιτορπιλικά λογαριάζονταν ως «τσοπανόσκυλα της θάλασσας», ικανά να έχουν σκληροτράχηλες αποστολές και εμπλοκές με τον εχθρό από το νερό, τον αέρα ακόμα και την ξηρά.

Η ελληνική σημαία υψώθηκε στον «Αδρία» στις 20 Ιουλίου του 1942 στα ναυπηγεία του Νιούκαστλ και ο Ιωάννης Τούμπας που ανέλαβε κυβερνήτης είπε στο πλήρωμα: «Εδώ τώρα που είμαστε μακριά από την πατρίδα μας, τις οικογένειές μας και απ’ ό,τι αγαπούμε, έχετε εσείς πατέρα εμένα και εγώ έχω για οικογένειά μου εσάς. Δεν έχω κανέναν άλλο να αγαπήσω εδώ πέρα. Μόνον εσάς. Και εσείς πρέπει να βρείτε σε μένα ό,τι θέλετε. Πιστεύω ότι όλοι καταλαβαίνετε και θυμόσαστε πως αυτή τη στιγμή, οι μανάδες σας, τα αδέλφια σας και τα παιδιά σας είναι δούλοι. Πεινάνε. Είναι στο έλεος του κατακτητού. Από εσάς εξαρτάται. Έχετε ιερή υποχρέωση να βοηθήσετε για την ελευθερία τους», ήταν τα φορτισμένα του λόγια.

Η πολεμική δράση Αδρία για τον επόμενο χρόνο δηλαδή από το 1942 ως και το 1943 ήταν αξιοσημείωτη. Πήρε μέρος σε νηοπομπές στον Ατλαντικό, επιχείρησε να βυθίσει δύο εχθρικά υποβρύχια, έζησε την πρώτη του πολεμική συμπλοκή στη Σικελία με γερμανικές τορπιλακάτους και πήρε μέρος στην περιπέτεια του Ιταλικού Στόλου του Τάραντα στη Μάλτα. Ο κυβερνήτης είχε πετύχει να έχει σπάνια ομοψυχία στο καράβι, ήταν αυστηρός αλλά λάτρευε το πλήρωμα και οι άνδρες τον θαύμαζαν και τον αγαπούσαν. Σε αντίθεση με άλλα πλοία του ΠΝ, στον «Αδρία» ουδέποτε εκδηλώθηκαν πολιτικές διχόνοιες που τόσο ταλαιπώρησαν το Ναυτικό στη κρίσιμη φάση του Πολέμου. Στο αντιτορπιλικό υπηρετούσαν Ρωμιοί, Αιγυπτιώτες, Μικρασιάτες, κάθε καρυδιάς καρύδι από τη Θράκη μέχρι την Κρήτη και από τα Δωδεκάνησα μέχρι τα Επτάνησα. Όλοι ήταν μια γροθιά υπό το πρόσταγμα του κυβερνήτη Τούμπα που ήταν παράτολμος και θαρραλέος.

adrias-9 — Το πλήρωμα του Αντιτορπιλικού πριν την έκρηξη

Το αδελφό πλοίο του «Αδρία» ήταν το βρετανικό αντιτορπιλικό Hurworth με κυβερνήτη τον Ρόϊστον Ραϊτ. Αυτά τα δύο αντιτορπιλικά κλήθηκαν στις 20 Οκτωβρίου 1943 να πάρουν μέρος σε μια απόλυτα ριψοκίνδυνη αποστολή στα Δωδεκάνησα, όταν οι Βρετανοί προσπαθούσαν να ενισχύσουν τους μαχητές που κρατούσαν την Λέρο έναντι των Γερμανών. Ήταν μια απέλπιδα προσπάθεια των Άγγλων να κατακτήσουν τα Δωδεκάνησα μετά την συνθηκολόγηση της Ιταλίας. Αρχικά είχαν πρόθεση να αιφνιδιάσουν τους Γερμανούς. Όμως οι τελευταίοι αντέδρασαν αστραπιαία, πήραν τον έλεγχο όλων των νησιών από τους παραδοθέντες τέως συμμάχους τους με εξαίρεση τη Σάμο και την Λέρο. Ετσι οι Βρετανοί έπρεπε οπωσδήποτε να ενισχύσουν την άμυνα στέλνοντας από την Αίγυπτο στρατιώτες και πολεμοφόδια

