Τουρκία και κατοχικό καθεστώς προσπάθησαν μέσα από δημοσιεύματα και αναφορές να στήσουν αρχικά ένα πανηγυρικό σκηνικό, δίνοντας πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις γύρω από τη συμμετοχή του ψευδοκράτους ως παρατηρητή στη σύσκεψη του Οργανισμού τουρκικών κρατών. Οι αντιδράσεις που ακολούθησαν, απέδωσαν τα γεγονότα στη σωστή τους διάσταση για το τι τελικά έγινε και το πώς προέκυψε το όλο ζήτημα. Έληξε όμως; Αυτό είναι το ερώτημα που απομένει από την όλη ιστορία. Διότι είναι ξεκάθαρη πλέον η εντατικοποίηση των προσπαθειών της Άγκυρας για αναβάθμιση τους ψευδροκράτους με κάθε τρόπο. Και ασφαλώς, αυτό το οποίο θα πρέπει να δημιουργεί μεγαλύτερη ανησυχία, δεν είναι το κατά πόσο θα επιτύχει το στόχο αυτό. Διότι λογικά, γνωρίζει πάρα πολύ καλά και ο Ερντογάν στην Άγκυρα και ο Τατάρ στην κατεχόμενη Λευκωσία, πως ο στόχος αυτός δεν είναι εύκολο να επιτευχθεί. Και η ξεκάθαρη τοποθέτηση από πλευράς ΕΕ για το θέμα ήταν και αυτονόητη αλλά και αναμενόμενη. Το θέμα όμως είναι το ποια θα είναι η επόμενη μέρα στο Κυπριακό και το πώς οι όποιες αρνητικές εξελίξεις θα έρθουν ως φυσική συνέχεια μιας διαδικασίας. Και τα σενάρια σε αυτή την περίπτωση δύο είναι: Είτε τη μερική και σταδιακή αναβάθμιση του κατοχικού καθεστώτος, είτε την προσάρτηση των κατεχομένων από την Τουρκία. Το σενάριο της προσάρτησης μπορεί να παρουσιαστεί από πλευράς Άγκυρας και ως εναλλακτική σωτηρία των Τουρκοκυπρίων που δεν μπορούν να επιτύχουν αναγνώριση.

Ο κατοχικός ηγέτης Ερσίν Τατάρ σε δηλώσεις του χθες, υποστήριξε ότι οι διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό που ξεκίνησαν από το 1968 δεν έχουν φτάσει σε κάποιο αποτέλεσμα, λόγω της ανένδοτης, όπως είπε, στάσης του δίδυμου Ελλήνων – Ελληνοκυπρίων. «Μπροστά σε αυτή την αμετάβλητη στάση του διδύμου Ελλάδας-Ελληνοκυπρίων, καταθέσαμε μια πρόταση λύσης που βασίζεται στην ύπαρξη δύο χωριστών, κυρίαρχων, ισότιμων κρατών που θα ωφελούσαν την Κύπρο και την περιοχή», είπε.

Ο κ. Τατάρ πρόσθεσε ότι δεν πρόκειται να κάνει βήμα πίσω από αυτή την πρόταση και η απόφαση του Οργανισμού Τουρκικών Κρατών είναι ένα πρώτο βήμα στη νέα εποχή.

Σε άλλη δήλωση του, σχολιάζοντας την αντίδραση της ΕΕ στην απόφαση στο Ουζμπεκιστάν, ο Ερσίν Τατάρ μίλησε για μονόπλευρη στάση της Ένωσης που βρίσκεται μακριά από τις ίδιες τις αρχές της.

Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και οι δηλώσεις του τουρκικού ΥΠΕΞ αλλά και του Τούρκου Προέδρου Ταγίπ Ερντογάν την προηγούμενη μέρα. Και ασφαλώς δεν αναμενόταν ότι θα ήταν διαφορετική. Το ζητούμενο όμως είναι το ποια θα είναι η δική μας στάση και το πώς θα διαχειριστούμε τα ζητήματα που προκύπτουν. Διότι το θέμα δεν έκλεισε εδώ. Και δεν πρόκειται να τελειώσει τόσο εύκολα. Είναι και το θέμα της περίκλειστης περιοχής Αμμοχώστου και τα νέα τετελεσμένα που δημιουργούνται στην περιοχή, μέσα από το σταδιακό παράνομο άνοιγμα της περίκλειστης πόλης. Είναι όμως και ο συνεχής εποικισμός που προκάλεσε ακόμα και την αντίδραση μεγάλης μερίδας των Τουρκοκυπρίων, που πλέον βλέπουν να απειλείται όλο και περισσότεροι η δική τους ύπαρξη. Είναι και η τουρκική επιθετικότητα στην ανατολική Μεσόγειο και αμφισβήτηση της ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Ποια είναι η απάντηση λοιπόν σε όλα αυτά; Πώς θα αντιμετωπίσουμε ως ελληνοκυπριακή πλευρά τα νέα δεδομένα που επιχειρεί όλο αυτό το διάστημα να δημιουργήσει η Άγκυρα; Πώς θα συμπεριφερθούμε σε μια ενδεχόμενη νέα πρωτοβουλία στο Κυπριακό και το πώς θα διαχειριστούμε όλα αυτά τα ζητήματα στις διαπραγματεύσεις χωρίς αυτές να οδηγηθούν σε ένα νέο ναυάγιο, που θα δώσει αφορμές στην Τουρκία για νέες αξιώσεις και νέα τετελεσμένα; Υπάρχει πλάνο και σχεδιασμός ή απλά τώρα έχουμε εκλογές; Η συνάντηση του Ουζμπεκιστάν πέρασε, τα δύσκολα όμως για εμάς τώρα αρχίζουν…

ΠΗΓΗ: Φιλελεύθερος