Η άρνηση του γενοκτονικού παρελθόντος διαιωνίζει τις μελλοντικές απειλές

By Uzay Bulut on September 19, 2022

Στις 13 Σεπτεμβρίου, από τις 00:05, ο αρμενικός λαός ξύπνησε ξανά από τις βόμβες του Αζερμπαϊτζάν.

Λιγότερο από δύο χρόνια μετά τον βίαιο πόλεμο του Αζερμπαϊτζάν κατά των Αρμενίων του Αρτσάχ, γνωστό και ως Ναγκόρνο-Καραμπάχ, ο στρατός του Αζερμπαϊτζάν αναλαμβάνει τώρα έναν παράνομο επιθετικό πόλεμο κατά της Δημοκρατίας της Αρμενίας.

Σύμφωνα με την κυβέρνηση της Αρμενίας, τουλάχιστον 207Αρμένιοι στρατιώτες σκοτώθηκαν σε νυχτερινές επιθέσεις του Αζερμπαϊτζάν. «Η Τουρκία θα συνεχίσει να στέκεται στο πλευρό του Αζερμπαϊτζάν και θα το κάνει πάντα», δήλωσε την ίδια μέρα ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου.

Η επιθετικότητα του Αζερμπαϊτζάν κατά των Αρμενίων έχει προκαλέσει μαζικές καταστροφές σε κτίρια και κοινότητες πολιτών, καθώς και φρικτά βασανιστήρια και δολοφονίες Αρμενίων. Η Anush Apetyan, μια 36χρονη Αρμένια που υπηρετούσε στο στρατό, για παράδειγμα, συνελήφθη ζωντανή στην πόλη Jermuk στην Αρμενία και στη συνέχεια βιάστηκε, βασανίστηκε και τεμαχίστηκε από στρατιώτες του Αζερμπαϊτζάν. Της έβαλαν τα κομμένα δάχτυλά της στο στόμα και της έβγαλαν τα μάτια. Οι Αζέροι στρατιώτες κινηματογράφησαν αυτές τις βάρβαρες πράξεις και ανέβασαν το βίντεο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η Apetyan είχε τρία παιδιά, ηλικίας 16, 15 και 4 ετών.

Οι Αρμένιοι στο Αρτσάχ υπέστησαν επίσης γενοκτονική επίθεση από το Αζερμπαϊτζάν και την Τουρκία κατά τη διάρκεια του πολέμου του 2020 κατά του Αρτσάχ που διήρκεσε 44 ημέρες, από τις 27 Σεπτεμβρίου έως τις 10 Νοεμβρίου. Όλος ο κόσμος παρακολουθούσε ενώ οι επιτιθέμενοι διέπρατταν πολλά εγκλήματα και βομβάρδιζαν αδιακρίτως τους γηγενείς Αρμενίους στα εδάφη τους. Περίπου 90.000 Αρμένιοι εκτοπίστηκαν βίαια.

Στη συνέχεια, Τούρκοι και Αζερμπαϊτζανοί στρατιώτες συμμετείχαν σε μια στρατιωτική «παρέλαση νίκης» στην πρωτεύουσα του Αζερμπαϊτζάν, Μπακού, στις 10 Δεκεμβρίου 2020, στην οποία συμμετείχαν ο πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν Ιλχάμ Αλίεφ και ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν.

Κατά τη διάρκεια της «παρέλασης της νίκης», ο Ερντογάν εκφώνησε μια ομιλία στην οποία επαίνεσε τον Ενβέρ Πασά, έναν από τους σχεδιαστές της γενοκτονίας των χριστιανικών πληθυσμών της Οθωμανικής Τουρκίας το 1913-1923, η οποία είχε ως στόχο Αρμένιους, Ασσύριους και Έλληνες. Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης παρέλασε και στρατιωτικό τμήμα με οθωμανικές στολές.

Ο Ερντογάν αναφέρθηκε στον Ισλαμικό Στρατό του Καυκάσου του 1918 που δημιουργήθηκε από τον Ενβέρ Πασά και είχε επικεφαλής τον Οθωμανό διοικητή, Νουρί Πασά. Ο Ισλαμικός Στρατός του Καυκάσου ήταν υπεύθυνος για τις σφαγές που εξόντωσαν τον μη μουσουλμανικό πληθυσμό του Μπακού, κυρίως Αρμένιους. Ο Ερντογάν είπε στην ομιλία του:

«Σήμερα είναι η μέρα που ευλογούνται οι ψυχές του Νουρί Πασά, του Ενβέρ Πασά και των γενναίων στρατιωτών του Ισλαμικού Στρατού του Καυκάσου.»

