Η συμφωνία έχει πλεονεκτήματα και για τις δύο πλευρές

Της Orna Mizrahi

Η συμφωνία μεταξύ Ισραήλ και Λιβάνου, είναι ένα σημαντικό ορόσημο στις σχέσεις των δύο χωρών, οι οποίες βρίσκονται σε ενεργό σύγκρουση εδώ και δεκαετίες.

Η συμφωνία έχει πλεονεκτήματα και για τις δύο πλευρές και κατέστη δυνατή χάρη στη σύγκλιση των συμφερόντων τους και στην προθυμία τους να συμβιβαστούν στο τρέχον περιορισμένο παράθυρο ευκαιριών.

Από την σκοπιά του Ισραήλ, πέρα από τα οφέλη στον οικονομικό τομέα και την πιθανότητα η συμφωνία να συμβάλει στην ειρήνη και την ασφάλεια τουλάχιστον στον θαλάσσιο χώρο, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να επισημανθούν θετικές τάσεις σε στρατηγικό επίπεδο, υπό το πρίσμα της συμφωνίας, σε τρία βασικά επίπεδα:

Σχέσεις μεταξύ Ισραήλ και ΛΙβάνου: Η οριοθέτηση μιας θαλάσσιας συνοριακής γραμμής μεταξύ των χωρών (εκτός από τα 5 χιλιόμετρα που γειτνιάζουν με την ακτή) στην πραγματικότητα σημαίνει την αναγνώριση της ύπαρξης του Ισραήλ από τον Λίβανο.

Βεβαίως, υπήρξε ανταπόκριση στις απαιτήσεις του Λιβάνου (στο πνεύμα της θέσης του Νασράλα), οι διαπραγματεύσεις να είναι έμμεσες (η συμφωνία αποτελεί στην πραγματικότητα ανταλλαγή επιστολών με τις ΗΠΑ) και να μην περιλαμβάνει στοιχεία ομαλοποίησης.

Ωστόσο, η συμφωνία συνεχίζει να αποτυπώνει μια θεμελιώδη αλλαγή στις διμερείς σχέσεις: καταρρίπτει τους ισχυρισμούς της Χεζμπολάχ ότι το Ισραήλ είναι μια παράνομη οντότητα που δεν πρέπει να αναγνωριστεί και ότι πρέπει να ληφθούν μέτρα για την καταστροφή του και μπορεί να βοηθήσει στην αλλαγή της εικόνας του Ισραήλ στο λιβανέζικο κοινό.

Το καθεστώς και η επιρροή της Χεζμπολάχ στον Λίβανο: Η έγκριση αυτής της συμφωνίας από τη λιβανέζικη ηγεσία αποδεικνύει ότι η χεζμπολαχ δεν είναι παντοδύναμη στο Λίβανο.

Είναι αλήθεια ότι η Χεζμπολάχ ήταν ενήμερη για τα γεγονότα καθώς εξελισσόταν και επηρέασαν τη λήψη αποφάσεων, αλλά η συμφωνία περιλαμβάνει σαφώς στοιχεία που είναι δύσκολα για αυτήν και που ήθελε να αποφύγει.

Ως εκ τούτου, ο Νασραλαχ ήταν επίσης αναγκασμένος να συμβιβαστεί λόγω της δεινής οικονομικής κατάστασης του Λιβάνου και της έντονης εσωτερικής κριτικής απέναντι του, και σε μια προσπάθεια να βελτιώσει την κατάσταση του, να περιοριστεί με το επιχείρημα ότι ήταν οι απειλές του που συνέβαλαν στην επίτευξη της συμφωνίας.

Ιράν: Η συμφωνία αποτυπώνει άλλη μια αποτυχία στην αντιπαράθεση του με το Ισραήλ, δεδομένης της σαφούς αντίθεσης του σε οποιαδήποτε πιθανή συμφωνία με το Ισραήλ -τον μικρό Σατανά- υπό την αιγίδα των ΗΠΑ – τον Μεγάλο Σατανά”.

Επιπλέον, η συμφωνία αποτελεί εμπόδιο στις προσπάθειες της να επεκτείνει τη θέση της στο Λίβανο. Από εκεί και πέρα, σφίγγει τη σχέση του Λιβάνου με τη Δύση (κυρίως τις ΗΠΑ και τη Γαλλία) σε πλήρη αντίθεση με το όραμα της Χεζμπολάχ και του Ιράν, που ενδιαφέρονται για την ένταξη του Λιβάνου στον σιιτικό άξονα.

Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ: