Ο Ιάσονας Τριανταφυλλίδης γράφει για τη ζωντανή μετάδοση των εγκαινίων του Γηπέδου της ΑΕΚ από την ΕΡΤ3.

Μπορείς να είσαι φανατικός ΑΕΚτζής και να γράψεις αντικειμενική κριτική για κάτι που αφορά την ΑΕΚ; Ασφαλώς, επειδή καταρχήν πολύ είχες περιμένει πολύ για αυτό το στάδιο – γήπεδο και περιμένεις πολλά από αυτό και επιπλέον γιατί όταν αγαπάς κάτι, είσαι ακόμα πιο αυστηρός από το να μην σε αφορά άμεσα…

Το γήπεδο της ΑΕΚ

Το ίδιο το στάδιο είναι πραγματικά ένα αριστούργημα στο τσακ ξεφεύγει από «Φαραωνική» κατασκευή και κατορθώνει και να δίνει τη ζεστασιά, ανθρώπων που παθιάζονται με ένα άθλημα, σαν φωλιά, αλλά συγχρόνως χωρίς να παραβλέπει τους μοντέρνους κανόνες αρχιτεκτονικής που διέπουν τέτοια κτίσματα. Θα μου πεις το είδες βράδυ, φωτισμένο από την τηλεόραση. Μα τα περισσότερα στάδια τα έχεις δει και τα έχεις θαυμάσει βράδυ από την τηλεόραση σε μεγάλα events, μεγάλων αθλητικών διοργανώσεων. Είδατε ποτέ τελετές έναρξης ή λήξης Ολυμπιάδων, κορυφαίων κυπέλλων, κλπ κλπ να γίνονται πρωί πρωί; Βράδυ και φωτισμένα σωστά τα βλέπουμε όλα, γιατί το φως του ήλιου διαλύει στο μάτι τα πάντα δυστυχώς σε τέτοιες κατασκευές – δεν μιλάμε για την Ακρόπολη, ε;-

Και απ’ έξω τα πλάγια και σε πλάνα από ψηλά και μέσα σε γενικό πλάνο ή σε μικρά γενικά πλάνα, ήταν καλή κατασκευή, αλλά το φώτισαν και τέλεια. Εντυπωσιακά θα έλεγα. Και δεν σου έδειχναν καθόλου όσο και να έψαχνες – και να είστε σίγουροι ότι το έψαξα- ούτε ένα μικρό σημείο που να έπασχε από κάτι, μέσα, έξω, στα πλάγια ή από πάνω, στο βάθος ή στην επιφάνεια…

Τελετή πολύ υψηλής αισθητικής

Η τελετή ήταν πραγματικά πολύ υψηλής αισθητικής και μπράβο και σε αυτούς που διάλεξαν και τους διοργανωτές και τους παρουσιαστές, τους χορογράφους, τον σκηνοθέτη, αυτούς που έφτιαξαν το κόνσεπτ όλο, ακόμα και όλους τους χορευτές, ακόμα και όλους όσους εμφανίστηκαν ως γκεστ σταρ και τραγούδησαν.

Δεν υπήρχε ίχνος κιτς, αλλά και ούτε και δήθεν καταστάσεις του στυλ είμαστε πιο μορφωμένοι απ’ ότι νομίζετε. Ήταν μια σπουδαία τελετή με στοιχεία και από Ολυμπιάδες, αλλά και από τα Όσκαρ που είχαν όμως ενσωματωθεί με τρόπο που έγιναν δικά της.

Τα «χορευτικά» ας τα ονομάσουμε έτσι ήταν πολύ υψηλού επιπέδου και οι εκτελεστές κουρδισμένοι στην εντέλεια… -ε και εδώ που τα λέμε τέτοια θεάματα δεν συνηθίζονται άμα πρόκειται για ποδοσφαιρικές ομάδες κακώς περιμένουν όλοι προτιμάνε όλοι κάτι πιο παλιομοδίτικο, χωρίς αισθητική ξεχνώντας πως τα χρόνια τρέχουν-….

Ένα μεγάλο μπράβο στην ΕΡΤ3

Μπράβο στην ΕΡΤ3, όχι γιατί διέθεσε τόσες ώρες για να το μεταδώσει, αλλά γιατί η τηλεοπτική μετάδοση ήταν επιπέδου μεγάλων ξένων καναλιών. Ποιος ήταν ο τηλεσκηνοθέτης; Ποιοι κάνανε αυτό το καταπληκτικό μοντάζ σε live, που είναι ότι πιο δύσκολο, ποιος φώτισε, ποιος διάλεξε αυτά τα πλάνα και παρουσίαζε ένα θέμα τόσων ωρών που ναι μεν είχε πολύ ενδιαφέρον, ανεξάρτητα τι ομάδα είσαι, ανεξάρτητα και αν σε αρέσει καν το ποδόσφαιρο και σε έκανε να μην θες να χάσεις πλάνο και για να το θαυμάσεις αλλά και -κακά τα ψέματα- κουβαλώντας όπως εγώ την «κατάρα» του επαγγελματία να ψάχνω να δω που θα γινόταν το λάθος… που δεν έγινε.

Δυο καλά λόγια για τον εμβληματικό Αντώνη Αντωνίου και για την κομψή αλλά και ουσιαστικά καλλιεργημένη Ναταλία Δραγούμη, που δεν ξέφυγαν από το μέτρο του ενθουσιασμού…

Πρέπει να πω πως σαν ΑΕΚτζής είμαι ενθουσιασμένος και δεν περίμενα να πω χαλάλι η τόση αναμονή για αυτό που είδα – τώρα βέβαια σειρά έχουν και οι ποδοσφαιριστές- γιατί να μην ξεχνάμε πως καλά τα γήπεδα, καλοί οι προπονητές, καλά και άγια όλα, αλλά αν ο ποδοσφαιριστής δεν βάλει τη ψυχή του εκείνη τη μιάμιση ώρα, τίποτα δεν γίνεται…

Ασφαλώς πρέπει να κάνω και μια αναφορά στον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Κύριο Βαρθολομαίο που έστειλε τηλεοπτικό μήνυμα στην ομάδα που φέρει το όνομα της πόλης που κατοικοεδρεύει και του σταδίου που φέρει το όνομα της μυθικής Αγίας Σοφίας που εδώ που τα λέμε όχι τζαμί, ακόμα και βουδιστικός ναός να γίνει, είναι η ιστορία μιας αυτοκρατορίας…

Υ.Γ. Και μια που μπορεί να είμαι ΑΕΚτζής, αλλά καλλιτεχνικά είναι ο τομέας μου, είναι κρίμα που δεν ζει ο Βουτσάς που το περίμενε και είναι κρίμα που δεν ζουν δύο ακόμα πιο φανατικοί ΑΕΚτζήδες. Ο ένας, ο Κώστας Χατζηχρήστος που ξέρανε όλοι πόσο πολύ ΑΕΚτζής ήταν, αλλά και ο Γιάννης Δαλιανίδης που δεν το διαφήμιζε, αλλά παθιαζόταν με την ΑΕΚ αν θέλετε να ξέρετε…

ΠΗΓΗ: Youfly.com