Προσπαθώντας να μεταφέρει εφόδια, στις 22 Οκτωβρίου 1943 στις 9.56 το βραδυ ο Αδρίας προσέκρουσε σε γερμανική νάρκη λίγο έξω από την Κάλυμνο, η οποία απέκοψε το 1/3 του εμβαδού του πλοίου, δηλαδή ανατινάχτηκε ολόκληρη την πλώρη ως τη γέφυρα. Εξαφανίστηκαν τα 30 από τα 85 μέτρα του πλοίου. Ως εκ του θαύματος δεν αγγίχτηκαν τα λεβητοστάσια και έτσι-αν και τσακισμένο -το αντιτορπιλικό συνέχισε να πλέει. Οι Βρετανοί από το Hurworth κάλεσαν τους Έλληνες να βυθίσουν το καράβι τους και να τους διασώσουν. Ο Τούμπας και οι άνδρες του αρνήθηκαν. Παρά το ότι δεν είχαν άγκυρες και όργανα ναυσιπλοίας, αποφάσισαν να πάνε μέχρι την γειτονική ουδέτερη Τουρκία. Την ώρα που το Hurworth πλησίασε ωστόσο για να πάρει τους τραυματίες του δικού μας αντιτορπιλικού έπεσε και αυτό σε νάρκη και βούλιαξε μέσα σε λίγα λεπτά μπροστά στα μάτια των Ελλήνων. Η θάλασσα πήρε φωτιά από τα πετρέλαια, έβρεχε συντρίμμια και ανθρώπινα μέλη στο κατάστρωμα, ο κυβερνήτης, οι αξιωματικοί και οι ναύτες του Αδρία ήταν μόνοι και αβοήθητοι.

adrias-7 — Ο Πέτρος Ασλάνης στην φωτο με τους νεκρούς συντρόφους

Η κατάσταση ήταν απέλπιδα από κάθε άποψη. Ήταν χτυπημένοι και κινδύνευαν να βουλιάξουν ανά πάσα στιγμή, ένιωθαν μια νοητή κλεψύδρα – πάνω στο κατάστρωμα το οποίο έγερνε όλο και πιο πολύ προς τα μπροστά -να αδειάζει ταχύτατα.Είχαν νεκρούς και πολλούς βαριά τραυματίες που ικέτευαν για λύτρωση από τις λαμαρίνες. Έπλεαν μόνοι μέσα στο σκοτεινό πέλαγος έχοντας μόλις ζήσει τον χαμό δεκάδων συμπολεμιστών τους, που ανατινάχτηκαν στην προσπάθειά τους να βοηθήσουν τον «Αδρία». Δεν είχαν χάρτες. Το τιμόνι δεν «υπάκουε», αφού λαμαρίνες που παραμορφώθηκαν από την έκρηξη έπαιζαν τον ρόλο του πηδαλίου κάτω από το νερό. Τα δικά τους πυρομαχικά είχαν σκορπιστεί στο κατάστρωμα. Το πλοίο ήταν σε εχθρική περιοχή δίχως αεροπορική κάλυψη. Κι αφού έπεσαν σε ναρκοπέδιο, τότε σε κοντινή απόσταση θα βρίσκονταν και άλλες νάρκες.

Ίσως επίσης οι Γερμανοί να είχαν πάρει μυρωδιά τι έγινε και να έστελναν και μερικά αεροπλάνα για να τους αποτελειώσουν. Μόνο ο Θεός μπορούσε να βάλει του χέρι του και να τους σώσει. Όμως οι Έλληνες από την αρχαιότητα δεν πιστεύουν ότι η θεϊκή συμβολή αρκεί. Και οι ίδιοι οι άνδρες ήταν έτοιμοι να παλέψουν με τον πόνο, τον φόβο, τα τραύματα.