Ακριβώς όπως η Τουρκία ισχυρίζεται ψευδώς ότι τα ελληνικά νησιά στο Αιγαίο και η Κύπρος είναι τουρκικό έδαφος, το Αζερμπαϊτζάν ισχυρίζεται ψευδώς ότι η Αρτσάχ, ακόμη και η Αρμενία, συμπεριλαμβανομένης της πρωτεύουσάς της Ερεβάν, είναι έδαφος του Αζερμπαϊτζάν.

Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του ο Αλίεφ είπε ότι η αρμενική πρωτεύουσα, Ερεβάν, η λίμνη Σεβάν της Αρμενίας και η περιοχή Syunik (Zangezur) στη νότια Αρμενία είναι «ιστορικά εδάφη του Αζερμπαϊτζάν».

Αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Αλίεφ αναφέρθηκε όχι μόνο στο Αρτσάχ αλλά και στη Δημοκρατία της Αρμενίας ως «αζερμπαϊτζανικά εδάφη». Το 2018, για παράδειγμα, ο Αλίεφ αναφέρθηκε στις ίδιες αρμενικές περιοχές ως «ιστορικά εδάφη του Αζερμπαϊτζάν». «Η επιστροφή των Αζερμπαϊτζάν σε αυτά τα εδάφη», πρόσθεσε, «είναι ο πολιτικός και στρατηγικός μας στόχος και πρέπει να εργαστούμε βήμα-βήμα για να τον πετύχουμε».

Για το σκοπό αυτό, το Αζερμπαϊτζάν στοχεύει την Αρτσάχ και την Αρμενία με την πλήρη υποστήριξη της Τουρκίας. «Υποστηρίζουμε το Αζερμπαϊτζάν μέχρι τη νίκη», είπε ο Ερντογάν στις 6 Οκτωβρίου 2020. «Λέω στους αδελφούς μου από το Αζερμπαϊτζάν: Ας είναι ευλογημένη η Ghazwa σας».

«Ghazwa» στο Ισλάμ σημαίνει μάχη ή επιδρομή εναντίον μη μουσουλμάνων για την επέκταση της μουσουλμανικής επικράτειας ή/και την επιβολή επί των μη μουσουλμάνων του Ισλάμ. Ο Ερντογάν διατύπωσε ανοιχτά τις επιθέσεις της τζιχάντ κατά της αρμενικής επικράτειας. Επιπλέον, δεν επιτέθηκαν μόνο η Τουρκία και το Αζερμπαϊτζάν κατά των Αρμενίων. Η Τουρκία ανέπτυξε επίσης Σύρους τζιχαντιστές στο Αζερμπαϊτζάν για να πολεμήσουν κατά του Αρτσάχ, σύμφωνα με έκθεση του ΟΗΕ.

Ομοίως, η Τουρκία γιόρτασε πρόσφατα τη γενοκτονία της Σμύρνης του 1922 κατά των Ελλήνων και των Αρμενίων, η οποία, σύμφωνα με την τουρκική ιστοριογραφία, ήταν απλώς μια «νίκη κατά των Ελλήνων εισβολέων». Στις 4 Σεπτεμβρίου, ο Ερντογάν απευθύνθηκε στην Ελλάδα σε δημόσια ομιλία:

«Έλληνες, κοιτάξτε την ιστορία. Αν πάτε παρακάτω, το τίμημα θα είναι βαρύ. Έχουμε μόνο μια φράση για την Ελλάδα: Μην ξεχνάτε τη Σμύρνη. Η κατάληψη των νησιών από σας [στο Αιγαίο] δεν θα μας σταματήσει. Θα κάνουμε ότι χρειάζεται όταν έρθει η ώρα. Ξέρεις τι λέμε: «Ξαφνικά μια νύχτα θα έρθουμε να σε [κατακτήσουμε]».

Στις 30 Αυγούστου, που γιορτάζεται ως «Ημέρα της Νίκης» στην Τουρκία, ο Ερντογάν είπε:

«Βλέπουμε τους εχθρούς μας [τους Έλληνες] να καταστρέφουν τις πόλεις μας κατά την αποχώρησή τους [από την Ανατολία το 1922] ως απόδειξη του βδελυρού χαρακτήρα τους. Όπως ακριβώς είναι σήμερα.»

Αυτό στο οποίο αναφερόταν ο Ερντογάν ήταν η γενοκτονική επίθεση της Τουρκίας εναντίον Ελλήνων και Αρμενίων της πόλης, γνωστής και ως καταστροφή της Σμύρνης, το 1922.

