Με αφορμή το άρθρο του δημοσιογράφου Μ. Ιγνατίου (Φ. 18/9/2022), ο επίσης δημοσιογράφος Χ. Μανώλη (Φ. 19/9/2022) έγραψε ένα άρθρο, μάλλον σχόλιο, όπου υποστηρίζει την ΔΔΟ και θεωρεί ότι αυτοί που απορρίπτουν αυτή τη λύση δεν είναι μόνο ένας αλλά δύο: Οι Κολοκασίδης και Χρίστου.

Δεν θα αναφερθώ στον κ. Χρίστου, του οποίου εξάλλου δεν είμαι υποστηρικτής. Έχει εκπρόσωπο Tύπου, είναι στη Βουλή, ανήκει σε κόμμα και μπορεί να απαντήσει αν θέλει. Τις απόψεις μου για το ΕΛΑΜ τις έγραψα σε ανύποπτο χρόνο (Φ. 9/5/2019). Θα πω τις σκέψεις μου για την ΔΔΟ και γιατί υποστηρίζω Κολοκασίδη, καθώς και για την καταδίκη του φασισμού. 

Κατά την άποψή μου ο Κολοκασίδης είναι εναντίον της ΔΔΟ γιατί: Γνωρίζει τι σημαίνει μια τέτοια λύση για την Κυπριακή Δημοκρατία και όχι γιατί συνεπάγεται και συμμετοχή των Τ/Κ στη διακυβέρνηση και άλλα παρεμφερή. 

Αναγνωρίζει και σέβεται το δημοψήφισμα του 2004, όχι στα λόγια αλλά στην πράξη. Γνωρίζει τους σκοπούς της Τουρκίας. 

Γνωρίζει τον έλεγχο που ασκείται πάνω στους Τ/K.

Αναγνωρίζει την αντίσταση των Τουρκοκυπρίων που μπορεί να γίνουν πλειοψηφία με τη λήψη μερικών μέτρων από την Κυπριακή Δημοκρατία και τα κόμματα. 

Αναγνωρίζει ότι υπήρξε και υπάρχει τουρκική εισβολή και συνεχιζόμενη κατοχή. 

Θεωρεί και πιστεύει στην επανασυγκρότηση του Ε.Α.Χ. Θεωρεί ότι η Ελλάδα και ο απανταχού Ελληνισμός αποτελούν το κύριο στήριγμα του αγώνα μας. 

Θεωρεί και πιστεύει στην οργάνωση και αξιοποίηση των αποδήμων (Ελλαδιτών και Κυπρίων). 

Πιστεύει στην ανάγκη οργάνωσης των προσφύγων όπως προνοεί η ομόφωνη απόφαση της Κυπριακής Βουλής.

Θεωρεί αναγκαία την ύπαρξη και ενδυνάμωση του Κυπριακού Κράτους. 

Θεωρεί και αποδέχεται λύση με βάση το Ευρωπαϊκό Δίκαιο και Κεκτημένο. 

Θεωρεί και αποδέχεται την ύπαρξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άρα και το δικαίωμα ελεύθερης διακίνησης και εγκατάστασης όλων των νόμιμων κατοίκων.

Αυτοί είναι μερικοί από τους στόχους που επιδιώκει ο Γ. Κολοκασίδης και τον οποίο υποστηρίζω. 

Προσωπικά δεν κλείνω τα μάτια στην άνοδο της ακροδεξιάς και του φασισμού στον κόσμο και ιδιαίτερα στην Ευρώπη. Ούτε παραβλέπω τα φρικτά εγκλήματα που διέπραξε ο Φασισμός και ο Ναζισμός όπως και την αξιοποίηση των κοινωνικών προβλημάτων που οι κοινωνίες αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν.

Αναφορικά με το περιβόητο κείμενο Μακαρίου – Ντενκτάς της 12/2/1977, αν δεν διάβασε το άρθρο μου ή δεν θέλει να το διαβάσει, (Φ. 7/2/2022), ο κ. Μανώλη, ως πολίτης και ως δημοσιογράφος ας μελετήσει την έκθεση προς το Συμβούλιο Ασφαλείας που υπέβαλε ο τότε ΓΓ του ΟΗΕ Κουρτ Βαλντχάιμ, υπό την αιγίδα του οποίου έγινε η συνάντηση με στοιχεία S12323 ημ. 30/4/1977, που από ό,τι γράφει πρόκειται για ανακοινωθέν (the above communiqué), ενώ σε πολλές άλλες παραγράφους γράφει για κατευθυντήριες γραμμές (guide lines). Αυτό σημαίνει έγκυρη και ερευνητική δημοσιογραφία (που κατά την άποψή μου επιβάλλεται) να μελετηθεί αυτή η περίπτωση και να γραφτεί το εύρημα της έρευνας. Είναι κάτι που ενδιαφέρει όλους μας, νομίζω, να μάθουμε την αλήθεια διότι με βάση αυτή την ερμηνεία ότι δηλαδή το κείμενο αποτελεί συμφωνία για Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, το Εθνικό Συμβούλιο κατέληξε στις ομόφωνες αποφάσεις του και αποτέλεσε και αποτελεί ακόμα τη βάση της πολιτικής μας.

*Πρώην βουλευτής