adrias-6 — Ο Ιωάννης Τούμπας, κυβερνήτης και ήρωας του Αδρία

Με ηγέτη τον Ιωάννη Τούμπα και από μηχανής θεό τον Α΄ Μηχανικό Κώστα Αράπη, ο οποίος με τις ναυπηγικές του γνώσεις κατάφερε και έκανε πρόχειρες επιδιορθώσεις για να μην φτάσει το νερό της θάλασσας στα λεβητοστάσια, βάλθηκαν να κάνουν ένα αδιανόητο ταξίδι ως την Τουρκία. Από κοντά οι αξιωματικοί με τη ψυχραιμία τους, οι άνδρες με τον ηρωισμό τους έδωσαν μάχη με το ακατόρθωτο. Ήταν όντως όλοι τους ήρωες. Τρεις ώρες μετά έφτασαν στην αρχαία Μύνδο της Καρίας το Γκιουμουσλούκ. Ήταν ένας οικισμός ψαράδων, Τουρκοκρητικών στην καταγωγή, που είχαν πάει εκεί στην ανταλλαγή του 1923 και μιλούσαν ελληνικά.

Μόλις χάραξε ο ναύτης Πέτρος Ασλάνης πήρε τη φωτογραφική του μηχανή και έβγαλε συγκλονιστικές λήψεις ανάμεσα στις ματωμένες λαμαρίνες αλλά και από τον τάφο που ετοίμασαν για τους νεκρούς. Ήρωας ήταν και ο γιατρός Ανδρέας Καποδίστριας που κατάφερε με ψαλίδια κουρέματος, λεπίδες ξυρίσματος και κολόνιες για αντισηπτικό, αφού το νοσοκομείο του πλοίου είχε διαλυθεί από την έκρηξη να κάνει σύνθετες εγχειρήσεις και να σώσει πολλούς τραυματίες χωρίς να μολυνθεί κανείς. Ανάμεσά τους ο ναύτης Γιώργος Παπαφραντζέσκος που έπρεπε να ακρωτηριαστεί στο αριστερό άνω άκρο δίχως αναισθησία. Ο επίσης τραυματίας Τούμπας έσπευσε να τον παρηγορήσει για να ακούσει από τον Ποριώτη τη φράση που έμεινε στην ιστορία: «Και τί είναι ένα χέρι για την πατρίδα κύριε Κυβερνήτα;» του είπε ο τελευταίος.

adrias-3 — Ο Α’ Μηχανικός του Αδρία, Κώστας Αράπης που έσωσε το καράβι

Οι Ελληνες έμειναν στην Τουρκία 40 ολόκληρες ημέρες. Εκεί έθαψαν τους 21 νεκρούς τους. Με τη βοήθεια των Βρετανών οργανώθηκε σχέδιο διαφυγής του πλοίου στην Αλεξάνδρεια. Ο Κώστας Αράπης σχεδίασε και επέβλεψε την τοποθέτηση ενός τοίχου από σκυρόδεμα που στεγανοποίησε το μέρος όπου είχε κοπεί η πλώρη. Και έτσι ξεκίνησαν ένα πενθήμερο ταξίδι 730 ναυτικών μιλίων από το Γκιουμουσλούκ ως την Αίγυπτο κυριολεκτικά κάτω από τα μουστάκια των Γερμανών Στις 6 Δεκεμβρίου του 1943, ανήμερα του Αγίου Νικολάου προστάτη του Πολεμικού μας Ναυτικού ο κομμένος Αδρίας μπήκε θριαμβευτικά στο λιμάνι

adrias-8 — Ο πρόχειρος τάφος των νεκρών συμπολεμιστών στην Τουρκία

Το κατόρθωμα του Αδρία είναι μοναδικό στην ιστορία του Πολεμικού μας Ναυτικού. Στο βιβλίο υπάρχουν στοιχεία από τα αρχικά δελτία παραγγελίας του πλοίου στο ναυπηγείο του Νιουκάστλ ως τη ημέρα που πήγε στα διαλυτήρια το 1945. Νέα στοιχεία που αφορούν την τοποθέτηση του ναρκοπεδίου στην Κάλυμνο ήρθαν στο φως από τα γερμανικά αρχεία ενώ έγινε ενδελεχής έρευνα και στα βρετανικά αρχεία. Ογδόντα χρόνια μετά, η έκδοση τιμά 204 ήρωες και το πλοίο τους με πλούσιο φωτογραφικό υλικό από τον Ασλάνη και άλλες πηγές.

