Το δύσκολο παρόν έχει οδηγήσει πολύ κόσμο στις χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας να νοσταλγεί την περίοδο της Ομοσπονδίας. Κάποιοι μιλούν για πραγματισμό και κάποιοι άλλοι για ρομαντισμό

H 27^η Απριλίου 1992 θεωρείται επισήμως ως η ημέρα διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας. Τριάντα χρόνια μετά μια νοσταλγία για το παρελθόν σαρώνει τις περισσότερες από τις χώρες που ήταν μέρος της Ομοσπονδίας. «Ήμασταν μια ισχυρή, περήφανη χώρα. Ζούσαμε όμορφα και δεν μας έλειπε τίποτα. Τώρα είμαστε πολλές μικρές και φτωχές χώρες που έχουμε χάσει την αξιοπρέπεια μας. Οι νέοι μας μεταναστεύουν και οι ηλικιωμένοι δεν έχουν τη φροντίδα που τους αξίζει» λένε όσοι υπήρξαν πολίτες της «Γιουγκοσλαβίγια».  

Σαν πυρκαγιά που φουντώνει η «Γιουγκονοσταλγία» κερδίζει συνέχεια νέους… οπαδούς. Ο ναός της είναι το μαυσωλείο του Τίτο, του ιδρυτή της σοσιαλιστικής Ομοσπονδίας.  Περιελάβανε έξι δημοκρατίες, Σερβία, Κροατία, Βοσνία & Ερζεγοβίνη, Σλοβενία, Μαυροβούνιο και Σκόπια (η τωρινή Βόρεια Μακεδονία), συν δύο αυτόνομες περιοχές, το Κόσοβο και τη Βοϊβοντίνα.

Από τον Τίτο στον εθνικισμό και τη φρίκη

Με το σύνθημα «ενότητα και αδελφοσύνη» ο κροατικής καταγωγής Τίτο κατάφερε, για δεκαετίες,  να παραμερίσει εθνοτικές και θρησκευτικές διαφορές και να δημιουργήσει μια εθνική συνείδηση. «Δεν είμαστε Σέρβοι, Κροάτες ή Σλοβένοι. Είμαστε Γιουγκοσλάβοι» δήλωναν εκατομμύρια άνθρωποι με περηφάνια. Η χώρα του Τίτο έκανε τον υπαρκτό σοσιαλισμό να μοιάζει όχι απλά εφαρμόσιμος αλλά ένα σύστημα που μπορεί να προσφέρει στον λαό ευτυχία και ευημερία. Υπό το πρίσμα του σημερινού ακραίου καπιταλισμού αυτή η άποψη ενισχύεται.

Μετά τον θάνατο του όμως, το 1980, η ραγδαία άνοδος του εθνικισμού δημιούργησε ένα άλλο αφήγημα. Οι ηγέτες της Ομοσπονδίας με πρώτους τους Μιλόσεβιτς και Τούτζμαν υποστήριξαν ότι ο Τίτο (φωτό κάτω) ανάγκαζε τους λαούς να ζήσουν μαζί παρά τη θέληση τους. Εθνικιστικές παραισθήσεις μεγαλείου κυρίεψαν τις δύο ισχυρότερες χώρες (Σερβία, Κροατία) και με την παρέμβαση τρίτων (Γερμανία, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και εξτρεμιστές μουσουλμάνους) η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας μετατράπηκε στη μεγαλύτερη σύγχρονη τραγωδία στην ιστορία της Ευρώπης.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