Η τουρκική επίθεση εναντίον Ελλήνων και Αρμενίων έχει μακρά ιστορία. Η Ελλάδα και η Αρμενία προσπαθούν να διατηρήσουν ό,τι ιστορικής σημασίας έχει απομείνει από τις τουρκικές επιθέσεις – συμπεριλαμβανομένων των πατρίδων τους, της πολιτιστικής τους ταυτότητας και της κληρονομιάς τους. Αυτή η ιστορία της τουρκικής βίας κατά των αυτόχθονων χριστιανών – εμπνευσμένη από την ισλαμική τζιχάντ και τον παντουρκικό επεκτατισμό – ξεκίνησε τον ενδέκατο αιώνα με την εισβολή των τουρκικών ορδών από την κεντρική Ασία στην ανατολική Ανατολία (ή στα Αρμενικά υψίπεδα), η οποία ήταν τότε εντός των συνόρων της Ανατολικής Ρωμαϊκής ή Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.

Σε όλη την Ιστορία οι Τούρκοι είχαν μια πολιτική επιθετικότητας και διώξεων κατά των γηγενών χριστιανών. Το αποκορύφωμα αυτής της δίωξης ήταν οι γενοκτονίες Ελλήνων, Αρμενίων και Ασσυρίων το 1913-23 από την Οθωμανική Τουρκία, τις οποίες η Διεθνής Ένωση Μελετητών Γενοκτονίας αναγνωρίζει επίσης ως γενοκτονία.

Οι επόμενες γενιές Τούρκων τίμησαν τη μνήμη των δραστών της γενοκτονίας καθώς και των διοργανωτών του πογκρόμ της Κωνσταντινούπολης που στόχευσε Έλληνες, Αρμένιους και Εβραίους της πόλης. Πολλά σχολεία, πανεπιστήμια, αεροδρόμια, λεωφόροι, δρόμοι, γειτονιές και άλλοι χώροι σε όλη την Τουρκία πήραν ονόματα από δράστες της γενοκτονίας και άλλους κρατικούς αξιωματούχους που διέπραξαν εγκλήματα κατά των πολιτών μελών των μη μουσουλμανικών μειονοτήτων.

Καθώς η απάντηση της διεθνούς κοινότητας στην άρνηση της γενοκτονίας της Τουρκίας ήταν αργή και αναποτελεσματική, στην ουσία αυτή η άρνηση γενοκτονίας από τους Τούρκους, σημαίνει ότι η γενοκτονία συνεχίστηκε και τα επόμενα χρόνια. Στις 17 Αυγούστου, το Ινστιτούτο Lemkin για την Πρόληψη της Γενοκτονίας εξέδωσε προειδοποίηση «Κόκκινη Σημαία» για πιθανή γενοκτονία του αρμενικού πληθυσμού από το Αζερμπαϊτζάν και την Τουρκία.

Η «περήφανη» άρνηση της Τουρκίας αυτών των γενοκτονιών και οι συνεχιζόμενες επιθέσεις κατά της Ελλάδας, της Αρμενίας και των Ασσυρίων στο Ιράκ και τη Συρία, είναι αλληλένδετες. Η ίδια ιδεολογία που υποκινεί τη χριστιανική γενοκτονία του 1913-23 κινητοποιεί σήμερα τις επιθέσεις της Τουρκίας και του Αζερμπαϊτζάν εναντίον Αρμενίων, Ελλήνων και άλλων Χριστιανών.

Το 2016, η Ένωση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Τουρκίας (IHD) ανακοίνωσε:

«Η άρνηση της γενοκτονίας διαιωνίζει τη γενοκτονία. Η άρνηση γίνεται θεσμοθετημένη, και στην πραγματικότητα κοινωνικοποιείται και εσωτερικεύεται από γενιές δραστών. Η άρνηση αναπαράγει συνεχώς μίσος ενάντια στην ταυτότητα των θυμάτων.

Η διεθνής κοινότητα πρέπει να κινηθεί άμεσα για να λογοδοτήσει το Αζερμπαϊτζάν και η Τουρκία. Η ασφάλεια της Ελλάδας, της Αρμενίας, της Κύπρου, του Ιράκ, της Συρίας και μάλιστα του ίδιου του τουρκικού λαού από τη δική τους κυβέρνηση, εξαρτάται από τον τερματισμό της ατιμωρησίας των παράνομων ενεργειών της Τουρκίας και του Αζερμπαϊτζάν.»

Why are Turkey and Azerbaijan targeting Armenia and Greece?