ΠΗΓΗ: protothema.gr

Σχετικά θέματα

ΧΑΚ

Είναι ο άγνωστος Χ, αλλά φυσικό πρόσωπο που βοηθάει στην παραγωγή ειδήσεων στο Geopolitico.gr, αλλά και τη δημιουργία βίντεο στο κανάλι του Σάββα Καλεντερίδη. Πολλοί τον χαρακτηρίζουν ως ανθρώπινο αλγόριθμο λόγω του όγκου των δεδομένων και πληροφοριών που αφομοιώνει καθημερινώς. Είναι καταδρομέας με ειδικότητα Χειριστή Ασυρμάτων Μέσων.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ιστορία - Πολιτισμός

Οι δύο υπέροχες Ελληνίδες – Κλαυδία 2025 – Μαρίζα Κώχ 1976

Ανυποχώρητες για τις τραγωδίες μας από τους Τούρκους κατακτητές

Δημοσιεύτηκε

5 ώρες πριν

στις

1 Ιουνίου 2025

από τον

ΧΑΚ

Γράφει η Φανούλα Αργυρού*

“”…there’s a sickness
worse than the risk of death and that’s
forgetting what we should never forget.””

Mary Oliver, Tecumseh. American Primitive

Ta τελευταία χρόνια δεν παρακολουθούσα το «Eurovision». Είχε χάσει την αρχική μορφή και ήθος του.

΄Όμως, φέτος λόγω της συμμετοχής της Ελληνίδας Πόντιας Κλαυδίας το παρακολούθησα. Η Πόντια Κλαυδία όντως ‘δίδαξε’ ήθος στους διοργανωτές και συμμετέχοντες, ήταν υπέροχη σε όλα. ΄Όμως, υπέροχη και για ένα άλλο σημαντικό λόγο. Για την ανυποχώρητη αντίστασή της στις πιέσεις από τους διοργανωτές του διαγωνισμού, να μην ενοχλήσει την κατοχική ΤΟΥΡΚΙΑ! Όπως ακριβώς πριν κοντά 50 χρόνια έκανε μια άλλη υπέροχη ΕΛΛΗΝΙΔΑ, η Μαρίζα Κωχ και οι συνεργάτες της. Οφείλουμε και στις δύο ένα τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και ΝΑ ΜΗ ΞΕΧΝΑΜΕ ΟΣΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΝΑΜΕ!

Κλαυδία 2025

Έγραψε ο αρχισυντάκτης της «ΕΣΤΙΑΣ» Αθηνών κ. Μανώλης Κοττάκης. «Της είχαν ζητήσει να μη μιλά» – Η σύσταση από τη διοργανώτρια στην Κλαυδία για να μην … ενοχληθεί η Τουρκία – Αλλά εκείνη επέμεινε και μιλούσε για τη ρίζα της και την προσφυγιά».

https://www.newsbreak.gr/apopseis/880680/tis-eichan-zitisei-na-mi/

Έγραψε μεταξύ άλλων για την ιστορία της Κλαυδίας Παπαδοπούλου και της οικογένειάς της : «…η οποία παλιννόστησε στην Ελλάδα από την πρώην Σοβιετική Ενωση το 1991…μαζί με χιλιάδες άλλες (που ρίζωσαν στη Θράκη) και εγκαταστάθηκε στον Ασπρόπυργο. Η γιαγιά της νεαρής Κλαυδίας διηγείτο στην εγγονή της όταν ήταν μικρή ιστορίες και από την προσφυγιά των Ποντίων…

Η Κλαυδία ζει σε μια χώρα που υποφέρει από ξενολαγνεία και συνήθως δεν υπερασπίζεται την εθνική της ταυτότητα. Που επισήμως «αγαπά» άλλες σημαίες, όχι την ελληνική. Μαζί με μια ομάδα δημιουργικών νέων, κατά βάση Ελληνόπουλων, η οποία ονομάστηκε Arcade…, έπλασαν την ιστορία της Αστερομάτας. Η οποία από το κουπλέ συγκλονίζει και προϊδεάζει: «Γλυκιά μου μάνα, μη μου κλαις/μαύρο κι αν σου φορούνε,/το ξέθωρο το σώμα μου/φλόγες δεν το νικούνε./Τα χελιδόνια της φωτιάς θάλασσες κι αν περνούνε,/του ριζωμού τα χώματα ποτέ δε λησμονούνε./Γλυκιά μου μάνα, μη μου κλαις,/καράβι είναι η ζωή μου…»

