Το πρώτιστο που καθιστά την Κύπρο ευάλωτη στον τουρκικό επεκτατισμό είναι το ανισοζύγιο στρατιωτικής ισχύος και το δεύτερον τα «μυαλά» που μας κυβερνούν… 

Πριν ενάμιση χρόνο, αφού είχαν προηγηθεί τουρκικές επεμβάσεις στα κυριαρχικά δικαιώματα Κύπρου-Ελλάδας, η ΕΕ εξέδωσε τη Δήλωση της 25ης Μαρτίου 2021 με την οποία καλούσε «την Τουρκία να απέχει από νέες προκλήσεις ή μονομερείς ενέργειες κατά παράβαση του Διεθνούς Δικαίου» και βεβαίωνε «την αποφασιστικότητά της να χρησιμοποιήσει, σε περίπτωση τέτοιας ενέργειας, τα μέσα και τις επιλογές που έχει στη διάθεσή της, για να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της και τα συμφέροντα των κρατών-μελών της.» Η Δήλωση έθεσε επιτέλους μία γραμμή: Σε περίπτωση τέτοιων ενεργειών, η ΕΕ θα προχωρούσε σε μέτρα. Δύο μήνες αργότερα, η Τουρκία ξεκίνησε διάφορες τέτοιες ενέργειες π.χ. εποικισμό των Βαρωσίων, απόρριψη της συμφωνημένης βάσης του ΟΗΕ στο Κυπριακό, παραβιάσεις στο Αιγαίο, πτήσεις πάνω από κατοικημένα ελληνικά νησιά κ.ά. Είμαστε Ιούλιο 2022 και στην πρόσφατη Σύνοδο της ΕΕ δεν τέθηκε θέμα κυρώσεων από Ελλάδα-Κύπρο βάσει και της Δήλωσης, αλλά καταγράφηκε ξανά (!) ότι αναμένεται «από την Τουρκία να σεβαστεί πλήρως το Διεθνές Δίκαιο και να αποκλιμακώσει τις εντάσεις» και οι επικεφαλής των δύο Κυβερνήσεων εξέφρασαν την ικανοποίησή τους, χωρίς να εξηγήσουν που «χάθηκε» η Δήλωση. 

Τις προάλλες ο Κύπριος υπουργός Εξωτερικών ομολόγησε παράνομες τουρκικές ενέργειες που εμποδίζουν εργασίες στις θαλάσσιες περιοχές που αφορούν τους ενεργειακούς σχεδιασμούς της Κύπρου και ότι γίνεται αναπροσαρμογή των εργασιών, παρόλο που οι τουρκικές ενέργειες «δεν έχουν οποιαδήποτε βάση στο Διεθνές Δίκαιο», όπως υπέδειξε. Εν ολίγοις, πολλές τουρκικές ενέργειες έπρεπε να θέσουν ήδη σε εφαρμογή τη Δήλωση της ΕΕ αλλά ούτε καν το θέσαμε στη Σύνοδο. Ο «ευφάνταστος» Κύπριος υπουργός Εξωτερικών προκατάλαβε και τη στάση της ΕΕ η οποία δεν θα προχωρήσει «ποτέ να κάνει κάτι άλλο εναντίον της Τουρκίας». Όντως υπάρχουν συμφέροντα άλλων κρατών, αλλά τα δικά μας που αφορούν θέμα επιβίωσής μας ποιος τα προασπίζεται στην ΕΕ; Όταν ο Πρόεδρος και ο υπουργός Εξωτερικών κράτους της ΕΕ με έδαφος υπό τουρκική κατοχήν, λειτουργούν ως να μην είμαστε στην ΕΕ και θεωρούν τις τουρκικές επεμβάσεις αναπόφευκτες, που για να τις αποτρέψουμε θα πρέπει να δώσουμε κίνητρα στην Τουρκία, δεν μπορεί να ελπίζουμε σε οτιδήποτε! Με τέτοια «μυαλά», είμαστε χαμένοι. 

Παρεμπιπτόντως, στην πρόσφατη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, ο Ερντογάν δεν προέβαλε τις εξωφρενικές διεκδικήσεις του στο Αιγαίο και στον Αναστασιάδη είπε «βρείτε τα μεταξύ σας», δηλαδή με τον εγκάθετο της Τουρκίας στα κατεχόμενα και ήδη οι εγχώριοι κατευναστές χαριεντίζονται για ήσυχο καλοκαίρι, αλλά κάθε «ανάπαυλα» πρέπει ορθολογικά να αξιοποιηθεί στο έπακρον για ενίσχυση της αποτρεπτικής μας δυνατότητας. Ο τουρκικός επεκτατισμός δεν φεύγει και πρέπει να μας βρει έτοιμους και ενωμένους. Εκείνο που μπορεί να φύγει είναι τα θολωμένα μυαλά που μας κυβερνούν. 

*Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S&D) – Πρόεδρος Πολιτικής Επιτροπής για τη Μεσόγειο