Αντέδρασε η κατοχική Τουρκία για την Ποντιακή Γενοκτονία της μέσω της δημόσιας τηλεόρασης της, απείλησε με καταγγελίες… η διοργανώτρια Αρχή συνέστησε «διακριτικά στην εθνική αρχή (Ελλάδα) η Κλαυδία … να αποφεύγει τον όρο «γενοκτονία» (genocide)…

Όμως η Ελληνίδα Κλαυδία δεν πτοήθηκε … πρόβαλε το δράμα, δεν άκουσε τις σειρήνες της υποταγής και πήρε το τραγούδι όσο ψηλά μπορούσε! «τότε οι ύμνοι του αμήχανου σχολιασμού αφιερώθηκαν αποκλειστικά, γενικώς και αορίστως, στην Ελλάδα…πρόβαλε το στιβαρό πρότυπο του μέτρου, του ήθους και της σοβαρότητας…» έγραψε ο κ. Κοττάκης.

Μαρίζα Κωχ 1976

Η Κλαυδία δέχθηκε τα συγχαρητήρια και εγκάρδιες ευχές της Μαρίζα Κώχ στην εκπομπή Πρωίαν σε Είδον της ΕΡΤ την ημέρα Μνήμης της Ποντιακής Γενοκτονίας, για να μας θυμίσει τι αντιμετώπισε και η ίδια το 1976. Όταν υπέστη τις ίδιες πιέσεις και χειρότερες…

Η Μαρίζας Κωχ εξηγεί το συμβάν στο εξαίρετο βίντεο του ALTER με τίτλο « Μάνος Χατζηδάκις – Eurovision (Χωρίς Μοντάζ, ALTER)». Καταρχήν η εισαγωγή του σταθμού.

«1975 η Ελλάδα ματωμένη από την τραγωδία της Κύπρου καλείται να μετάσχει στη Eurovision…Ένας μεγάλος Έλληνας ο Μάνος Χατζηδάκις διευθυντής τότε της κρατικής ραδιοφωνίας κάνει μια κίνηση που πραγματικά είναι μεγαλοφυής. Διεθνοποιεί τη κυπριακή τραγωδία στέλνοντας τη Μαρίζα Κωχ με το δημώδες ηπειρώτικο άσμα «Παναγιά μου Παναγιά μου παρηγόρα τη καρδιά μου». ΄Ένα τραγούδι που είχε ως θέμα τα πάθη της Κύπρου.»

Μαρίζα Κώχ: «Ένα βράδυ το 1976 με πήρε ο Μάνος Χατζηδάκις στο τηλέφωνο και μου ζήτησε αν μπορούσα μέχρι την άλλη μέρα το πρωί να έχω φτιάξει ένα τραγούδι να εκπροσωπήσει την Ελλάδα στη Eurovision. Το τραγούδι όμως αυτό να είναι μοιρολόι για την Κύπρο. Να είναι τραγούδι διαμαρτυρίας για την Κύπρο. Να έχει αυτά τα δύο σημαντικά στοιχεία. Όλο το βράδυ ξενύχτισα μαζί και ο στιχουργός που έγραψε το κείμενο, ο Μιχάλης ο Φωτιάδης, από τη Θεσσαλονίκη. Είμασταν στη γραμμή όλη τη νύχτα και την άλλη μέρα το πρωί πήγα στο Μάνο το τραγούδι αυτό. Παναγιά μου Παναγιά μου.»

Και τονίζει στη συνέχεια ότι ξεσπάθωσαν οι Τούρκοι στο άκουσα του τραγουδιού τη προηγούμενη στη πρόβα, γιατί είχε πολιτικό περιεχόμενο, χιλιάδες Τούρκοι μετανάστες στους δρόμους της Χάγης διαμαρτύρονταν, η Ασφάλεια του Φεστιβάλ λύγισε και αρνήθηκε να προστατεύσει την ελληνική αντιπροσωπεία, η οποία μόνο με δική της ευθύνη μπορούσε να τραγουδήσει, όπως και έγινε. Αν και δεν απειλούσε κανένα το τραγούδι που βγήκε φαβορί, παρόλα, εξηγεί η Μαρίζα Κωχ, υπέγραψαν ότι με δική τους ευθύνη βγαίνουν στη σκηνή…

«Οι Έλληνες αιδήμονες περί της Eurovision πέφτουν πάνω στον Χατζηδάκι να το φάνε, τι είναι αυτή η αηδία που έστειλες να μας εκπροσωπήσει στην Ευρώπη αυτό δεν είναι τραγούδι…κάτι τέτοια ανόητα του λέγανε», προσθέτει το ALTER. Για να ικανοποιήσουν την Τουρκία…

Την ώρα της μετάδοσης του ελληνικού τραγουδιού η Τουρκία έκλεισε το δίαυλο στο δορυφορικό της σύστημα προς τις χώρες της Μεσογείου και στη θέση του μετέδιδε … χορό της κοιλιάς!

Χαρακτηριστική και η στάση της Αγγλίας τότε που δεν έδωσε ούτε μία ψήφο…

«Μάνος Χατζηδάκις – Eurovision (Χωρίς Μοντάζ, ALTER)

Klavdia: Η πρώτη της συνέντευξη μετά τη Eurovision στην εκπομπή Πρωίαν σε Είδον της ΕΡΤ

Ορισμένοι από τους στίχους:

Παναγιά μου, Παναγιά μου, παρηγόρα την καρδιά μου

Κι αν δείτε ερείπια γκρεμισμένα, όι-όι μάνα μ’

Δεν θα ‘ναι απ’ άλλες, απ’ άλλες εποχές

Από ναπάλμ θα ‘ναι καμένα, όι-όι μάνα μ’

Θα ‘ναι τα μύρια χαλάσματα του χτεςς

Κι αν δείτε γη φρεσκοσκαμμένη, όι-όι μάνα μ’

Δεν θα ‘ναι κάμπος, ‘ναι κάμπος καρπερός

Σταυροί θα είναι φυτεμένοι, όι-όι μάνα μ’

Που τους σαπίζει, σαπίζει ο καιρός

Παναγιά μου, Παναγιά μου, παρηγόρα την καρδιά μου…

*Ερευνήτρια/δημοσιογράφος

ΠΗΓΗ:ΣΗΜΕΡΙΝΗ 1/6/2025

Συνέχεια ανάγνωσης

Αναλύσεις

1453-2025: H Άλωση της Πόλης…Η Τουρκία από την Κωνσταντινούπολη στην Άμυνα της Ευρώπης

Μια Πόλη η Κωνσταντινούπολη με άπειρη κληρονομιά, η Πτώση της Πόλης και το Βάρος της Μνήμης, το θέμα της εκπομπής Γνώση Δια λόγου στο star Κεντρικής Ελλάδας, με αφορμή την επέτειο από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης.

Δημοσιεύτηκε

11 ώρες πριν

στις

1 Ιουνίου 2025

από τον

ΧΑΚ

Καλεσμένος ο διδάκτωρ κ Διδάσκων Ιστορίας στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο Δημήτριος Μεταλληνός. Μια σπουδαία αφήγηση όλων των γεγονότων που προηγήθηκαν, γιατί η Πτώση της Πόλης, δεν έγινε ξαφνικά το 1453, τότε έγινε ένας πόλεμος που χάθηκε, η παρακμή όμως ξεκίνησε από το 1204 από τους Φράγκους…

Ο συμβολισμός της Άλωσης στην Τουρκία αναβιώνει μέσα από το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας», τη στρατιωτική παρουσία σε ξένες χώρες και την ανάδειξη της Τουρκίας ως παίκτη-κλειδί σε περιφερειακές και διεθνείς ισορροπίες.

Ο κ. Μεταλληνός τονίζει με νόημα, οι Έλληνες να μην καταντήσουμε άνθρωποι της λήθης, δηλαδή ηλίθιοι.

Επικριτικός ο πρώην Υφυπουργός Γιάννης Βαληνάκης για την Ελληνική κυβέρνηση και το Υπουργείο Εξωτερικών με αφορμή την είσοδο της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Άμυνα, ενώ παραμένει η απειλή πολέμου για την Ελλάδα και η Τουρκική κατοχή της Βόρειας Κύπρου.

Μέσα από το star Κεντρικής Ελλάδας και την εκπομπή “Γνώση δια λόγου” ο κ.Βαληνάκης έκανε λόγο για σιωπηρή άλωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την Τουρκία, κάτι που εγκυμονεί κινδύνους για τη χώρα μας στο μέλλον.

Σήμερα, σχεδόν έξι αιώνες μετά την Άλωση, η Τουρκία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αξιοποιεί την ιστορία όχι μόνο ως εργαλείο εσωτερικής συσπείρωσης, αλλά και ως πυξίδα για τη διαμόρφωση ενός νέου ρόλου στη διεθνή σκηνή, τονίζει ο κ.Βαληνάκης.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ιστορία - Πολιτισμός

Η ήπια ισχύς ως συμπλήρωμα της Άμυνας και της διπλωματίας

Άμεση προτεραιότητα η διαφύλαξη της Ελληνορθόδοξης παρουσίας στην Ιερά Μονή Αγίας Αικατερίνης στο Όρος Σινά.

Δημοσιεύτηκε

1 ημέρα πριν

στις

31 Μαΐου 2025

από τον

ΧΑΚ

Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας, Παραπολιτικά

Ο προσφάτως αποθανών Αμερικανός διεθνολόγος Joseph Nye καθιέρωσε τον όρο «ήπια ισχύς» (soft power) για να τονίσει ότι οι ΗΠΑ μπορούν να επιτύχουν στόχους χρησιμοποιώντας όχι μόνο τον Στρατό και την κλασική διπλωματία, αλλά και τις αμερικανικές επιχειρηματικές δραστηριότητες σε διεθνή κλίμακα. Υπό ευρεία έννοια η ήπια ισχύς είναι η προσπάθεια κάθε χώρας να αυξήσει την επιρροή της και να επιτύχει διπλωματικούς στόχους προβάλλοντας ειρηνικά μέσα, όπως η γλώσσα, ο πολιτισμός, η θρησκεία.

Στην περίπτωση της Ελλάδος η ήπια ισχύς είναι χρήσιμη για να συμπληρώσει και όχι για να καταργήσει την άμυνα και τη διπλωματία. Η Ελλάς απειλείται από την Τουρκία και παρατηρεί μεγάλη αναστάτωση γύρω της. Είναι απαραίτητη η σκληρή ισχύς (hard power), δηλαδή η διατήρηση αξιόμαχων και καλά εξοπλισμένων Ενόπλων Δυνάμεων.

Η οικονομική διπλωματία είναι χρήσιμη, αλλά έχει περιορισμένες δυνατότητες, όπως απέδειξε το πρόσφατο παρελθόν. Η Ελλάς επιχείρησε να εδραιώσει εμπορική και τραπεζική παρουσία στα Σκόπια για πολλούς λόγους. Πάντως ο κύριος στόχος δεν επετεύχθη. Όσο εμείς επενδύαμε χρήματα στο γειτονικό κράτος τόσο περισσότερο αυξανόταν η αδιαλλαξία των διαδοχικών σκοπιανών κυβερνήσεων.

Στην Τουρκία εξαγοράσθηκε τράπεζα από ελληνικά κεφάλαια, αλλά ο τουρκικός επεκτατισμός δεν κάμφθηκε. Ούτε οι διάφορες «συναντήσεις φιλίας» μεταξύ δημάρχων ελληνικών και τουρκικών πόλεων άλλαξαν την τουρκική πολιτική.

Πιστεύω ότι για τη χώρα μας οι δυνατότητες διευρύνσεως της επιρροής μας μέσω της ήπιας ισχύος είναι μεγαλύτερες αν αξιοποιήσουμε τη διαχρονική ελληνική γλώσσα, την Ιστορία μας και την εγγύτητά μας με Ορθοδόξους πληθυσμούς στη Μέση Ανατολή που έχουν ανάγκη υποστηρίξεως.

Η Γαλλία, αν και βλέπει ότι χάνει τη μάχη της παγκόσμιας γλώσσας από την αγγλική, εν τούτοις επενδύει τεράστια ποσά για να έχει παραρτήματα του Γαλλικού Ινστιτούτου σε πολλές χώρες. Πρέπει και εμείς να ενισχύσουμε υλικά και ηθικά τις έδρες πανεπιστημίων του εξωτερικού που διδάσκουν Αρχαία και Νέα Ελληνικά. Επίσης είναι χρήσιμο να προβάλλουμε τη συνέχεια του Ελληνισμού και την πολιτιστική δημιουργία όλων των περιόδων. Και την Κλασική Ελλάδα και τον Ελληνιστικό Πολιτισμό και την Ελληνορθόδοξη Παράδοση του Βυζαντίου και τις νεώτερες έως σύγχρονες γενιές λογοτεχνών και καλλιτεχνών.

Η προστασία κοινοτήτων και μειονοτήτων που έχουν την ίδια θρησκεία με τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων είναι απαραίτητη για λόγους ανθρωπιστικούς, αλλά και για λόγους προβολής του κύρους και του πολιτισμού μας. Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, είτε Έλληνες είτε αραβόφωνοι Ρουμ Ορτοντόξ, σε όλη την έκταση της Μέσης Ανατολής βρίσκονται υπό πίεση και πρέπει να τύχουν του εμπράκτου ενδιαφέροντός μας. Άμεση προτεραιότητα είναι η διαφύλαξη της Ελληνορθόδοξης παρουσίας στην Ιερά Μονή Αγίας Αικατερίνης στο Όρος Σινά.

Η ιστορία μάς θυμίζει ότι στη διάρκεια της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821 η Γαλλία και η Αυστρία έθεσαν υπό την προστασία τους τις Ρωμαιοκαθολικές κοινότητες των Κυκλάδων με επίκεντρο τη Σύρο. Μάλιστα στο μεγαλύτερο διάστημα του 19ου αιώνος ο Αυστριακός Αυτοκράτορας είχε τον τίτλο: Η Αυτού Αποστολική Μεγαλειότης. Ο όρος: Αποστολική δείχνει έντονο ενδιαφέρον για τη θρησκευτική διπλωματία. Εξ άλλου το 1905, την ιδια χρονιά που η Γαλλία θέσπιζε με Νόμο την αυστηρή θρησκευτική ουδετερότητα του κράτους, στήριζε εμφανώς στα ταραγμένα Βαλκάνια τα Ρωμαιοκαθολικά μοναστικά τάγματα για να διευρύνει την επιρροή της.

Ορθοδοξία, Γλώσσα και Ιστορία είναι η ήπια ισχύς του Ελληνισμού. Αξίζει να βελτιώσουμε την εικόνα μας διεθνώς.

Συνέχεια ανάγνωσης

Πολιτική2 μήνες πριν

Ομολογία αποτυχίας! Οι Τούρκοι εγκαταλείπουν τη “Γαλάζια Πατρίδα” δια στόματος του εμπνευστή της

Αναλύσεις2 μήνες πριν

Μάικλ Ρούμπιν στη Hellas Journal: Η σύλληψη Ιμάμογλου σηματοδοτεί ότι ο Ερντογάν θα απελευθερώσει τον Οτζαλάν μέσα σε νεκροσακούλα!

Πολιτική2 μήνες πριν

Τούρκοι εισέβαλαν στην Καβάλα για να δείξουν «απειλητική» πινακίδα της ματωμένης Κύπρου! (video)

Άμυνα3 μήνες πριν

Ισραηλινή δημοσιογράφος: “Με τη διάλυση του NATO η Τουρκία θα βρεθεί σε μεγάλο κίνδυνο! Θα χωριστεί στα δύο”

Πολιτική3 ημέρες πριν

Ανατροπή στην ανατροπή! Ο Σίσι βάζει τα πράγματα στη θέση τους για το Σινά – Καμία προσβολή της μοναδικής και ιερής θρησκευτικής θέσης της Μονής -Δεν αλλάζει πουθενά το καθεστώς